«Ειμαι παρανομη, επειδη θελω να ζησω την οικογενεια μου δουλευοντας»;

Η Εμιρέ Χιουσνιού, είναι μικρο-πωλήτρια στη λαϊκή αγορά της Κομοτηνής. Χωρίς δικό της πάγκο, χωρίς άδεια, χωρίς τη δυνατότητα να μπορεί να απλώνει το εμπόρευμά της όποτε το επιθυμεί, χωρίς να είναι αναγκασμένη να φεύγει κάθε φορά που της το ζητούν. «Τι δουλειά να κάνω; Τόσα παιδιά. Πώς να αλλάξω την ζωή μου; Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Κρυφά πουλάμε, «κρυφά» ζούμε. Σιγά τη ζωή» δηλώνει και εξηγεί: «45 χρονών είμαι. 14 χρονών παντρεύτηκα και έκανα πέντε παιδιά. Τώρα βγαίνω να πουλήσω και δεν αφήνουν. Λένε ότι είμαι παράνομη. Λες κι αν είχα χρήματα, δε θα πλήρωνα. Είμαι παράνομη, επειδή θέλω να ζήσω, δουλεύοντας την οικογένειά μου;»

Από πού είστε;

Από την Κομοτηνή είμαστε. Ντόπιοι, εδώ γεννηθήκαμε, εδώ μεγαλώσαμε και δεν μας αφήνουν να πουλάμε ούτε καν στα παζάρια.

Τι γίνεται δηλαδή;

Έρχονται δέκα φορές την ημέρα και μας διώχνουν.

Εσείς τι θέλετε;

Θέλουμε να βγάλουμε ένα κομμάτι ψωμί και δεν μας αφήνουν. Τι κακό κάνουμε δηλαδή πουλώντας φούστες και μαντίλια;

Πόσο τα πουλάτε αλήθεια;

Τρία ευρώ το κομμάτι.

Από πού παίρνετε το εμπόρευμα;

Από τη Θεσσαλονίκη και την Τουρκία, από όπου βρίσκουμε και όπου μας βολεύει. Κάθε ένας για ένα κομμάτι ψωμί δουλεύει.

Και τι σας λένε αυτοί που σας διώχνουν;

«Να πάτε να βγάλετε άδεια» μας λένε. Δεν λένε όμως με ποιoν τρόπο; Αν έχεις λεφτά θα βγάλεις, εμείς όμως λεφτά δεν έχουμε.

Και πώς καλύπτετε τα έξοδά σας;

Δουλεύουμε για το ρεύμα και το νερό. Τα έξοδα τρέχουν, πώς θα βγούμε πέρα; 15 εγγόνια έχω.

Πόσο χρονών είστε;

45 χρονών είμαι. 14 χρονών παντρεύτηκα και έκανα πέντε παιδιά.

Τώρα βγαίνω να πουλήσω και δεν αφήνουν. Λένε ότι είμαι παράνομη. Λες κι αν είχα χρήματα, δεν θα πλήρωνα. Είμαι παράνομη, επειδή θέλω να ζήσω την οικογένειά μου δουλεύοντας;

Άδεια γιατί δε βγάλατε, λόγω έλλειψης χρημάτων;

Για μια Τρίτη να βγάλω άδεια; Εγώ δεν μπορώ να πηγαίνω σ’ άλλες λαϊκές για να καλύπτω τα έξοδα της άδειας.

Πόσα χρήματα κερδίζετε;

Θα βγάλω στην καλύτερη περίπτωση πενήντα ευρώ. Για να φάω; για να ζήσω; για να πληρώσω ρεύμα; Τι απ’ όλα θα κάνω με τα πενήντα ευρώ; Ειλικρινά δεν γκρινιάζω από συνήθεια, είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα για μας τους φτωχούς.

Πώς ζείτε;

Μια σύνταξη Πολυτέκνων που παίρνουμε, αυτό μας σώζει. Αλλιώς πώς θα βγεις πέρα; Ευτυχώς, όταν αρρωσταίνουμε, δεν μας διώχνουν από το νοσοκομείο, κάτι είναι κι αυτό.

Τα παιδιά σας τα στείλατε σχολείο;

Από τα πέντε, που έχω ένα πήγε, στο σχολείο. Τώρα θέλει να συνεχίσει στο Γυμνάσιο. Για να δούμε, θα βρω χρήματα για να την στείλω; Αν δεν πουλήσω, χρήματα δεν έχει. Τι δηλαδή μαγικά θα κάνω για να καλύψω τα έξοδά μου;

Τι σας ενοχλεί περισσότερο σ΄ αυτή την ιστορία;

Με πειράζει που μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε ξένοι, σαν να έχω έρθει από την Βουλγαρία χθες κι όχι σαν να είμαι γεννημένη και μεγαλωμένη εδώ.

Άλλη δουλειά έχετε;

Τι δουλειά να κάνω; Τόσα παιδιά. Πώς να αλλάξω την ζωή μου; Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Κρυφά πουλάμε, «κρυφά» ζούμε. Σιγά τη ζωή.

Μαρία Νικολάου

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.