Γερμανικη στρατηγικη δυσπνοια
Πόσο αντέχει η Γερμανία τις παρενέργειες του πολέμου στην Ουκρανία;
Στην καλύτερη περίπτωση, μέχρι τις αρχές του χειμώνα, καθώς κάθε μέρα που περνά στο Βερολίνο κατανοούν ότι δεν υπάρχει Σχέδιο Β στην περίπτωση που η Ρωσία επιλέξει να κλείσει ακόμη περισσότερο τη στρόφιγγα του φυσικού αερίου.
Η αδιέξοδη με τα σημερινά δεδομένα προοπτική πυροδοτεί σενάρια και θεωρίες στο Βερολίνο και στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για τα σχέδια του Σολτς.
Η έγκυρη ιστοσελίδα Eurointelligence δημοσίευσε χθες με επιφυλάξεις το κυρίαρχο σενάριο που αποδίδεται σε διαρροές από την καγκελαρία.
Το σχέδιο με κίνητρο την -με τη διαδικασία του κατεπείγοντος- ένταξη της Ουκρανίας και της Μολδαβίας στην Ε.Ε. προβλέπει την υπογραφή συνθήκης ειρήνης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας πριν από τις αρχές του χειμώνα, ώστε να αρθούν εγκαίρως οι κυρώσεις.
Η άνοδος των τιμών της ενέργειας έχει, σύμφωνα με χθεσινή ανάλυση του Reuters, δημιουργήσει πίεση προς τον Μπάιντεν να εγκαταλείψει την παράταση της σύγκρουσης γιατί, αντί της φθοράς της Ρωσίας, αποσταθεροποιείται η Δύση.
Το γεγονός και μόνο ότι στο Βερολίνο συζητούνται σενάρια επιστροφής στην προ της 24ης Φεβρουαρίου κανονικότητα φωτίζει ανάγλυφα το στρατηγικό αδιέξοδο της ισχυρότερης χώρας της Ε.Ε.-ευρωζώνης.
Σχέδιο Β για τη Γερμανία υπήρχε, αλλά με ιστορική ευθύνη της πολιτικής ελίτ της χώρας πάγωσε αμέσως μετά την έναρξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης το φθινόπωρο του 2008 και, κυρίως, μετά την έναρξη της κρίσης στην ευρωζώνη την άνοιξη του 2010.
Ο μόνος τρόπος να μην είναι η Γερμανία και κατά συνέπεια η Ε.Ε.-ευρωζώνη όμηρος των διακυμάνσεων των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας δεν ήταν άλλος από τη συνολική εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
«Πολύ μεγάλη για την Ευρώπη, πολύ μικρή για τον κόσμο» είναι μια γνωστή φράση που συμπυκνώνει τις αντιφάσεις της γερμανικής ισχύος, μια σκληρή αλήθεια που ξέχασαν μέσα στην υπεροψία τους οι κυβερνήσεις στο Βερολίνο μετά το 2010 όταν, αντί να επιταχύνουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, οχυρώθηκαν πίσω από την κόκκινη γραμμή της άρνησης αμοιβαιοποίησης του κινδύνου μέσω του κοινού δανεισμού της ευρωζώνης, αλλά και της μεταφοράς πόρων από τον πλεονασματικό Βορρά στον ελλειμματικό Νότο.
Σήμερα, Σολτς, Μακρόν και Ντράγκι μαζί προσπαθούν να σταματήσουν μια πολεμική σύγκρουση που απειλεί όχι μόνον το μέλλον, αλλά και τα κεκτημένα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης από το 1957 μέχρι και σήμερα.
Πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, το Βερολίνο από το 2017 και μετά αγνοούσε τις προτάσεις Μακρόν για το μέλλον της Ευρώπης καθώς δεν έβλεπε κανέναν λόγο αλλαγής του στάτους κβο.
Στα τέλη του περασμένου χρόνου, ο Μακρόν και ο Ντράγκι υπέγραψαν στη Ρώμη συμφωνία συνεργασίας των δύο χωρών για την προώθηση της ευρωπαϊκής οικοδόμησης.
Την έλλειψη της δυναμικής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης την κατάλαβε απότομα η Γερμανία όταν την επομένη της εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία δεν είχε άλλη επιλογή παρά την πρόσδεση στις ΗΠΑ.
Μέχρι τις 24/2 η Γερμανία βασιζόταν στους «φειδωλούς του Βορρά» για να παραμείνει η Ε.Ε. στην ακινησία μακράς διαρκείας στην οποία βρίσκεται από το 2008 και το 2010.
Σήμερα, σχεδόν τέσσερις μήνες από την έναρξη του πολέμου, ο Σολτς μαζί με τον Μακρόν και τον Ντράγκι έχουν στην πράξη δρομολογήσει μια δυναμική ενίσχυσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και δίνουν μια μάχη με τον χρόνο για να μη δουν την προσπάθειά τους για τερματισμό του πολέμου να αντιμετωπίζεται με το σχόλιο «πολύ λίγο, πολύ αργά».
Πηγή: efsyn.gr/Γιώργος Καπόπουλος
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
