Ενσταντανε απο την Παλια Κομοτηνη

Σήμερα το βράδυ στις 7.00 στην αίθουσα Εκθέσεων της Λέσχης Κομοτηναίων, ο Σύλλογος Καλλιτεχνών Ν. Ροδόπης «ΑΘΗΝΙΩΝ» ανοίγει το βιβλίο της Παλιάς Κομοτηνής, στο κοινό της πόλης, που καλείται να το ξεφυλλίσει, μέσα από 60 ζωγραφικά έργα και 6 καλλιτεχνικές φωτογραφίες. Με αφορμή τα εγκαίνια της έκθεσης ο «ΠτΘ» φιλοξενεί την Πρόεδρο του Συλλόγου, κ. Σοφία Εκμεκτσή και τον ταμία κ. Άγγελο Γεωργίου, που αφήνουν για λίγο το χρωστήρα και παίρνουν να συζητούν για το ανατολικό και δυτικό συνάμα χρώμα της πόλης, τις γωνιές που χάθηκαν, την αδιαφορία πολιτικών και πολιτών.

ΠτΘ: κ. Εκμεκτσή, πότε ξεκινάει η έκθεση και ποιο το θέμα της;

Σ.Ε.: Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν στις 23 Μαρτίου, το Σάββατο, στις 7.00 μ.μ., στην αίθουσα εκθέσεων της Λέσχης Κομοτηναίων. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 7 Απριλίου και θα είναι ανοιχτή για το κοινό 10.30 – 13.30 και 18.30 – 21.30. Το θέμα της έκθεσης είναι «Παλιά Κομοτηνή ΙΙ» και αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης έκθεσης για την Παλιά Κομοτηνή που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβρη του 1999.

ΠτΘ: Ήταν μία έκθεση πολύ πετυχημένη, από την οποία προέκυψε κι ένα όμορφο ημερολόγιο.

Σ.Ε.: Αυτό το δήλωσαν όντως και όσοι επισκέφθηκαν εκείνη την έκθεση, αλλά και θέλησαν να την δουν όσοι άκουσαν καλές κριτικές. Με κίνητρο την επιτυχία της προηγούμενης έκθεσης αποφασίσαμε να γίνει αυτή η έκθεση, όπου αποτυπώνονται και γωνιές από την προηγούμενη , με διαφορετικό τρόπο απόδοσης, αλλά και νέες γωνιές, ώστε οι νέοι να γνωρίσουν την Παλιά Κομοτηνή και οι παλιοί να την θυμηθούν.

ΠτΘ: Ποιες είναι οι δικές σας μνήμες κ. Γεωργίου από την Παλιά Κομοτηνή;

Α.Γ.: Βλέποντας τη ραγδαία αλλαγή που συμβαίνει στον τόπο μας προκύπτει το θέμα τι θα προλάβουμε να κρατήσουμε, εάν έχουμε τέτοια στόχευση και τι θα είναι αυτό το καινούριο, πάνω σε ποια πρότυπα θα στηριχτεί. Έχουμε μια αισθητική αντίληψη των πραγμάτων;

Το λεγόμενο παλιό έχει την ομορφιά του. Κάποιες γωνιές της πόλης πέρα από τις μνήμες έχουν και μία αισθητική αξία. Ως Σύλλογος αναδεικνύουμε αυτές τις γωνιές και την αισθητική αξία μέσα από τα έργα μας και θέλουμε να παρασύρουμε κι άλλο κόσμο.

Αξίζουμε άραγε μία ζωή καλύτερη κι έχουμε τα κριτήρια της ποιότητας μέσα μας;

ΠτΘ: Ανοίγετε ένα μεγάλο κεφάλαιο. Θεωρώ ότι οι δημιουργοί πρέπει να παρεμβαίνουν δυναμικά στην πόλη. Με την έκθεση που διοργανώνεται είναι σαν να χτυπάτε ένα καμπανάκι, θυμίζοντας ότι κάποια πράγματα δεν έπρεπε να καταστραφούν ή να χαθούν. Κι εδώ υπάρχουν πολιτικές ευθύνες, συνάμα και πολιτών, γιατί αφήσαμε να γίνονται πράγματα για μας, χωρίς εμάς.

Σ.Ε.: Η οικοδομική απληστία έφερε σε μια πολύ άσχημη εικόνα την πόλη μας. Η τσιμεντοποίηση τήν κάνει να έχει χάσει τον πλούτο του χρώματος που διέθετε. Πράγματι, δεν έχουν γίνει παρεμβάσεις για τη διατήρηση κάποιων γωνιών. Βλέποντας τις παλιές φωτογραφίες της Κομοτηνής μάς δημιουργείται συγκίνηση, γιατί η πόλη μας είχε πολλά κομμάτια που μπορούσε να κρατήσει με την παρέμβαση του υπουργείου Πολιτισμού ή άλλων, όπως το Χωροταξίας και Περιβάλλοντος. Δυστυχώς, τα χρήματα που διατίθενται για τον πολιτισμό είναι πάντα τα λιγότερα. Είχαμε σε προτεραιότητα τον εξοπλισμό, ίσως γιατί υπήρχαν και πάρα πολλές ανάγκες και η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα.

Διαπιστώνουμε όμως τώρα που στρέφουμε το ενδιαφέρον μας στον πολιτισμό ότι χάσαμε πολλά πράγματα, τα οποία δεν μπορούμε να τα ξαναπάρουμε.

Μακάρι να κρατηθούν αυτά που υπάρχουν.

Βλέπετε ότι στους Δήμους λειτουργούν Εταιρείες ή Πολιτιστικοί Οργανισμοί όπως είναι η ΔΕΠΑΚ, αλλά σε νομαρχιακό επίπεδο δεν έχει γίνει ποτέ τίποτε, για αυτό κάποια στιγμή θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας φορέας που θα καλύπτει όλο το νομό.

ΠτΘ: κ. Εκμεκτσή, είναι πολύ καλή η πρότασή σας, γιατί το έλλειμμα είναι σαφές. Εξάλλου, η ΔΕΠΑΚ, το ΔΗΠΕΘΕ, το Κέντρο Λαϊκών Δρωμένων είναι της Κομοτηνής, όχι της Ροδόπης. Είναι ευτυχές γεγονός το ότι υπάρχουν Πολιτιστικοί Σύλλογοι στα χωριά, όπου κινούνται από τις ντόπιες γυναίκες.

Σ.Ε.: Οι Σύλλογοι δεν αρκούν κι αυτοί θα πρέπει να εργάζονται συντονισμένα και μάλιστα σε επίπεδο νομαρχίας.

Α.Γ.: Πέρα από την ευθύνη των πολιτικών, οι οποίοι έχουν και τη δύναμη να επιβάλλουν κάποια πράγματα πιστεύω ότι ο πολίτης ευθύνεται σε πολλά ζητήματα. Είναι θέμα ανάληψης προσωπικής ευθύνης η συμμετοχή του σε ορισμένες δραστηριότητες, και το κατά πόσο η αισθητική συμβάλλει στην όποια του διάθεση.

Ο απλός πολίτης πρέπει να καταλάβει ότι έχει ευθύνη απέναντι στον εσωτερικό άνθρωπο που κρύβει.

Εμείς που θεωρούμε τους εαυτούς μας περισσότερο ευαισθητοποιημένους αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει αυτό το έλλειμμα αισθητικής παιδείας. Δεν πρέπει να τα περιμένουμε όλα από τους πολιτικούς, αλλά χρειάζεται και να απαιτήσουμε μαζικά ορισμένα πράγματα.

Μάς ενδιαφέρει ότι δεν υπάρχει μια πινακοθήκη να την επισκέπτονται τα παιδιά μας; Μάς ενδιαφέρει ότι δεν έχουμε μνημεία να παρουσιάσουμε σε έναν επισκέπτη; Η Ξάνθη μάς έχει αφήσει 50 χρόνια πίσω σε ζητήματα πολιτισμού. Αυτό θα έπρεπε να μάς ενδιαφέρει ως πολίτες.

ΠτΘ: Έχουν χαθεί εικόνες από την πόλη και οι ευθύνες μοιράζονται. Στους καλλιτέχνες η φαντασία είναι ισχυρό κίνητρο. Αν πηγαίναμε 30-35 χρόνια πίσω, στα χρόνια της Χούντας, οπότε υπήρχε το ποτάμι που διέσχιζε την πόλη και πολλά άλλα σημεία που συνέθεταν το ανατολίτικο και δυτικό συνάμα χρώμα της πόλης, τι θα κρατούσατε;

Σ.Ε.: Θα κρατούσα πρώτα από όλα τη Σκεπαστή Αγορά, η οποία μπορούσε να διατηρηθεί με τις απαραίτητες βέβαια παρεμβάσεις από πολιτικούς μηχανικούς και αρχιτέκτονες. Ήταν κάτι το ξεχωριστό κι όλοι τη θυμούνται με νοσταλγία.

Α.Γ.: Πρέπει να λέμε ναι στην εξέλιξη. Δεν έχω τόσο δυνατές εικόνες της παλιάς πόλης. Η παλιά αγορά είχε ένα χρώμα, το ανατολίτικο και δυτικό μαζί, το οποίο διατηρούμε σε κάποιο βαθμό. Υφίσταται ακόμη αυτή η πολυχρωμία και είναι γλυκιά.

Στην Κομοτηνή συγκεντρώνουμε την πολυπολιτισμικότητα κι αυτό είναι αξιέπαινο. Στο Σύλλογό μας υπάρχουν συμμετοχές από όλες τις πληθυσμιακές ομάδες κι αυτό είναι πολύ ωραίο.

ΠτΘ: Να περάσουμε στο σημερινό και στο εφικτό. Η πόλη συνεχίζει να «χάνει» κομμάτια της, λόγω της ανοικοδόμησης. Τι πρέπει να προσέξουμε να μη χαθεί;

Σ.Ε.: Πρώτα – πρώτα δεν έπρεπε να χαθεί το τείχος, το φρούριο, που αντιπροσώπευε την παλιά Κομοτηνή. Σε όσες εξάλλου πόλεις υπήρχε κάποιο φρούριο το έχουν διατηρήσει. Στην Κομοτηνή γκρεμίστηκε κι αφήνεται στο έλεος των παιδιών που παίζουν καθημερινά και δεν γνωρίζουν την αξία του.

Οπωσδήποτε οι πολίτες θέλουν να αξιοποιήσουν το όποιο οικόπεδο διαθέτουν, πρέπει όμως να λειτουργεί μια υπηρεσία που να συμβάλλει στη συντήρηση αυτών των κτιρίων.

Στη Γερμανία, όπου έζησα πέντε χρόνια, ήμουν σε μια πόλη που δεν βομβαρδίστηκε στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, την Τυβίγγη, από όπου περνάει ο Νέκαρ. Είναι μια παλιά πόλη και πανεπιστημιούπολη. Για τα σπίτια που βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, το υπουργείο Πολιτισμού έδινε επιχορήγηση μέσω του Δήμου και τουλάχιστον εξωτερικά διατηρούσαν το φολκλορικό χρώμα, ήταν ζωγραφισμένα. Μέσα στα σπίτια μπορούσαν να κάνουν οποιαδήποτε αλλαγή, έξω όμως δεν επέτρεπαν καμία παρέμβαση. Κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να γίνει σε εμάς.

Α.Γ.: Δεν μπορούμε να είμαστε περήφανοι γι’ αυτήν την συμπεριφορά μας. Δεν έχουμε διατηρήσει τίποτε. Το ζήτημα είναι τι μπορούμε να κάνουμε από εδώ και πέρα. Έχει σημασία να μεταδώσουμε στις επόμενες γενιές το αίσθημα ευθύνης, πρώτα απέναντι στον εαυτό τους, όπως και την αξία της αισθητικής.

Σ.Ε.: Είναι σημαντικό το ότι στο εξωτερικό, ειδικά στις ανατολικές χώρες, έχουν αναγάγει την τέχνη σε επιστήμη. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τελειώσει το λύκειο αλλά διαπρέπουν ως δημιουργοί.

ΠτΘ: Στο Σύλλογο Καλλιτεχνών «ΑΘΗΝΙΩΝ» υπάρχει η ομάδα που διακρίνεται από δυναμική γι’ αυτό και έχετε συνεχώς νέες προτάσεις στο κοινό. Υποψιάζομαι ότι αυτό είναι και το μυστικό για την έκθεση που ξεκινάει το Σάββατο.

Σ.Ε.: Σίγουρα. Δουλεύουμε ομαδικά, με σύμπνοια, αγάπη και πολύ όρεξη. Τα μέλη του Δ.Σ. είναι δεμένα με φιλία μεταξύ τους, γι’ αυτό και αποδίδουν καλύτερα. Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους, γιατί είναι συμπαραστάτες σε κάθε προσπάθεια.

ΠτΘ: Πόσοι καλλιτέχνες συμμετέχουν σ’ αυτή την έκθεση;

Σ.Ε.: Δημιούργησαν χάριν της έκθεσης 37 άτομα, ενώ στην προηγούμενη 23. Οι 36 καλλιτέχνες είναι ζωγράφοι, και υπάρχει ένα μέλος που ασχολείται με καλλιτεχνική φωτογραφία γι’ αυτό και παρουσιάζουμε 60 έργα ζωγραφικής και 6 καλλιτεχνικής φωτογραφίας με γωνιές της Κομοτηνής που χάνονται.

ΠτΘ: Ένα ευχάριστο νέο για το Σύλλογό σας είναι ότι υπάρχει στέγη για τα γραφεία σας.

Σ.Ε.: Έχουμε πλέον γραφεία και αυτό το οφείλουμε στον δήμαρχο κ. Γιώργο Παπαδριέλλη, ο οποίος έσκυψε με αγάπη στο πρόβλημά μας. Παρόλο που υπάρχουν πολλοί Σύλλογοι στο Δήμο μας, είδε τη δημιουργία, την όρεξη και την προσφορά μας, γι’ αυτό και παραχώρησε για χρήση γραφείου στο Σύλλογο, ένα χώρο στην οδό Σοφοκλέους Κομνηνού 15, όπου συστεγαζόμαστε με τη Δημοτική Επιχείρηση Σφαγείων.

Α.Γ.: Οφείλουμε να προσθέσουμε ότι μέρος από τα έργα της προηγούμενης έκθεσης κοσμούν το τουριστικό περίπτερο της Νυμφαίας κι αυτή η επιλογή του Δήμου μάς τιμά και μάς δίνει το κουράγιο να συνεχίσουμε μ’ αυτή τη δεύτερη έκθεση. Υπάρχει βέβαια και η αίσθηση ευθύνης στο να ανταποκριθούμε απέναντι στην πρόκληση.

Σ.Ε.: Εάν αυτή η έκθεση έχει την ίδια επιτυχία με την προηγούμενη θα δημιουργήσουμε κάτι που θα προκύψει από αυτήν. Την προηγούμενη φορά εκδώσαμε ένα ημερολόγιο. Αυτή τη φορά ίσως γίνει ένα λεύκωμα όπου θα περιλαμβάνονται και τα έργα από την προηγούμενη έκθεση και ίσως να προσφέρεται και στους επισκέπτες της πόλης. Θα εξετάσουμε αν μπορεί να προκύψει μέσω της Περιφέρειας ή του Δήμου ή την περίπτωση χορηγίας, όπως την πρώτη φορά.

ΠτΘ: Είναι καλό να υπάρχει ανταπόδοση στην καλλιτεχνική προσφορά κάποιων ανθρώπων.

Σ.Ε.: Να εξηγήσω ότι τα έργα που αγοράστηκαν από το Δήμο Κομοτηνής ακουμπούν στο στόχο του Δήμου για μια πιθανή δημιουργία Δημοτικής Πινακοθήκης.

Α.Γ.: Είναι όντως στους στόχους του Δήμου η δημιουργία μιας Πινακοθήκης στην πόλη. Βέβαια, όλα τα μέλη του Συλλόγου μας θα συμβάλλουν σ’ αυτή την κατεύθυνση, δίνοντας σε συμβολική τιμή ή και δωρεάν έργα τους.

ΠτΘ: Να μιλήσουμε λίγο για το πρόγραμμα του Συλλόγου. Ετοιμάζετε και κάποιο ταξίδι στο εξωτερικό;

Σ.Ε.: Πριν από το ταξίδι έχουμε αναλάβει τη διοργάνωση της έκθεσης που γίνεται κάθε χρόνο για τα Ελευθέρια. Θα διαρκέσει από τις 8 μέχρι τις 14 Μαίου. Το ΤΕΦΑΑ μάς ζήτησε να φιλοτεχνήσουμε για το ετήσιο παγκόσμιο συνέδριο που διοργανώνει το πανό που θα αναρτηθεί στη σκηνή του αμφιθεάτρου με θέμα την ειρήνη και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι τιμή για το Σύλλογό μας και πιστεύουμε ότι θα φέρουμε εις πέρας το έργο.

Μετά τις εκλογές έχουμε μια πρόταση, με τη βοήθεια της τέως βουλευτού Ν. Ροδόπης, κ. Χρύσας Μανωλιά, να φύγουμε στο εξωτερικό. Είναι ένα κάλεσμα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων για να εκθέσουμε έργα μας με θέμα τη Θράκη, γιατί οι περισσότεροι είναι Θρακιώτες ειδικά στη Γερμανία. Το πιθανότερο είναι να εκθέσουμε έργα μας για τη Θράκη και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Στουτγκάρδη. Η έκθεση θα λάβει χώρα τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοέμβρη και θα έχει τη βοήθεια του υπουργείου Εξωτερικών, γιατί η χρηματοδότηση θα γίνει από το Τμήμα Απόδημου Ελληνισμού.

ΠτΘ: Είναι σημαντικό να βλέπουμε συλλόγους της πόλης να δραστηριοποιούνται, ξεπερνώντας την αδιαφορία και να κάνουν τα δικά τους βήματα.

Α.Γ.: Δεν έχουμε κανένα τέτοιο πρόβλημα πλέον. Υπάρχουν αξιόλογοι ζωγράφοι στο Σύλλογό μας, και το επίπεδο διαρκώς ανεβαίνει. Είναι επίσης ενθαρρυντικό το ότι υπάρχουν νέες συμμετοχές. Οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουμε και τις οποίες στηρίζουν κάποιοι παράγοντες, έχουν μία βάση γιατί βλέπουν την προσπάθειά μας και ευαισθητοποιούνται.

Σ.Ε.: Πρέπει να τονίσουμε ότι χορηγοί στην έκθεσή μας είναι ο «Παρατηρητής της Θράκης», το καφεκοπτείο του Βασίλη Κέκκερη και η ΔΕΠΑΚ, τους οποίους ευχαριστούμε θερμά.

Α.Γ.: Αφανείς χορηγοί με τον τρόπο τους είναι όλοι όσοι αγαπούν το σύλλογο και μας τιμούν με την παρουσία τους.

ΠτΘ: Να ευχηθούμε καλή επιτυχία στην έκθεσή σας και να την αγκαλιάσει το κοινό όπως πάντα με την παρουσία του.

Σ.Ε., Α.Γ.: Σας ευχαριστούμε.

Μαρία Αμπατζή

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.