Η φαντασια το ζητουμενο

Υπό τη σκέπη δύο τραγικών συμβάντων, αυτό του σχολείου στην Οσετία και της πτώσης του μοιραίου Σινούκ πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες της Θ’ Συνόδου της Βουλής των Εφήβων με τη σύγκληση σε Ολομέλεια των 350 «εφήβων βουλευτών». Στα ψιλά των ΜΜΕ πέρασαν οι εργασίες του θεσμού φέτος και η αιτία σαφώς δεν είναι μόνο αυτά τα τραγικά συμβάντα. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ο θεσμός έχει «ξεφτίσει» γενικότερα, παρόλο ότι η νέα γενιά, όπως φαίνεται στα τόσα χρόνια λειτουργίας του θεσμού, διακρίνεται για την ποιότητα των συζητήσεων και τον προβληματισμό που αναπτύσσει. Το θέμα είναι η ίδια η πολιτική και οι πολιτικοί να εξετάσουν το πόσο υλοποιήσιμες και το πόσο πραγματοποιήσιμες είναι οι εισηγήσεις των εφήβων, οι οποίες και φαντασία διαθέτουν, και προτάσεις, και θέσεις επί όλων των προβλημάτων που αφορούν όχι μόνο την κοινωνία της Ελλάδςο αλλά και της Ευρώπης γενικότερα.

Κατά την Ολομέλεια της Βουλής των Εφήβων συζητήθηκαν όλα τα φλέγοντα θέματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα τα ζητήματα της εκπαίδευσης, του κοινωνικού αποκλεισμού και της βίας. Για όλα αυτά σήμερα μιλούν οι έφηβες βουλευτίνες του νομού μας, Αθηνά Σαχουλίδου, μαθήτρια της Β΄ Λυκείου, η οποία συμμετείχε στο δεύτερο Τμήμα Κοινωνικών Υποθέσεων, η Έλενα Μπαϊραμίδου, μαθήτρια Γ΄ Λυκείου, που συμμετείχε στην επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και ήταν εισηγήτρια της επιτροπής και η Ελευθεριάδου Όλγα μαθήτρια της Β΄ λυκείου, που συμμετείχε στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης.

ΠτΘ.:Ξεκινώντας θα ήθελα να μου πείτε το θέμα με το οποίο ασχοληθήκατε καθώς και τις πηγές που χρησιμοποιήσατε.

Α.Σ.: Το θέμα με το οποίο ασχολήθηκα είχε να κάνε με τον αναλφαβητισμό που πλήττει κοινωνικές ομάδες της Ροδόπης και επικεντρώθηκα στη μουσουλμανική μειονότητα, στους ντόπιους, στους ηλικιωμένους και στους Ελληνοπόντιους.

Πληροφορίες αρκετές που αφορούσαν το νομό τις άντλησα από το διαδίκτυο και επειδή ο αναλφαβητισμός ήταν και θέμα της ύλης του μαθήματος της έκθεσης της Α΄ Λυκείου χρησιμοποίησα και από εκεί γενικότερα στοιχεία.

Ε.Μ.:Ασχολήθηκα με το θέμα της εκπαίδευσης της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης αντλώντας στοιχεία κυρίως από τα βιβλία που έχει ο πατέρας μου. Επικεντρώθηκα σε θέματα υποδομής, στην έλλειψη κατάλληλα εκπαιδευόμενων μειονοτικών εκπαιδευτικών και γενικότερα ασχολήθηκα με τον τρόπο που χειριζόμαστε την μουσουλμανική μειονότητα σαν να είναι τουρκική μειονότητα ενώ είναι Έλληνες πολίτες και υπήκοοι. Και απλά έθιξα κάποια θέματα, κάποια συγκεκριμένα σημεία, όπου πρέπει να προσέχουμε γιατί είναι μεγάλος ο κίνδυνος για την μεταστροφή της μουσουλμανικής μειονότητας σε εθνική τουρκική μειονότητα, ήδη ξέρουμε ότι το 52% του πληθυσμού μας στην Κομοτηνή είναι μουσουλμάνοι.

Ε.Ο.: Εγώ ασχολήθηκα με την απολιτικοποίηση των νέων, γενικά για την αποχή των νέων από τα κοινά. Αναφέρθηκα στις αιτίες, στις συνέπειες, και κυρίως επικεντρώθηκα στους τρόπους αντιμετώπισης. Τις πληροφορίες τις άντλησα και από το σχολικό βιβλίο αλλά και από κάποια άλλα βιβλία που έχουν σχέση με θέματα εκθέσεων, αλλά φυσικά το ύφος δεν ήτανε τέτοιο, υπήρχε δηλαδή περισσότερη αμεσότητα σ΄ αυτά που έγραφα.

ΠτΘ.:Κατά την άποψή σου γιατί οι νέοι σήμερα αποστρέφονται την πολιτική;

Ο.Ε.: Είναι πολλές οι αιτίες, πρώτα απ΄ όλα τα διάφορα σκάνδαλα στον πολιτικό χώρο αλλά ακόμα και οι συμπεριφορές κάποιων πολιτικών και οι τρόποι με τους οποίους αντιμετωπίζουν τους νέους χρησιμοποιώντας τους για ρουσφέτια πιστεύω ότι είναι η βασικότερη αιτία για την απολιτικοποίηση των νέων.

ΠτΘ.: Ποια ήταν η εμπειρία που αποκομίσατε σαν έφηβοι βουλευτές;

Ε.Ο.:Στην αρχή είχα απογοητευθεί, ειδικότερα την Παρασκευή όταν είχαμε φτάσει στο ξενοδοχείο και ήμουνα μόνη μου αλλά δεν είχα σκεφτεί την περίπτωση ότι και όλοι οι υπόλοιποι θα ήταν στην ίδια θέση με μένα. Όταν συναντήθηκα με τους υπόλοιπους εφήβους βουλευτές και γνωριστήκαμε και είδαμε ότι μας απασχολούν τα ίδια πράγματα και ειδικά όταν διαπιστώσαμε ότι είμαστε και στην ίδια επιτροπή αντιλήφθηκα ότι είναι ο μοναδικός χώρος που μπορώ να συνεννοηθώ με κάποιον και να μιλήσω για θέματα τα οποία εδώ στην Κομοτηνή και γενικά με τις παρέες μου δεν συζητώ. Μου φάνηκε περίεργο, παράξενο το γεγονός το πόσο οργάνωναν το λόγο τους, τα επιχειρήματά τους, όπως γράφουμε εμείς έκθεση έτσι μιλούσαν εκείνα τα παιδιά, και μ΄ άρεσε πάρα πολύ γιατί μπορούσα και εγώ να το κάνω, βέβαια όχι στο βαθμό που μπορούσαν εκείνα, γιατί ήταν μάλλον πιο προπονημένα από μένα. Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία και δεν θα την ξεχάσω ποτέ.

Ε.Μ.:Βασικά για μένα ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία όπως και για τις δύο άλλες κοπέλες πιστεύω, ήταν μια εμπειρία ζωής. Οι δεσμοί που δημιουργήθηκαν μεταξύ μας πιστεύω ότι θα κρατήσουν γιατί είναι κάτι σαν το πανεπιστήμιο, όπου πηγαίνεις άγνωστος και μέσα σ΄ ένα απόγευμα, μια μέρα, γνωρίζεις τόσα άτομα.

Όπως και η Όλγα, το απόγευμα αισθανόμουν τόσο αμήχανα, τόσο απομονωμένα γιατί κάποια παιδιά είχαν δημιουργήσει ήδη κάποιες φιλίες από το αεροπλάνο ή ευρισκόμενα σε διπλανά δωμάτια στο ξενοδοχείο, ώσπου πήγαμε στο κοινοβούλιο για την τελετή υποδοχής και εκεί γνώρισα τα παιδιά της επιτροπής μου με τα οποία συζητούσαμε για θέματα που όπως είπε και η Όλγα δεν τα συζητάμε ποτέ με τα παιδιά της παρέας μας.

Α.Σ.:Εγώ θα ήθελα να τονίσω απλά ότι είναι μια εμπειρία ζωής, όπως την αποκάλεσε και η Έλενα, πέρα από το ότι βρεθήκαμε στο κοινοβούλιο, που ήταν το πιο βασικό, εκφράσαμε ελεύθερα τις απόψεις μας, πράγματα τα οποία πολλές φορές συζητάμε στο φιλικό, είτε στο οικογενειακό μας περιβάλλον ή απόψεις που εκφράζουμε σε μια έκθεση. Θέλω να τονίσω ότι όταν επέστρεψα στην Κομοτηνή το βράδυ της Δευτέρας παιδιά που γνώρισα μου τηλεφώνησαν, γεγονός το οποίο θεωρώ πάρα πολύ σπουδαίο, γιατί δώσαμε την υπόσχεση να κρατήσουμε επαφή για μια ζωή. Είναι υπέροχο το πώς μέσα σε λίγες στιγμές, ενώ φτάνεις στο ξενοδοχείο και είσαι άγνωστος μεταξύ αγνώστων, με το που θα κάτσει το παιδί δίπλα σου στην τραπεζαρία αναπτύσσεις ένα μοναδικό δεσμό, -δε θα το έλεγα φιλία, γιατί κακά τα ψέματα μέσα σε 4 μέρες φίλος δεν γίνεσαι με κανένα,- αλλά αποκτάς γνωριμίες σημαντικές. Ήταν τέλεια, δεν βρίσκω άλλη λέξη να χαρακτηρίσω αυτή την εμπειρία.

ΠτΘ.: Ενημερώνεστε για την επικαιρότητα και στο μέλλον θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε και με την πολιτική;

Ο.Ε: Εγώ δεν διαβάζω εφημερίδες και πραγματικά όταν βλέπω εφημερίδες δεν θέλω καν να τις ανοίξω, δεν ξέρω κάτι, αλλά παρακολουθώ τηλεόραση και γενικά ειδήσεις. Δεν είναι μέσα στα χόμπι μου όπως είναι των περισσότερων νέων να βλέπουν τηλεόραση, μ΄ αρέσει πιο πολύ να ακούω μουσική και την ώρα των ειδήσεων ανοίγω την τηλεόραση για να τις παρακολουθήσω Η πολιτική με ενδιαφέρει, βάζω υποψηφιότητα και μάλιστα είχα βγει στο Γυμνάσιο πρόεδρος δεκαπενταμελούς, αλλά ανασταλτικός παράγοντας ήταν το γεγονός ότι είμαι πολύ ντροπαλή. Έκανα αμάν για το πώς θα ανέβω εκεί πάνω και θα δω όλους τους υπόλοιπους κάτω να με κοιτάν με ύφος όπως γίνεται κοροϊδευτικό ως συνήθως στο σχολείο.

Για το μέλλον όμως θα έλεγα ότι ναι η πολιτική με ενδιαφέρει, και φαίνεται και από το θέμα της έκθεσης που επέλεξα. Βέβαια είμαι λίγο ντροπαλή, δηλαδή σκεφτόμουνα να μιλήσω , αλλά όταν είδα την άνεση με την οποία όλα τα παιδιά συμμετείχαν και τον τρόπο με τον οποίο εξέφραζαν τις απόψεις τους, έβλεπα ότι δεν έχω κάτι λιγότερο από αυτούς και αυτό μου έδωσε την αρχή, το έναυσμα για να βάλω και εγώ στόχους.

Ε.Μ: Με ενδιαφέρουν τα πολιτικά δρώμενα και διαβάζω και εφημερίδες συνήθως αυτές που παίρνουν οι γονείς μου, αλλά και ειδήσεις παρακολουθώ οπότε προλαβαίνω κάποιο ελεύθερο χρόνο. Στις σχολικές εκλογές συμμετείχα παλιότερα αλλά έχω σταματήσει εδώ και 2 χρόνια διότι άλλαξα περιβάλλον, και είμαι άγνωστη τελείως.

Ως προς το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας αν και αλλάζω πολύ συχνά το τι θα κάνω στο μέλλον, πλέον επειδή με ενδιαφέρει πάρα πολύ η νομική σκέφτομαι να πολιτευτώ κάποια στιγμή, γιατί για να ασκήσω το δικηγορικό επάγγελμα δεν είναι κάτι το οποίο είναι στα σχέδιά μου. Θα με ενδιέφερε περισσότερο το διπλωματικό σώμα και γιατί όχι και ο δικαστικός κλάδος.

Α.Σ.: Για να είμαι ειλικρινής σπάνια θα αγοράσω μια πολιτική εφημερίδα, θα παρακολουθήσω τηλεόραση για να νιώσω ότι είμαι Έλληνας πολίτης, ότι ξέρω τι συμβαίνει γύρω μου. Στα σχολικά κοινά δεν συμμετέχω παρ΄ όλα αυτά ενημερώνομαι και εκφράζω τις απόψεις μου στους αντιπροσώπους μου, τους οποίους ψηφίζω όχι βάσει της φιλίας αλλά βάσει της ικανότητας.

Όσον αφορά στο μέλλον για μένα πρώτος στόχος είναι η νομική και αργότερα το διπλωματικό σώμα, αλλά γενικά σαν ιδέα μου φαίνεται πιο ελκυστικό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρά το Ελληνικό, δηλαδή θα μ΄ άρεσε να ασχοληθώ σε πιο ευρύ γεωγραφικό τομέα παρά στην Ελλάδα, ίσως επειδή έχω και αυτή την τάση προς την διπλωματία και το βρίσω πιο ωραίο, πιο γοητευτικό.

ΠτΘ.:Πώς κρίνετε τις διαδικασίες της Βουλής των Εφήβων;

Ε.Μ: Η άποψη που είχα ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται στην ολομέλεια αποδείχθηκε λανθασμένη γιατί όλη η διεργασία γίνεται στις επιτροπές, εκεί γίνονται οι προτάσεις, οι επισημάνσεις. Πιστεύω ότι οι διαδικασίες είναι δημοκρατικές, γιατί εκφράζονται και αντιθέσεις. Ιδιαίτερα στην επιτροπή μου ο Πρόεδρος, ο κ. Βαρβιτσιώτης, μας άφηνε χρονικό περιθώριο. Δεν τηρούσε το τετράλεπτο που συνήθως έχει ο κάθε βουλευτής, μας άφηνε και μιλούσαμε και εκφράζαμε τις αντιθέσεις μας.

Α.Σ.:Είχα και εγώ την παρόμοια ψευδαίσθηση με την Έλενα, δηλαδή ότι στις επιτροπές γίνεται κάτι τυπολατρικό και ότι στην ολομέλεια παίρνονται όλες οι σπουδαίες αποφάσεις. Στην πραγματικότητα η πραγματική δουλειά γίνεται στις συνεδριάσεις κατά επιτροπές, όπου προτείνονται οι τροποποιήσεις, εκφράζεις την άποψή σου κάνεις διάλογο μέσα φυσικά σε χρονικά περιθώρια με τους συμβουλευτές σου. Οι εκδηλώσεις στη Βουλή ήταν όλες πρωτόγνωρες φυσικά, αλλά εξίσου εντυπωσιακές και μας προκάλεσαν ένα πολιτικό δέος θα έλεγα.

Ο.Ε.:Εμένα μου φάνηκε πολύ περίεργο το γεγονός ότι στην αρχή στις επιτροπές ανέβουν στο βήμα όλοι για να διαβάζουν αυτά που είχαν ετοιμάσει. Στη συνέχεια όμως άρχισαν να ανοίγονται τα παιδιά και ήθελαν να καταθέσουν την προσωπική τους εμπειρία, να αναφέρουν κάποιους άλλους τρόπους αντιμετώπισης, να εκφράσουν τις αντιθέσεις που είχαν πάνω στο θέμα. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η διαδικασία και από ό,τι κατάλαβα και όλα τα παιδιά που ήταν εκεί ήθελαν να σηκωθούν και να μιλήσουν και να ξεφύγουν από το τυπικό από την κλασσική δομή.

ΠτΘ: Ποιες ήταν οι αντιδράσεις των παιδιών όταν διαβάσατε την εισήγησή σας;

Ο.Ε.: Εγώ δεν διάβασα την εισήγησή μου την πρώτη μέρα των συνεδριάσεων γιατί δεν είχα δηλώσει γιατί όπως σας είπα ντρεπόμουν. Κατά τη διάρκεια όμως της συζήτησης στην επιτροπή αναφέρθηκε το θέμα των αλλοδαπών, θέμα που με ενδιέφερε πάρα πολύ και τα παιδιά αναφέρθηκαν στο θέμα των μουσουλμάνων και επειδή στην συγκεκριμένη επιτροπή δεν συμμετείχε κανένας άλλος από τη Ροδόπη ή από την Ξάνθη, έτσι λοιπόν μέσα σ΄ εκείνο το απόγευμα ετοίμασα μια εισήγηση την οποία την διάβασα την επόμενη μέρα και από ό,τι κατάλαβα ενδιέφερε τα παιδιά γιατί ακολούθησαν συζητήσεις. Μου άρεσε συγκεκριμένα η ερώτηση ενός παιδιού από τη Γερμανία, που αφορούσε στο γιατί να με ενοχλεί που τα παιδιά της μειονότητας μιλούν τουρκικά μεταξύ τους στο σχολείο. Του απάντησα ότι δεν με ενοχλεί, απλά με ενοχλεί το γεγονός να είμαστε μια παρέα και μέσα σ΄ αυτήν την παρέα να είναι δύο μουσουλμανόπαιδα και να μιλούν μεταξύ τους στη γλώσσα τους. Εγώ το θεωρώ άσχημο γιατί ίσως και «να μιλάνε εις βάρος σου», εφόσον εσύ δεν τους καταλαβαίνεις. Και με ρώτησε επίσης και ο υπεύθυνος της επιτροπής μας, ο κ. Ψιμμίτης, για το αν υπάρχουν πολλοί μουσουλμάνοι και διάφορα άλλα. Διαπίστωσα ότι στους περισσότερους ήταν άγνωστο αυτό το θέμα.

Ε.Μ.:Αν και τα 2/3 της επιτροπής απαρτίζονταν από παιδιά του εξωτερικού, από Κύπρο, Γερμανία, Αφρική, Καναδά και άλλες χώρες, τους ενδιέφερε το θέμα της εκπαίδευσης των μουσουλμανοπαίδων και κάποια παιδιά κατέθεσαν ερωτήσεις. Αλλά βασικότερη συζήτηση έγινε με την έφηβο βουλευτή από το Νομό Ξάνθης, η οποία είχε ένα παρόμοιο θέμα, επομένως πιστεύω ότι και οι δυο μας μπορέσαμε και δώσαμε μια πλήρη απεικόνιση της πραγματικότητας εδώ πέρα στην Δυτική Θράκη.

Α.Σ.: Στη πρωτολογία μου διάβασα αυτό που είχα ετοιμάσει για τον αναλφαβητισμό και δεν υπήρξε κάποια διαφωνία ή αντίθεση ή κάποια άλλη άποψη, παρόλο που συμμετείχε μια κοπέλα από το νομό Ξάνθης από τη μουσουλμανική μειονότητα, η οποία όμως δεν ήθελε να εκφραστεί στο ζήτημα. Στην δευτερολογία μου όμως και στη συζήτηση για τον κοινωνικό ρατσισμό, που πολλές φορές υποκινείται και από τους υψηλά ιστάμενους προκειμένου να επέλθει ο διχασμός ανάμεσα στο λαό, επειδή αυτά τα άτομα είναι και θύματα ψηφοθηρίας, δημαγώγησης τότε εκφράστηκε και η κοπέλα από την Ξάνθη η οποία κατέθεσε τις προσωπικές της εμπειρίες, και για το ρατσισμό που η ίδια υφίσταται. Υπήρξε ένας υποτυπώδης διάλογος αλλά κατά κόρον δέχθηκα ερωτήσεις εκτός της συνεδριάσεως του τύπου, το ποσοστό των μουσουλμάνων, πώς συμβιώνουμε και μάλιστα ήταν η ερώτηση που κυριαρχούσε. Οι ερωτήσεις δηλαδή τέθηκαν αργότερα, όταν ήμασταν ελεύθεροι, όχι κατά την διάρκεια της συνεδριάσεως.

ΠτΘ.:Ήταν κάτι που δεν σας άρεσε στην όλη διοργάνωση;

Α.Σ.: Δεν θα ήθελα να αναφέρω κάτι αρνητικό όχι μόνο επειδή θέλω να είμαι αισιόδοξη. Ήταν μια εμπειρία που λίγα παιδιά την ζούνε γι΄ αυτό θα το θεωρούσα αχαριστία να ψάξω να βρω ψεγάδια σε μια διαδικασία η οποία καλώς ή κακώς συνοδεύεται από κάποιους κανόνες, που μπορεί στην νέα γενιά που είναι πιο ελεύθεροι να μην αρέσουν, αλλά είναι κανόνες για ένα παιχνίδι όπως είναι αυτό.

ΠτΘ: Η βουλή των εφήβων ξεκίνησε με τις καλύτερες προδιαγραφές. Σήμερα μετά από εννιά τα χρόνια λειτουργίας της θεωρείτε θεσμός ξεπερασμένος και μάλιστα περνά γενικότερα απαρατήρητος. Ποια είναι η άποψή σας;

Α.Σ.: Η αλήθεια είναι ότι εδώ και χρόνια το σύνθημα είναι «φαντασία στην εξουσία» αλλά αυτή τη φαντασία δεν τη διακρίνει κανείς στην εξουσία. Τα πρακτικά παραμένουν πρακτικά και ελάχιστοι, για να μη πω κανείς, από τους βουλευτές θα αφιερώσουν τον πολύτιμο χρόνο τους για να διαβάσουν τις απόψεις μας και τις προτάσεις μας. Πιστεύω όμως ότι αν μπούμε στη διαδικασία να το σκεφτούμε έτσι δεν υπάρχει λόγος να συμμετέχουμε σε αυτή. Θεωρώ ότι αρκεί η γενιά μας να μοιραστεί τις απόψεις της γιατί αυτή θα είναι η επόμενη που θα έχει τα σκήπτρα της εξουσίας ώστε να μην κάνει τα ίδια λάθη με τους σημερινούς πολιτικούς.

Ε.Μ.: Συμφωνώ με την Αθηνά. Φαντασία υπήρχε στις απόψεις μας πολλά ήταν τα παιδιά που κατέθεσαν κάτι το διαφορετικό από τα τετριμμένα. Παρόλα αυτά η εξουσία δεν ενδιαφέρεται και ήταν κάτι που τόνισα στην εισήγησή μου στην ολομέλεια ότι πρέπει οι πολιτικοί να δεσμευτούν ότι θα λάβουν υπόψη τους τις θέσεις μας. Εμείς προσπαθούμε, καταθέτουμε τις απόψεις μας ώστε να δουν και τη δική μας οπτική γωνία πώς βλέπουμε τα πράγματα, πώς βλέπουμε το μέλλον. Δεν πιστεύω ότι ενδιαφέρονται, κάποιοι ίσως. Οπως μας είπε ο κ. Στεφανόπουλος διαβάζει όλες τις εισηγήσεις αλλά δεν γνωρίζω τι μπορεί να κάνει ίσως όμως να τους ευαισθητοποιήσει το γεγονός ότι ο πρόεδρος της δημοκρατίας τις διαβάζει. Πρέπει να τις διαβάσουν τις απόψεις μας γιατί είδατε τι συνέβη πρόσφατα. Είκοσι χρόνια το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία έκανε κάποια πράγματα και σήμερα η Ν.Δ. το κατηγορεί. Εμείς ποιον θα κατηγορήσουμε όταν θα πάρουμε τα σκήπτρα της εξουσίας;

Ο.Ε.: Πιστεύω στη Βουλή των Εφήβων και ειδικά στην επιτροπή που συμμετείχα ακούσθηκαν απόψεις και αρκετοί τρόποι αντιμετώπισης προβλημάτων της εποχής μας τα οποία δεν απασχολούν μόνο τους νέους αλλά και γενικότερα την κοινωνία και παγκόσμια. Βέβαια πολλοί εισηγητές αναφέρθηκαν ότι οι απόψεις μας δεν ακούγονται. Και πέρυσι είχα παρακολουθήσει τις εργασίες και από όλα όσα έγιναν και ακούστηκαν δεν υλοποιήθηκε τίποτε. Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξη και να πω ότι και φέτος θα γίνει το ίδιο αλλά ελπίζω να μη συμβεί.

ΠτΘ:Σας ευχαριστούμε πολύ.

Α.Σ.-Ε.Μ.-Ο.Ε.:Κι εμείς ευχαριστούμε

Α.Π.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.