Η Κομοτηνη και ο ευρυτερος χωρος

Βήμα για την ενεργοποίηση ενός ευρύτερου διαλόγου στο μέλλον για την πόλη και τα ζητήματα που αφορούν στην τοπική κοινωνία έδωσε η διοργάνωση του διήμερου επιστημονικού συνεδρίου με τίτλο « Η Κομοτηνή και ο ευρύτερος χώρος -παρελθόν-παρόν -μέλλον»που διοργάνωσε η Εταιρεία Παιδαγωγικών Επιστημών.

Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στις 8 και 9 Απριλίου στην αίθουσα εκδηλώσεων της Νομαρχίας Ροδόπης, με ομιλητές εκπρόσωπους των τοπικών αρχών, πανεπιστημιακούς κι άλλους επιστήμονες.

Συγχαρητήρια στους διοργανωτές του συνεδρίου και ιδιαίτερα στον κ. Καζαντζή που απετέλεσε την «ψυχή» του Συνεδρίου.



Στο σύντομο χαιρετισμό του ο Πρόεδρος της Εταιρείας Παιδαγωγικών Επιστημών Αλέξανδρος Καζαντζής χαρακτήρισε την πρωτοβουλία «συνέδριο για την πόλη μας το οποίο θέλουμε να αποτελέσει μια προσφορά, ένα αφιέρωμα για αυτή».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο σκοπό των εκδηλώσεων της Εταιρείας, που είναι η πνευματική ανάπτυξη της περιοχής και ιδιαίτερα της πόλης που ζούμε και των χαρακτηριστικών της τονίζοντας την ανάγκη καταγραφής και προβολής της ιστορίας και του πολιτισμού της ώστε, όπως είπε, «να μην μπορεί να αμφισβητήσει κανείς κακόβουλος ή ψευδοϊστοριστής τις ρίζες μας και την καταγωγή μας.

Είναι ανάγκη να υπάρξει μέριμνα για να συνδεθεί η γνώση με την παραγωγή. Καλές οι βιομηχανικές ζώνες αλλά ούτε ένα ΤΕΙ δεν υπάρχει στη Θράκη που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ανάπτυξης. Αυτό το θέμα επανειλημμένα το προτείναμε.

Αντί να διεκδικούμε λίγο απ’ όλα πιστεύω χρειάζεται μια κεντρική ιδέα γύρω από την οποία να πλεχτεί ο ιστός ενός αναπτυξιακού μοντέλου με ένα σύγχρονο κέντρο υπηρεσιών. Έχει τη δυνατότητα και μπορεί να εξελιχθεί η πόλη μας σε πόλο καινοτομίας, έρευνας και τεχνολογίας. Μπορεί να διεκδικήσει και διεθνή ρόλο και ποιότητα ζωής».

Καταλήγοντας ο κ. Καζαντζής τόνισε την ανάγκη κάποτε « να σταματήσει ο μύθος ότι μας φταίει το Αθηνοκεντρικό κράτος. Εμείς τι κάνουμε; Μήπως πρέπει να αφυπνιστούμε από το λήθαργο να βγούμε από τις τυχόν εσωστρέφειες και να αναλάβει πρωτοβουλίες η κοινωνία των πολιτών; Χρειάζεται όραμα και χρειάζεται να συμβάλλουμε όλοι ενεργά να υπάρξει μια συναντίληψη για το καλό και το ωραίο αυτής της πόλης, ώστε να προκύψει ευημερία για μας και για τις επερχόμενες γενιές».

Να σημειωθεί ότι στο τέλος του συνεδρίου το μέλος της Εταιρείας καθηγητής του Δημοκριτείου, Θεοχάρης Δαλακούρας έκανε αναφορά στην σημαντικότητα των όσων ελέχθησαν κατά τη διάρκεια του συνεδρίου.

Υ.Γ. Ακολουθούν δηλώσεις εισηγητών για το αντικείμενο της εισήγησής τους.

Αναστάσιος Βαβατσικλής

Εισηγητής στο συνέδριο και ο δήμαρχος Κομοτηναίων Αναστάσιος Βαβατσικλής με θέμα “Κομοτηνή: Πρόκληση για μια πόλη που να συνδέει το μύθο με την πραγματικότητα”. Λόγω του ταξιδιού στην Τουρκία την εισήγηση διάβασε ο Αντιδήμαρχος Γιώργος Μανανάς.

Εισαγωγικά ο κ. Βαβατσικλής έκανε συνοπτική αναδρομή και παράθεση σταθμικών, γεωγραφικών, ιστορικών, κοινωνικών και πολυπολιτισμικών στοιχείων, παλιών και νέων, που έχουν σχέση με την παρουσία και διαδρομή της Θράκης και ιδιαίτερα της πόλης και του Δήμου Κομοτηνής.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα δύο υπαρκτά αντικείμενα που ξαναγύρισαν στα σημερινά χρόνια τη Θράκη στο προσκήνιο, όχι μόνον του Πανελλήνιου, αλλά και του Βαλκανικού και του Διευρωπαϊκού ενδιαφέροντος. «Το ένα είναι η εργώδης προσπάθεια που καταβλήθηκε από την κεντρική ελληνική πολιτεία στη διάρκεια μιας ολόκληρης εικοσαετίας με διακρατικές συμβάσεις και εμπορικο-οικονομικές συμφωνίες να ξαναγίνει η περιοχή εφαλτήριο οικονομικής διείσδυσης στις γειτονικές βαλκανικές χώρες, κυρίως στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία, καθώς και στις ονομαζόμενες Παρευεξείνιες χώρες. Το δεύτερο σημειολογικό αντικείμενο που συντελεί στο να αναδειχθεί και πάλι η Θράκη στο προσκήνιο του διευρωπαϊκού ενδιαφέροντος είναι η πολυπολιτισμική δομή και διάσταση της τοπικής κοινωνίας», δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην πόλη της Κομοτηνής.

Ακολούθως αναφέρθηκε σε μερικά σημερινά χαρακτηριστικά της πόλης της Κομοτηνής, εικόνες που τις χαρακτήρισε ότι θα ήταν «αποκαρδιωτικές εάν στον μακρινό ορίζοντα δεν διαγράφονταν οι οιωνοί ενός καλύτέρου μέλλοντος: Είναι το όραμα μιας βιώσιμης κοινωνίας. Το όραμα αυτό δεν είναι ούτε μυστικιστική αποκάλυψη, ούτε φιλοσοφικό δόγμα, ούτε πολιτικό ιδεολόγημα. Η βιώσιμη κοινωνία είναι ήδη θεμελιώδης παγκόσμιος νομικός κανόνας.

Η βιώσιμη κοινωνία είναι η κοινωνία του 21ου αιώνα.

Το βιώσιμο σύστημα κοινωνικών αξιών που χρειαζόμαστε πρέπει να στηρίζεται σε μια σταθερή ισορροπία άϋλων και υλικών αξιών. Η ευημερία που έχουμε επιτύχει πρέπει να καθαριστεί από τις υπερβολές της και ιδίως από την υπερκατανάλωση. Να ξαναβρεί το σωστό μέτρο και να τεθεί κάτω από την καθοδήγηση των πνευματικών αξιών της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης. Αυτό, δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς η κοινωνία μας να αποκτήσει επίγνωση της πολιτιστικής της ταυτότητας, αλλά και επίγνωση της αξίας της σύνδεσης με τον μύθο.

Η βιώσιμη κοινωνία δεν είναι ουτοπία. Είναι η μόνη λογική κατάληξη της αναγκαίας εξυγίανσης της σημερινής βιομηχανικής καταπιεστικής κοινωνίας. Και είναι φανερό σε όλους ότι η κοινωνία αυτή δεν έχει άλλο μέλλον.

Η βιώσιμη κοινωνία είναι η πρόκληση που αποδέχεται η Δημοτική Αρχή και καλεί όλους τους πολίτες να συμπαραταχθούν γιατί αποτελεί την επιτακτική πρόκληση που συνδέει τον μύθο της πόλης και του ευρύτερου χώρου, με τη σημερινή εκσυγχρονιστική πραγματικότητα».

Νικολίτσα Κοκκοτάκη

•«Η περιοχή της Κομοτηνής από την αχλή του μύθου στην ύστερη αρχαιότητα» ήταν το θέμα της εισήγησης της Διευθύντριας της ΙΘ΄ Εφορίας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Κομοτηνής, Νικολίτσας Κοκκοτάκη

«Έγινε μια ανασκόπηση, ουσιαστικά για πρώτη φορά για τις αρχαιότητες της ευρύτερης περιοχής της Κομοτηνής από τα μυθολογικά στοιχεία μέχρι την ύστερη αρχαιότητα, δηλαδή το τέλος της Ρωμαϊκής εποχής. Ξεκινήσαμε λοιπόν από τα μυθολογικά στοιχεία , και συγκεκριμένα το μύθο της Ροδόπης και του Μέμου, παιδιών του Στρυμόνα, που ένοιωσαν έρωτα ο ένας με τον άλλο, ενώθηκαν και έκαναν τον Έβρο, το ποτάμι. Γι’ αυτό το ανοσιούργημα οι Θεοί τους τιμώρησαν και τους μεταμόρφωσαν στα δύο ομώνυμα βουνά. Ο σημερινός νομός Ροδόπης καλύπτει το νοτιοανατολικό τμήμα του βουνού της Ροδόπης, ενώ το νότιο, εντελώς δυτικό τμήμα της Ροδόπης, είναι ο Ίσμαρος, το άλλο ιστορικό βουνό της Θράκης. Στη συνέχεια αναφερθήκανε στον πολιτισμό των παλαιολιθικών χρόνων, του οποίου κατάλοιπα βρίσκουμε σε διάφορα σημεία, όπως στους Ασκητές και την Κρωβύλη. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια από μια έρευνα που γίνεται από το πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, και συγκεκριμένα από το συντοπίτη μας καθηγητή Νίκο Ευστρατίου με τον οποίο συνεργαζόμαστε, έχουν βρεθεί εργαλεία λατομείων που έχουν ζωή 100.000 χρόνων τα οποία από άποψη εκμετάλλευσης μπορούν να συγκριθούν με τα λατομεία οψιανού της Μήλου. Προχωρήσαμε στα νεολιθικά χρόνια 7000 μέχρι 4000 π,χ, περίοδο που οι άνθρωποι αρχίζουν και κατασκευάζουν καλύβες με πηλό και καλάμια, καλλιεργούν, εκτρέφουν ζώα και κατασκευάζουν αγγεία. Τέτοιος οικισμός στη Ροδόπη είναι της Παραδημής, όπου έχουν γίνει ανασκαφές και έχουν βρεθεί και αγγεία. Στη συνέχεια αναφερθήκαμε στην επόμενη ιστορική περίοδο, την εποχή του χαλκού, για την οποία ελάχιστα είναι τα ευρήματα στη Ροδόπη μέχρι σήμερα. Κατά πάσα πιθανότητα ο Μυκηναίοι συμμετέχοντας στην Αργοναυτική εκστρατεία και στην Τροία πρέπει να πέρασαν από εδώ, αλλά δεν έχουμε βρει ακόμα που σταματήσανε. Θέλω να πω ότι η μυθολογία για τους Κίκονες και τον Οδυσσέα πρέπει να αντικατοπτρίζει μια απόπειρα των Μυκηναίων να έρθουν προς τα εδώ, αλλά δεν έχουμε βρει ακόμη κάποια δείγματα αυτού του περάσματος. Ακολούθως περάσαμε στην επόμενη χρονική περίοδο, την εποχή του σιδήρου που εγκαταστάθηκαν τα θρακικά φύλλα εδώ, οι Κίκονες από τον Έβρο ποταμό μέχρι την Βιστωνίδα και από εκεί και πέρα οι Βίστωνες. Η επόμενη περίοδος η κλασική, κατά τη διάρκεια της οποίας έχουμε τις αποικίες, η Στρύμη αποικία της Θάσου, η Δίκαια, κοντά στο Φανάρι, αποικία της Σάμου, η Μαρώνεια αποικία της Χίου, με όλα ό,τι έχουμε βρει και συνεχίσαμε στην εποχή του Φιλίππου που κατέλαβε την περιοχή. Αρχαιολογικό εύρημα αυτής της εποχής ο μακεδονικός τάφος των Συμβόλων, που είναι υπόγειος, χτιστός με προθάλαμο και θάλαμο, και με κονιάματα ζωγραφισμένα στο εσωτερικό του. Ακολούθως αναφερθήκαμε στη Ρωμαϊκή κατάκτηση της Θράκης μετά τη μάχη της Πύδνας, το 168, οπότε καταλύεται το κράτος των Μακεδόνων και η Θράκη πέρασε και αυτή στην κυριαρχία των Ρωμαίων και το 46 π.χ. ολοκληρώθηκε η κατάκτησή της. Στα Ρωμαϊκά χρόνια έχει μεγάλη άνθηση η Μαρώνεια, διότι οι Μαρωνίτες είχαν σπεύσει, από την επόμενη χρονιά της μάχης της Πύδνας, να κάνουν συμμαχία με τους Ρωμαίους για αμοιβαία ειρήνη και βοήθεια σε περίπτωση πολέμου και έτσι έμεινε αυτόνομη πόλη, όπως και τα Άβδηρα και η Αίνος».

Ιωάννης Σιδεράς

•«Η πολιτιστική και πνευματική προσφορά της τοπικής εκκλησίας στην Κομοτηνή» ήταν το θέμα της εισήγησης του Εκκλησιαστικού Θεολόγου- Ιστορικού και Νομικού κ. Ιωάννη Σιδηρά.

«Η Ιερά Μητρόπολης από την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ήταν αυτή η οποία πρωτοστατούσε κατά την τυπική διαδικασία πάντοτε, δια μέσου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην ίδρυση παντός βαθμού σχολείων. Υπάρχουν αρχεία και έγγραφα του Οικουμενικού πατριαρχείου μέσα στο οποία καταγράφονται οι εισηγήσεις των εκάστοτε Μητροπολιτών Μαρώνειας και Κομοτηνής, οι οποίοι εισηγούνταν και τελικώς εγένοντο αποδεκτές οι εισηγήσεις για την ίδρυση νηπιαγωγείων, για παράδειγμα το νηπιαγωγείο στην ενορία του Αγ. Γεωργίου που μέχρι σήμερα σώζεται, στην ενορία της Παναγιάς, δημοτικών σχολείων, ημιγυμνασίων , ορφανοτροφείων. Με προσωπικές ενέργειες της Ιεράς Μητροπόλεως πήρε την άδεια από την υψηλή πύλη να ιδρυθεί, με χρήματα βέβαια του Νέστορος Τσανακλή, η Περίφημος εξατάξιος Τσανάκλειος σχολή, όπως πίσης το περίφημο ιστορικό σχολείο της Μαρώνειας , από τους αδερφούς Χατζέα. Η Ιερά Μητρόπολης Μαρωνείας και Κομοτηνής είναι αυτή η οποία συνέβαλε τα μέγιστα στην ίδρυση ναών, φιλανθρωπικών ιδρυμάτων , αυτή η οποία ενήργησε στην αποκατάσταση, και αυτό αγνοείται, των χιλιάδων προσφύγων του 1922 και 1923 και μάλιστα πρωτοστατήσας σ’ εκείνη την περίοδο ήταν ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, γόνος της ιστορικής μας Μαρώνειας Μιχαήλ Κωνσταντινίδης. Επίσης συνέβαλε τα μέγιστα με εισηγήσεις της στην ίδρυση του πρώτου νοσοκομείου από τον Ελ. Βενιζέλο, ήταν αυτή επίσης η οποία πάντοτε συνέβαλε στην αρμονική συνύπαρξη όλων των θρησκειών, διότι όπως θα γνωρίζετε παλαιότερα υπήρχαν εδώ μεγάλες κοινότητες εβραϊκή, Αρμένικη και βεβαίως οι μουσουλμάνοι όπως και σήμερα αδελφοί μας συνέλληνες. Ήταν αυτή η οποία βοηθούσε και συνεχίζει και μέχρι και σήμερα να στηρίζει όλους ανεξαρτήτως θρησκεύματος.

Κωνσταντίνος Γαλιώτος

•Το θέμα της εισήγησης του κ. Κωνσταντίνου Γαλιώτου, M.Sc. Business Administration M. Eng., C.Eng είχε ως αντικείμενο «.Έρευνα –Τεχνολογία και Καινοτομία της ανάπτυξης της Κομοτηνής».

«Φώτισα την ανάπτυξη της Κομοτηνής και το νέο της ρόλο που μπορεί να παίξει στο πλαίσιο της νέας περιφερειακοποίησης και των νέων γεωπολιτικών εξελίξεων από την πλευρά της έρευνας τεχνολογίας – καινοτομίας, δηλαδή πώς χρησιμοποιώντας αυτό το τρίπτυχο εργαλείο να μετατρέψουμε την Κομοτηνή σε μια περιφερειακή μητρόπολη με μια μορφή νέας πόλης, με νέο ρόλο που να είναι μαθαίνουσα και να ενταχθεί συντομότατα στο πλαίσιο της οικονομίας της γνώσης. Αυτό συνάδει και με τις κυβερνητικές επιδιώξεις αλλά κυρίως με την πολιτική της ευρωπαϊκής ενώσεως λαμβάνοντας υπόψη ότι θέματα που αφορούν στις χρηματοδοτήσεις θα στραφούν κυρίως προς την πλευρά της έρευνας και της τεχνολογίας και της καινοτομίας. Η λογική ήταν να προχωρήσουμε το πρόγραμμα «Τεχνογέννεσις», στην υλοποίηση του οποίου είχα προσφέρει μεγάλη προστιθέμενη αξία, ώστε να έχει όπως λένε οι Άγγλοι value for money, δηλαδή να μην μοιράσουμε 3,7 εκατομμύρια ευρώ στην κοινωνία της περιφέρειας και μετά αυτό να σταματήσει, αλλά να έχει συνέχεια, να έχει αριστοτελική ενδελέχεια, διότι το πρόγραμμα αυτό είναι προκαταρκτικό, πιλοτικό , διερευνητικό πρόγραμμα κυρίως για να μετρήσουμε την καινοτομικότητα του πληθυσμού στην περιοχή και παράλληλα να του δώσουμε μια ώθηση προς την κατεύθυνση έρευνας, τεχνολογίας και καινοτομίας. Νομίζω ότι η δημιουργία του περιφερειακού πόλου, που πρέπει να ονομαστεί “Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή”, προς τιμή του μεγάλου Θρακιώτη επιστήμονα, θα αποτελέσει κινητήριο δύναμη για την ανάπτυξη της πόλης και τη διεύρυνση του ρόλου της σε επίπεδο περιφέρειας, πολιτικής σε σχέση με τις Παρευξείνιες Χώρες, τα Βαλκάνια και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Μέσα στον πόλο, στο δίκτυο που θα ενώνει όλους όσους παρέχουν έρευνα, τεχνολογία και καινοτομία και όλους όσους τα χρησιμοποιούν εντάσσεται και το ζήτημα του Θρακικού πολιτισμού σαν εργαλείο ανάπτυξης και θωράκισης των εθνικών συμφερόντων. Έτσι λοιπόν νομίζω ότι είναι επιβεβλημένο να δημιουργηθεί ένα Κέντρο Τεκμηρίωσης Θρακικού πολιτισμού , που θα αξιοποιήσει όλη αυτή την πολιτιστική κληρονομιά και θα συντονίσει όλους τους φορείς που ασχολούνται με το ζήτημα».

Κατσιμίγας Κώστας

•Ο αρχιτέκτων –χωροτάκτης μηχανικός –αντιπρόεδρος του ΤΕΕ μίλησε με θέμα «Η πολεοδομική εξέλιξη της Κομοτηνής»

«Η εισήγηση ήταν πολιτικού κυρίως περιεχομένου, διότι η πολεοδομία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πολιτική. Οι πόλεις δημιουργούνται σύμφωνα με τα ιστορικά γεγονότα και τις πολιτικές που εφαρμόζονται πάνω στον πληθυσμό ο οποίος και κατοικεί στην πόλη. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν βιβλιογραφικές πηγές για την περιοχή μας, δεν υπάρχει τίποτα καταγεγραμμένο. Κανείς ερευνητής δεν μπορεί να ανατρέξει, επομένως, ό,τι ελέχθη στο συνέδριο, ήταν πληροφορίες οι οποίες είχαν συγκεντρωθεί από στόματος. Φρόντισα όμως να τις διασταυρώσω κατ’ επανάληψιν και να δημιουργήσω την πρώτη δημοσίευση και την πρώτη ανακοίνωση που έχει σχέση με τα πολεοδομικά πράγματά της Κομοτηνής, για να αποτελέσει και την πρώτη βιβλιογραφική αναζήτηση ενός μελλοντικού ερευνητή. Η εισήγηση που παρουσιάστηκε ήταν δουλειά πάρα πολλών χρόνων, όσον αφορά στη συλλογή στοιχειών. Πέρα από τις περιγραφές που έχουμε από διάφορους περιηγητές του 16ου και 17ου αιώνα, ό,τι πληροφορία αξιόπιστη υπάρχει, είναι μετά το τέλος του 19ου αιώνα, δηλαδή μετά τους Ρωσοτουρκικούς πολέμους και την Βουλγαρική παρουσία στην περιοχή, η οποία σημάδεψε την πόλη πριν την άφιξη των προσφύγων, κυρίως όσον αφορά στην σύνθεση του πληθυσμού. Θέλω να πω ότι μετά από πολύχρονη έρευνα πλέον μπορώ να καταθέσω ότι η σύνθεση του πληθυσμού της Κομοτηνής, δηλαδή η σχέση Χριστιανών – Μουσουλμάνων και άλλων εθνοτήτων, καθορίστηκε με τις μετακινήσεις Μουσουλμανικού πληθυσμού από τη Νότια Βουλγαρία στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου αιώνα. Μετά την έλευση των προσφύγων έχουμε και χάρτες, έχουμε και το σχέδιο πόλης του ’33, τα πράγματα είναι λίγο πολύ γνωστά. Στο σημείο αυτό έγινε και μια βαθύτερη ανάλυση σε σχέση με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν και πάνω στους μειονοτικούς πληθυσμούς, κυρίως στη μουσουλμανική μειονότητα, αλλά και σε όσες άλλες πολιτικές, εφάρμοσε το κεντρικό κράτος για την «ανάπτυξη» της περιοχής, εννοώ φυσικά την υπόθεση της Εκτενεπόλ, τη δημιουργία της Ζώνης Ενεργού Πολεοδομίας δυτικά της πόλης, η οποία εφαρμόστηκε μόνο σε ένα 20% της έκτασης, ενώ η υπόλοιπη έκταση πουλήθηκε ως οικόπεδα, κατά παράβαση του νόμου και των σχετικών διατάξεων φτάνοντας στο σημείο το κράτος να εμφανίζεται σήμερα δια των κρατικών εταιρειών του ως οικοπεδοφάγος του αισχίστου είδους. Από εκεί και πέρα τα πράγματα ήταν σχετικά απλά για την πολεοδομική εξέλιξη της Κομοτηνής. Είχαμε κάποιες μικροεπεκτάσεις το 1965 και το 1976 και φτάνουμε στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο, στην πρόταση δηλαδή που υπάρχει για την αναθεώρηση του σχεδίου πόλης της Κομοτηνής και την επέκταση, η οποία πραγματοποιείται μόνο στο Ανατολικό της τμήμα προκειμένου να ενταχθούν οι περιοχές των αυθαιρέτων, όπου και εκεί κατατέθηκε ένα προβληματισμός κατά πόσο αυτή η επέκταση της Κομοτηνής μπορεί να υλοποιηθεί με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, για το οποίο ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, ο κ. Σουφλιάς, υποσχέθηκε και εξήγγειλε ήδη τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου. Αυτό είναι θέμα που δεν αφορά μόνο την Κομοτηνή αλλά ολόκληρη την Ελλάδα, γιατί οι διαδικασίες επέκτασης είναι φοβερά χρονοβόρες. Από την άλλη πλευρά κατατέθηκε ο προβληματισμός κατά πόσο ένας δήμος της οικονομικής ευρωστίας του Δήμου Κομοτηνής θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στο τεράστιο κόστος των έργων υποδομής των περιοχών επέκτασης, γιατί όταν μια περιοχή αγρών γίνει ξαφνικά οικόπεδα και ο κάθε πολίτης έχει την δυνατότητα να κάνει το σπίτι του εκεί, δίκαια θα απαιτήσει να γίνουν και οι σχετικές υποδομές. Μιλάμε για δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στην ουσία δηλαδή για 30 χρόνων προυπολογισμούς του δήμου.

Η εισήγησή μου δεν ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξη όσον αφορά στο μέλλον της Κομοτηνής, ωστόσο η Κομοτηνή είναι έδρα περιφέρειας, είναι μια πόλη η οποία για λόγους πολιτικούς επελέγη να έχει το ρόλο που της δόθηκε να έχει, και απαιτείται τολμηρή δημοτική αρχή, η οποία καλείται να επενδύσει για το μέλλον της πόλης ξεπερνώντας λογικές και πολιτικές μικρής κλίμακος. Ο Δήμος πρέπει να επενδύσει για το απώτερο και για το άμεσο μέλλον της περιοχής και να επενδύσει χρήματα τα οποία δεν είναι άμεσα μετατρέψιμα σε ψήφους».

Ν.Δ.- Α.Π.

Πώς είδαν το συνέδριο

Κώστας Κατσιμίγας: «Σε γενικές γραμμές το συνέδριο κρίνεται πετυχημένο, παρά το γεγονός ότι οι εισηγητές ήταν ελεύθεροι να αναπτύξουν της θεματικές τους χωρίς να προηγηθεί έλεγχος των εισηγήσεων, όπως γίνεται συνήθως σε συνέδρια. Αυτό είναι μια διαδικασία η οποία δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται ως λογοκρισία, αλλά πολλές φορές σε συνέδρια οι εισηγήσεις ξεφεύγουν από την θεματική και ο κάθε εισηγητής βγάζει τα απωθημένα του γενικολογώντας. Παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε προ του συνεδρίου, κατάθεση των εισηγήσεων, νομίζω ότι οι περισσότεροι εισηγητές δεν ξέφυγαν από το αντικείμενο και τους στόχους του συνεδρίου. Ο διάλογος που αναπτύχθηκε δεν ήταν ευρύς, ωστόσο οι λίγες παρεμβάσεις που έγιναν ήταν ουσιαστικού περιεχομένου. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι και η Εταιρεία Παιδαγωγικών Επιστημών έχει μια δυναμική η οποία δεν είναι επιπέδου Υπουργείου Πολιτισμού, είναι μια εταιρεία η οποία δρα στην περιφέρεια και σε κάθε περίπτωση είναι αξιέπαινο το όποιο έργο επιτελεί. Είχε εκλεκτούς εισηγητές, είχε πανεπιστημιακούς δασκάλους και είχε και ανθρώπους που γνώριζαν την περιοχή και νομίζω ότι ήταν μια πάρα πολύ καλή προσπάθεια, η οποία είχε και πολύ θετικά αποτελέσματα. Το θέμα είναι ότι αυτά όλα πρέπει να αξιοποιούνται και να μη μένουν απλά σε κάποιους τόμους πρακτικών που μπαίνουν στα ράφια κάποιων βιβλιοθηκών».

Κώστας Γαλιώτος: «Έχω παρακολουθήσει και έχω συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στο συγκεκριμένο όμως μου έκανε εντύπωση η πληρότητα και η υψηλή ποιότητα και πιστότητα των εισηγήσεων. Κατεβλήθη προσπάθεια να έχει μια διεπιστημονικότητα, δηλαδή να φωτίσουν το ζήτημα της ανάπτυξης της περιφέρειας και φυσικά της Κομοτηνής, στο πλαίσιο της όσμωσης και της σύζευξης πολλών επιστημονικών ειδικοτήτων. Αυτό είναι πρωτοφανές. Εγώ δεν το έχω συναντήσει σε άλλα συνέδρια. Επίσης μου έκανε εντύπωση και η υψηλή συμμετοχή του κόσμου».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.