Η εισηγηση της Μαριας Καρδιμη στο 6ο Συνεδριο του ΠΑΣΟΚ

Συντρόφισσες και σύντροφοι πρέπει να αποδείξουμε στο συνέδριο ότι έχουμε νέο συλλογικό όραμα για το μέλλον. Ότι θέλουμε να ξαναφέρουμε την πολιτική στο προσκήνιο και να δώσουμε δύναμη στις ιδέες μας. Πρέπει να αποδείξουμε μέσα από τη νέα πολιτική μας πρόταση για ανάπτυξη, για αλληλεγγύη και για ευημερία, ότι έχουν ολοκληρωμένη στρατηγική νίκης για τη χώρα και το λαό για τα επόμενα χρόνια.

Διότι το Συνέδριο είναι ένα ορόσημο. Θα κριθούμε ως Κίνημα στην πορεία μας μετά το Συνέδριο.

Με ποιους όρους, ποιες δεσμεύσεις και ποιες εγγυήσεις θα απαντήσουμε σε όλα αυτά που δεν απαντήσαμε στο παρελθόν;

Το ίδιο το ΠΑΣΟΚ πρέπει να διευρύνει τις δυνατότητές του να παράγει νέο πολιτικό λόγο και να προωθήσει αποδεκτές πολιτικές που συγκροτούν πλειοψηφική αποδοχή, που κλείνουν τα κοινωνικά μέτωπα και διευρύνουν την κοινωνική επιρροή του ΠΑΣΟΚ.

Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας. Η επιτυχία τέτοιων στόχων μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα επιτυχίας στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του 2002. Μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα ανατροπής του ψευδοκλίματος νίκης της Νέας Δημοκρατίας.

Αυτό το Συνέδριο μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα να κεφαλαιοποιήσουμε επιτέλους τις θετικές εξελίξεις που θα προκύψουν από την Ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003 και να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις νίκης στις εκλογές του 2004.

Μέχρι σήμερα τουλάχιστον, συντρόφισσες και σύντροφοι, έχουμε αποδείξει ότι έχουμε εκλογικές επιτυχίες όταν φροντίζουμε συστηματικά να δουλέψουμε και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις που απαιτούνται.

Εκείνο που έχει σημασία είναι να καταλάβουμε το που έχουμε πρόβλημα, να συνειδητοποιήσουμε τα εφόδια, τις δυνατότητες και αυτά που μπορούμε και πρέπει να προσφέρουμε στον Ελληνικό λαό και να συμφωνήσουμε σε μια στρατηγική πορεία υλοποίησή τους.

Βέβαια, συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι η κοινωνική πραγματικότητα σήμερα δείχνει αυτή τη νέα αρνητική κατάσταση στη σχέση ΠΑΣΟΚ και κοινωνίας.

Πρέπει συντρόφισσες και σύντροφοι, στην πορεία μας μέχρι τις εθνικές εκλογές, οφείλουμε και πρέπει να υλοποιήσουμε αποτελεσματικές συγκεκριμένες νέες πολιτικές. Αυτό είναι το μεγάλο μας όπλο, αυτό είναι και το μεγάλο μας θέμα. Αυτές οι πολιτικές αφορούν τη χάραξη μιας νέας στρατηγικής για την πορεία μας μέσα στην Ευρωζώνη.

Η επίτευξη νέας κοινωνικής συνοχής στο εσωτερικό μέτωπο της χώρας απαιτεί νέες πολιτικές και πρωτοβουλίες.

Χρειαζόμαστε το λαό, τις παραγωγικές δυνάμεις, τους εργαζομένους, τους μισθωτούς, τους αγρότες και γι’ αυτό πρέπει να συγκροτήσουμε αυτή την εποχή στέρεα τη νέα κοινωνική συμμαχία που περιλαμβάνει τα μεσαία στρώματα, τις λαϊκές τάξεις, τους κοινωνικά αποκλεισμένους. Είναι όροι που πολύ συχνά την τελευταία περίοδο εμφανίζονται.

Θέλουμε μια νέα κοινωνική συμμαχία γιατί, θέλουμε την κοινωνία της ευημερίας, της αλληλεγγύης, της συνοχής, της δικαιοσύνης. Όμως η κοινωνία της ευημερίας με βάση ένα νέο τύπο ανάπτυξης, είναι ένα πολιτικό σχέδιο και ως τέτοιο πρέπει να παρουσιάζεται. Δεν είναι στόχος ή ευχολόγιο. Είναι ένα ολοκληρωμένο πολιτικό σχέδιο.

Οι κοινωνίες μας και σήμερα στον 21ο αιώνα παραμένουν διαρθρωμένες σε ξεχωριστές κοινωνικές ομάδες. Εδώ πρέπει να το παραδεχτούμε, στο βαθμό εξέλιξης, προόδου και ενδυνάμωσης της κοινωνίας και της οικονομίας, π.χ. τα τελευταία 20 χρόνια που συμβαίνει και στην Ελλάδα, οι μεσαίες τάξεις ανεβαίνουν. Η μεσαία τάξη ανεβαίνει και αποτελεί βασικό κορμό στην κοινωνία μας και διαδραματίζει ιδιαίτερο ρόλο στην ανάπτυξη των οικονομικών μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ασφαλώς ότι η στήριξη σε αυτή τη νέα κοινωνική συμμαχία, που μπορεί να αποδεχτεί τις πολιτικές μας, πρέπει να εκφραστεί συγκεκριμένα μέσα από μια εκτεταμένη πολιτική αναδιανομής.

Χρειαζόμαστε μια συνολική πολιτική στρατηγική πρόταση, που θα μας οδηγήσει –όπως είπα προηγουμένως- σε μια κοινωνία αλληλεγγύης και ευημερίας, μέσα από μια νέα τύπου ανάπτυξη. Φιλοδοξούμε μια νέα ανάπτυξη με δικαιοσύνη και ασφάλεια και να οδηγεί σε μια κοινωνία της αλληλεγγύης και της ευημερίας.

Πρώτον, στην συνολική αναπροσαρμογή όλων των κοινωνικών θεμάτων και όχι μόνο της οικονομίας, στις νέες ανταγωνιστικές συνθήκες που ισχύουν διεθνώς, αλλά και στην απαραίτητη προσαρμογή του κεντρικού και περιφερειακού μας κράτους. Στη Δημόσια Διοίκηση, και στους θεσμούς της ίδιας της κοινωνίας.

Δεύτερον, πρέπει να πετύχουμε την πραγματική σύγκλιση του επιπέδου ζωής του Έλληνα πολίτη με το αντίστοιχο του Ευρωπαίου πολίτη.

Τρίτον, στον στόχο της πλήρους απασχόλησης με έμφαση στους νέους και στις γυναίκες. Η συμμετοχή της Ελληνίδας γυναίκας στην αγορά εργασίας υστερεί σημαντικά. Όσο και αν αυξάνονται οι νέες θέσεις εργασίας, δεν λύνεται το πρόβλημα της ανεργίας, διότι αυξάνει ολοένα η συμμετοχή της Ελληνίδας γυναίκας στην εργασία. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε βεβαίως τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι μας.

Τέταρτον στη ριζική αναμόρφωση του συστήματος κοινωνικής προστασίας. Μιλάμε για νέο κοινωνικό κράτος, αλλά πρέπει να μας απασχολήσει η πολιτική μας υγεία. Πράγματι πρέπει να γίνει συζήτηση εδώ.

Το ασφαλιστικό, πρέπει να αντιμετωπιστεί στη βάση της ομόφωνης απόφασης της Κ.Ε. Η αναβάθμιση των συνθηκών εργασίας, που σημαίνει και αναβάθμιση των ίδιων των εργαζομένων και η πρόσβαση όλων των πολιτών στην κοινωνία της γνώσης, με καταπολέμηση του ψηφιακού τείχους είναι οι νέες προτεραιότητάς μας. Μπροστά στις εντυπωσιακές αλλαγές που πραγματοποιούνται διεθνώς, οφείλουμε να πάρουμε τις απαραίτητες αποφάσεις, αλλά και τα μέτρα που θα αποτρέψουν τον ψηφιακό αναλφαβητισμό.

Οι αγορές υποκαθίστανται ραγδαία από τα δίκτυα. Και αυτό είναι πολύ μεγάλη αλλαγή, με γρήγορους ρυθμούς. Μέσα από τα διαδίκτυα αλλάζει σταδιακά πλέον και η όλη λογική της οικονομικής δραστηριότητας. Σήμερα πια δεν επενδύουν οι μεγάλοι, ούτε στο κεφάλαιο, ούτε στα ακίνητα, ούτε στις αξίες. Απλά συνεργάζονται με άλλους μαζί, συνενώνουν τις οικονομικές τους δυνατότητες και τις εκμεταλλεύονται μέσα από την αξιοποίηση δικτύων σε όλο τον κόσμο. Αυτό σημαίνει αλλαγή στον τρόπο εργασίας, αυτό σημαίνει αλλαγή στις κοινωνικές σχέσεις, αλλαγή στην μόρφωση, αλλαγή παντού.

Το αποτέλεσμα είναι ότι το ποσοστό ανεργίας να παραμένει σε υψηλά επίπεδα.

Αν λάβουμε δε υπόψη ότι δέκα χρόνια πριν, το 1989, το ποσοστό ανεργίας ήταν 6,5% ενώ τώρα είναι πάνω από 11%, καταλαβαίνουμε ότι σε αυτή τη δεκαετία έχουμε διπλασιασμό σχεδόν της ανεργίας. Αν λάβουμε υπόψη ότι το 50% των ανέργων είναι χωρίς δουλειά για διάστημα πάνω από 12 μήνες, εάν συνειδητοποιήσουμε ότι οι άνεργοι νέοι κάτω των 25 ετών πλησιάζουν το ποσοστό του 30%, ενώ το 1989 ήταν γύρω στο 22% 10 μονάδες, δηλαδή, διαφορά μέσα σε 10 χρόνια, τότε το πρόβλημα παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις.

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι ενώ πετυχαίνουμε υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, διογκώνονται οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Οι άνεργοι, οι φτωχοί, οι κοινωνικά αποκλεισμένοι πληθαίνουν. Πρέπει να απαντήσουμε σε αυτά τα επώδυνα ερωτήματα, σ’ αυτό το Συνέδριο.

Η αποτελεσματικότητα της κοινωνικής πολιτικής εξαρτάται, όχι μόνο από τους ποσοτικούς, αλλά και από τους ποιοτικούς παράγοντες, που αφορούν την υλοποίηση αυτής της πολιτικής. Άρα λοιπόν συντρόφισσες και σύντροφοι, αν αυτά τα διλήμματα και αυτές οι ανησυχίες είναι αντικειμενικές, πρέπει να αναρωτηθούμε, πώς το κράτος θα καταστεί αποτελεσματικό στον κοινωνικό τομέα; Πώς θα μπορέσουμε να συνδυάσουμε την οικονομική αποτελεσματικότητα με την κοινωνική δικαιοσύνη; Ποια πρέπει να είναι η σχέση ανάμεσα στην κοινωνία και τους πολίτες, ώστε να ικανοποιούνται οι κοινωνικές ανάγκες, μέσα από τη συλλογική ευθύνη;

Αυτό το μοντέλο κοινωνικής ανάπτυξης παροτρύνει όλους τους συντελεστές, να αναπτύσσουν σχέσεις συμπληρωματικότητας και γι’ αυτό το ζητούμενο της εποχής μας, είναι η μετάβαση από μια ανάπτυξη που στηρίζεται κύρια στον οικονομισμό, σε μια ανάπτυξη που θα οδηγήσει στην αρμονική σύζευξη του οικονομικού με το κοινωνικό στοιχείο.

Πρόκειται για ένα μοντέλο, που θα μας βοηθήσει να πάμε σε υψηλότερα επίπεδα συνολικής ανάπτυξης. Εργαλείο προς αυτή την κατεύθυνση θα είναι το νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Το κοινωνικό συμβόλαιο εκφράζει την αντίληψη ότι όλοι οι πολίτες συμμετέχουν ενεργά στην προσπάθεια για την κοινωνική ανάπτυξη και ότι δεν εγκαταλείπουν το πεδίο αυτό αποκλειστικά και μόνο στο κράτος. Το κράτος δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ύπαρξη ενός ελάχιστου επίπεδου προστασίας, αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί και τις προϋποθέσεις, για την ενεργεί συμμετοχή των πολιτών.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, πρέπει να πω, ότι το πρόβλημα του Συνεδρίου μας, δεν είναι μόνο η διατύπωση γενικών κατευθύνσεων. Εστιάζεται αντίθετα αυτό το πρόβλημα στην ευθύνη μας να συμφωνήσουμε πέραν των κατευθύνσεων και σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις, που θα είναι το αποτέλεσμα συγκλίσεων και συναινέσεων και που θα αποτελέσουν το δεσμευτικό πλαίσιο των κυβερνητικών πολιτικών.

Τα θέματα που πρέπει να αναδείξουμε ως πρώτα βήματα, πέραν αυτών που είπα προηγουμένως είναι μια νέα τύπου ανάπτυξη με κοινωνικό περιεχόμενο, είναι οι πολιτικές αναδιανομής, εισοδηματική, φορολογική πολιτική, είναι το ασφαλιστικό, το έχουμε ήδη συζητήσει και έχουμε την απόφαση της Κ.Ε. Πρέπει, συντρόφισσες και σύντροφοι, να βρούμε νέες ιδέες και πρέπει να έχουμε νέες προτάσεις.

Στα εργασιακά, στην απασχόληση, στη ανεργία υπάρχει θέμα. Δεν αρκεί να λέμε για τριακόσιες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Με βάση την εξέλιξη, στην οποία αναφέρθηκε προηγουμένως, ότι αυξάνεται, δηλαδή, συνεχώς η συμμετοχή της γυναίκας στην αγορά της εργασίας, με δεδομένη την αποχώρηση, αν δεν μιλήσουμε για κάποιο ισοζύγιο νέων θέσεων και απολύσεων, την επόμενη τριετία, τότε μόνο θα μπορέσουμε να έχουμε κάποιο αποτέλεσμα, ώστε να καταλήξουμε σε κάποιες πολιτικές αντιμετώπισης της ανεργίας, αλλά και της ποιότητας ζωής.

Και εδώ πέρα, επιτρέψτε μου να πω, ότι ο στόχος μείωσης του χρόνου εργασίας σε 35 ώρες, χωρίς μείωση μισθών, συνεπάγεται σαφώς και τη δυνατότητα κάλυψης θέσεων εργασίας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, οι απαντήσεις σ’ αυτά τα θέματα και εν συνεχεία οι δυνατότητες της κυβερνητικής υλοποίησής τους θα διαμορφώσουν αυτό που σας είπα στην αρχή: νέους όρους προσέγγισης του ΠΑΣΟΚ με την κοινωνία.

Νομίζω, ότι αυτό όλοι μας το θέλουμε. Νομίζω, ότι όλοι συνειδητοποιούμε ότι είναι ανάγκη για μια άλλη πορεία. Άρα, λοιπόν αναλαμβάνουμε ένα βαρύ φορτίο πηγαίνοντας στο Συνέδριο να δουλέψουμε γι’ αυτά τα πράγματα, να καταθέσουμε προτάσεις και να καταλήξουμε.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, πέραν της εξωτερικής συγκυρίας, που δεν αναφέρθηκα, υπάρχει και η εσωτερική συγκυρία. Η σημερινή συγκυρία, μας οδηγεί σε μια συνολική και μακροχρόνια αντιπαράθεση με τη Νέα Δημοκρατία, μέσα από τα κύρια πολιτικά γεγονότα της περιόδου 2002-2004.

Αυτό που χρειάζεται είναι να δείξουμε τις πραγματικές διαφορές με την Νέα Δημοκρατία, με νέες προοδευτικές πολιτικές, με τον τρόπο άσκησης της εξουσίας, με την αξιοποίηση του κοινωνικού συμβολαίου, με κοινωνικές συμμαχίες, με την προοπτική σύγκλισης της Κεντροαριστεράς.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.