«Εχει πολλα ωραια η ζωη στο χωριο»

Ο Αμέτ Μουσταφά Χαλήλ είναι 45 ετών και ζει στη Δρανιά. Όχι από ανάγκη όπως τονίζει, αλλά από πραγματική αγάπη για τον τόπο του και για την ζωή στο χωριό. «Το αγαπώ το χωριό μου» δηλώνει στον «Κόσμο» και σπεύδει να προσθέσει «ό,τι πραγματικά έχει ανάγκη ο άνθρωπος το βρίσκει στο χωριό, είναι δύσκολα, αλλά είναι ωραία». Ωραία και γευστικά, όπως διαπίστωσε ο «Κόσμος» γευόμενος βούτυρο, ζυμωτό ψωμί, βουνίσιο μέλι και βρασμένα άγρια χόρτα.

Τι πουλάτε;

Ραδίκια από το βουνό. Χόρτα που μάζεψα εγώ ο ίδιος από την Δρανιά, το χωριό μου.

Αγοράζει ο κόσμος άγρια χόρτα και τα μαζεύετε;

Αγοράζει γιατί είναι φρέσκα. Ο κόσμος στις πόλεις θέλει το φρέσκο και το αγνό.

Πόσο σας παίρνει για να τα μαζέψετε;

Μια μέρα, τα συγκεντρώνω, τα καθαρίζω και τα πλένω. Στην συνέχεια είναι έτοιμα για τους πελάτες. Ο κόσμος ξέρει και με το που θα με δει, θα αναζητήσει τα προϊόντά μου.

Τι άλλο πουλάτε;

Έχω κράνα, ρίγανη, μέλι πετιμέζι βούτυρο φασόλια. Ό,τι υπάρχει στο χωριό το έχω.

Το αγελαδινό βούτυρο πώς το κάνατε;

Το αγελαδινό βούτυρο είναι γευστικότατό. Από το γάλα, κάνουμε το γιαούρτι και από το γιαούρτι, αφού το χτυπάμε και βγάζουμε την ασπρίλα, παίρνουμε το βούτυρο.

Όπως το βιτάμ;

Καμιά σχέση, είναι φρέσκο, φρεσκότατο! Και νοστιμότατο.

Εσείς το παρασκευάζετε ή η γυναίκα σας;

Η γυναίκα μου, βοηθάω κι εγώ αν χρειαστεί. Είναι παραδοσιακό προϊόν και το φτιάχνουμε συνέχεια στο σπίτι μας. Οι νέες νοικοκυρές δεν ξέρουν από αυτές τις γεύσεις.

Εσείς δηλαδή όλα τα φτιάχνετε; Δεν αγοράζετε τίποτα;

Δεν αγοράζω τίποτα. Έχουμε δικά μας ζώα και εξασφαλίζουμε το κρέας. Κάνουμε και όλα τα άλλα. Έχουμε κυψέλες και άφθονο βουνίσιο μέλι.

Εσείς τρώτε ή τα πουλάτε για να βγάλετε χρήματα;

Και πουλάω και τρώω. Κρατάω βέβαια και για μένα, για την οικογένεια. Τρώμε κι εμείς, τι άδικο θα ήταν να περνούν όλα από τα χέρια μας και να μην μένει τίποτα για μας.

Το πετμέζι που έχετε στα χέρια σας πώς το παρασκευάζετε;

Έχουμε το πετμέζι από το σταφύλι. Το βράζουμε πολλές ώρες. Βάζουμε και μια σκόνη χωμάτινη για να το αερώσουμε και είναι έτοιμο.

Πόσο το πουλάτε;

Πέντε ευρώ το πετμέζι. Το μέλι επτά ευρώ και το βούτυρο πέντε ευρώ.

Ποιο προϊόν κάνει τη Δρανιά να ξεχωρίζει;

Μα τα φασόλια φυσικά. Για τα φασόλια φημιζόμαστε. Όχι άδικα, πουθενά αλλού δεν είναι τόσο βραστερά και τόσο νόστιμα.

Θα με κάνετε να πιστέψω ότι στην Δρανιά τα έχετε όλα…

Όλα τα έχουμε. Και ψωμί ζυμωτό. Χωριάτικο.

Δηλαδή, αξίζει να ζει κανείς στο χωριό;

Έχει πολλά ωραία η ζωή στο χωριό. Αν δουλέψεις και τα καταφέρεις καλά στη ζωή σου, όλα μπορείς να τα έχεις κι ας ζεις σ’ ένα μικρό χωριό, με λιγοστούς κατοίκους, όπως η Δρανιά.

Δηλαδή δεν αγοράζετε τίποτα;

Εκτός από τα ρούχα, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα το σπουδαίο. Με εκατό ευρώ ντύνεσαι άνετα. Παλιά έκαναν και ρούχα στο χωριό, αλλά τώρα άλλαξαν οι καιροί!

Οι νέοι ασχολούνται με την παραγωγή όλων αυτών των προϊόντων;

Μπα, οι νέοι δεν τα κάνουν αυτά. Έχει πολύ δουλειά και είναι δύσκολα. Έτσι, προτιμούν να μην ασχολούνται με αγνά προϊόντα και να τρέχουν στα έτοιμα. Εγώ πάλι θέλω να έχω δικό μου, ό,τι προϊόν να είναι, γιατί αυτό είναι σίγουρο.

Θα το εγκαταλείπατε το χωριό σας;

Έζησα και αλλού, δεν θέλω να φύγω μ΄ αρέσει να είμαι στο χωριό μου.

Ό,τι τρως στο χωριό είναι φρέσκο.

Μαρία Νικολάου

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.