«Δεν αποκλειω να ειμαι υποψηφιος βουλευτης»

Νέα ορμή φιλοδοξεί να δώσει στον πολιτικό λόγο της μειονότητας ο νέος δικηγόρος Ιλχάν Αχμέτ, που σπούδασε στην Τουρκία και δραστηριοποιείται εδώ και λίγα χρόνια στον χώρο της Ν.Δ.

Η κρίση εμπιστοσύνης που η μειονότητα επέδειξε απέναντι στη Ν.Δ, ο Ιλχάν Αχμέτ θεωρεί ότι αποτελεί ένα φαινόμενο, χωρίς μόνιμα χαρακτηριστικά που οφείλεται τόσο στην αποχή του κόμματος από τη διακυβέρνηση της χώρας την τελευταία δεκαετία, όσο και στο παρελθόν της παράταξης που συνδέθηκε με τη σκληρή δεξιά, η οποία ουδόλως φιλική στάθηκε απέναντι στα προβλήματα της μειονότητας.

Παρ΄ όλα αυτά, θεωρεί πως έχει φτάσει η ώρα για ένα νέο πολιτικό άνοιγμα που θα άρει τις «παρεξηγήσεις» του παρελθόντος και θα δώσει την ευκαιρία στη Ν.Δ να υλοποιήσει τη «φιλελεύθερη» πολιτική της στο χώρο αυτό.

Δεν παραλείπει πάντως ο ίδιος να τονίσει ότι η πολιτική γι ΄ αυτόν δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσο για τη εξυπηρέτηση της κοινωνίας και ότι υπό τον όρο συγκεκριμένων προϋποθέσεων που θα ικανοποιούσε η Ν.Δ, θα μπορούσε να πολιτευθεί μαζί της στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές.

ΠτΘ: κ. Ιλχάν με δεδομένο το ενδιαφέρον σας για την πολιτική, πώς εκτιμάτε να διαμορφώνονται οι σχέσεις της μειονότητας με την πλειονότητα δέκα ακριβώς χρόνια μετά το 1991 και την διακήρυξη από τον κ. Μητσοτάκη της Ισονομίας και της Ισοπολιτείας;

Ι.Α.: Κατ’ αρχήν πρέπει να αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε, ότι σε αυτή τη δεκαετία έχουν γίνει φοβερά άλματα σε κλασσικά δικαιώματα. Στα μειονοτικά δικαιώματα όμως δυστυχώς έχουμε προχωρήσει πάρα πολύ λίγο. Δεν έχουμε διανύσει μεγάλο δρόμο, δεν έχουμε κάνει τίποτα στην ουσία εκτός από την αλλαγή των βιβλίων.

ΠτΘ: Υπάρχει όμως και η κατάργηση του άρθρου 19.

Ι.Α.: Το άρθρο 19 καταργήθηκε βέβαια, αλλά δεν υπάρχει νομοθετική πρόβλεψη γι’ αυτό. Δεν έχει καταργηθεί δηλαδή με νόμο. Υπάρχει μια ιδιόρρυθμη κατάσταση για το άρθρο 19. Υπάρχει επίσης το μεγάλο θέμα της αναδρομικότητας, γιατί η κυβέρνηση έχει ομολογήσει και παντού είναι γνωστό, ότι αυτό το άρθρο όχι μόνο είναι αντισυνταγματικό, αλλά έχει καταπιέσει βάναυσα και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κάποιοι άνθρωποι έχασαν την ιθαγένειά τους μόνο και μόνο επειδή προέρχονταν από άλλη εθνοτική ομάδα.

Έπρεπε τουλάχιστο να γίνει μία πρόβλεψη για το τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι μέσα σε αυτές τις διαδικασίες. Δεν λέω να πάρουμε όλοι την υπηκοότητα, αλλά έπρεπε να υπάρξει ένας διάλογος. Μπορούσε για παράδειγμα να τους δοθεί μια ευκαιρία προσβολής στο ΣτΕ. Θέλω να πω, ότι και σ’ αυτό το θέμα του άρθρου 19 έπρεπε να γίνει μία νομοθετική ρύθμιση των ανθρώπων που πληγώθηκαν και έχασαν τα δικαιώματά τους.

ΠτΘ: Αν σας ζητούσα να ιεραρχήσετε τα τρία σημαντικότερα προβλήματα της Μειονότητας, ποια θα ήταν αυτά;

Ι.Α.: Η εκπαίδευση, η οικονομία και το θέμα της βακούφικης περιουσίας και μετά του Μουφτή, γιατί εγώ αυτά τα δύο τα διαχωρίζω. Αν ανατρέξουμε στην ιστορία, η έννοια του βακουφιού είναι η ίδρυση σωματείων μη κερδοσκοπικών που έχουν σα σκοπό την προώθηση των φτωχών, την βοήθεια των ομόθρησκων και γενικά την ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας. Αυτός είναι ο βασικός ρόλος της βακούφικης περιουσίας.

Βέβαια τα δύο κράτη εδώ, λόγω της αμοιβαιότητας στο διεθνές δίκαιο, έχουν σαμποτάρει μερικά πράγματα και λόγω της βακούφικης περιουσίας που υπάρχει στην Κων/πολη – κι αυτά πρέπει να τα πούμε κάποτε – και λόγω ακριβώς αυτής της αμοιβαιότητας, τα δύο κράτη πρέπει να έρθουν στο τραπέζι και να ξεμπλοκάρουν κάποιες διαδικασίες που σαμποτάρουν αυτή τη στιγμή τη διοίκηση. Πρέπει να γίνει μια αρχή.

Η βακούφικη περιουσία πρέπει να διαχειρίζεται από άτομα που θα εκλέξει η ίδια η μειονότητα. Αυτό το προέβλεπε και η Συνθήκη της Λοζάννης και η Συνθήκη της Αθήνας και γενικά όλες οι Συμφωνίες. Πρέπει να λυθεί το διαχειριστικό ζήτημα.

ΠτΘ: Προτείνετε δηλαδή να υλοποιηθεί η διακήρυξη της κ. Β. Παπανδρέου, που είχε μιλήσει για άμεση εκλογή της διαχειριστικής επιτροπής;

Ι.Α.: Πολύ σωστή η εξαγγελία της κ. Β. Παπανδρέου, αλλά και εμείς ως φορείς της Μειονότητας, της στείλαμε μια επιστολή, που της υπενθυμίζουμε, ότι σε όποιο θέμα αφορά τη Μειονότητα, πριν η Κυβέρνηση προβεί σε ανακοινώσεις, καλό θα είναι να έρχεται σε επαφή και με την ίδια τη Μειονότητα. Και παλαιότερα έγινε το λάθος να μην ερωτάται η Μειονότητα και στο θέμα της βακούφικης περιουσίας και στο θέμα της Εκπαίδευσης. Πάντα η Κυβέρνηση, ηθελημένα ή άθελα, βλέπουμε ότι νομοθετεί διατάγματα ή πράξεις που έρχονται σε απευθείας αντίθεση σε διακηρυγμένες συνθήκες.

ΠτΘ: Να πάμε στο εκπαιδευτικό ζήτημα. Τι εκτιμάτε εσείς ότι πρέπει να γίνει, που δεν έχει γίνει μέχρι τώρα ούτως ώστε να αποκτήσει η Μειονότητα μια ανταγωνιστική εκπαίδευση;

Ι.Α.: Θα αρχίσω με ένα παράδειγμα για να σας δείξω πόσο έντονο είναι το πρόβλημα στην εκπαίδευση. Προχθές ιδρύθηκε ένα σωματείο στο σχολείο «Ιdadie» της Κομοτηνής, από κάποιους γονείς και στην πρώτη τους γενική συνέλευση υπήρξε συμμετοχή 150-200 γονέων. Από τη μεγάλη αυτή συμμετοχή βλέπουμε πόσο μεγάλο πρόβλημα υπάρχει και ο κόσμος διψάει για λύση στο εκπαιδευτικό.

Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι η μειονοτική εκπαίδευση είναι δίγλωσση. Δηλαδή όπως ξέρετε και στα τουρκικά και στα ελληνικά. Το πρόβλημα υπάρχει όσον αφορά τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας. Ως προς την ελληνική γλώσσα διδάσκεται από άρτια καταρτισμένους δασκάλους που έχουν βγάλει Παιδαγωγικές Σχολές και είναι απόφοιτοι Πανεπιστημίου και δεν υπάρχει κανένα επιστημονικό και παιδαγωγικό πρόβλημα. Ενώ ως προς τα άτομα που διδάσκουν την τουρκική γλώσσα, έχουμε το πρόβλημα.

Πρώτο, η θέση δασκάλου θα παρέχεται ή για τους Επαθίτες, οι οποίοι είναι όπως ξέρετε απόφοιτοι της ΕΠΑΘ στη Θεσσαλονίκη ή για τους μετακλητούς καθηγητές που είναι πολύ λίγοι, καθώς και για τους παλιούς καθηγητές που ήρθαν παλαιότερα από την Τουρκία, βάσει μορφωτικών συμφωνιών, τους προσοντούχους όπως λέμε. Όμως οι προσοντούχοι δάσκαλοι είναι πολύ λίγοι πλέον σε αριθμό γιατί έχουν οι περισσότεροι συνταξιοδοτηθεί και οι θέσεις αυτές αναπληρώνονται από την ΕΠΑΘ και αυτός άλλωστε ήταν και ο σκοπός της ίδρυσης της ΕΠΑΘ. Όμως η ΕΠΑΘ δεν είναι ούτε Πανεπιστήμιο, ούτε καν Ακαδημία. Είναι μια ιδιόμορφη κατάσταση. Εκεί πηγαίνουν αποκλειστικά οι απόφοιτοι του Ιεροσπουδαστηρίου, δεν διδάσκονται καθόλου την τουρκική γλώσσα και ύστερα καλούνται αυτοί οι άνθρωποι που ήδη δεν γνωρίζουν καλά τουρκικά να διδάξουν μετά τα παιδιά , με αποτέλεσμα να μην έχουμε καλή εκμάθηση της μητρικής γλώσσας. Οι γονείς δυσανασχετούν, δεν δέχονται τους Επαθίτες και ζητούν τα παιδιά τους να έχουν μια καλή εκπαίδευση. Και δεν είναι το θέμα για μας αν θα είναι η ΕΠΑΘ ή όχι, αλλά η ουσία. Λύσεις είναι άλλες και μπορούμε να τις βρούμε.

ΠτΘ: Εγώ συμπεραίνω, ότι θα βλέπατε με καλό μάτι την πιθανή αναβάθμιση της ΕΠΑΘ σε μια τετραετούς φοιτήσεως Σχολή, η οποία θα παρείχε και μαθήματα τουρκικής φιλολογίας στους εκπαιδευόμενους.

Ι.Α.: Ένα από τα μέσα επίλυσης αυτού του προβλήματος είναι και αυτό. Δεν είναι μόνο το μοναδικό. Βάσει των συνθηκών εδώ, η σχολική εφορία έχει το δικαίωμα να διορίζει και να προσλαμβάνει τους δασκάλους με αποκλειστική ευθύνη δική της, δεν είναι δηλαδή σαν το δημόσιο σχολείο με διορισμό από το κράτος, αλλά βάσει ιδιωτικών συμφωνητικών έχει το δικαίωμα να προσλάβει και να διαλέξει ως δάσκαλο κάποιο πρόσωπο που να προέρχεται από οποιοδήποτε άλλο πανεπιστήμιο της Τουρκίας, της Αγγλίας, κλπ. Δηλαδή η Μειονότητα έχει αυτό το δικαίωμα επιλογής δασκάλων και στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Αυτή η αρμοδιότητα της Σχολικής Εφορίας, η οποία μονίμως παρακάμπτεται από τη Διοίκηση, εφαρμόστηκε μετά από 15 χρόνια σε δύο άτομα στο «Τζελάλ Μπαγιάρ» και μάλιστα μετά από δικές μου προσπάθειες σαν δικηγόρος των παιδιών, αλλά αυτή η μεγάλη αρμοδιότητα της Σχολικής Εφορίας δεν έχει εφαρμοστεί στα δημοτικά σχολεία. Έχουν γίνει 3-4 προσφορές ή προσλήψεις από Σχολικές Εφορίες και απευθυνθήκαμε στη Διοίκηση μόνο για την επικύρωση και η απάντηση που είχαμε ήταν η εξής: «Εφόσον υπάρχουν οι Επαθίτες και δεν υπάρχουν θέσεις άδειες αποκλείεται η πρόσληψη αυτών των δασκάλων.» Δηλαδή, η Πολιτεία μας λέει εδώ πέρα ότι εφόσον υπάρχουν οι Επαθίτες, άλλοι 300 στη σειρά, δεν έχετε δικαίωμα να προσλάβετε άλλους δασκάλους. Άρα φτάνουμε στο εξής αποτέλεσμα. Πρώτον, την προσβολή του δικαιώματος της Σχολικής Εφορίας για πρόσληψη δασκάλων και δεύτερον την καθιέρωση της ΕΠΑΘ, ως μονόδρομου στην εκπαίδευση της Μειονότητας.

Αυτός ο εξαναγκασμός και η καταναγκαστική πίεση από τη Διοίκηση, ότι μόνον οι απόφοιτοι της ΕΠΑΘ έχουν το δικαίωμα να διδάσκουνε στα σχολεία δεν είναι σωστός, διότι αντιφάσκει με τις συνθήκες. Αν ήτανε το Δημόσιο, το Κράτος να είχε την αποκλειστική εποπτεία, όπως στα κρατικά σχολεία, δεν θα είχαμε να πούμε τίποτα, αν και πάλι κι εκεί υπάρχουν και αξιοκρατικά συστήματα.

Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε αυτές τις συμβάσεις και τις αρμοδιότητες της Σχολικής Εφορίας. Και τώρα τελευταία, εδώ και 8-9 μήνες, είδαμε μια προσπάθεια από την Κυβέρνηση να σαμποτάρει τη Σχολική Εφορία και να της πάρει τις αρμοδιότητες της εκλογής. Βέβαια αυτό μετά από παρεμβάσεις των βουλευτών μας σταμάτησε, ωστόσο όμως βλέπουμε μια επίμονη προσπάθεια υποβάθμισης της Σχολικής Εφορίας και στήριξης αποκλειστικά της ΕΠΑΘ.

Άρα δεν μπορώ να πω ότι μόνο η αναβάθμιση της ΕΠΑΘ είναι η λύση, γιατί αυτό θα ήταν μια παγίδα. Να αναβαθμιστεί και η ΕΠΑΘ, να γίνει Πανεπιστήμιο, όμως να υπάρχει και η δυνατότητα επιλογής. Και μετά ας ασχοληθεί η Εφορία ώστε να δω τι θέλω να επιλέξω. Ή εσάς κ. Αχμέτ, που είστε απόφοιτος ΕΠΑΘ, ή εσάς κ. Γιουσούφ από την Κων/πολη, ή εσάς κ. Γιασάρ από την Αγγλία. Η Σχολική Εφορία θα κρίνει ποιός θα διδάσκει και αυτή θα χρηματοδοτεί.

ΠτΘ: Μιλήσατε για άρτια κατάρτιση των χριστιανών δασκάλων σε σύγκριση με τους μουσουλμάνους. Εκείνο όμως που παρατηρείται είναι ότι τα παιδιά ούτε τα τούρκικα μαθαίνουν, ούτε τα ελληνικά.

Ι.Α.: Έτσι είναι.

ΠτΘ: Πάντως εγώ είδα μια προσπάθεια θετική με το πρόγραμμα της κ. Φραγκουδάκη, που ακόμα και αυτό συνάντησε την επιφυλακτικότητα της Μειονότητας σε πολλές περιπτώσεις και με αφορμή αυτό θά ήθελα να σας κάνω ένα γενικότερο ερώτημα. Μήπως τελικά η Μειονότητα είναι περισσότερο συντηρητική και επιφυλακτική απέναντι στα ανοίγματα που γίνονται από την ελληνική Πολιτεία, και δεν αφουγκράζεται, δεν ανταποκρίνεται σε αυτά τα μηνύματα που της δίνονται;

Ι.Α.: Να σας πω. Ας πάρουμε συγκεκριμένα αυτό που είπατε για τη διστακτικότητα της μειονότητας απέναντι στο πρόγραμμα της κ. Φραγκουδάκη. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Αυτή η επιστημονική προσπάθεια με το πρόγραμμα της κ. Φραγκουδάκη, έγινε πάλι χωρίς διάλογο, πάλι ουρανοκατέβατη. Η μειονότητα σε αυτό αντιδρά. Δεν μπορεί σε ένα τόσο λεπτό θέμα, όπως αυτό της εκπαίδευσης, να μην καλείται καθόλου η μειονότητα να πει τη γνώμη της. Αυτό είναι τελείως απαράδεκτο.

Πρέπει να μάθει και η μειονότητα και η πλειονότητα ότι πρέπει να γίνει συνεργασία σε αυτά τα ζητήματα και να ξεκινήσει ένας διάλογος.

Ασφαλώς πρέπει τα παιδιά της μειονότητας να μάθουν την τουρκική γλώσσα και εξίσου καλά και την ελληνική γλώσσα.

Αναγνωρίζω το πρόγραμμα της κυρίας Φραγκουδάκη ότι κινείται προς την σωστή κατεύθυνση, αφού αναγνωρίζει ως μητρική γλώσσα τα τουρκικά και ως ξένη γλώσσα τα ελληνικά.

ΠτΘ: Με δεδομένο ότι ο Μουφτής δεν εκλέγεται πουθενά, γιατί η μειονότητα προτάσσει ως θέμα μείζονος σημασίας την εκλογή του;

Ι.Α.: Το μόνο σίγουρο είναι ότι με οποιοδήποτε τρόπο δεν πρέπει να γίνει διορισμός. Βάσει των συνθηκών που ισχύουν όμως μέχρι σήμερα, ισχύει ότι ο τρόπος ανάδειξης του Μουφτή θα γίνεται με καθολική ψήφο. Εγώ θεωρώ ότι η εκλογή θα πρέπει να γίνεται με διαφανείς διαδικασίες. Η βάση δηλαδή να ψηφίζει τους εκπροσώπους- το εκλεκτορικό σώμα- που θα αναδεικνύει τελικά το Μουφτή. Επειδή ο Μουφτής έχει και αρμοδιότητες οικογενειακού και ιδιωτικού δικαίου, θεωρώ ότι θα ήταν παράλογο να ψηφίζεται απευθείας ένας Μουφτής που θα καλείται μετά απέναντι σε φίλους και αντιπάλους να είναι δίκαιος ως προς την έκδοση διαζυγίων ή άλλων δικαιοπραξιών.

Θα πρέπει να υπάρξει ένα σώμα μειονοτικών πολιτών με θρησκευτική παιδεία και θρησκευτική ιδιότητα που θα εκλέγονται σε κάθε περιφέρεια, απευθείας από τη μειονότητα και στη συνέχεια θα προβαίνει στην εκλογή του Μουφτή.

ΠτΘ: Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, βρήκε αποδοχή από τη μειονότητα. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το κλειδί της επιτυχίας του κυβερνώντος κόμματος στη μειονότητα και τι πρέπει να κάνει η Ν.Δ για να αποκτήσει δεσμούς με το εκλογικό σώμα της μειονότητας;

Ι.Α.: Η μειονότητα δεν έχει αποδεχτεί τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ. Απλώς έχει αποδεχτεί το καλύτερο, που συνίσταται στην επιτυχημένη επικοινωνιακή πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Δεν έχει κάνει τίποτα το ΠΑΣΟΚ στα μειονοτικά ζητήματα ή στα μειονοτικά δικαιώματα.

Το ΠΑΣΟΚ ευρισκόμενο για είκοσι χρόνια στην εξουσία μπόρεσε να εξυπηρετήσει καλύτερα τον άνθρωπο της μειονότητας στην καθημερινότητά του.

Η Ν.Δ απέχει από την εξουσία και η μέχρι τώρα αποχή της από την ενασχόληση με τα προβλήματα της μειονότητας, αλλά ίσως και κάποιες ακραίες απόψεις διαφόρων στελεχών της, και η προϊστορία του κόμματος πριν το 1981, που αντιπροσώπευε για τον ελληνικό λαό αλλά και την μειονότητα τη σκληρή δεξιά, οδήγησαν τη μειονότητα να κρατήσει επιφυλακτική στάση απέναντί της.

Σήμερα όμως είναι μάταιο να παρελθοντολογούμε και να βάζουμε ψεύτικα διλήμματα ενώπιον της μειονότητας για τον μπαμπούλα της δεξιάς. Αυτό νομίζω ότι είναι γελοίο. Οι άνθρωποι κρίνονται εφόσον έχουν την εξουσία. Από τη στιγμή που είσαι έξω από το παιχνίδι της εξουσίας, δεν μπορείς να κριθείς για αυτά που πιθανώς να κάνεις όταν την κατακτήσεις.

ΠτΘ: Λέτε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε τίποτα για τη μειονότητα. Και τη μπάρα στον Εχίνο ποιος την έριξε;

Ι.Α.: Αυτή η περίφημη μπάρα και η πτώση της δεν ήταν επιλογή του ΠΑΣΟΚ. Ήταν μια ευρωπαϊκή επιταγή γιατί η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να σταθεί ως σύγχρονο και δημοκρατικό κράτος εάν συνέχιζε να κρατά πίσω από μπάρες τους πολίτες της. Η μπάρα ήταν μια ντροπή. Υπάρχουν όμως και άλλες ντροπές στη μειονότητα που πρέπει να πέσουν. Μιλώ για την αναγνώριση της εκπαίδευσης, την προσπάθεια απογύμνωσης της σχολικής εφορίας, τη μη αναγνώριση των διαχειριστικών επιτροπών, τη μη εκλογή αυτών των επιτροπών. Και αυτές είναι παρόμοιες μπάρες και εμείς ως νέοι ζητούμε τολμηρές πολιτικές που να δίνουν τη χρυσή τομή στα προβλήματα της μειονότητας.

ΠτΘ: Η μειονότητα φαίνεται να υιοθέτησε σε μεγάλο βαθμό την πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου. Ανέπνευσε για πρώτη φορά ελεύθερα, περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν. Εσείς θεωρείτε ότι αυτή η πολιτική έχει προάγει και τα συμφέροντα της μειονότητας στη Θράκη;

Ι.Α.: Απόλυτα συμφωνώ με αυτή την πολιτική και αναγνωρίζω ότι προσωπικά η πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου, έχει βοηθήσει πάρα πολύ στην επίλυση του ελληνοτουρκικού ζητήματος. Θέλω να υπογραμμίσω τις προσωπικές προσπάθειες των Παπανδρέου και Τζεμ, καθώς και την πολιτική κουλτούρα που διαθέτουν και η οποία τους οδήγησε ώστε να προωθήσουν όλα αυτά τα ζητήματα.

Η ίδια κυβέρνηση με τον Θεόδωρο Πάγκαλο, είχε άλλη πολιτική με τη μειονότητα. Βέβαια δεν υπήρχαν οι σεισμοί τότε. Νομίζω όμως ότι ο Γ. Παπανδρέου είχε αυτόν τον πολιτικό ορίζοντα, άρπαξε την ευκαιρία των σεισμών και βοήθησε με την πολιτική του και την Ελλάδα και την Τουρκία.

ΠτΘ: Ποιες είναι οι δικές σας πολιτικές φιλοδοξίες; Φημολογείται ότι θέλετε να ενταχθείτε στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. Είναι έτσι ή θα ακολουθήσετε το επάγγελμά σας ή ίσως την τοπική αυτοδιοίκηση;

Ι.Α.: Με την πολιτική ασχολούμαστε καθημερινά. Πρώτη μου προτεραιότητα είναι να προσφέρω όσο το δυνατό καλύτερα μέσα από τη δουλειά μου. Η πολιτική είναι ένα μέσο εξυπηρέτησης του λαού και των συμφερόντων της τοπικής κοινωνίας. Αν κληθώ κάποτε, να τιμήσω την παράταξή μου στο ψηφοδέλτιο, θα το σκεφθώ με την οικογένεια και τους φίλους μου και αν χρειαστεί θα πάρω αυτή την απόφαση. Με μία όμως προϋπόθεση. Θέλω να ασκήσω πολιτική και όχι παραπολιτική. Δεν θέλω να ασκήσω ένα ρόλο μόνο επιφανειακά. Θέλω να δώσουμε την ψυχή μας αυτοί που θα ασχοληθούμε.

ΠτΘ: Άρα αποκλείετε από ότι καταλαβαίνω την τοπική αυτοδιοίκηση και προτιμάτε το εθνικό κοινοβούλιο.

Ι.Α.: Αυτή προς το παρόν είναι η σκέψη μου που θα υλοποιηθεί εφόσον ισχύσουν οι προϋποθέσεις που σας ανέφερα.

ΠτΘ: Σας ευχαριστώ πολύ

Ι.Α.: Και εγώ σας ευχαριστώ

Δάμων Δαμιανός

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.