Aνθισαν και οι δικες μας μυγδαλιες…

Ανθισαν και τα δέντρα της δικής μας περιοχής, της παρακαλκάντζειας και της παρά την πανεπιστημιούπολη και φυσικά τα ανθισμένα δέντρα, αμυγδαλιές, κερασιές και ροδακινιές είναι χάρμα οφθαλμών…
 
Eξ ου και η αυθόρμητη καταφυγή στους στίχους του Γεωργίου Δροσίνη, που γίναν και τραγούδι, και στην έξοχη εικόνα του φιλιού του ζεύγους των πρωταγωνιστών του, που προκύπτει από την κίνηση της νεαρής κοπέλας να τινάξει τα άνθη της μυγδαλιάς που γεμίσαν με άνθη τα μαλλάκια της…
 
«Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά
με τα χεράκια της
και γέμισ’ από τ΄ άνθη η πλάτη, η αγκαλιά
και τα μαλλάκια της.
Και γέμισ’ από τ΄ άνθη…
 
Αχ, χιονισμένη σαν την είδα την τρελή
γλυκά τη φίλησα
της τίναξα όλα τ’ άνθη από την κεφαλή
κι έτσι της μίλησα:
Της τίναξα όλα τ’ άνθη…
 
Τρελή, να φέρης στα μαλλιά σου τη χιονιά
τι τόσο βιάζεσαι;
Μόνη της θα’ ρθη η άγρια βαρυχειμωνιά,
δεν το στοχάζεσαι;
Μόνη της θα’ ρθη…
 
Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παληά
τα παιγνιδάκια σου
θα’ σαι γρηά με κάτασπρα μαλλιά
και τα γυαλάκια σου.
Θα’ σαι γρηά…».
 
Ευτυχώς πάντως που προκύπτει η συγκεκριμένη βιασύνη της φύσης… Προσφέροντας ψήγματα ελπίδας και αισιοδοξίας σε μια χώρα που δυστυχώς ψυχορραγεί…Ν.Β.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.