«Χιλιες φορες οχι στην επενδυση τους»

Ο Αμέτ Αμέτ είναι 16 ετών και ζει στην Αύρα, στο χωριό που αν η επένδυση της εξόρυξης και επεξεργασίας χρυσού περάσει, θα πρέπει να μετεγκατασταθεί κάπου αλλού. Και μόνο στην ιδέα ο Αμέτ δακρύζει και ζητά από τους επίδοξους χρυσοθήρες ν’ αφήσουν ήσυχο το χωριό του. «Στις πέντε το πρωί σηκωνόμαστε να πάμε στο χωράφι. Οι γονείς μας ζουν καλλιεργώντας καπνό, ελιές και φροντίζοντας κοπάδια ζώων», δηλώνει και προσθέτει: «Το προτιμούμε αυτό, από το εύκολο κέρδος που υποτίθεται θα αλλάξει τον τόπο μας. Δεν τις θέλουμε τις αλλαγές που θα καταστρέψουν τον τόπο».

Γιατί είσαι θυμωμένος με τους επιχειρηματίες που θέλουν να επενδύσουν στην περιοχή ασχολούμενοι με την εξόρυξη και την επεξεργασία χρυσού;

Αυτοί οι άνθρωποι που ήρθαν για τα χρυσωρυχεία δεν καταλαβαίνουν από το δικό μας ΟΧΙ; Έχουμε μια ωραία περιοχή, θέλουμε να τη διατηρήσουμε έτσι. Όχι λοιπόν, χίλιες φορές όχι, στην επένδυσή τους. Δεν την θέλουμε την εξόρυξη χρυσού και την μεταλλουργία.

Οι συγχωριανοί σου έχουν την ίδια άποψη;

Οι συγχωριανοί μου είναι αγρότες και κτηνοτρόφοι. Γιατί ν’ αλλάξουν τώρα το επάγγελμά τους και να κάνουν κάτι άλλο, επειδή έτσι θέλουν, έτσι αποφάσισαν άλλοι;

Είστε όλοι κατά του χρυσού;

Είμαστε ενωμένοι. Είμαστε όλοι σαν μια γροθιά. Τα χρήματά τους, δεν κατάφεραν να μας αλλάξουν γνώμη.

Στο σχολείο πηγαίνεις;

Πηγαίνω στην 1η Λυκείου στην Αλεξανδρούπολη. Είμαι καλός μαθητής, αλλά ακόμη δεν έχω αποφασίσει τι θα κάνω. Πιο πολύ μου αρέσει το επάγγελμα του γιατρού, σου δίνει την δυνατότητα να ζεις καλά, αλλά και να βοηθάς τους συνανθρώπους σου.

Στο χωριό οι περισσότεροι ασχολούνται με τον καπνό. Πώς βλέπεις τη ζωή του καπνοκαλλιεργητή;

Φέτος με τα καπνά στεναχωρηθήκαμε όλοι. Δεν μας άφησε η προσπάθειά μας καμιά δύναμη για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε. Πού είδατε εσείς καπνό σαν το δικό μας να πωλείται προς 20 λεπτά το κιλό; Μας τα πήραν τζάμπα και μας είπαν: «Τόσο έχουν, τα παλιά ξεχάστε τα, αλλάζουν πια τα πράγματα»! Μια ζωή αλλάζουν και η θέση των αγροτών χειροτερεύει, πώς γίνεται;

Βοηθάς στα χωράφια;

Πηγαίνω, όταν έχω ελεύθερο χρόνο, πάντα βοηθάω. Δεν γίνεται να έχεις αγρότες γονείς και να μην νοιάζεσαι. Έτσι, κάθε φορά που οι μαθητικές υποχρεώσεις το επιτρέπουν, εγώ είμαι μέσα στο χωράφι.

Δηλαδή, πρωινό ξύπνημα και στις καπνοφυτείες;

Στις πέντε το πρωί σηκωνόμαστε να πάμε στο χωράφι. Οι γονείς μας ζουν καλλιεργώντας καπνό, ελιές και φροντίζοντας κοπάδια ζώων. Το προτιμούμε αυτό, από το εύκολο κέρδος που υποτίθεται θα αλλάξει τον τόπο μας. Δεν τις θέλουμε τις αλλαγές που θα καταστρέψουν τον τόπο.

Πάντως η ζωή που τώρα κάνουν οι γονείς σου και οι άλλοι παραγωγοί, δεν είναι εύκολη…

Όχι δεν είναι εύκολη. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αποφεύγουν να την κάνουν. Αν δεν έχεις δουλειά, όμως, τι θα κάνεις; Πρέπει να είσαι αγρότης. Από τη στιγμή που δεν έχεις άλλη επαγγελματική διέξοδο, αναγκάζεσαι και μένεις στην γη.

Για τα παιδιά τους οι αγρότες τι ονειρεύονται;

Θέλουν όλοι τα παιδιά τους να σπουδάσουν, να φύγουν, ν’ αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη. Αυτό για τα παιδιά των φτωχών γίνεται μόνο μέσα από τα γράμματα. Αν καταφέρεις να είσαι καλός μαθητής, έχεις ελπίδες να ζήσεις καλύτερες μέρες από τους γονείς σου.

Από το κίνημα κατά της εξόρυξης που διαμορφώθηκε τι κρατάς;

Μου άρεσε που νοιάστηκε ο κόσμος για την περιοχή μας. Τους είδαμε να έρχονται στο χωριό και να μας μιλάνε για τους κινδύνους που κρύβει η επένδυση και μας συγκίνησε το ενδιαφέρον τους. Είμαστε φτωχοί, είμαστε μουσουλμάνοι στην πλειοψηφία, δεν περιμέναμε ότι θα νοιάζονται τόσοι πολλοί για μας.

Ποιο είναι το όνειρο που έχεις;

Να σπουδάσω και να εργαστώ εδώ, στον τόπο μας. Να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου. Να προσφέρω κι εγώ κάτι, να κάνω περήφανους τους γονείς μου. Να πάρουν μια χαρά κι εκείνοι. Η γη είναι δύσκολη και αν δεν ιδρώσεις όταν την φροντίζεις δεν σου δίνει τίποτα. Τους γονείς μου μια ζωή ιδρωμένους τους θυμάμαι.

Μαρία Νικολάου

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.