«Η Αρμενια μεσω της χαρακτικης τεχνης απο τον 15ο εως τον 19ο αιωνα»

Η Αρμένικη Κοινότητα και ο Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Όμιλος Αρμενίων Κομοτηνής σε συνεργασία με το Τμήμα Κυριών της Γενικής Αρμενικής Ένωσης Αγαθοεργίας Αθηνών παρουσίασαν μέρος από την αξιόλογη συλλογή χαρακτικής τέχνης του Αγκόπ Τζελαλιάν με θέμα «Η Αρμενία μέσω της χαρακτικής τέχνης από τον 15ο έως τον 19ο αιώνα». Η έκθεση έλαβε χώρα στην αίθουσα της Αρμενικής Κοινότητας, απέναντι από την Αρμένικη Εκκλησία, εγκαινιάστηκε την Παρασκευή και διήρκησε μέχρι την Κυριακή 25 Μαρτίου. Να σημειωθεί ότι τα έργα που παρουσιάστηκαν τα έχει ήδη προσφέρει ο καλλιτέχνης στην ιδιαίτερη πατρίδα του κι έχουν εκτεθεί και στην Πρεσβεία της Αρμενίας.

Ο κ. Τζελαλιάν δήλωσε αρχικά ότι είναι ένας συλλέκτης που οδηγήθηκε από το πάθος να συλλέγει αρμένικα ντοκουμέντα. «Έχω μια συλλογή γύρω 301 κομμάτια, τα οποία έχω χαρίσει στην ιδιαίτερη πατρίδα μου. Πρόκειται για κομμάτια λαϊκής κι εκκλησιαστικής τέχνης. Η συγκεκριμένη είναι η δεύτερη συλλογή, την οποία ήδη έχω χαρίσει αλλά δεν την έχω παραδώσει. Αποτελείται από 130 κομμάτια – εδώ έχω φέρει τα μισά λόγω τεχνικών κωλυμάτων – τα οποία είναι ξυλογραφίες, γκραβούρες και λιθόγραφα από το 1550 μέχρι τις αρχές του αιώνα, δηλαδή λίγο πριν τη Γενοκτονία και παρουσιάζουν ως επί το πλείστον έργα ξένων καλλιτεχνών που αφορούν την Αρμενία.

Εκτός από την καλλιτεχνική αξία και την ευαισθησία που μας προκαλούν αποτελούν συγχρόνως ντοκουμέντα διότι παρουσιάζουν χάρτες, τοπωνύμια, κοστούμια και είναι τεκμήρια για το πού ζούσε ο Αρμένιος την εποχή εκείνη και πού βρέθηκε σήμερα. Για την ιστορική τεκμηρίωση και για να λάμψει η αλήθεια θα πρέπει ο καθένας να δει αυτά τα πράγματα και να ξέρει ότι η Αρμενία σήμερα βρίσκεται μόνο στο 1/10 των ιστορικών της εδαφών κι αυτά τα έργα το αποδεικνύουν». Σημείωσε, επ’ αυτού ότι χωρίς να επιδιώκει να δώσει πολιτική διάσταση έρχεται από μόνη της.

Ο κ. Τζελαλιάν, μιλώντας για το βασικό στόχο της συγκεκριμένης έκθεσης που φιλοξενήθηκε στην Κομοτηνή, είπε ότι είναι ένα «αντίο» λίγο πριν φύγει για την Αρμενία. Σημείωσε ότι πριν μερικούς μήνες έγινε η ίδια έκθεση στην Πρεσβεία της Αρμενίας και τώρα θα φιλοξενηθεί μάλλον στη Θεσσαλονίκη, ενώ πριν τον Αύγουστο θα περιοδεύσει στο Σαρδαραμπάτ στην Αρμενία, σ’ ένα μουσείο λαϊκής τέχνης, το οποίο βρίσκεται υπό την εποπτεία του υπουργείου Αμύνης».

Συλλέκτης επί 45 χρόνια

Ο συλλέκτης μίλησε για τους τρεις λόγους που τον οδήγησαν στο ξεκίνημα της συλλογής. «Ο Θεός μού έδωσε αυτή τη χάρη, γιατί ορισμένες φορές οι συμπτώσεις ήταν κάτι περισσότερο από συμπτώσεις. Με οδηγούσε μια θεία δύναμη. Ήταν η αγωγή που πήρα από τους γονείς μου και φυσικά το σχολείο μου στη Βενετία.

Ξεκίνησα πριν 45 χρόνια, χωρίς να είμαι ιδιαίτερα πλούσιος. Πλούσιος είναι όποιος αγαπάει κάτι κι επιδίδεται με πάθος.

Το πρώτο κομμάτι της συλλογής μου το χάρισε ο πατέρας μου, ένα εκπληκτικό μεταξωτό χαλί, το οποίο το είχε αγοράσει γύρω στις 10 λίρες πριν 50 χρόνια, ένα ποσό μεγάλο. Το δεύτερο ήταν – να μη θεωρηθεί ότι κάνω κάποια προπαγάνδα – μια καμπάνα. Είχα πάει στην Τουρκία και μου έδωσαν σε τιμή κόστους μια καμπάνα, την οποία όταν εξήγησα στον Τούρκο ότι θέλω να τη χαρίσω σε μια αρμένικη εκκλησία μού την έδωσε στο 1/3 της τιμής».

Όσο για το πιο περίεργο κομμάτι της συλλογής … ο κ. Τζελαλιάν εξήγησε ότι με προσεκτική παρατήρηση πάντα βρίσκει κάτι καινούριο. «Προχθές ανακάλυψα σ’ ένα γερμανικό χάρτη ότι έγραφε Αρμενία στην αρμένικη γλώσσα».

Έχει κομμάτια στη συλλογή του από όλο τον κόσμο κι αυτή την περίοδο σχεδιάζει να ειδικευτεί στις παλιές φωτογραφίες και στα βιβλία που σχετίζονται με τις ελληνοαρμενικές σχέσεις. «Αυτό που έχει αξία είναι ότι από το 95 με 55 π.Χ. – με το Μέγα Τιγράνη τον Β΄ – όλοι οι βασιλείς μας όταν έκοβαν νομίσματα έγραφαν από πίσω «βασιλέως τάδε, φιλέλληνος, φιλεύσπλαχνού κ.λ.π.» Το φιλέλληνος το ανέφεραν πάντα, επομένως οι σχέσεις Ελλήνων –Αρμενίων ξεκινούν εδώ και 2.000 τουλάχιστον χρόνια».

Ο κ. Τζελαλιάν εξήγησε πώς διακρίνει την αξία ενός έργου που αγοράζει, γιατί η ιστορία με τα έργα από το παρελθόν και την αυθεντικότητά τους είναι μεγάλη και απαιτεί γνώσεις και καλή έρευνα. «Στηρίζομαι πάρα πολύ στο ένστικτο. Πιστεύω ότι ο άλλος θα συγκινηθεί και θα νιώσει περήφανος. Αυτή η εθνική περηφάνια που ορισμένοι θέλουν να μας τη μειώσουν δεν πρέπει να τη χάσουμε και δεν πρέπει να εκπέσουμε από τις αξίες μας. Θα πρέπει να νιώσουμε περήφανοι γιατί βλέπω ότι σιγά – σιγά αμφιβάλουμε για τους εαυτούς μας. Είμαστε πάρα πολύ δυνατοί κι όμως οι λαοί που ζουν στη Μεσόγειο μας έχουν κάνει να νιώσουμε ότι δεν είμαστε τίποτε, ίσως ότι δεν είμαστε Έλληνες, Αρμένιοι…» μετέφερε τον προβληματισμό του, τονίζοντας την περηφάνια των Αρμενίων.

Μαρία Αμπατζή

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.