Ε. Κεκελεκη, γ.γ. Κεντρου Προστασιας Καταναλωτων

Η γ.γ. του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών, Ευαγγελία Κεκελέκη μίλησε στην εκπομπή «Βομβιστές Δυτικών Προαστίων» του Ράδιο Παρατηρητής για τη θέση που παίρνουν ως οργάνωση απέναντι στην ακρίβεια και τις διαρκείς ανατιμήσεις σε τρόφιμα, αλλά και απέναντι στην πρόσκληση που έχουν απευθύνει άλλες ενώσεις καταναλωτών για μποϊκοτάζ του φρέσκου γάλακτος με τιμή άνω του 1 ευρώ από τις 9 μέχρι τις 19 Ιουνίου.

ΠτΘ: Διαβάζω σε δελτίο τύπου ότι ενώσεις καταναλωτών καλούν τους καταναλωτές σε μποϊκοτάζ του φρέσκου γάλακτος με τιμή άνω του 1 ευρώ από τις 9 μέχρι τις 19 Ιουνίου. Από την άλλη, το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών έχει συντάξει ένα δελτίο τύπου με τίτλο «Πικρές αλήθειες για την ακρίβεια», όπου μεταφέρει την αντίθεσή του.

Ε.Κ.: Το ΚΕΠΚΑ με τον αγώνα του εδώ και χρόνια κατάφερε επιτέλους να πείσει την κυβέρνηση ότι υπάρχει ακρίβεια. Η πρώτη φορά που μιλήσαμε για την ακρίβεια στα τρόφιμα ήταν σε μια διημερίδα που είχε σαν θέμα της «Ακρίβεια – ποιότητα: μύθος ή πραγματικότητα». Είχαμε εντοπίσει ότι υπάρχει ακρίβεια στα τρόφιμα, στα είδη καθημερινής ανάγκης, όπως είναι τα σαμπουάν, τα αφρόλουτρα και τα είδη καθαρισμού του σπιτιού και στις υπηρεσίες που λαμβάναμε παλαιότερα από τις ΔΕΚΟ, όπως ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ και μάλιστα αυτές οι αυξήσεις κυμαίνονται από 10 έως 15% κάθε χρόνο. Δεν γινόταν αποδεκτό και φέραμε έρευνες από το εξωτερικό (Βρυξέλλες, Βερολίνο), τις οποίες διοργανώσαμε εμείς οι ίδιοι εθελοντικά. Θα πρέπει να εξηγήσουμε ότι το διοικητικό συμβούλιο του ΚΕΠΚΑ δεν αμείβεται. Καταδείξαμε ότι η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην Ευρώπη στην ακρίβεια και μάλιστα με πολύ χαμηλότερους μισθούς. Επιτέλους, η ακρίβεια μπήκε στην ατζέντα της πολιτικής, η

κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι υπάρχει ακρίβεια και κάτι πρέπει να γίνει.

Ταγκό ακρίβειας και ενορχηστρωτής…

ΠτΘ: Σαν πολίτες και καταναλωτές ανησυχούμε για την απόσταση ανάμεσα σ’ αυτό που πρέπει και σ’ αυτό που αποφασίζεται να γίνει.

Ε.Κ.: Εδώ τίθεται το ζήτημα ποιος μπορεί να κάνει κάτι για την ακρίβεια. Υπήρξε σαφέστατα μια προσπάθεια από την πλευρά της κυβέρνησης και διαφόρων κέντρων που υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους να ρίξουν στον καταναλωτή την ευθύνη με το επιχείρημα ότι δεν κάνει έρευνα αγοράς και την παρότρυνση να κάνουν συγκρίσεις στα μάρκετ. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει ο καταναλωτής ν’ αγοράσει το κάθε προϊόν από άλλο μάρκετ, να ψάχνει πέντε μέρες, να ξοδεύει βενζίνη για να φάει ένα μεσημέρι. Αυτό όμως είναι ανέφικτο.

Το άλλο επιχείρημα είναι ότι ο πολίτης υπερκαταναλώνει ενώ φαίνεται ξεκάθαρα ότι η διατροφή κοστίζει περισσότερο από το μισό ενός χαμηλόμισθου ή ενός συνταξιούχου. Λέγεται επίσης ότι το ταγκό χορεύεται επί δύο, σαν να μη χρειάζεται μουσικός για να χορευτεί…

Η ιστορία στράφηκε στο «κάντε μποϊκοτάζ» γιατί η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι υπάρχει ακρίβεια και καρτέλ στην αγορά, αναγνωρίζει ότι δεν υπάρχει διαφάνεια στην κοστολόγηση αλλά οι καταναλωτές πρέπει να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

ΠτΘ: Μόνο που δεν γίνεται ο καταναλωτής ν’ αναζητά αν το Χ μάρκετ έχει σήμερα προσφορά στο χαρτί υγείας, αν το Ψ μάρκετ έχει στα δικά του προϊόντα προσφορά ή αν το Ω μάρκετ θα προσφέρει τρία πακέτα μακαρόνια στην τιμή των 2.

Ε.Κ.: Η βιομηχανία υποστηρίζει ότι πουλάει φθηνά και ότι τα σούπερ μάρκετ βάζουν υπερκέρδη, τα σούπερ μάρκετ λένε ότι έχουν κέρδος 1,5% και είναι ευθύνη της βιομηχανίας που πουλάει ακριβότερα και δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος όπου την ευθύνη έχει ο καταναλωτής. Το ΚΕΠΚΑ δηλώνει ότι δεν αποδέχεται τις ευθύνες. Ψηφίσαμε μια κυβέρνηση για να τιθασεύσει την ακρίβεια, ας κάνει αυτό για το οποίο ψηφίστηκε ή ας μας δώσει κοστολογικά στοιχεία, που το έχουμε ζητήσει πάρα πολλές φορές. Ποιος αισχροκερδεί σε βάρος μας;

Με το να βγαίνουμε σε γενικό μποϊκοτάζ κατά του φρέσκου γάλακτος ενώ πριν μια εβδομάδα ήταν τα μακαρόνια και πριν δυο εβδομάδες η γενική αποχή από την αγορά, δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Εκείνος που θα πληρώσει την ιστορία με το γάλα είναι ο παραγωγός, ο οποίος έχει εξουθενωθεί από τη βιομηχανία. Το γάλα το παίρνουν για ψίχουλα και το πουλάνε χρυσάφι. Επομένως, η λύση σ’ αυτή την περίπτωση, εφόσον αυτές οι ενώσεις ήθελαν να κηρύξουν μποϊκοτάζ, ήταν να βρουν ποια εταιρία είναι αυτή που πουλάει πιο ακριβά στην Ελλάδα και να χτυπήσουν τη συγκεκριμένη εταιρία, ώστε αφού την αναγκάσουν – διαχρονικά και όχι με ημερομηνία λήξης – να κατεβάσει την τιμή της, να δημιουργηθεί ο ανταγωνισμός και να μπορούσαν οι υπόλοιπες εταιρίες να κατεβάζουν την τιμή, γιατί καμία δε θα τολμούσε να είναι πιο ακριβή στην αγορά.

ΠτΘ: κ. Κεκελέκη, έχει τη δικαιοδοσία μια ένωση καταναλωτών να αναφέρει το όνομα μιας εταιρίας και να υποστηρίξει ότι αισχροκερδεί, ζητώντας μποϊκοτάζ ή μπορεί να κατηγορηθεί για συκοφαντική δυσφήμηση και να της γίνει μήνυση;

Ε.Κ.: Εφόσον υπάρχουν κοστολογικά στοιχεία ναι, αλλά τα κοστολογικά στοιχεία δεν τα έχουμε οι ενώσεις καταναλωτών γι’ αυτό το λόγο τα ζητήσαμε από το υπουργείο. Αν τα πάρουμε θα βγούμε να καλέσουμε «μην αγοράζετε γάλα από τον Χ».

ΠτΘ: Θέλατε τη νομική κάλυψη που μόνο το υπουργείο μπορούσε να σας παράσχει. Το υπουργείο σας έδωσε τα κοστολογικά στοιχεία;

Ε.Κ.: Όχι. Το υπουργείο λέει να ελέγξει τα καρτέλ η Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία ρίχνει πρόστιμα τα οποία έρχεται η δικαιοσύνη και τα αναιρεί. Θα πρέπει να δούμε πώς λειτουργεί όλη η αλυσίδα. Ξεκινάμε από τον παραγωγό ο οποίος παίρνει ψίχουλα, πάμε στη βιομηχανία και τις πολυεθνικές που ρίχνουν το μπαλάκι στα σούπερ μάρκετ τα οποία αποδίδουν ευθύνες στη βιομηχανία, η κυβέρνηση παραπέμπει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού η οποία ό,τι και να κάνει ακυρώνεται από τη δικαιοσύνη. Από εκεί και πέρα, ο καταναλωτής πληρώνει τα προϊόντα χρυσάφι. Πρόκειται για πραγματικό κλέψιμο.

Για να προχωρήσουμε σε μποϊκοτάζ θέλουμε να είναι ενός και μόνο προϊόντος, αφού έχουμε μαζέψει τα στοιχεία ώστε να μη μπορεί η εταιρία να στραφεί εναντίον μας, γιατί οι κυρώσεις για δυσφήμηση είναι πολύ μεγάλες.

Το ΚΕΠΚΑ είναι μία ένωση που έχει κάνει πάρα πολλά και έχει 2.500 ταμειακά ενήμερα μέλη. Για να πάμε σε μια κόντρα ενάντια σε μια πολυεθνική κάνοντας μποϊκοτάζ, 2.500 μέλη δεν φτάνουν για να πληρώσουμε ούτε τους δικηγόρους.

Θα πρέπει να δούμε επομένως ότι η πραγματική ευθύνη του καταναλωτή είναι ότι δεν οργανώνεται, δε συμμετέχει σε υπαρκτές ενώσεις καταναλωτών που παλεύουν γι’ αυτόν. Καλούμε όλους τους καταναλωτές να τηλεφωνούν στο 2310233333 και να συμμετάσχουν. Να στηρίξουν το ΚΕΠΚΑ για να μπορεί να προχωρά στο επόμενο βήμα. Αν είχαμε 10.000 μέλη θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε και σε κοστολογικό έλεγχο, να καλέσουμε ειδικούς κοστολόγους και να μας πούνε πώς διαμορφώνονται οι τιμές.

ΠτΘ: Το να φτάσετε στα 10.000 μέλη είναι δύσκολο σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά το πιο εύκολο είναι να ακολουθούσαν τη λογική του ΚΕΠΚΑ κι άλλες οργανώσεις, για να πιέσουν το υπουργείο να ταχθεί με τους καταναλωτές κι όχι τις πολυεθνικές. Θεωρώ ότι είναι πιο εφικτό να πολεμήσει το υπουργείο την ακρίβεια και να δώσει τα στοιχεία που ζητούν οι Ενώσεις.

Ε.Κ.: Το πιο απλό. «Μαζεύω» το διοικητή της ΔΕΗ για να μη συνεχίσει τις αυξήσεις. Ξέρουμε ότι αυτές οι αυξήσεις λειτουργούν ως άλλοθι για αλυσιδωτές ανατιμήσεις σε όλα τα τρόφιμα και τα προϊόντα. Το πρωί βγαίνει ο υπουργός Ανάπτυξης και κάνει λόγο για 41 μέτρα κατά της ακρίβειας, τα οποία χαιρετήσαμε με την προϋπόθεση να εφαρμοστούν και το ίδιο απόγευμα βγαίνει ο κ. Αθανασόπουλος (διοικητής της ΔΕΗ) και λέει αύξηση στη ΔΕΗ πολλαπλάσια του πληθωρισμού. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο κ. Αθανασόπουλος είναι υπάλληλος του υπουργείου Ανάπτυξης, από το οποίο διορίζεται. Είναι δυνατόν το πρωί ο προϊστάμενος να λέει κάτι και το απόγευμα ο υφιστάμενος να το ανατρέπει;

Το ίδιο συμβαίνει με το νερό, το ίδιο έγινε με τις μεταφορές. Βγήκε το ένα υπουργείο και είπε εγκρίνω αύξηση στις μεταφορές, βγήκε το τρίτο και είπε ότι εγκρίνει αύξηση στα τιμολόγια των πλοίων. Και από την άλλη λένε στον καταναλωτή να ψάξει το γάλα στο κέντρο της Κομοτηνής, το ψωμί στο Σταθμό και το τυρί κάπου αλλού.

SOS για δάνεια

ΠτΘ: κ. Κεκελέκη, αναμένονται αυξήσεις στα επιτόκια των δανείων. Αν αυτό συμβεί θα έχουμε μια μεγάλη πληγή για τους καταναλωτές, η οποία θα έχει το βάρος των αυξήσεων της ΔΕΗ, των τροφίμων και του ΟΤΕ.

Ε.Κ.: Αυτό είναι πάλι ευθύνη της κυβέρνησης. Αναγνωρίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αυξάνει τα επιτόκια. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι οι τράπεζες ανακοινώνουν προκλητικά κέρδη και η κυβέρνηση από την άλλη μειώνει τους συντελεστές φορολογίας στις τράπεζες. Βλέπουμε ότι το 2007 σε σχέση με το 2006 οι τράπεζες είχαν πάνω από 30% αύξηση κερδών προ φόρων και πάνω από 50% μετά τους φόρους.

Επομένως, έχουμε την τακτική «αφήστε τους να κάνουν ό,τι θέλουν». Ο ρόλος μιας κυβέρνησης όταν θέλει να διασφαλίσει τον πολίτη της είναι να παρέμβει ως διαιτητής ανάμεσα στην προσφορά και τη ζήτηση κι όχι να παρακολουθεί.

ΠτΘ: Σ’ ένα πρόσφατο δελτίο τύπου από το Ευρωκοινοβούλιο αναφερόταν ότι για όποια αλλαγή στο καθεστώς του δανείου ο καταναλωτής θα πρέπει να ενημερώνεται πολύ καλά και με τον ίδιο τρόπο να ενημερώνονται σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ε.Κ.: Είναι η τελευταία οδηγία για την καταναλωτική πίστη, η οποία πέρασε από 40 κύματα και την οποία παλεύουμε από το 1999.

ΠτΘ: Υπάρχουν και κάποια κενά από χρεώσεις όπως τα έξοδα φακέλου που κοστίζουν 150 ευρώ, ακόμη και για μια αλλαγή επιτοκίου, τα οποία δε μάθαμε αν είναι νόμιμα ή παράνομα.

Ε.Κ.: Δεν περιλήφθηκαν στην οδηγία. Εκεί όπου κάναμε βήμα είναι στην προσυμβατική ενημέρωση των καταναλωτών η οποία γίνεται πριν την υπογραφή της σύμβασης. Εκεί, θα πρέπει πλέον να υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που θα δίνονται στον καταναλωτή στη γλώσσα του, με τρόπο κατανοητό, ώστε να ξέρει πόση θα είναι η μηνιαία επιβάρυνσή του.

Επίσης, γίνονται κάποια βήματα για τη λεγόμενη «Λευκή λίστα του Τειρεσία», η οποία δεν έχει περιληφθεί εξολοκλήρου στην ευρωπαϊκή οδηγία αλλά εγκύκλιοι της Τράπεζας Ελλάδος αναφέρουν ότι οι μηνιαίες υποχρεώσεις μας δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 40% του εισοδήματός μας. Ζητήσαμε το 40% για τα χαμηλά εισοδήματα να γίνει ακόμη μικρότερο, γιατί για παράδειγμα από ένα εισόδημα των 500 ευρώ αν αφαιρεθούν τα 200 για δάνεια με 300 δε ζεις.

Κάναμε μια σύγκριση τιμών του 2004 με τιμές του 2008 στα τρόφιμα και διαπιστώνουμε τρομακτικές αποκλίσεις. Ξεπερνάμε το 100%. Δε θα πρέπει να μας λένε ότι ο πληθωρισμός είναι στο 4%. Ο πληθωρισμός στο 4 είναι για τα εισοδήματα των 2, 3 και 4 χιλιάδων ευρώ το μήνα. Ο πληθωρισμός για το εισόδημα των 500 και 600 ευρώ είναι στο 10 και 15%.

ΠτΘ: κ. Κεκελέκη, έχουμε μια εξέλιξη στο ότι τα επιτόκια δανεισμού στις ελληνικές τράπεζες ξεπερνούν το μέσο όρο των ευρωπαϊκών;

Ε.Κ.: Αυτό συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια κι επ’ αυτού οι τράπεζες ισχυρίζονται ότι έχουν πάρα πολλές επισφάλειες. Χορηγούν πάρα πολλά καταναλωτικά δάνεια, έχουν καθυστερήσεις, χάνουν χρήματα, γι’ αυτό και αναγκάζονται να έχουν υψηλά επιτόκια. Από την πλευρά μας, λέμε στις τράπεζες να κάνουν πιο υπεύθυνη χρηματοδότηση. Δεν είναι δυνατόν να πηγαίνει τράπεζα στο ΤΕΙ της Σίνδου και να βγάζει κάρτες στους φοιτητές, θέμα που το αναδείξαμε.

Δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται τα ινστιτούτα αδυνατίσματος και τα γυμναστήρια ως μεσολαβητές για να χρεώνεται ο κόσμος χωρίς να ελέγχεται το εισόδημα, μόνο κατά δήλωση της μεσολαβούσας επιχείρησης.

ΠτΘ: Σε ό,τι αφορά στα καταναλωτικά δάνεια, έχει το δικαίωμα ο καταναλωτής, μια και ξεπερνάμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, να προσφύγει και να ζητήσει την εξισορρόπηση αναλογικά με το Μ.Ο. της Ευρώπης στο επιτόκιο του δανεισμού του;

Ε.Κ.: Δε μπορεί να το κάνει γιατί υπάρχει μια εναρμονισμένη τακτική από την πλευρά των τραπεζών. Ο καταναλωτής μπορεί μόνο ν’ αποφύγει να χρησιμοποιήσει όσο μπορεί αυτά τα προϊόντα. Πώς, όμως, αυτό είναι εφικτό από τη στιγμή που έχει ανάγκη για ένα δάνειο;

ΠτΘ: Δανείζεται συχνά κάποιος για να ξεχρεώσει και οι τοκογλύφοι είναι πλέον επίσημοι.

Ε.Κ.: Ακριβώς, από τη στιγμή που ο καταναλωτής δεν έχει δυνατότητα, σε μια αγορά που δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Μόνο οι κυβερνήσεις μπορούν να κάνουν κάτι.

Μαρία Αμπατζή

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.