Η Βεννα εκπεμπει SOS

Το ιστορικό της υπόθεσης

Το κέντρο φιλοξενίας λαθρομεταναστών στη Βέννα, ξεκίνησε τη λειτουργία του πριν τρία περίπου χρόνια, όταν δημιουργήθηκε το θέμα με τη μαζική είσοδο ανθρώπων που για πολιτικούς αλλά και για οικονομικούς λόγους εγκατέλειπαν την πατρίδα τους. Η πολιτεία με απόφασή της δημιούργησε χώρους φιλοξενίας, ένας από τους οποίους ήταν και η Βέννα, και συγκεκριμένα ο σταθμός του ΟΣΕ, ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο. Πολλά γράφτηκαν για τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων και υπήρξαν πάρα πολλά προβλήματα μέχρις ότου υπάρξουν οι στοιχειώδεις συνθήκες για να μπορούν να ζήσουν εκεί μέσα άνθρωποι, αντιμετωπίζοντας ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, αυτό της αποχέτευσης. Δημιουργήθηκαν τότε κάποιες συνθήκες, έστω και στοιχειώδεις, χωρίς βέβαια να είναι οι καλύτερες.

Από το 2003 και ιδιαίτερα το δεύτερο εξάμηνο του 2003 εξαιτίας – σύμφωνα με πληροφορίες του ΠτΘ – κάποιων διαφορετικών πρακτικών που ακολουθήθηκαν από την Πολιτεία και από το Σώμα των συνοριοφυλάκων δίνοντας έμφαση στην πρόληψη και πετυχαίνοντάς την, το πρόβλημα παρουσίασε ύφεση με αποτέλεσμα την άνοιξη του 2004 να υπολειτουργεί και κάποιους μήνες προς το τέλος της άνοιξης να κλείσει οριστικά και να σταματήσει να λειτουργεί.

Ξαφνικά όμως και συγκεκριμένα στις αρχές του Ιουνίου του 2004, γίνεται μεταφορά λαθρομεταναστών από Ρόδο, Λέρο, και από άλλα γεωγραφικά σημεία της Ελλάδος, με αποτέλεσμα να υπάρξει πάλι πρόβλημα, γιατί το Κέντρο εξαιτίας του παροπλισμού δεν ήταν στην κατάλληλη κατάσταση να δεχτεί κόσμο. Τα όποια προβλήματα λειτουργίας υπήρχαν μεγεθύνθηκαν και έφτασαν σε σημείο τέτοιο ώστε το Κέντρο πλέον να είναι παντελώς ακατάλληλο για χρήση.

Και ήταν φυσικό το Κέντρο να περιέλθει σ’ αυτή την κατάσταση γιατί και οι έστω μικρές βελτιώσεις που είχαν γίνει εγκαταλείφτηκαν και με τις συνθήκες που επικρατούσαν δεν μπορούσε να δεχθεί μετανάστες. Σύμφωνα με τις πληροφορίες της εφημερίδας οι συνθήκες σήμερα είναι χειρότερες από την ημέρα λειτουργίας του Κέντρου. Δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι παρουσιάσθηκαν κρούσματα μηνιγγίτιδας αλλά και άλλων λοιμωδών νόσων. Ήταν φυσικό, λοιπόν, έντρομοι οι εργαζόμενοι να απευθυνθούν σ’ όλους τους φορείς όταν διαπιστώθηκαν αυτά τα κρούσματα λοιμωδών νόσων και δη φυματίωσης και να ζητήσουν τη συνδρομή γιατρού και νοσοκόμου.

Από τους φορείς αμέσως ανταποκρίνεται η βουλευτής του νομού μας κ. Χρύσα Μανωλιά, η οποία ξαναφέρνει το θέμα στην επικαιρότητα με ερώτηση στη Βουλή. «Κατέθεσα ερώτηση στη Βουλή με αποδέκτες τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης και τον Υπουργό Εσωτερικών. Από τον Υπουργό Δημόσιας τάξης, τον κ. Βουλγαράκη, πήρα απάντηση ότι δεν είναι μόνιμη η κατάσταση και ότι η πολιτική της νέας κυβέρνησης δεν έχει αλλάξει και το φαινόμενο αποστολής δεν θα επαναληφθεί. Από την ώρα που δόθηκε όμως η απάντηση έγιναν και άλλες αποστολές, οπότε το θέμα οφείλουμε να το παρακολουθήσουμε. Όσον δε αφορά στην απάντηση που δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών, αυτή αφορά στο τι έγινε στο παρελθόν και στο πόσα χρήματα δόθηκαν. Δεν δεσμεύτηκαν, δηλαδή, επί της ουσίας για τη σημερινή κατάσταση». Η κ. Μανωλιά επισκέφθηκε το Κέντρο και διαπιστώνοντας την τραγική κατάσταση είχε επαφή με φορείς όπως τη Νομαρχία, τη Διοίκηση του Νοσοκομείου και την ίδια μέρα επισκέφθηκε και το νέο ΠΕΣΥάρχη, ώστε να σταλεί τουλάχιστον γιατρός και νοσοκόμα. «Ο ΠΕΣΥάρχης και ο πρόεδρος του Νοσοκομείου δεσμεύτηκαν και άμεσα τοποθετήθηκαν γιατρός και νοσοκόμα σε μόνιμη βάση. Τώρα εκείνο που απομένει είναι η έγκριση των κονδυλίων από το Υπουργείο Εσωτερικών για να γίνουν έστω και κάποιες υποτυπώδεις παρεμβάσεις στους χώρους σε θέματα υποδομών».

Οι εργαζόμενοι του κέντρου

Πρόβλημα όμως υπάρχει και για τους εργαζόμενους στο Κέντρο φύλαξης. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται είναι άθλιες και ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει η ζωή τους, από την άποψη των συνθηκών εργασίας. Οι συνοριοφύλακες εκπέμπουν SOS και ζητούν να γίνουν ριζικές αλλαγές. Κανείς τους δεν είναι αντίθετος για τη φιλοξενία των συγκεκριμένων ανθρώπων, όπως και για την ύπαρξη κέντρου φύλαξης στο νομό μας. Το ερώτημα όμως που διατυπώνεται είναι γιατί δεν δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες υποδομές; Είναι απαράδεκτο οι άνθρωποι να «τσουβαλιάζονται» μέσα σε αποθήκες του ΟΣΕ.

Εν κατακείδι…

Το πρόβλημα εξακολουθεί να υφίσταται. Με την παρέμβαση της κ. Μανωλιά μπορεί να αντιμετωπίσθηκε κατά ένα μέρος και να υπάρχει νοσοκόμα και γιατρός σε μόνιμη βάση, αλλά το θέμα παραμένει ανοικτό και επίκαιρο.

Η κ. Μανωλιά δηλώνει ότι θα συνεχίσει τον αγώνα. Και πρέπει. Αν θέλουμε να λεγόμαστε δημοκρατική και ευνομούμενη χώρα ορισμένα πράγματα πρέπει να αλλάξουν. Και πάνω απ’ όλα πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι η κάθε απόφαση πρέπει να έχει ως κριτήριο το γενικό συμφέρον. Σαφώς για να επαναλειτουργήσει το Κέντρο κάποιοι ρωτήθηκαν και απήντησαν θετικά για τη φιλοξενία τους. Γιατί άραγε;

Α.Π.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.