«El Che» – Απο την Κυπρο στην Αργεντινη

Ανεβάζει παραστάσεις σε εργατικά κέντρα όπως ο Ντάριο Φο. Ξεκίνησε από την Κύπρο, ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα και θέλει να φτάσει στην Αργεντινή. Ο λόγος για τον Βασίλη Κυριάκου, έναν συγγραφέα και ηθοποιό, ο οποίος θα λέγαμε πως από το 2019 διακονεί τις ιδέες του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, του ανυπέρβλητου Comandante, που επηρέασε όσο λίγοι τους λαούς όλου του κόσμου.

Επί δύο χρόνια, ο Β. Κυριάκου μελέτησε τις βιογραφίες που έχουν γραφτεί για τον Τσε, είδε όλες τις ταινίες και διάβασε τα Ημερολόγιά του, έτσι ώστε, όπως μας λέει ο ίδιος, «στο έργο μου, το “El Che”, να αφαιρέσω τις πιο “χολιγουντιανές” προσεγγίσεις και να τονίσω το πώς πολιτικοποιήθηκε ο Τσε. Το έργο παίχτηκε για δύο χρόνια στον πολυχώρο “Εκστάν” και συνεχίζουμε». 

Με το θέατρο ασχολείται από παιδί, σε θεατρικές κατασκηνώσεις και διαγωνισμούς στην Κύπρο (όπου έπαιζαν «Τρωάδες» και άλλες αρχαίες τραγωδίες), και ένιωσε πως, παρά τις σπουδές στο Φιλολογικό Ιωαννίνων και στη Νομική Κομοτηνής, η ζωή του θα έβρισκε νόημα μόνο στο θέατρο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε εργασιακή ανασφάλεια και δυσκολίες, αφού, ως γνήσιος θαυμαστής του Τσε, ακολουθεί το «Αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει».

Αμέσως τάχθηκε στο πολιτικό θέατρο, γιατί, όπως λέει, «στο Παραλίμνι όπου γεννήθηκα, έβλεπα κάθε μέρα απέναντι την Αμμόχωστο, μια πόλη-φάντασμα, κατεχόμενη, που δεν μπορούσαμε να την πλησιάσουμε, κι αυτό με έκανε να θυμώνω πολύ!». Στην Αθήνα ήρθε το 2013 και έχει παίξει τον «Μαρξ στο Σόχο» σε κοινωνικούς χώρους, την «Απολογία του Θεόφιλου Τσάφου» του Νίκου Κούνδουρου, τον «Αποχαιρετισμό» του Ρίτσου, διάφορα μονόπρακτα του Γιώργου Σκούρτη κ.ά. 

«Από τις αρχές Μαρτίου, οι παραστάσεις μου είναι αφιερωμένες στη μνήμη και στην παρακαταθήκη του δασκάλου, φίλου, σκηνοθέτη μου και ηθοποιού Γιάννη Σταματίου (“έφυγε” πρόσφατα από τη ζωή), ο οποίος υπηρέτησε με αγάπη και ανιδιοτέλεια το ποιοτικό θέατρο, αλλά και στους νεκρούς μας που δολοφονήθηκαν κάτω από τις ράγες του κέρδους», μας λέει ο Β. Κυριάκου και μας έρχεται στον νου εκείνο που έλεγε ο Τσε – και αναφέρεται στην παράσταση: «Η ζωή ενός ανθρώπινου πλάσματος αξίζει ένα εκατομμύριο περισσότερες φορές από την περιουσία του πλουσιότερου ανθρώπου επάνω στη Γη!»

Η παράσταση 

«Μέσα από το έργο μου», αναφέρει ο Β. Κυριάκου, «ήθελα να μιλήσει ο Τσε σαν να ζούσε σήμερα, ζωντανός, χωρίς φίλτρα. Ξεκινάω από τις τελευταίες στιγμές της ζωής του και πάω προς τα πίσω, από τη γέννησή του, τα νεανικά του χρόνια, την ωριμότητα μέχρι την πολιτική του παρακαταθήκη. Ήθελα να μπορέσει ένας νέος άνθρωπος να δει ότι επαναστάτες μπορούμε να γίνουμε όλοι μας – δεν γεννιόμαστε, γινόμαστε! Ο Τσε έπασχε από άσθμα και κάποιες φορές οι σύντροφοί του τον κουβαλούσαν στους ώμους τους στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα κι όμως δεν έκανε πίσω. 

«Ο Eρνέστο Τσε Γκεβάρα ανατρέπει τον θάνατο από το χωριό Λα Ιγκέρα. Τα βάζει με τη CIA, τη United Fruits Company και τη λογική της ειρηνικής συνύπαρξης με τον ιμπεριαλισμό, που προσπάθησε να αποδυναμώσει τις ιδέες του, κάνοντας το πρόσωπό του μπλούζα. Επιστρέφει έτσι στο Μπουένος Άιρες ταξιδεύοντάς μας στη Λατινική Αμερική. Από τα χρόνια της νιότης μέχρι τα χρόνια της Κουβανικής Επανάστασης. Ο καπιταλισμός τον έκανε στάμπα, αλλά “Οι ιδέες δεν πεθαίνουν!” (“¡Las ideas no mueren!”). 

Ο Τσε επιστρέφει στην πατρίδα του την Αργεντινή, στο Μπουένος Άιρες (τη Γη των Καλών Ανέμων), με σεβασμό και συγκίνηση, για να συνεχίσει αυτό που άφησε πίσω του. Να αποτίσει φόρο τιμής στην αγαπημένη του μητέρα που τον ενέπνευσε, να μας διηγηθεί τη ζωή του, τη γνωριμία του με τον Φιδέλ Κάστρο, την Κουβανική Επανάσταση και την προσφορά της στην ανθρωπότητα. Ο Τσε συνεχίζει να μιλάει. Ο λόγος; Δεν τελειώσαμε με τον ιμπεριαλισμό. Συνεχίζουμε μέχρι την τελική νίκη! (“¡Hasta la Victoria siempre!”). 

Ο Τσε Γκεβάρα στην Κύπρο ήταν κάτι σαν δικός μας εθνικός ήρωας, γιατί δεν είχαμε κάποιον αντίστοιχο με τον Άρη Βελουχιώτη. Ο Τσε μάς είχε υπερασπιστεί από το βήμα του ΟΗΕ, είχε μιλήσει για την Κύπρο και ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την εισβολή. Ήταν σύμβολο αμφισβήτησης. Η Κούβα με την Κύπρο είχαν ανέκαθεν αδελφικές σχέσεις. Ανήκαν και οι δύο στο Κίνημα των Αδεσμεύτων· εμείς ήμασταν οι πρώτοι που είχαμε σπάσει το εμπάργκο εις βάρος της Κούβας: ο Μακάριος είχε στείλει ένα πλοίο με βοήθεια. Μάλιστα, στην Αβάνα, στην παραλιακή λεωφόρο Αβενίδα ντελ Πουέρτο, υπάρχει ένα άγαλμα του Μακαρίου ύψους δύο μέτρων. Μοιάζουμε τα δύο νησιά: Οι Αμερικανοί εισέβαλαν στην Κούβα και σχεδίασαν την εισβολή στην Κύπρο…» 

Ο Βασίλης Κυριάκου παίζει μόνος του επί 75 λεπτά χωρίς διάλειμμα και καταθέτει την ψυχή του, την κραυγή και το γέλιο του, με μια δύναμη που μόνο μέγα πάθος αποδεικνύει. Το ότι έγραψε και ερμηνεύει ο ίδιος το έργο δεν σημαίνει και ότι έφτιαξε τον ρόλο στα μέτρα του. Θέλει τόλμη να αναμετρηθείς με μια τόσο μεγάλη προσωπικότητα και πάνω στη σκηνή βλέπουμε την υπέρβαση που κάνει ο ηθοποιός: τινάζεται, φωνάζει, κλαίει, καλεί σε ξεσηκωμό. Μια παράσταση που αξίζει να τη δουν κυρίως οι νέοι άνθρωποι. Ο ίδιος έχει κάνει «τάμα» και ονειρεύεται να παίξει το έργο στην Αργεντινή, στο Μπουένος Άριες και στο Ροσάριο, όπου γεννήθηκε ο Τσε.

ΥΓ. Υπάρχει ένα βιβλίο του Όσιαν Βουόνγκ με τίτλο «Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι». Ίσως ο Comandante να είναι πάντα υπέροχος… 

Πηγή: efsyn/ Μάγδα Κλαυδιανού

Info

El CHE

Λέσχη Κομοτηναίων, Παρασκευή 31 Μαρτίου

Είσοδος: Γενική 12 ευρώ – Φοιτητικό 8 ευρώ

Κρατήσεις 6944571563

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.