“Carpe Diem” η αλλιως … «Αδραξε τη μερα»!

Οι “Carpe Diem” είναι ένα συγκρότημα που δημιουργήθηκε πρόσφατα και αποτελείται από έξι νέα παιδιά με πολλή διάθεση και αγάπη για τη μουσική. Οι ΤετΡαδίου Σημειώσεις σήμερα φιλοξενούν μία συνέντευξή τους γιατί πιστεύουμε ότι αξίζει να τους γνωρίσετε…

Ρ.Π.: Ως ένα νέο συγκρότημα, θα θέλαμε να αυτοπαρουσιαστείτε και να μας πείτε λίγα λόγια για σας, τη σχέση σας με τη μουσική και ό,τι άλλο εσείς πιστεύετε ότι θα μας βοηθούσε να σας γνωρίσουμε.

C.D.: Οι “Carpe Diem” είναι: η Μαρία Αντωνοπούλου, η Νάσια Δαϊμογλου, η Κέλλυ Αντωνιάδου, ο Χρήστος Παπαδόπουλος, ο Χρήστος Ανδρικόπουλος και ο Νίκος Καλλιάνης. Και οι 6 λίγο πολύ ασχολούμαστε με τη μουσική από μικρή ηλικία. Πιο αναλυτικά, τα αγόρια της «παρέας» παίζουν κιθάρα, η Κέλλυ ντράμς, η Νάσια αρμόνιο και η Μαρία εξασκεί από μικρή τη φωνή της σε διάφορα μέρη του σπιτιού (κουζίνα, μπάνιο, μπαλκόνι κ.λ.π.)! Ως προς την ηλικία, είμαστε 3 ζευγαράκια: η Νάσια και ο Νίκος είναι φέτος στη Β’ Λυκείου, η Κέλλυ και ο Χρήστος Ανδρ. στην Γ’ Λυκείου και η Μαρία και ο Χρήστος Π. είναι πλέον φοιτητές. Αλλά αυτό που σίγουρα μας ενώνει όλους είναι η αγάπη μας για τη μουσική, το τραγούδι και τη δημιουργικότητα σ’ αυτόν τον τομέα. Αξίζει να σημειώσουμε ότι σαν συγκρότημα ξεκινήσαμε να παίζουμε στο σχολείο μας (το 3ο Εν. Λύκειο Κομοτηνής), δηλαδή στις σχολικές γιορτές ξεκινώντας από τη γιορτή της 17ης Νοεμβρίου 2005.

Ρ.Π.: Αν δεν κάνω λάθος, η πρώτη σας εμφάνιση σε ευρύ κοινό ήταν στη συναυλία του Παντελή Θαλασσινού το περασμένο καλοκαίρι. Θα θέλαμε να μας πείτε τα συναισθήματα και τις εντυπώσεις σας από εκείνη τη βραδιά.

C.D.: Η αλήθεια είναι ότι στη συναυλία του Θαλασσινού και του Νικολάου καταλήξαμε να συμμετέχουμε εντελώς τυχαία. Η ευκαιρία μας δόθηκε από τον πατέρα του Νίκου, κ. Γιάννη Καλλιάνη, για να κάνουμε “support” όπως λέμε στη συναυλία, δηλαδή να ανοίξουμε εμείς εκείνο το μουσικό βράδυ. Από τη στιγμή που μας έγινε η πρόταση (εννοείται πως δεχτήκαμε αμέσως) ξεκινήσαμε τρίωρες πρόβες σε καθημερινή βάση προκειμένου να ανταποκριθούμε στην «αποστολή» μας. Μεταξύ μας, το γεγονός ότι συμμετείχαμε σε συναυλία δύο τόσο σπουδαίων καλλιτεχνών ξεπέρασε τα όνειρά μας όσον αφορά την εξέλιξή μας στη μουσική και γι’ αυτό νιώσαμε την ανάγκη να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να επιτύχουμε ένα αποτέλεσμα αντάξιο των περιστάσεων. Όταν φτάσαμε στο χώρο της συναυλίας, στην παραλία Προφήτη Ηλία, αντικρίσαμε μία εξέδρα τεραστίων διαστάσεων και μία ομάδα τεχνικών, οι οποίοι μας φέρθηκαν πολύ φιλικά και φυσικά συνεργαστήκαμε άψογα. Μας βοήθησαν να εγκλιματιστούμε αμέσως και να νιώσουμε όσο πιο σίγουροι μπορούσαμε γι’ αυτό που θα επακολουθούσε. Τέσσερις ώρες μετά το τέλος της πρόβας βγήκαμε στη σκηνή και αντικρίσαμε ένα πλήθος 1.600 ατόμων περίπου. Καταλαβαίνετε τι σοκ πάθαμε, αφού ήταν ουσιαστικά 5 φορές το κοινό του σχολείου! Έφταναν, όμως, τα 6 λεπτά που διαρκούσε το πρώτο τραγούδι για να κερδίσουμε το σεβασμό του κοινού και να μας λυθούν τα χέρια με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα. Αυτή η εμπειρία θα μας μείνει σίγουρα αξέχαστη…

Ρ.Π.: Ποια είναι τα δικά σας μουσικά ακούσματα; Τι είδος μουσικής παίζετε και τι μουσική επιλέγετε να ακούτε; Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος καλλιτέχνης ή κάποιο συγκρότημα που θαυμάζετε και θεωρείτε ως πρότυπο για τη δική σας δημιουργία;

C.D.: Σαν συγκρότημα προτιμούμε να παίζουμε ελληνική έντεχνη και rock μουσική. Υπάρχουν, όμως, και φορές που θα βάλουμε στο πρόγραμμά μας και ορισμένα ποιοτικά ξένα τραγούδια, έτσι για να κάνουμε τη διαφορά. Τα μουσικά ακούσματα, όμως, του καθενός ποικίλουν, από έντεχνη ελληνική μουσική μέχρι ξένη σκληρή rock και metal. Οι καλλιτέχνες που θαυμάζουμε δε μπορούν παρά να συμπίπτουν με τη μουσική που προτιμά ο καθένας μας.

C.D. (Μαρία): Προέκυψε εντελώς τυχαία. Τον καιρό που ψάχναμε, λοιπόν, αυτό το μοναδικό όνομα που θα μας έκανε αφ’ ενός να ξεχωρίσουμε και αφ’ ετέρου να περνάμε ένα μήνυμα, είχα επιστρατεύσει όλη μου την οικογένεια γι’ αυτόν το σκοπό, προκειμένου να μας βοηθήσει. Έτσι, λοιπόν, ένα ωραίο βραδάκι έρχεται η θεία μου (!!!) σπίτι, να μου δώσει μία λίστα από ονόματα. Ε, το μόνο που μου άρεσε και πίστεψα ότι θα άρεσε και στους υπόλοιπους ήταν το “Carpe Diem”. (Είναι στα λατινικά η φράση: «Άδραξε τη μέρα!»). Εφόσον, λοιπόν, είμαστε άτομα που ζούμε για το τώρα, για το παρόν, που εκμεταλλευόμαστε κάθε στιγμή της μέρας μας, καταλήξαμε μετά από συζητήσεις σ’ αυτό. Δεν είναι φανταστικό; Μας εκφράζει απόλυτα!

Ρ.Π.: Ποιοι είναι οι στόχοι, οι προσδοκίες και τα όνειρά σας για το μέλλον, όσον αφορά πάντα το συγκρότημα;

C.D.: Κανείς δεν ξέρει τι μέλλει γενέσθαι και πώς θα καταλήξουμε ως συγκρότημα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ασχολούμαστε πάντα με τη μουσική, είτε ξεχωριστά είτε σαν συγκρότημα. Όποια ευκαιρία παρουσιαστεί, ασφαλώς θα την … αδράξουμε.

Ρ.Π.: Έχετε να δώσετε κάποιο μήνυμα στους δυνάμει θαυμαστές σας ή τέλος πάντων στους δέκτες της μουσικής σας;

C.D.: Αν και είμαστε πολύ φρέσκοι ακόμα για να έχουμε θαυμαστές, θέλουμε να πούμε ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όσους μας στήριξαν και μας χειροκρότησαν και να τους υπενθυμίσουμε το εξής: “Carpe Diem”!

Δέσποινα Ταταράκη

Top 10 ελληνικό

1. Animal instict – Cranberries

2. For what it’s worth – Cardigans

3. Rooftops – Lostprophets

4. Dolls(Sweet rock ‘n roll) –

Primal Scream

5. Steady as she goes –

The Raconteurs

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.