Αυξανομενο, αλλα αντιμετωπισιμο φαινομενο ο σχολικος εκφοβισμος
Το ζήτημα του σχολικού εκφοβισμού, τα αίτια αλλά και τους ορθούς τρόπους αντιμετώπισής του θέλησε να αναδείξει ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Γυμνασίου, με μια ειδική εκδήλωση που διοργάνωσε το απόγευμα της Τετάρτης 10 Απριλίου στην Κομοτηνή.
Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν η κ. Ανδριάνα Δελέγκου, Κοινωνική Λειτουργός, ο κ. Γκάρο Εσαγιάν, Ψυχίατρος-Ψυχαναλυτής και ο κ. Νικόλαος Κουλούρης, Επίκουρος Καθηγητής Εγκληματολογίας.
Η εκδήλωση ήταν ανοιχτή και δεν «περιοριζόταν» στα στενά όρια του 1ου Γυμνασίου, μιας και όπως τόνισε η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων κ. Νούλα Φιλιππίδου, θεωρούν πως αφορά όλους τους γονείς της Κομοτηνής. Για αυτό και επέλεξαν τους συγκεκριμένους ομιλητές, κάτι στο οποίο, ανέφερε, ήταν σημαντική η συμβολή της γραμματέα του συλλόγου κ. Χριστίνας Πουφινά.
Ο Σύλλογος έχει κατά καιρούς να αντιμετωπίσει φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού, τα οποία σημείωσε πως πρέπει να αντιμετωπίζονται με διακριτικότητα και με διαφορετικό τρόπο από ό,τι αντιμετωπίζονταν παλιότερα.
Πρόοδος στην αντιμετώπιση του φαινομένου
Τα ποσοστά του σχολικού εκφοβισμού στη χώρα μας είναι ανησυχητικά, γιατί 10 με 15% του σχολικού πληθυσμού τον υφίσταται, ποσοστά ανάλογα με αυτά των άλλων αναπτυγμένων κρατών, σημείωσε ο κ. Γκάρο Εσαγιάν, επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου πρόληψης Ορφέας.
Το φαινόμενο λοιπόν είναι υπαρκτό, και μάλιστα υποδιαγιγνώσκεται, για αυτό και ο κ. Εσαγιάν θεωρεί πως θα πρέπει να υπάρξει προβληματισμός αφενός και να γίνει διαχείριση των υφιστάμενων φαινομένων αφετέρου.
Δύο είναι οι σημαντικοί πόλοι για τον εκφοβισμό, σημείωσε, ο ένας είναι η οικογένεια, όπου ενδεχομένως μπορούν να δημιουργηθούν συνθήκες ευαλωτότητας, και ο άλλος το σχολικό πλαίσιο λειτουργίας, το οποίο νοσεί στη σύγχρονη κατάσταση και πρέπει να αναζητηθεί τι πρέπει να γίνει για τη βελτίωση του.
Βέβαια τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί ένα σχετικά αποτελεσματικό δίκτυο διαχείρισης του σχολικού εκφοβισμού εντός του σχολικού πλαισίου, το λεγόμενο Παρατηρητήριο της βίας και του σχολικού εκφοβισμού, με τα Κέντρα πρόληψης να συνεργάζονται στο πλαίσιο του δικτύου για την πρόληψη του φαινομένου.
Τα πρώτα αποτελέσματα θεωρεί πως είναι ενθαρρυντικά, αρκεί η προσέγγιση και η αντιμετώπιση του προβλήματος να μην γίνει αποσπασματικά και να έχει μια διαχρονική υπόσταση.
Σημαντική η παρουσία κοινωνικών λειτουργών εντός του σχολείου
Για την επιθετικότητα μέσα από την σκοπιά της κοινωνικής εργασίας, μίλησε η κ. Ανδριάνα Δελέγκου, που τόνισε πως ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, και έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και στη χώρα μας.
Η συστηματική μελέτη του φαινομένου ξεκίνησε από τη Νορβηγία το 1978, και η κοινωνική εργασία δουλεύει και με τις τρείς μεθόδους: κοινωνική εργασία με το άτομο, το σχολείο και την οικογένεια, και την κοινότητα, με στόχο να προλάβουν το φαινόμενο πριν κληθούν να το αντιμετωπίσουν.
Ιδιαίτερα για το σχολικό περιβάλλον, εξέφρασε την άποψη πως με τις νέες θέσεις που άνοιξαν και θα ανοίξουν για την κοινωνική εργασία στην εκπαίδευση, θα είναι πολύ σημαντική η παρουσία τους εντός αυτού.
Όσο για τους γονείς, αν έχουν την αίσθηση πως το παιδί τους επηρεάζεται από αυτό, σημείωσε πως πολλές φορές το σκέφτονται αλλά θα πρέπει κάποιος να τους κινητοποιήσει προς αυτή την κατεύθυνση.
Να καλλιεργηθεί η αντίληψη σεβασμού προς τον άλλο στα παιδιά
Τέλος ο κ. Νίκος Κουλούρης προσέγγισε το φαινόμενο υπό το πρίσμα των ανθρώπινων σχέσεων και κυρίως το πώς διαμορφώνονται οι σχέσεις γονέων προς παιδιά.
Και αυτό γιατί θεωρεί πως αυτές είναι καθοριστικές και πρόκριμα πως εκδηλώνονται ως προσωπικότητες τα παιδιά στο σχολικό περιβάλλον αρχικά, και πως διαμορφώνονται οι σχέσεις των παιδιών, ως μαθητές, μεταξύ τους.
Για τον ίδιο, χωρίς να υπάρχουν μαγικές συνταγές για να εξαλειφθούν τα φαινόμενα, που είναι προβληματικά, ανεπιθύμητα και έχουν πάρει διαστάσεις τις τελευταίες δεκαετίες με επώδυνες απώλειες, θα πρέπει να αναστοχαστούμε εμείς οι ίδιοι τι ήμασταν ως παιδιά και πώς συμπεριφερόμαστε στα παιδιά ως ενήλικες.
Παράγοντες άλλωστε θεωρεί πως είναι τόσο η οικογένεια, όσο και το σχολικό περιβάλλον και τα μηνύματα που στέλνει στα παιδιά, όπως το πόσο φιλικό και φυσικό είναι προς τις ανάγκες τους, ζητήματα κρίσιμα για να εντοπιστεί με ποιο τρόπο διαμορφώνονται και εκδηλώνονται τα παιδιά ως προσωπικότητες και ως συμπεριφορές.
Η πιο σημαντική παράμετρος, σημείωσε, είναι να καλλιεργηθεί στα παιδιά η αντίληψη σεβασμού προς τον άλλο, που δεν αναδεικνύει τον ανταγωνιστικό χαρακτήρα των ανθρώπινων σχέσεων και την προσπάθεια της επιβολής του ενός προς τον άλλο, γιατί τέτοιου είδους είναι πολλές από τις εκδηλώσεις του σχολικού εκφοβισμού.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
