Δυο μουσικοι του δρομου δινουν την δικη τους νοτα στην Κομοτηνη (+ Βιντεο)

Στην κεντρική πλατεία εκεί που όλοι χαζεύουν βιτρίνες με έναν καφέ στο χέρι, δύο μουσικοί του δρόμου ζωντανεύουν λίγο την μουντή αυτή πόλη δίνοντας μία άλλη νότα στην καθημερινότητά της. Περπατώντας ένα μικρό κοριτσάκι στέκεται ακίνητο και παρακολουθεί χορεύοντας. Παίρνει ένα κέρμα και με χαμόγελο το πετά μες στη θήκη!

«Δίνω μουσική και εισπράττω χαμόγελα, είναι μία μορφή ανταλλαγής», είπε ο κ. Παύλος Χομπσονίδης, χωρίς να αφήσει ούτε στιγμή την κιθάρα από τα χέρια του. «Το να δίνω χαρά στον κόσμο είναι για εμένα πολύ πιο σημαντικό από τα χρήματα» εκμυστηρεύτηκε. Τα πράγματα είναι απλά για τον ίδιο. Βγάζει την κιθάρα του από την θήκη της και παίζει ό,τι τον εκφράζει. Η μουσική του φτάνει στα αυτιά των περαστικών, που του δίνουν από χρήματα, μέχρι τσιγάρο και ποτό, συνέχισε. 

Καλλιτέχνης θα πει…

Για τον ίδιο δεν υπάρχει συγκεκριμένο στυλ μουσικής, εξήγησε. Η αγάπη του για την μουσική ξεκίνησε όταν ήταν πολύ μικρός, στην Τιφλίδα Γεωργίας από όπου κατάγεται. Δεν χρειάστηκε μαθήματα μουσικής ή ωδείο, συνέχισε, αλλά ήταν αυτοδίδακτος και μαζί με άλλους νέους έπαιξε σε μπάντες. Η ζωή τον έφερε στην Ελλάδα, όπου ζει τα τελευταία επτά χρόνια. Ξεκίνησε στην Αλεξανδρούπολη, παίζοντας μουσική στους δρόμους της, ωστόσο, μη έχοντας κανέναν γνωστό, όπως είπε, έμενε σε μία σκηνή στην παραλία.

Θέλοντας να γνωρίσει την χώρα στην οποία βρέθηκε ταξίδεψε πολύ. Με αφετηρία την Αλεξανδρούπολη έφτασε στην Πάτρα, την Αθήνα, τη Ρόδο και τη Σαμοθράκη, ενώ επόμενοι προορισμοί του είναι η Κύπρος και η Κρήτη. Φροντίζει πάντα να βρίσκεται όπου υπάρχει κίνηση, γι αυτό και η Τσικνοπέμπτη τον έφερε στην Κομοτηνή, όπου συνδύασε «μουσική και ψήσιμο», όπως μας είπε γελώντας.

Τι αντιμετώπιση έχει, όμως, ένας μουσικός του δρόμου στην Ελλάδα θα αναρωτηθεί κανείς; Η αλήθεια είναι πως στο εξωτερικό, απάντησε ο ίδιος, και ιδίως σε χώρες όπως η Αμερική είναι πολύ συνηθισμένο γνωστοί καλλιτέχνες που συμμετέχουν σε μαγαζιά να «βγαίνουν στους δρόμους» σε περιόδους εορτών και να μοιράζουν χαρά και χαμόγελα στον κόσμο μέσα από την μουσική τους.

«Το να είσαι μουσικός του δρόμου, βέβαια, δεν σημαίνει ότι είσαι καλύτερος ή χειρότερος από έναν καλλιτέχνη που εμφανίζεται σε μεγάλες σκηνές», έκανε ξεκάθαρο. Ο ίδιος , εξάλλου, εμφανίζεται συχνά σε σκηνές μεγάλων πόλεων, όπως Θεσσαλονίκη, Καβάλα και Δράμα, ποτέ, όμως, επώνυμα. «Ένας μουσικός του δρόμου», γράφει πάντα η αφίσα.

Τα περισσότερα μαγαζιά, όμως, ζητούν μουσικούς για live εμφανίσεις μόνο δύο φορές την εβδομάδα. Με το να παίζει μουσική στον δρόμο δεν χάνει ποτέ την επαφή με αυτό που αγαπάει και δεν έχει «αφεντικό», όπως προσέθεσε, είναι, δηλαδή, ελεύθερος να διαλέξει το είδος μουσικής που τον εκφράζει. Οι δυνατότητές του, εξάλλου, δεν έχουν τελειωμό, αφού τον ακούσαμε να παίζει από ξένα τραγούδια μέχρι έντεχνα ελληνικά. 

«Ο κόσμος στην Κομοτηνή μας σέβεται και μας χαμογελά»

Μαζί του τραγουδούσε και ο Ορφέας Χατζηιωσηφίδης, μουσικός που κάνει τα πρώτα του βήματα στον δρόμο εδώ και λίγο καιρό «ακολουθώντας τα χνάρια του φίλου του».

Η απόφαση να τραγουδήσει στον δρόμο, εξήγησε με τη σειρά του, ήταν δύσκολη για τον ίδιο, αν και διαθέτει εμπειρία έχοντας εμφανιστεί σε μουσικές σκηνές. «Δεν γνώριζα τι αντιμετώπιση θα έχω από τους περαστικούς», συνέχισε, «εν τέλει, όμως, δεν εισέπραξα καμία αρνητικότητα. Ο κόσμος στην Κομοτηνή μας σέβεται και μας χαμογελά».

Όσον αφορά τα σχέδιά του για το μέλλον, δεν κάνει μεγαλεπήβολα σχέδια. Μιας και δεν έχει γνωρίσει ακόμη τα φώτα της δημοσιότητας και σε μία χώρα με «πολλούς νέους καλλιτέχνες να εκμεταλλεύονται την αναγνώριση που τους προσφέρει το You Tube», όπως εξήγησε, θέλει να διαπιστώσει εάν ο καλλιτεχνικός χώρος είναι κάτι που πραγματικά του ταιριάζει. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.