Γνωριζοντας την αρχιτεκτονικη και τη διακοσμηση απο τον 18ο στον 20ο αιωνα

Στον ελλαδικό χώρο και στην Κομοτηνή

Τις τεχνοτροπίες της αρχιτεκτονικής και της διακόσμησης στον ελλαδικό χώρο, από τον 18ο μέχρι τον 20 αιώνα, γνώρισαν όσοι βρέθηκαν την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου στη δημοτική βιβλιοθήκη Κομοτηνής, για να παρακολουθήσουν την επιμορφωτική εκδήλωση «Αρχιτεκτονική και διακόσμηση από τον 18ο στον 20ο αιώνα» που διοργάνωσαν η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης, δια του Γραφείου Σχολικών Δραστηριοτήτων και σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης και τη Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Πολιτισμού, Παιδείας, Αθλητισμού Κομοτηνής.
 
 

Σημαντικό στοιχείο της πολιτισμικής κληρονομιάς 

Για το πρώτο κομμάτι αυτής της περιόδου, και τη διακόσμηση των κτηρίων παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του 18ου και 19ου αιώνα μίλησε η κ. Ζωή Γοδόση, Επίκουρος Καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας,
 
Η κ. Γοδόση επικεντρώθηκε κυρίως στις περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας, στα Αμπελάκια, με υλικό όμως και άλλες περιοχές, μέχρι τη Μυτιλήνη.
 
«Είναι ένα υλικό ιδιαίτερα πλούσιο, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της πολιτισμικής κληρονομιάς, το οποίο φέρει επιδράσεις από πολύ διαφορετικές πηγές, συγκεντρώνοντας τις διαφορετικές τάσεις στις διακοσμητικές τέχνες τον 18ο και το 19ο αιώνα», κυρίως από τις διαφορετικές εθνότητες που ζουν στο πλαίσιο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
 
Έτσι παρατηρούνται στοιχεία από την ανατολίτικη τέχνη, την δυτική ευρωπαϊκή τέχνη, αλλά και ένα πολύ σημαντικό υπόστρωμα από τη βυζαντινή ζωγραφική, όπως αυτή εξελίσσεται μετά την Άλωση.
 
Δυστυχώς, παρόλο που υπάρχουν ακόμα αρκετά δείγματα πολύ καλά διατηρημένα, και τα τελευταία χρόνια, με τα ευρωπαϊκά προγράμματα, έχουν συντηρηθεί πολύ σημαντικά δείγματα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, όπως για παράδειγμα το Αρχοντικό Τσιατσιαπά στην Καστοριά και το αρχοντικό της Πούλκως στη Σιάτιστα, τα περισσότερα κινδυνεύουν και χρειάζονται άμεση επέμβαση και συντήρηση, καθώς ιδιαίτερα τα τελευταία 20 χρόνια, όπως σημείωσε η κ. Γοδόση, έχουν καταστραφεί πολύ σημαντικά δείγματα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.
 
 

Απαραίτητη η διατήρηση έστω και ψηγμάτων ιστορίας 

Στα όρια της Θράκης, και στην ιδιωτική κατοικία στην Κομοτηνή από τον 19ο αι έως τις αρχές του 20ού, το πέρασμα δηλαδή από την παράδοση στο νεωτερισμό, κινήθηκε από την πλευρά της η κ. Κική Χριστοδούλου, Ιστορικός Τέχνης-Μουσειολόγος.
 
Έτσι αναφέρθηκε στις αλλαγές που συνέβησαν στη Θράκη εκείνη την περίοδο τόσο στον εξωτερικό όσο και στον εσωτερικό διάκοσμο.
 
«Στην Κομοτηνή πολλά τέτοια παραδείγματα δεν έχουν απομείνει» ξεκαθάρισε η κ. Χριστοδούλου, για να αναφερθεί στη συνέχεια σε τρία σημαντικά παραδείγματα αυτής της μετάβασης που σώζονται σήμερα στην πόλη, την κατοικία του Ζάχου Τσανακλή, την οικία Σκουτέρη και το αρχοντικό Στάλιου, με τα οποία ασχολήθηκε κατά τη διάρκεια της ομιλίας της, μαζί με παραδείγματα κάπως παλιότερα, ώστε να γνωρίσουν οι ακροατές τι υπήρχε στην αρχιτεκτονική και πώς εξελίχθηκε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα.
 
Η κ. Χριστοδούλου δεν παρέλειψε να επισημάνει πως δυστυχώς η Κομοτηνή δεν έχει κρατήσει μια δικιά της αρχιτεκτονική, και πολλές οικίες εγκαταλείφθηκαν ή καταστράφηκαν, κάτι που οφείλεται, σύμφωνα με την ίδια στην άγνοια, την αδιαφορία αλλά και τις κοινωνικές και οικονομικές καταστάσεις, που επηρέασαν πολλές πόλεις, όχι μόνο την Κομοτηνή. «Αυτό όμως κάνει πιο σημαντικό να μην καταστραφούν αυτά που ήδη υπάρχουν», αντέτεινε, «και να φροντίσουμε, ως κοινωνία, να τα διατηρήσουμε, γιατί σήμερα και τη γνώση έχουμε και την τεχνογνωσία για να τα κρατήσουμε έχουμε και την αξία τους την ξέρουμε».

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.