Η Ιταλια τιμα την Ξανθη για τη διαδοση του πολιτισμου και του εθελοντισμου

Σε ιδιαίτερα λαμπρή και αυστηρή τελετή την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου στην αίθουσα Giuglio Cesare στο Campidoglio της Ρώμης (Δημαρχείο της Ρώμης) τιμήθηκε η Ελλάδα στο πρόσωπο σημαντικών εκπροσώπων της, από την κριτική επιτροπή των Διεθνών Βραβείων Giuseppe Sciacca με έδρα τη Ρώμη. Στην τελετή παραβρέθηκαν και τιμήθηκαν σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο Κολομβιανός Καρδινάλιος Dario Castrillςn Hoyos, ο Aντιπρόεδρος της Ιταλικής Κυβέρνησης Gianni Letta, ο Διευθυντής της Ιταλικής τηλεόρασης RAI sign. del Noce, πολιτικοί, επιστήμονες και άνθρωποι του θεάματος. Το Βραβείο Τέχνης για τη συμβολή του στον Παγκόσμιο Κινηματογράφο, με αποκορύφωμα την ταινία El Greco, παρέλαβε ο παγκοσμίου φήμης σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής. Bραβείο Επιχειρηματικότητας και Κοινωνικής Προσφοράς ο Γιώργος Αποστολόπουλος, Πρόεδρος του Ομίλου Ιατρικό Αθηνών και ο Βασίλης Αποστολόπουλος, Διευθύνων Σύμβουλος του ίδιου Ομίλου.

Επίσης τιμήθηκε η «Πόλη της Ξάνθης και οι κάτοικοί της» για τη διάδοση του Πολιτισμού και του εθελοντισμού. Aφορμή, στάθηκε η ταινία ντοκιμαντέρ «Η Παλιά Πόλη της Ξάνθης – Ένα υπαίθριο μουσείο». Τα βραβεία παρέλαβαν ο Δήμαρχος της Πόλης, Μιχαήλ Στυλιανίδης και ο Εμμανουήλ Φανουράκης, Πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης Ξάνθης.

Tιμητική πλακέτα απενεμήθη στη δημοσιογράφο – επικοινωνιολόγο Βίκυ Μπαφατάκη για την προσφορά και το έργο της στα Διεθνή Βραβεία και στον πολιτισμό, η οποία το 2005 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Επικοινωνίας.

Εντυπωσίασαν όλους τους παραβρισκόμενους τα λόγια του Κολομβιανού Καρδιναλίου Dario Castrillςn Hoyos, ο οποίος μίλησε για τις άριστες σχέσεις ανάμεσα στην Ορθόδοξη και την Καθολική εκκλησία, υμνώντας παράλληλα την Ελλάδα και τον πολιτισμό της.

Επίσης, ο Πρόεδρος των Διεθνών Βραβείων κληρικός και Καθηγητής Πανεπιστημίου Don Bruno Lima επεσήμανε την σημαντική συνεισφορά των Ελλήνων στη διάδοση του Πολιτισμού και του Εθελοντισμού και αναφέρθηκε διθυραμβικά στην μεγάλη σημασία της Ελληνοϊταλικής φιλίας.

Βίκυ Μπαφατάκη, δημοσιογράφος – επικοινωνιολόγος:

«Η βράβευση της Ξάνθης, πρέπει να γίνει εφαλτήριο και για άλλες πόλεις

της Ελλάδος»

«Τα κατάφερα, γιατί πίστεψα στο όνειρο»

Tιμητική πλακέτα απονεμήθη στη δημοσιογράφο – επικοινωνιολόγο Βίκυ Μπαφατάκη για την προσφορά και το έργο της στα Διεθνή Βραβεία και στον πολιτισμό. Μια ιδιαίτερη τιμή στην Ξανθιώτισσα κατά το ήμισυ Βίκυ Μπαφατάκη που με το δικό της τρόπο συνέβαλε και στην βράβευση της πόλης της. Για όλα αυτά όμως η Βίκυ Μπαφατάκη μιλά σήμερα στον ΠτΘ…

ΠτΘ: κ. Μπαφατάκη, έχετε ένα πλούσιο βιογραφικό με πολλές διακρίσεις στο εξωτερικό. Θα μας μιλήσετε για αυτές;

Β.Μ.: Το 2005 έλαβα το Παγκόσμιο Βραβείο Επικοινωνίας – δημοσιογραφίας από τα Διεθνή Βραβεία “Giuseppe Sciacca” με έδρα τη Ρώμη, ανάμεσα σε 368 επικοινωνιολόγους από όλο τον κόσμο, για την επιστημονική μελέτη που υπέβαλα, στο διαγωνιστικό τμήμα των Βραβείων, με θέμα «Συγκριτικά επικοινωνιακά συστήματα για τη διάδοση του πολιτισμού και του εθελοντισμού». Στην ίδια τελετή, μάλιστα, βραβεύτηκε και ο Πάπας Βενέδικτος. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου, που αισθάνθηκα ότι αγκάλιασα όλο τον κόσμο…κορυφαίο συναίσθημα! Το 2006 έλαβα τον τιμητικό τίτλο της «Πρέσβειρας του Ιταλικού Πολιτισμού ανά τον κόσμο» από το Πανεπιστήμιο της Περούτζια Ιταλίας (Universitΰ per Stranieri). Eκεί εκπροσώπησα 20.000 Έλληνες σε μια διεπιστημονική παγκόσμια συνάντηση στο πλαίσιο του εορτασμού 80 ετών από την ίδρυση του Πανεπιστημίου. Την ίδια χρονιά τα Διεθνή Βραβεία “Giuseppe Sciacca” με εξέλεξαν μέλος της Επιτροπής Προεδρίας των Βραβείων, στην οποία συμμετέχει ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζούλιο Αντρεότι και άλλες προσωπικότητες από όλο τον κόσμο. Κατόπιν έγινα Θεσμικό όργανο των Βραβείων και η επίσημη εκπρόσωπος της Ελλάδος. Σημαντικοί Έλληνες έλαβαν τιμητικές διακρίσεις από το 2006 έως σήμερα, όπως ο Υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, για την προσφορά του στην έλευση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004, ως Δήμαρχος της πόλης των Αθηνών. Το 2007 έλαβαν το Βραβείο μέλη της Ελληνικής Ολυμπιακής Ακαδημίας, δίνοντας το μήνυμα ότι, παρόλες τις καταστροφές από τις πυρκαγιές που υπέστη η περιοχή της Αρχαίας Ολυμπίας, η Ολυμπιακή φλόγα θα ταξίδευε, όπως παλιά στους δρόμους του κόσμου. Φέτος, το 2008, η Ελληνική αποστολή ήταν μεγαλύτερη και η Ελλάδα εκ νέου έδωσε το μήνυμα σε όλο τον κόσμο, ότι ξέρει καλά να προστατεύει τον πολιτισμό της και να τον προσφέρει απλόχερα σε όλη την υφήλιο.

ΠτΘ: Ποιοι ήταν οι Έλληνες που βραβεύτηκαν στην τελετή της 26ης Σεπτεμβρίου, στο Campidoglio (Δημαρχείο) της Ρώμης;

Β.Μ.: Φέτος, έλαβε το βραβείο παγκόσμιου κινηματογράφου ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής για την ταινία «Εl Greco», σε επίπεδο επιχειρηματικότητας και κοινωνικής προσφοράς ο Γιώργος και Βασίλης Αποστολόπουλος, Πρόεδρος και αντίστοιχα Διευθύνων Σύμβουλος του «Ομίλου Ιατρικό Αθηνών», οι οποίοι πέρα από την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, βοηθούν παιδιά σε όλο τον κόσμο, αλλά και στη χώρα μας, όπως τα Παιδικά χωριά SOS. Ειδικό Βραβείο, της Κριτικής Επιτροπής, έλαβε η πόλη της Ξάνθης, ένα Βραβείο που δίνεται για πρώτη φορά και είναι ιδιαίτερα τιμητικό για όλη την Ελλάδα. Ο Δήμαρχος της Πόλης, Μιχαήλ Στυλιανίδης και ο Πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης, Μανώλης Φανουράκης παρέλαβαν το Βραβείο για την Πόλη και τους κατοίκους της Ξάνθης, που συμβάλλουν τα μάλα για τη διάδοση του Πολιτισμού και του εθελοντισμού. Ήταν μια εξαιρετική τελετή, η οποία έγινε στο Campidoglio (Δημαρχείο) της Ρώμης, στην αίθουσα Ιούλιος Καίσαρ, εκεί που υπεγράφη το Ευρωσύνταγμα.

Μια έκπληξη περίμενε κι εμένα, κατά τη διάρκεια της τελετής, όταν με κάλεσαν στο βήμα και ο Επίτιμος Πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας κ. Σαντανιέλο μου απένειμε ειδικό βραβείο, μια μεγάλη τιμητική διάκριση για την προσφορά μου στον πολιτισμό, τον εθελοντισμό και στη διοργάνωση των βραβείων όλα αυτά τα χρόνια.

ΠτΘ: Ήταν ιδιαίτερη στιγμή αυτή για σας;

Β.Μ.: Καταρχάς αιφνιδιάστηκα και κατόπιν συγκινήθηκα πάρα πολύ, γιατί αυτό το Βραβείο δεν προήλθε από ένα διαγωνισμό επιστημόνων, αλλά ήταν ένα Βραβείο Προσφοράς μου για τον άνθρωπο, τον πολιτισμό και την εθελοντική μου δράση. Εκεί, μέσα σε εκείνη την αρχαία αίθουσα που γνώρισε δόξες αιώνων, εγώ λάμβανα ένα δώρο αναγνώρισης….Ήταν κορυφαία στιγμή που με ανέταξε πλήρως και μου έδωσε έναυσμα να συνεχίσω αυτή τη σιωπηλή προσπάθεια χρόνων, για να συστήσουμε τη σύγχρονη Ελλάδα και τους σπουδαίους ανθρώπους της σε όλο τον κόσμο.

Ένιωσα κορυφαία, ένα συναισθηματικό κρεσέντο, περήφανη ως Ελληνίδα, γιατί αναγνωρίζονταν η προσπάθειά μου από ανθρώπους του εξωτερικού και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα. Ήταν επίσης σημαντικό, ότι μοιράστηκα αυτή τη διάκριση με συμπατριώτες μου, με φίλους μου, με Ξανθιώτες, γιατί μπορεί να λείπω πολλά χρόνια από την πόλη μου, αλλά την Ξάνθη την κουβαλώ στην καρδιά μου…εκεί εξάλλου ζουν οι γονείς μου και η οικογένεια του αδερφού μου. Όταν, έφευγα από την πόλη μου, την Ξάνθη για σπουδές, έφηβη ακόμα, ήθελα να αιχμαλωτίσω το όνειρο…να αγγίξω διαφορετικές κορυφές, εκείνες που φωλιάζουν στα μύχια της ψυχής μας και γίνονται δρόμοι για μεγάλες αλήθειες, όπως η αφοσίωση και η αγάπη στον άνθρωπο, στην ιστορία και στον τεράστιο Ελληνικό Πολιτισμό. Τα κατάφερα, γιατί πίστεψα στο όνειρο…είναι μοναχικό το ταξίδι, αλλά αξίζει τον κόπο!

Η χώρα μας, οφείλει πλέον να εκτιμά όλους εκείνους που δουλεύουν διακριτικά, που διακρίνονται στο εξωτερικό και να μην τους θάβει. Εκφράζω, ευθαρσώς, το μεγάλο μου παράπονο, ότι η Ελλάδα δεν αξιοποιεί τους ανθρώπους της, με αποτέλεσμα μεγάλες Ελληνικές μορφές σε όλους τους τομείς, να φεύγουν στο εξωτερικό γιατί είναι η μόνη οδός καταξίωσης και αναγνώρισης του έργου τους. Όλοι οι Έλληνες πρέπει να γίνουμε μια αγκαλιά, γιατί είμαστε σπουδαίος λαός….

ΠτΘ: Πώς προέκυψε η βράβευση της Ξάνθης;

Β.Μ.: Όταν υλοποιήσαμε την ταινία για την ιστορική, πολιτιστική και τουριστική προβολή της πόλης, η οποία είχε τίτλο «Η Παλιά Πόλη της Ξάνθης- Ένα υπαίθριο μουσείο» αποφασίσαμε με τον Δήμαρχο της Ξάνθης, τον κ. Στυλιανίδη και τον Πρόεδρο της ΔΕΑΞ Μανώλη Φανουράκη να στείλουμε ένα φάκελο υποψηφιότητας στην Επιτροπή των βραβείων, με όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις και τις εθελοντικές δράσεις των κατοίκων, την ιστορία…και την ταινία για την Παλιά Πόλη. Προσωπικά, έκανα μια εκτενή αναφορά πολλών σελίδων για ό,τι αφορά την Πόλη και την κληρονομιά που διατηρείται με αξιοπρόσεκτο τρόπο. Δόθηκε έμφαση στο πάθος που οι Ξανθιώτες παίρνουν μέρος εθελοντικά σε όλες τις εκδηλώσεις, στους Πολιτιστικούς συλλόγους και στην κοινή προσπάθεια για το καλό του τόπου. Η Επιτροπή αξιολόγησε το φάκελο και την αναφορά, είδε την ταινία και ειλικρινά εντυπωσιάστηκε από την Παλιά Πόλη…κι έτσι για πρώτη φορά πόλη σε παγκόσμιο επίπεδο είχε αυτή τη διάκριση.

ΠτΘ: Τι ήταν εκείνο που ενθουσίασε τους κριτές των Διεθνών Βραβείων;

Β.Μ.: Η Ξάνθη κρατά στην παλάμη της μια πολιτιστική κληρονομιά αρχέγονη που ξεκινά από τον Ορφέα, το Διόνυσο…και φτάνει στον αείμνηστο μουσικοσυνθέτη Μάνο Χατζιδάκι….

Η Παλιά Πόλη ένα στολίδι ιστορίας, αρχιτεκτονικής, προόδου…στο πέρασμα του χρόνου, δίνει τη σκυτάλη στους νέους να αναψηλαφίσουν την ιστορία της, όπου υπάρχει ένας μεγάλος θησαυρός που έχει κληρονομηθεί στους κατοίκους της…κι εκείνοι με εντυπωσιακό τρόπο αναβιώνουν μνήμες πολιτισμού, κουλτούρας και ιστορίας μέσα από όλες αυτές τις σημαντικές εκδηλώσεις που γίνονται μέσα στο χρόνο. Ο Κολομβιανός καρδινάλιος Ντε Χόγιος, μου είπε ότι αυτή η πόλη είναι σαν παραμύθι, ο διευθυντής της RAI, Del Noce, ζήτησε να γίνει η ταινία στην ιταλική και να προβληθεί από τη Rai, γιατί εντυπωσιάστηκε από την πρωτότυπη ιδέα υλοποίησής της. Να μην ξεχάσουμε, ότι η ταινία διακρίθηκε για την ιδιαίτερη επικοινωνιακή στρατηγική της. Όταν τελείωσε η εκδήλωση, διανεμήθηκαν σε αξιωματούχους, βιβλία της Πόλης και η ταινία…όλοι οι παραβρισκόμενοι, μας ρωτούσαν ‘πού είναι αυτή η Πόλη;’ εκφράζοντας τη διάθεσή τους να την επισκεφτούν. Εκείνο που ήταν εντυπωσιακό για μένα, ήταν ότι όλοι οι φορείς, Δήμος, Νομαρχία και Περιφέρεια αγκαλιασμένοι ήταν εκεί, και μάλιστα αίσθηση έκανε, ένα δώρο του Νομάρχη Ξάνθης, του κυρίου Παυλίδη, ένα εξαιρετικό βιβλίο για το Νομό, το οποίο έκλεψε τις εντυπώσεις. Προσωπικά, και μέσα από αυτή τη συνέντευξη, θα ήθελα να τους ευχαριστήσω όλους για την άρτια εκπροσώπηση και επίσης ορισμένους συναδέλφους δημοσιογράφους που δημοσιοποίησαν απλόχερα τις διακρίσεις της Ελλάδας στην Ρώμη.

ΠτΘ: Όλο αυτό που γίνεται στην Ξάνθη ξεκινά από την αγάπη των κατοίκων της προς αυτήν. Ακόμη και εσείς την αγαπάτε πολύ την πόλη…

Β.Μ.: Στην Ξάνθη πήγα σε ηλικία δεκατεσσάρων χρόνων. Η μητέρα μου είναι από την Ξάνθη και ο πατέρας μου είναι Ηπειρώτης. Πέρα από την πόλη που είναι κομμάτι της ψυχής μου, αγαπώ πολύ τους ανθρώπους της, αυτή την μοναδική τους αλήθεια. Οι άνθρωποι στην Ξάνθη σε αγκαλιάζουν, ξέρουν τι σημαίνει φιλοξενία. Την επισκέφτηκαν επώνυμοι φίλοι μου από όλη την Ευρώπη, δημοσιογράφοι και όλοι έφυγαν ενθουσιασμένοι με τη ζεστασιά και την ανομολόγητη ανθρώπινη επικοινωνία. Δεν είναι τυχαίο, που αν και λείπω πολλά χρόνια από την πόλη, έχω τους φίλους μου και νιώθω όταν έρχομαι, ότι είναι σαν να μην έφυγα ποτέ. Μάλιστα, φέτος, ήρθε μαζί μου στη Ρώμη, η επιστήθια παιδική μου φίλη, η Ελένη Κίτσου και μοιράστηκε τη χαρά μου και την ευχαριστώ πολύ.

ΠτΘ: Πώς πέρασε η πόλη της Ξάνθης μέσα από την ταινία;

Β.Μ.: Η ταινία αναφερόταν στη παλιά πόλη της Ξάνθης, η οποία διατηρεί ένα πολιτισμό και μια ματιά στην ιστορία που είναι εξαιρετική…και μάλιστα περνά από τον πανέμορφο αρχιτεκτονικό οικισμό της που είναι μοναδικός στην Ελλάδα. Η Ξάνθη υπήρξε λίκνο ανάπτυξης στις αρχές του αιώνα και μας έχει κληροδοτήσει την ιστορία, όλα αυτά τα κτίρια, αυτό το άρωμα μιας άλλης εποχής με την καλύτερη ποικιλία καπνού, τον μπασμά. Όταν στην αρχή του αιώνα οι Ξανθιώτισσες αρχόντισσες ντύνονταν στο μετάξι και στην οργάντζα αυτό σημαίνει κάτι. Όταν στις αρχές του αιώνα υπήρχαν 125 αυτοκίνητα στην πόλη, μορφωμένοι κάτοικοι, όταν επισκέφτηκε το θέατρο της πόλης η Σάρα Μπερνάρ, η Ξάνθη ήταν το πιο σημαντικό κέντρο στα Βαλκάνια….και αυτό με το πέρασμα του χρόνου, ευελπιστώ να γίνει και σήμερα.

ΠτΘ: Αυτό που παρουσιάσατε ήταν κάτι ζωντανό;

Β.Μ.: Είχαμε μια πρωτότυπη ιδέα, πέρα από την αφήγηση και το ντοκιμαντέρ, σχεδιάστηκε ένα κινηματογραφικό insert, όπου ένας παππούς, ο αείμνηστος Βύρωνας Βαρσάμης και ένα κοριτσάκι, η Νίκη Δελή, μέσα στο λαογραφικό μουσείο αλλά και σε διάφορες γωνιές της Παλιάς Πόλης, δραματοποίησαν την ιστορία και παρουσίασαν την ιστορία, μέσα από δυναμικό αφηγηματικό διάλογο. Η κινηματογραφική πλευρά έδωσε ζωντάνια στην ταινία, συναίσθημα και εντυπωσίασε τους κριτές. Ο παππούς, που έγινε ο «παππούς όλων μας», όταν γυρίζαμε την ταινία ήταν πολύ άρρωστος, και μας είπε ότι του δώσαμε παράταση ζωής με αυτήν ταινία…τον κάναμε ευτυχισμένο για αυτή τη συμμετοχή του…Δυο μήνες μετά έφυγε ψηλά, χωρίς να προλάβει να τη δει. Ο παππούς Βύρωνας ήταν ένας άνθρωπος που μεγάλωσε στα πλακόστρωτα σοκάκια της πόλης, αφηγήθηκε στην δεκάχρονη εγγονούλα του – για την ταινία – την ιστορία της πόλης, όπως την έζησε εκείνος, πέρα από σεναριακά στερεότυπα….γιατί ο ίδιος ήταν κομμάτι από την ιστορίας της πόλης. Πέρυσι, κατά τη διάρκεια του καρναβαλιού, προβλήθηκε η ταινία στο κατάμεστο Δημοτικό Αμφιθέατρο και οι Ξανθιώτες με μεγάλη προσήλωση ξεναγήθηκαν στην ιστορία της Παλιάς Πόλης και μετά το πέρας της προβολής, όλοι ήταν περιχαρείς για το αποτέλεσμα…Ενθουσιασμένη έμεινε και η κριτική επιτροπή των Βραβείων…κι έτσι ξεκίνησε το ταξίδι της Πόλης στις διακρίσεις.

ΠτΘ: Η βράβευση αυτή ανοίγει νέους δρόμους για την Ξάνθη;

Β.Μ.: Η Ξάνθη οφείλει να θέσει νέες λαμβάνουσες, γιατί οι απαιτήσεις είναι πάρα πολύ μεγάλες. Τον ερχόμενο Σεπτέμβρη θα επισκεφτεί την πόλη για τις Γιορτές κλιμάκιο των Βραβείων και εκπρόσωποι του Βατικανού, έπειτα από πρόσκληση της Δημοτικής αρχής….κι αυτό είναι ένα βήμα εξίσου σημαντικό για την προβολή της Πόλης.

Θεωρώ, ότι η βράβευση της Ξάνθης, πρέπει να γίνει εφαλτήριο και για άλλες πόλεις της Ελλάδος, και έτσι δυναμικά να γνωρίσουν και στο εξωτερικό την ομορφιά και τον πολιτισμό πολλών περιοχών της πατρίδας μας.

ΠτΘ: Να επιστρέψουμε όμως στη δική σας βράβευση. Μία ακόμη βράβευση δημιουργεί περισσότερες ευθύνες;

Β.Μ.: Βέβαια, είναι ευθύνη αλλά και τιμή η φετινή μου διάκριση. Απλά μου ανοίγει ακόμη μία πόρτα για να εκπροσωπώ τη χώρα μου δυναμικά στο εξωτερικό. Ο πήχης μπήκε πολύ ψηλά, για νέα πράγματα και καινούριους στόχους. Θεωρώ, ότι όταν αγγίζεις τον πολιτισμό είναι υπέρτατος σεβασμός στις ρίζες σου και όταν ακουμπάς τον εθελοντισμό, είναι μια προσφορά ψυχής και ένα γέμισμα της καρδιάς μας. Για μένα αυτό είναι κορυφή!!!

ΠτΘ: Πώς αισθάνεστε που εκπροσωπείτε την Ελλάδα;

Β.Μ.: Είναι υπέροχο, είναι σαν να κρατάς μια ολόκληρη χώρα στην πλάτη σου. Εγώ όταν παρέλαβα το βραβείο, δεν αισθάνθηκα ότι η Βίκυ Μπαφατάκη πήρε άλλο ένα βραβείο, αλλά ότι ολόκληρη η Ελλάδα ελάμβανε αυτή τη διάκριση…ένιωσα όπως οι Ολυμπιονίκες…

Όλα αυτά έχουν μεγάλο τίμημα, πολλή μελέτη, ατέλειωτη επικοινωνία, ώρες συστηματικής δουλειάς τις νύχτες, αλλά αξίζουν τον κόπο. Και σε όλο αυτό το ταξίδι είναι σημαντικό ότι έχω την στήριξη του άντρα μου και των παιδιών μου, των πεθερικών μου, αλλά και των γονιών μου…που τους οφείλω μεγάλη ευγνωμοσύνη για αυτό που είμαι ως άνθρωπος κυρίως, αλλά και για όλες αυτές τις κατακτήσεις…Σ’ αυτούς, με πολύ σεβασμό, μέσω αυτής της συνέντευξης, θέλω να αφιερώσω το 4ο μου Διεθνές Βραβείο. Όλοι γνωρίζουν ότι είμαι ανήσυχη φύση και απλά γίνονται συνοδοιπόροι σ’ αυτό το προκλητικό ταξίδι μου….

Ηχεί πολύ όμορφα στα αυτιά μου, όταν ακούω στο εξωτερικό να λένε… «η Βίκυ Μπαφατάκη από την Ελλάδα»…

Εγώ θα συνεχίσω την προσπάθειά μου, θα προτείνω το έργο σημαντικών Ελλήνων στο εξωτερικό, αλλά θα ήθελα να μην με αφήνουν μόνη. Είναι τεράστια η ευθύνη και είναι αρκετοί εκείνοι που όταν πέφτει η αυλαία των Βραβείων, ξεχνούν ότι ανέλαβαν μια μεγάλη υποχρέωση κι αυτό με στενοχωρεί και με ενοχλεί πολύ. Πρέπει να γίνουμε οι Νεοέλληνες πιο υπεύθυνοι και συνεπείς σε ό,τι αναλαμβάνουμε….

ΠτΘ: Μιλώντας εκφράσατε παράπονο για τη χώρα μας και για το γεγονός ότι πληγώνει τα παιδιά της. Ποια η προσωπική σας εμπειρία;

Β.Μ.: Εκφράζω ένα παράπονο, γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα. Πολλές φορές τα ΜΜΕ στέκονται επιδερμικά σε ανθρώπους που κάνουν μια πρόσκαιρη επιτυχία και δεν προβάλλουν όλο αυτό το σημαντικό έργο που γίνεται στον τομέα του Πολιτισμού, και όχι μόνο, από Έλληνες…που δεν μπαίνουν καν στον κόπο να τους γνωρίσουν. Θεωρώ ότι, όταν κάποιος εκπροσωπεί τη χώρα του στο εξωτερικό, πρέπει να του δίνεις μεγαλύτερα όπλα μέσα από τα ΜΜΕ για να γνωστοποιήσει όλα όσα επιτελούνται σε διεθνές επίπεδο. Φέτος, υπήρξαν κάποια κανάλια που πρόβαλαν τις ελληνικές διακρίσεις, υπήρξαν πολλές εφημερίδες, αλλά υπήρξε και μεγάλη αδιαφορία από άλλα μέσα. Με ενοχλεί το γεγονός, ότι υπάρχουν εκπομπές που ασχολούνται με υποπροϊόντα κατώτερης κοινωνικής κριτικής και δεν προβάλλουν τη Βράβευση π.χ. του αξιόλογου σκηνοθέτη μας Γιάννη Σμαραγδή που πέρασε τα Ελληνικά σύνορα με το έργο του. Αυτό το θεωρώ ντροπή για αυτούς τους ανθρώπους που συμβάλλουν με την προσωπικότητα και το έργο τους, να ακούγεται το όνομα της χώρας μας στο εξωτερικό και να μην δίνεται η πρέπουσα σημασία από τη χώρα μας. Αυτό ενοχλεί την αισθητική και την παιδεία μου. Συνάδελφος από μεγάλο κανάλι της χώρας μας, μου είπε το εξής «Αυτό το θέμα δεν θα πουλήσει». Τελικά όλα στην Ελλάδα κρίνονται από το τι πουλάει και τι δεν πουλάει στα νούμερα της AGB; Πού είναι οι αξίες μας;

Εκείνο που θα αναφέρω, ως αντιστάθμισμα στα παραπάνω, είναι η ομιλία του Κολομβιανού Καρδιναλίου Dario Castrillςn Hoyos…Μίλησε για την Ελλάδα για τη χώρα που γέννησε τον πολιτισμό, τον εθελοντισμό, τους Ολυμπιακούς αγώνες, το παγκόσμιο μήνυμα ειρήνης που για πρώτη φορά στον κόσμο έδωσε η μικρή Ελλάδα αιώνες πριν….Όταν εμείς οι Έλληνες σε όλα τα θέματα, εθνικά και μη, προτάσσουμε την ιστορία και τον πολιτισμό μας κυρίως στο εξωτερικό, γιατί θα πρέπει να εθελοτυφλούμε σε ανθρώπους που εκπροσωπούν επάξια την χώρα μας στο παγκόσμιο στερέωμα και να μένουμε σε μια επιφανειακή καθημερινότητα; Eκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να τους στηρίξουμε και να μην τους αφήσουμε μόνους….

ΠτΘ: κ. Μπαφατάκη σας ευχαριστώ πολύ.

Β.Μ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ και θα ήθελα να ευχαριστήσω αρχικά όλους τους ανθρώπους της πόλης μου που με εμπιστεύτηκαν, όλους τους Έλληνες που με ακολουθούν πιστά όλα αυτά τα χρόνια στο ταξίδι ενός διαφορετικού οράματος για τη χώρα μας και κυρίως εσάς που προβάλλετε, η εφημερίδα Παρατηρητής και οι συνεργάτες του, όλη αυτή τη μεγάλη προσπάθεια. Σας αξίζουν συγχαρητήρια!

Α.Π.

Γιώργος Νταούλης, σκηνοθέτης της ταινίας – ντοκιμαντέρ για την Ξάνθη

«Για να κάνεις μια δουλειά δεν καταγράφεις εικόνα. Ψάχνεις»

Τιμητική περγαμηνή απέσπασε και ο σκηνοθέτης της ταινίας ντοκιμαντέρ «Η Παλιά Πόλη της Ξάνθης – Ένα υπαίθριο μουσείο» Γιώργος Νταούλης. Μιλώντας στον ΠτΘ για τη διάκρισή του αυτή ο κ. Νταούλης ανέφερε ότι ήταν ιδιαίτερη τιμή για εκείνον η διάκριση αυτή «γιατί ήταν μια ξεχωριστή εκδήλωση στην οποία τιμήθηκε κατ’ αρχάς μια πόλη όπως η Ξάνθη και το θεωρώ αυτό πολύ σημαντικό και για τους Έλληνες και για την ίδια τη χώρα αλλά και για την ίδια πόλη. Είναι μια εκδήλωση στην οποία εξέχουσες προσωπικότητες αναγνώρισαν την προσφορά της Ελλάδας και ειδικότερα της Ξάνθης».

Ο κ. Νταούλης δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με την πόλη. Την γνώριζε μέσα από τη δουλειά του στην ΕΡΤ και στον ΑΝΤ1. «Ήταν μια πόλη που μου άρεσε. Βέβαια οφείλω να πω ότι όταν μπήκαμε στη διαδικασία να φτιάξουμε το ντοκιμαντέρ για την Παλιά Πόλη της Ξάνθης εντυπωσιάστηκα κατ’ αρχήν γιατί μπήκαμε στη διαδικασία να διαβάσουμε και να γνωρίσουμε πράγματα, τα οποία εμείς οι ίδιοι δεν γνωρίζαμε, αλλά και να μάθουν οι Ξανθιώτες πράγματα που οι ίδιοι δεν γνώριζαν. Περισσότερο θα ήθελα να πω ότι εντυπωσιάστηκα από τους ίδιους τους ανθρώπους, από τη φιλοξενία τους, από τον τρόπο που μας αγκάλιασαν αλλά και από τον τρόπο που εργάστηκαν. Ό,τι ζητήσαμε το έδωσαν απλόχερα στηρίζοντας αυτό που κάναμε για την Παλιά Πόλη. Μας ξενάγησαν, μας έκαναν κοινωνούς των γνώσεών τους, των εμπειριών τους από το παρελθόν. Μας έκαναν δηλαδή να αισθανθούμε αυτό που λέμε Παλιά Πόλη και πώς αναπτύχθηκε εκεί ο πολιτισμός. Μάθαμε για τους καπνέμπορους, μάθαμε για την αρχιτεκτονική και προσπαθήσαμε να το αποδώσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε και οι νεώτεροι να μάθουν. Γενικότερα θα έλεγα ότι κάναμε μια δουλειά που όποιος τη δει θα μπορέσει να καταλάβει τι είναι αυτή η πόλη, η οποία κατά την άποψή μου είναι όντως ένα υπαίθριο μουσείο, όπως ακριβώς είναι και ο τίτλος του ντοκιμαντέρ».

Ο κ. Νταούλης τονίζει το πόσο οι κάτοικοι της Ξάνθης τους βοήθησαν στην όλη εργασία ανοίγοντας τα σπίτια τους για να κάνουν γυρίσματα, να τους φιλοξενήσουν, να τους μεταφέρουν τις εμπειρίες τους, «γεγονός που μας έδωσε την ευκαιρία να αποδώσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα αυτό που λέγεται Παλιά Πόλη».

Μεταφέροντας τον τρόπο που προσέγγισαν την Παλιά Πόλη ο σκηνοθέτης της ταινίας ντοκιμαντέρ τονίζει ότι στην αρχή προσπάθησαν «να δώσουν την ιστορία της. Προσπαθήσαμε να εμβαθύνουμε σε αυτό που λέγεται αρχιτεκτονική, στα χρώματα της πόλης, στη μαγεία της, στις γιορτές της πόλης, στον τρόπο διασκέδασης των κατοίκων της. Όλα αυτά που δημιουργούν μία εικόνα σε κάποιον που είναι παρατηρητής, σε κάποιον που θέλει να επισκεφθεί την πόλη, να αντιληφθεί ότι αυτό δεν είναι ψεύτικο και ότι αξίζει τον κόπο να το γευθεί και να γνωρίσει τους ανθρώπους. Πιστεύω ότι αυτό σε ένα μεγάλο βαθμό το πετύχαμε και αυτό φάνηκε από την αντίδραση των ανθρώπων, όταν προβλήθηκε στην Ξάνθη. Πολλοί ήταν αυτοί που πολλά δεν τα γνώριζαν για την πόλη τους, ίσως γιατί δεν είχαν τον χρόνο ή την ευκαιρία ή δεν είχαν εμβαθύνει στο θέμα».

Ο ίδιος πιστεύει ότι για να γίνει όλη αυτή η εργασία απαιτεί να ψάξεις, να διαβάσεις, να μιλήσεις με ανθρώπους. «Για να ξεκινήσεις να κάνεις μια δουλειά δεν καταγράφεις μία εικόνα, γιατί αυτό από μόνο του δεν λέει τίποτα για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχήν δεν θα το αποδώσεις σωστά, γι’ αυτό και ψάξουμε να βρούμε την αρχιτεκτονική, στο τι φορούσαν οι άνθρωποι, τον τρόπο ζωής τους παλιότερα και τώρα, τον πολιτισμό τους. Χρειάστηκε να ψάξουμε πολύ».

Μανώλης Φανουράκης Πρόεδρος ΔΕΑΞ

«Το ντοκιμαντέρ «διαβατήριο» για την πόλη»

Ιδιαίτερα τιμητική η βράβευση της πόλης της Ξάνθης και των κατοίκων της κατά τον κ. Φανουράκη, πρόεδρο της Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ξάνθης. «Πιστεύω ότι αποτελεί και δέσμευση της δημοτικής αρχής ότι πλέον πρέπει να σταθούμε επάξια απέναντι σε αυτό το βραβείο και να προσπαθήσουμε ώστε αυτή η πόλη και να προβληθεί περισσότερο αλλά και οι καλύτεροι πρεσβευτές της να είναι οι χιλιάδες επισκέπτες της σε όλες τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται σε αυτή την πόλη. Το σκεπτικό της βράβευσης αφορά στο ότι μια μικρή ακριτική πόλη με τις γιορτές που διοργανώνει συμβάλλει στον πολιτισμό ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει τον εθελοντισμό των κατοίκων γιατί χωρίς αυτούς τους ανθρώπους, χωρίς τον εθελοντισμό πραγματικά η πόλη της Ξάνθης δεν θα αναδεικνύονταν τόσο και δεν θα υπήρχε η αγάπη των επισκεπτών της. Είναι πολύ σημαντικό και αυτό το βραβείο αποτελεί επιβράβευση της προσπάθειας που γίνεται. Δεσμευόμαστε σαν δημοτική αρχή για κάτι καλύτερο από εδώ και μπρος. Η βράβευση αποτελεί μια καλή βάση για αυτή την πόλη. Ανοίγει καινούργιους δρόμους όχι μόνο στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό».

Όσον αφορά στο ντοκιμαντέρ στο οποίο στηρίχτηκε η βράβευση της Ξάνθης ο κ. Φανουράκης αναφέρει ότι για πολλούς ακόμη και για τους κατοίκους της Ξάνθης αποτελεί πολύτιμο εργαλείο γνώσης για την πόλη. «Μάθαμε πολλά από αυτό και ο τίτλος του «Παλιά Πόλη της Ξάνθης – Ένα υπαίθριο Μουσείο» αντιστοιχεί ακριβώς σε αυτό που βλέπει κάποιος. Το ντοκιμαντέρ ήδη το προωθεί ο δήμος Ξάνθης. Επανεκδόθηκε και πρόσφατα καλεσμένοι από το Δήμο Ανωγείων για να μιλήσουμε σε θέματα οργάνωσης πολιτιστικών εκδηλώσεων πραγματικά ενθουσιάσηκαν όταν το είδαν. Αποτελεί ένα καλό διαβατήριο για την πόλη της Ξάνθης σε οτιδήποτε και να κάνει».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.