Καθημερινος αγωνας η ζωη για τα ατομα με αναπηρια
Ένα ιδιαίτερο αίτημα για τη δημιουργία δομών στην περιοχή μας ώστε να βοηθηθούν τα παιδιά με αναπηρία και ιδιαίτερα με νοητικά προβλήματα, τόνισαν κατά την διάρκεια της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας του Σαββάτου για τον νέο νόμο στην ειδική αγωγή δύο γονείς, οι οποίοι ζουν εκ των έσω αυτή την κατάσταση, που είναι καθημερινή και συνεχής.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως στην Ροδόπη υπάρχουν ελάχιστες δομές για αυτά τα παιδιά, που χρειάζονται συνεχή φροντίδα, αλλά και αυτές που υφίστανται είναι δραματικά υποστελεχωμένες. Όπως τονίζουν έχουν ζητήσει επανειλημμένα την αρωγή της πολιτείας, ώστε να μπορέσουν οι γονείς, πολλοί από τους οποίους ζουν και το κοινωνικό στίγμα, να βοηθήσουν καλύτερα τα παιδιά τους αλλά και οι ίδιοι να πάρουν μια ανάσα για να μπορέσουν να συνεχίσουν να φροντίζουν τα παιδιά τους.
Όπως σημείωσε η κ. Ζωγραφίνα Δελίδου, της οποίας η κόρη Βασιλική πηγαίνει στο ΕΕΕΕΚ που βρίσκεται στους Υφαντές, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο δύσκολη από ό,τι φαίνεται, μιας και τουλάχιστον 200 παιδιά χρήζουν ειδικής εκπαίδευσης στη Ροδόπη.
«Εγώ έχω έρθει σε θέση να βιώνω μια κατάσταση, στην οποία δεν μπορείς να έχει πρόσβαση σε πολλά μέρη, δεν μπορείς να συμμετέχεις πουθενά, και δεν υπάρχουν δράσεις ή ένας χώρος για τα παιδιά» σημείωσε, τονίζοντας πως θα ήταν πολύ θετικό φέτος το καλοκαίρι ο Δήμος Κομοτηνής να λειτουργήσει ΚΔΑΠ και για παιδιά με αναπηρία. «Υπάρχει πολύς αγώνας για να μπορέσουμε να κρατήσουμε τα παιδιά μας να μην καταλήξουν στα ιδρύματα» τόνισε η ίδια, αναφέροντας πως ο αγώνας γίνεται εκ των έσω, και αναγκαστικά λόγω των παραπάνω ελλείψεων τα εν λόγω παιδιά βιώνουν μια ιδρυματοποίηση εκ των έσω.
Το πρόβλημα για τα παιδιά που φοιτούν στο ΕΕΕΕΚ εντείνεται από το γεγονός ότι σε αυτό υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, την ώρα που οι εγκαταστάσεις δείχνουν την ηλικία τους. «Πέντε ώρες είναι τα παιδιά στο σχολείο, το οποίο έχει μεγάλες ελλείψεις στο προσωπικό, μιας και φέτος δεν υπάρχει νοσηλευτής ή λογοθεραπευτής, μόνο μία εργοθεραπεύτρια και δύο κοινωνικοί λειτουργοί υπάρχουν που στηρίζονται με όσους φοιτητές κάνουν την πρακτική τους κατά διαστήματα από το πανεπιστήμιο» σημείωσε σχετικά η κ. Δελίδου.
Την ίδια ώρα και οι υποδομές βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση, γιατί οι εγκαταστάσεις δεν πληρούν τις σύγχρονες απαιτήσεις της ειδικής αγωγής, μιας και το ΕΕΕΕΚ στεγάζεται στο παλιό σχολείο του οικισμού.
«Έτσι με τις ελλείψεις σε προσωπικό και εγκαταστάσεις το Ειδικό Σχολείο μοιάζει περισσότερο με ένα χώρο φύλαξης παρά με σχολείο για αυτά τα παιδιά, τα οποία στη συνέχεια είναι μέσα στο σπίτι, και εμείς πρέπει να προσπαθήσουμε, με όση δύναμη έχουμε, για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας» σημείωσε η ίδια προσθέτοντας πως ακόμα και μια προσπάθεια που γίνεται, για να δημιουργήσουν ένα ειδικό δωμάτιο για τον αυτισμό, για τον εξοπλισμό του οποίου έχουν ζητήσει βοήθεια από τους φορείς, σκοντάφτει στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε με τον τοπικό σύλλογο.
Να θυμίσουμε ότι το Δημοτικό Συμβούλιο Κομοτηνής, μετά από αίτημα του Σχολείου, αποφάσισε την απομάκρυνση του Συλλόγου από το χώρο, όμως όπως φαίνεται, σύμφωνα με την κ. Δελίδου, το όλο θέμα δεν προχωρά αρκετά γρήγορα.
Την ανάγκη για να υπάρχουν δομές, που θα μπορούν να απασχολούνται δημιουργικά τα παιδιά, τόνισε από την πλευρά της η κ. Δάφνη Παπαγεωργίου, η οποία επεσήμανε πως έστω και μία και δύο ώρες θα μπορούσαν να βοηθήσουν και τα ίδια τα παιδιά, αλλά και τους γονείς που επωμίζονται την φροντίδα τους 24 ώρες το 24ωρο.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
