Η απαντηση του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνης σε σχολιο του «Παρατηρητη της Θρακης»
Από την Πρόεδρο του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής λάβαμε σήμερα και δημοσιεύουμε την ακόλουθη επιστολή ως απάντηση στο σχόλιό μας με τίτλο «“Ελλάδα σαν τον ήλιο σου”», μια παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής που αγκάλιασε το κοινό».
Αγαπητή κυρία Διευθύντρια,
Σας στέλνω την παρούσα επιστολή, προκειμένου να διευκρινίσω τρία στοιχεία,του χθεσινού ρεπορτάζ της έγκριτης εφημερίδας σας σχετικά με την παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής και του Θεατρικού Εργαστηρίου «Επί Σκηνής», που προφανώς εκ παραδρομής είναι λανθασμένα:
1ον: Οι παραστάσεις του έργου δεν ήταν τέσσερις (4), αλλά πέντε (5).
2ον: H Αθανασία η Πουπουζή, η Ασπασία η Πιτιλάκη και η Χρύσα η Ιωαννίδου δεν είναι ερασιτέχνες ηθοποιοί. Είναι επαγγελματίες, με πολύ σημαντικές σπουδές στο θέατρο, που γύρισαν στην πόλη καταγωγής τους, την Κομοτηνή και συνεργάζονται, μεταξύ άλλων και με το ΔΗΠΕΘΕ. Μάλιστα, θα έχουμε τη χαρά να συνεργαστούμε μαζί τους στην Κεντρική Σκηνή μας για το έτος 2017, με το έργο «Με δύναμη από την Κηφισιά».
3ον: Οι παραστάσεις που παρακολουθήσατε από το ΔΗΠΕΘΕ και τις «καλύψατε» στο σύνολό τους δημοσιογραφικά τη θεατρική περίοδο Σεπτεμβρίου 2015 – Αυγούστου 2016 δεν ήταν στην πλειοψηφία τους ερασιτεχνικές, αλλά επαγγελματικές. Σας τις υπενθυμίζω αναλυτικά, αφού σας αναφέρω ότι από την Προγραμματική μας σύμβαση που υπογράφουμε με το ΥΠΠΟ, προκειμένου να λάβουμε την ετήσια επιχορήγηση, η οποία, δυστυχώς, ανέρχεται μόλις στα 46.500 ευρώ, έχουμε ως υποχρέωση την πραγματοποίηση μιας (1) επαγγελματικής παραγωγής και μιας (1) συμπαραγωγής:
Εμείς, όμως, με την οικονομική υποστήριξη του Δήμου Κομοτηνής, καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε μία (1) συμπαραγωγή, (1) επαγγελματική παραγωγή, δέκα (10) μετακλήσεις αγορασμένων παραστάσεων, μία (1) ερασιτεχνική και μία (1) ημιεπαγγελματική παράσταση. Επίσης, διοργανώσαμε διήμερο θεατρολογικό σεμινάριο και παράσταση με τη διεθνούς φήμης ηθοποιό και μέλος του περίφημου Odin Theatre, Roberta Carreri. Ταυτόχρονα, συνδιοργανώσαμε με την Εφορία Αρχαιοτήτων Ν. Ροδόπης και το Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του ΔΠΘ Ετήσιο Επιμορφωτικό Κύκλο ομιλιών για τη Ρωμαϊκή Κομοτηνή. Αναλυτικά, οι παραστάσεις αυτές είναι:
1) “Birds Lament”, μικρό προφητικό ιντερμέδιο. Παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής, σε σκηνοθεσία της Μυρσίνης Λαντζουράκη και της Γιούλης Ιωαννίδου.
2) «Ροσσινιάδα», Παιδική Σκηνή. Συμπαραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής με τη «ΣΥΝ ΠΛΗΝ ΙΣΟΝ», σε σύλληψη ιδέας και σκηνοθεσία της Χλόης Μάντζαρη.
Επίσης, το ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής έκανε ένδεκα (11) μετακλήσεις παραστάσεων, αγοράζοντάς τες εξ ολοκλήρου και προσφέροντάς τες στο κοινό της πόλης μας με προσιτό εισιτήριο (10 ευρώ, η γενική είσοδος, 5 ευρώ οι φοιτητές, οι μαθητές και οι άνεργοι και ατελώς τα άτομα με ειδικές ανάγκες):
Να σημειωθεί ότι στην περίπτωση που το ΔΗΠΕΘΕ δεν αγόραζε τις προαναφερόμενες εξαιρετικές παραστάσεις, το σύνολο σχεδόν αυτών δε θα έρχονταν στην πόλη της Κομοτηνής κι ως εκ τούτου το κοινό μας δε θα είχε τη δυνατότητα να τις παρακολουθήσει. Πιο αναλυτικά:
1) “Σταματία, το γένος Αργυροπούλου», με την Ελένη Ουζουνίδου, σε κείμενο του Κώστα Σωτηρίου και σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.
2) Μουσική παράσταση με τη Γιώτα Νέγκα και τον Θέμη Καραμουρατίδη.
3) «Δανεικά παπούτσια». Μουσική παράσταση με τη Χριστίνα Μαξούρη και τη Μαρία Παπαγεωργίου.
4) «Ο Ληστής» με τον Πασχάλη Τσαρούχα, σε κείμενο του Γιώργου Μανιώτη και σκηνοθεσία του Σταμάτη Κραουνάκη.
5) «Με μια αναπνοή». Μουσική Παράσταση με τον Πασχάλη Τσαρούχα.
6) «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο», σε Σκηνοθεσία- Διασκευή του Κώστα Γάκη, της Αθηνάς Μουστάκα και του Κωνσταντίνου Μπιμπή.
7) «30 χρόνια ΔΗΠΕΘΕ». Επετειακή ταινία σε σκηνοθεσία του Μάνου Καρυστινού και Μουσική του Σάκη Βαργιεμτζίδη.
8) «30 χρόνια ΔΗΠΕΘΕ». Μουσική Παράσταση με το φωνητικό σύνολο «8tetto».
9) «Αniline Dancetheatre», Ντουέτο Σύγχρονου Χορού. Σύλληψη, σκηνοθεσία, χορογραφίες: Αλέξανδρος Γκουντινάκης, Νατάσα Αραμπατζή.
10) «Όνειρο στο κύμα – Έρως Ήρως» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Θεατρική προσαρμογή – σκηνοθεσία, σκηνικός χώρος, διδασκαλία ερμηνείας: Δήμος Αβδελιώδης.
11) «Dance of Intensions, ο χορός των προθέσεων», Θεατρικό σεμινάριο και παράσταση με τη Roberta Carreri, ηθοποιό του περίφημου Odin Theatre.
Η ερασιτεχνική παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ ήταν μία (1). Συγκεκριμένα, πρόκειται για την παράσταση του Εργαστηρίου Θεατρικής Παιδείας, με το έργο «Της Κακομοίρας», σε σκηνοθεσία της Άννυς Μαχαιροπούλου.
Το καλοκαίρι το ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής «παρήγγειλε» τη συγγραφή πρωτότυπου θεατρικού έργου, το οποίο παρουσίασε με μια πλειάδα επαγγελματιών, αλλά και ερασιτεχνών συντελεστών, στο Αρχαίο Θέατρο Μαρώνειας- Σαπών. Συγκεκριμένα, πρόκειται για το έργο των Χρήστου Χαρτοματσίδη και Τζακ Χαρτ, με τίτλο «Εμείς τους ονομάζουμε Γαλάτες», σε σκηνοθεσία της Άννυς Μαχαιροπούλου και μουσική του Γιώργου Εφραιμίδη.
Προφανώς, η παρανόηση εκ μέρους σας προέρχεται αφ’ ενός στο ότι το ΔΗΠΕΘΕ διατηρεί τέσσερα πολυμελή και ενεργά τμήματα στο Ερασιτεχνικό Θεατρικό του Εργαστήριο, τα οποία παρουσιάζουν την ετήσια δουλειά τους με τη μορφή παραστάσεων. Και αφ’ ετέρου, στο ότι τα τελευταία χρόνια το ΔΗΠΕΘΕ παραχωρεί τόσο την αίθουσα, όσο και την υλικοτεχνική υποδομή και την τεχνογνωσία του σ’ όλους τους συμπολίτες μας που ασχολούνται αφιλοκερδώς με το θέατρο, είτε μεμονωμένα, είτε μέσα από συλλόγους και ομάδες. Όλες αυτές οι παραστάσεις, όμως, σε καμία περίπτωση δεν είναι παραγωγές του ΔΗΠΕΘΕ.
Κι εν κατακλείδι, να μου επιτρέψετε μια επισήμανση προσωπική, αλλά και όλων των συντελεστών της παράστασης (ερασιτεχνών και επαγγελματιών), αναφορικά με τη διαφοροποίηση που κάνετε ανάμεσα «στο κοινό, που αγάπησε τόσο πολύ την παράσταση» και «σ ΄όσους προσέρχονται ακόμη στο θέατρο». Αυτή η διαφοροποίηση αδικεί κατάφωρα τους συμπολίτες μας αυτούς, που για πέντε συνεχόμενες μέρες προσήλθαν μαζικά, γεμίζοντας ασφυκτικά κάθε σπιθαμή ελεύθερου χώρου της αίθουσας του ΔΗΠΕΘΕ (οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι συνεπείς και συνειδητοποιημένοι θεατρόφιλοι), καθώς τους εντάσσει συλλήβδην και αφοριστικά στην κατηγορία των θεατών, που δε διαθέτουν θεατρική καλλιέργεια και παιδεία.
Ευχαριστώντας θερμά για τη φιλοξενία,
Σοφία Μενεσελίδου.
Η απάντηση της εφημερίδας μας
Κατ’ αρχήν, κ. Πρόεδρε, χαιρόμαστε πολύ με την επιστολή σας, γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο και το άμεσο της απάντησής σας αποδεικνύετε ότι τιμάτε την κλασική λειτουργία του τύπου που βασικός του ρόλος είναι να εντοπίζει τα καλώς αλλά και τα κακώς κείμενα, να τα καταγράφει και να τα σχολιάζει, συμβάλλοντας στην εμπέδωση του διαλόγου για το κοινό καλό.
Κατά δεύτερο λόγο, γιατί, μέσω της επιστολής σας, έχουμε τη δυνατότητα ως ευρύ κοινό να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο ταξινομούνται σήμερα οι παραστάσεις του ΔΗΠΕΘΕ, βάσει των κατηγοριών που αναφέρατε σε: επαγγελματικές, ημιεπαγγελματικές και ερασιτεχνικές, ένα κείμενο- εργαλείο και για την εφημερίδα μας που θα επιχειρήσει ν’ ανοίξει τον διάλογο σε σχέση με τη θεατρική πραγματικότητα των ημερών μας, μιας και επαγγελματικό θέατρο, σύμφωνα με παρελθούσες πλέον θεατρικές πρακτικές, και των ΔΗΠΕΘΕ, σήμαινε παραστάσεις με επαγγελματίες συντελεστές και ηθοποιούς, με συγκεκριμένους μισθούς και ασφάλιση, σύμφωνα και με τις σωματειακές τους συμβάσεις, και ερασιτεχνικό, θέατρο ερασιτεχνών χωρίς αμοιβή και με ελεύθερη είσοδο. Βέβαια από τότε πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι της ιστορίας του θεάτρου και τα πράγματα, και στο χώρο του, ακολούθησαν την κατιούσα φορά της κρίσης, για τους ανθρώπους του θεάτρου κυρίως, συντελεστές και ηθοποιούς οι περισσότεροι των οποίων είναι άνεργοι.
Η κατάληξη είναι ότι όλα τα πράγματα που αφορούν σήμερα στο θέατρο απαιτούν επανακαθορισμό, καθώς τίθενται και άλλα ακόμη ζητήματα, σοβαρά για τη θεατρική πραγματικότητα που υπηρετείται με συνέπεια και επιτυχία τα δυο τελευταία χρόνια, όπως τι είδους και πότε γράφεται πλέον κριτική κι αν αυτή γράφεται για ημιεπαγγελματικές π.χ. παραστάσεις, όταν ως κανόνα για τον δημόσιο σχολιασμό της θεατρικής πράξης οι κλασικοί της θεατρικής κριτικής στην Ελλάδα θεωρούσαν το επαγγελματικό θέατρο. Και άλλα ακόμη ζητήματα που αναδείχθηκαν τα τελευταία χρόνια με τη «σύμμειξη» των ειδών, και τα οποία προκύπτουν και από τη ζώσα πραγματικότητα του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής, όπως π.χ. με ποιο τρόπο πρέπει ν’ αντιμετωπισθεί ο πτυχιούχος της Σχολής Καλών Τεχνών και με επιδόσεις επαγγελματία, και δη ταλαντούχου, σκηνογράφος σας κ. Ιωάννης Καραγκιουλμέζης, που σκηνογραφεί και για το ερασιτεχνικό θέατρο , ή οι επαγγελματίες ηθοποιοί που συμμετέχουν σε ερασιτεχνικό θίασο, όπως π.χ. η επίσης ταλαντούχα ηθοποιός Χρύσα Ιωαννίδου, και των οποίων σαφώς η απόδοση εξαρτάται από τα επιμέρους στοιχεία και συντελεστές μιας παράστασης, και πολλά άλλα ακόμη, τα οποία δεν υπάρχει ο χρόνος και ο τόπος να τα θίξουμε.
Κυρία Πρόεδρε,
Θα σας είναι επίσης σαφές ότι σοβαρά αντιμετωπίζουμε το θέατρο και ότι το ΔΗΠΕΘΕ είναι αδυναμία μας, γι’ αυτό το λόγο και δεν διαμαρτυρόμαστε που αναφέρεστε –γιατί εμμέσως δεν αναγνωρίζετε την αγαπητική μας σχέση με το ΔΗΠΕΘΕ,– που αναφέρεστε –κάνοντας κι έναν ιδιαίτερα χρήσιμο για τον κοινό μας λόγο δημόσιο απολογισμό,– στην παρουσία του ΔΗΠΕΘΕ συνολικά το 2016, για την ύπαρξη του οποίου στην πόλη μας είμαστε υπερήφανοι, και μέσω της πράξης μας, της δημοσιότητας της οποίας τυγχάνει επί δικαίω, όντας πνευματικός πυρήνας ιδιαίτερης αξίας.
Όμως αδικείται “εαυτούς και αλλήλους”, όταν μας επισημαίνετε τους επαγγελματίες ηθοποιούς στους οποίους σαφώς αναφερόμαστε στο σχόλιό μας, ακόμη κι όταν αυτό θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «παρονυχίδα», και όταν επίσης θεωρείτε ότι δεν λάβαμε υπόψη τη μεγάλη εισπρακτική, και στα περισσότερα στοιχεία της επιτυχημένη και καλλιτεχνικά παράσταση, που είχε όμως και κάποιες σοβαρές, κατά την άποψή μας, αδυναμίες, εφόσον αυτή η αποτύπωση υπήρχε ακόμη και στον τίτλο του σχολίου μας.
Η χρήση του αποφατικού ρήματος «δεν πήγε», προσωπική άποψη πασιδήλως φανερώνει και σαφώς εκφράζει τον εαυτό της, της επιτρέπεται όμως να υπάρχει, ακόμη κι αν δεν είναι πλειοψηφούσα.
Ως οπαδός του Βολταίρου, όπως αποδείξατε και με την επιστολή σας, νομίζουμε ότι συμφωνείτε.
Νατάσσα Βαφειάδου
Υ.γ.: Για το αριθμητικό μας πάλι λάθος αναλαμβάνουμε πλήρως την ευθύνη.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
