Η απαξιωση των φιλολογικων σπουδων

Μια από τις διαστάσεις των αποτελεσμάτων των Πανελλαδικών που θα πρέπει να προβληματίσει όσους αγαπάμε ή θεραπεύουμε με οποιονδήποτε τρόπο τις ανθρωπιστικές σπουδές είναι η πτωτική πορεία των Φιλοσοφικών Σχολών στις προτιμήσεις των υποψηφίων. Σχολές όπως η Φιλολογία Αθηνών, κάποτε υψηλότερη σε βαθμολογία από τη Νομική, απαιτούν για την εισαγωγή τους βαθμολογία 13.012 μορίων. Η Φιλολογία Θεσσαλονίκης δεν καλύπτει καν τον αριθμό των εισακτέων, ενώ υπάρχουν Τμήματα με τα οποία εισάγεται κανείς με βαθμολογία κάτω από 10. Στα περισσότερα τμήματα δε της περιφέρειας (εκτός Πάτρας και Βόλου), ακόμα και σε Τμήματα με ιστορία και υψηλότατο επίπεδο σπουδών όπως στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Κρήτης, οι βάσεις είναι πολύ χαμηλές.

Δεν είναι όμως οι χαμηλές βάσεις το πρόβλημα. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι στα Τμήματα αυτά δεν καλύπτονται καν οι διαθέσιμες θέσεις. Γι’ αυτό ασφαλώς δεν φταίει η «επικατάρατος» για πολλούς Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής. Πόσο παρακάτω μπορεί να πάει η βάση από τις 8.500 μόρια για να γίνει κανείς φιλόλογος; Η θλιβερή πραγματικότητα είναι ότι οι υποψήφιοι δεν δηλώνουν πλέον τις φιλοσοφικές σχολές. Η ανθρωπιστική παιδεία έχει απαξιωθεί, όσο κι αν η κ. Κεραμέως βαυκαλιζόταν πανηγυρίζοντας ότι «ενισχύει τις κλασικές σπουδές» με έξτρα δόσεις Λατινικών, καταργώντας τα μαθήματα Κοινωνικών Επιστημών και Πολιτειακής Παιδείας.

3.815 θέσεις σε φιλοσοφικές σχολές (Τμήματα Φιλολογίας, Ιστορίας, Φιλοσοφίας) προσφέρθηκαν φέτος (δεν έχω μετρήσει τις ξένες φιλολογίες, τις θεατρολογίες, τα παιδαγωγικά δημοτικής εκπαίδευσης – στα τελευταία η ζήτηση είναι εμφανώς μεγαλύτερη…). Καλύφθηκαν 2.426. Πόσα από τα παιδιά αυτά θα αποφοιτήσουν και πόσα θα βρουν δουλειά; Διότι αν δούμε τη Φιλοσοφική Σχολή μόνο ως σχολή παραγωγής φιλολόγων για την εκπαίδευση, τα πράγματα είναι δραματικά. Οσοι όμως έχουμε περάσει από Φιλοσοφική Σχολή ξέρουμε πόσο μεγάλους ορίζοντες μπορούν να σου ανοίξουν οι σπουδές σε ένα τέτοιο Τμήμα. Και επαγγελματικούς, πιστεύω. Ενας απόφοιτος Φιλοσοφικής μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα πράγματα από ό,τι φαντάζεστε. Ενας καλός γνώστης της γλώσσας, της ιστορίας, της φιλοσοφίας και του πολιτισμού δεν θα ήταν ιδανικός «δημιουργός περιεχομένου» άραγε; Δεν θα ήταν χρήσιμος στη διαφήμιση, στη δημοσιογραφία, στην πολιτική και επιχειρησιακή επικοινωνία;

Λυπάμαι, λυπάμαι πολύ που βλέπω το ενδιαφέρον για τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Καβάφη και τον Σολωμό να λιγοστεύει όσο περνούν τα χρόνια. Δεν φταίνε τα παιδιά γι’ αυτό. Ούτε κι ο Πλάτωνας κι ο Αριστοτέλης. Και θα μας λείψει η ανθρωπιστική παιδεία. Ηδη μας λείπει. Το βλέπουμε ήδη.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.