Για το θεμα της μη προαγωγης κληρικων της επαρχιας

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κ.κ. Δαμασκηνός ομιλών από του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως την Πέμπτην 27ην Σεπτεμβρίου 2001 μεταξύ άλλων είπε τα εξής επί του σοβαρωτάτου θέματος της μη προαγωγής των αξίων κληρικών της επαρχίας.

Σήμερα εορτή του Αγίου Αποστόλου Αριστάρχου, ενός των εβδομήκοντα, εορτάζει τα ονομαστήρια του ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως μας π. Αρίσταρχος, ο οποίος υπηρετεί με ζήλο και συνέπεια την Εκκλησία του Χριστού περισσότερο από 40 χρόνια, πρώτα στην Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια 27 χρόνια από την ανάδειξη της ταπεινότητός μας σε Μητροπολίτη στην Ιερά Μητρόπολή μας, ως πρωτοσύγκελος και άμεσος συνεργάτης μας. Λόγω της μακροχρόνιας προσφοράς του στην Εκκλησία και των προσόντων που διαθέτει είναι κατά πάντα άξιος να προαχθή σε Μητροπολίτη και να αναλάβη την διαποίμανση μιας από τις Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Δυστυχώς όμως, παρά την επί μακράν σειράν ετών τόσο επί αρχιεπισκοπείας του αειμνήστου Σεραφείμ, όσον και επί των ημερών του νυν Αρχιεπισκόπου προσπάθειες μας, αναδεικνύονται αρχιερείς νέοι αρχιμανδρίται με πολύ μικρότερη προσφορά και ο π. Αρίσταρχος καθώς και άλλοι κληρικοί με ανάλογα προσόντα παραμερίζονται.

Η Εκκλησία από την φύση της είναι χώρος όπου πρέπει να επικρατή η δικαιοσύνη και η αξιοκρατία. «Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης» επιτάσσει δια του Προφήτου Ησαΐου ο Κύριος. Δυστυχώς, όμως, εδώ και πολλά χρόνια, ούτε δικαιοσύνη, ούτε αξιοκρατία εφαρμόζεται στην διοίκηση της Εκκλησίας και στην ανάδειξη των Αρχιερέων.

Σε όλες τις υπηρεσίες, στην δημόσια διοίκηση, στον Στρατό, στην Αστυνομία, υπάρχει επετηρίδα, οι προαγωγές γίνονται με βάση τα προσόντα και την προϋπηρεσία σε ωρισμένες καίριες θέσεις των υποψηφίων. Παρ’ ελπίδα τούτο δεν ισχύει στην Εκκλησία μας. Όταν η ταπεινότης μας διωρίσθηκε το 1958 ιεροκήρυξ, η ισχύουσα τότε νομοθεσία προέβλεπε σαν απαραίτητη προϋπόθεση για την εγγραφή στον κατάλογο των εκλογίμων και την εκλογή αρχιερέως την πενταετή τουλάχιστον υπηρεσία σε ακριτική περιοχή.

Δυστυχώς η διάταξη αυτή αργότερα καταργήθηκε και θεσπίστηκε υποχρεωτική υπηρεσία σε οποιαδήποτε ενορία είτε των Αθηνών είτε της Θεσσαλονίκης και υπηρεσία στην Ιερά Σύνοδο είτε στην Αρχιεπισκοπική είτε σε Μητρόπολη. Έτσι εκλέγονται αρχιερείς όχι με αδιάβλητα αξιοκρατικά κριτήρια, αλλά οι ευνοούμενοι της ηγεσίας.

Εμείς ενεργήσαμε όσο μας ήταν δυνατόν, κτυπήσαμε όμως όλες τις πόρτες, τόσο επί των ημερών του μακαριστού Σεραφείμ όσον και μετά την εκλογήν του νέου Αρχιεπισκόπου για να τροποποιηθή η ισχύουσα νομοθεσία ή έστω να γίνονται οι εκλογές αρχιερέων με τις αρχές της αξιοκρατίας και της δικαιοσύνης. Αλλ’ όμως παρά τις υποσχέσεις, τίποτε δεν επιτύχαμε. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την επίσκεψη του νυν Αρχιεπισκόπου στην Κομοτηνή λίγο πριν την εκλογή του με αφορμή σχετική συνέντευξή μας συζητήσαμε το θέμα και εκθέσαμε τις απόψεις μας. Απήντησε ότι συμφωνεί και ότι θα ενεργήση για την υλοποίησιν τους, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να σημειωθεί η παραμικρή πρόοδος στο θέμα.

Αποτέλεσμα είναι ότι οι ακριτικές περιοχές, η Θράκη και ειδικώτερα η Μητρόπολις μας αντιμετωπίζουν πέραν του γενικού δημογραφικού προβλήματος, μειώσεως του πληθυσμού για την επίλυση του οποίου ενδιαφέρθηκε επιτυχώς η Εκκλησία, πρόβλημα ελλείψεως προσοντούχων κληρικών με θεολογική κατάρτιση και ευρεία μόρφωση, καταλλήλων για τις θέσεις ιεροκηρύκων, πρωτοσυγκέλλων κ.λ.π. Οι προσοντούχοι προτιμούν την Αθήνα γενικώτερα την Αττική και τις άλλες μεγαλουπόλεις με καλύτερες συνθήκες ζωής και δράσεως, αλλά και με δυνατότητα προσβάσεως στις συνοδικές υπηρεσίες κ.λ.π. που εξασφαλίζουν την προαγωγή. Έτσι συγκεντρώνονται σε μια ενορία των μητροπόλεων αυτών οκτώ και δέκα θεολόγοι κληρικοί και έχουν ελαχίστους ή κανένα οι επαρχιακές και ειδικώτερα οι ακριτικές μητροπόλεις. Η εκλογή και πάλι αρχιερέων από αυτούς τους κληρικούς αποκαρδιώνει όσους με ζήλο και συνέπεια αγωνίζονται στις ακριτικές περιοχές και αποτελεί σοβαρώτατο αντικίνητρο για την προσέλευση νέων προσοντούχων κληρικών σε αυτές. Αυτό ακριβώς είναι το παράπονο όλων των ακριτών και ειδικώτερα των Θρακών και του ποιμνίου της Ιεράς Μητροπόλεως Μαρωνείας και Κομοτηνής. Παράπονο εύλογο και δίκαιο, του οποίου η ικανοποίηση δηλαδή η έμπρακτη αναγνώριση της προσφοράς εκείνων που ετίμησαν και τιμούν το ιερατικό σχήμα, τα εκκλησιαστικά αξιώματα και την εντολή της Εκκλησίας στις νευραλγικές εμπερίστατες περιοχές, τις εθνικές επάλξεις και που πραγματικά φυλάσσουν θερμοπύλες είναι επιτακτική εκκλησιαστική και εθνική ανάγκη.

Ευχόμαστε διαπύρως προς τον Άγιο και παντοδύναμον Θεό, τον Δομήτορα της Εκκλησίας, να φωτίση τον Αρχιεπίσκοπον και την Ιερά Σύνοδο για να τείνουν ευήκοον ους στο αίτημα και της καθιερώσεως θεσμικά και εφαρμογής πρακτικά της δικαιοσύνης και της αξιοκρατίας κατά την εκλογή των Αρχιερέων, ώστε να μη γυμνωθή πειραιτέρω η Θράκη και η επαρχία γενικώτερα από άξίους ιους κια προσοντούχους κληρικούς και να αντιμετωπισθή επιτυχώς το δημογραφικό πρόβλημα όχι μόνον του ποιμνίου αλλά και των ποιμένων.