Διακοπες στη Θρακη; Απολυτως!

Αφορμή γι’ αυτό το άρθρο στάθηκε η ερώτηση που μου γίνεται κάθε χρόνο, πριν και μετά από τις καλοκαιρινές διακοπές. Ο διάλογος κάθε φορά είναι ίδιος και το μόνο που αλλάζει είναι το πρόσωπο που μου κάνει τις ερωτήσεις: – Πού θα πας φέτος διακοπές; – Στη Θράκη (Διότι, αν πω Κομοτηνή, πολλοί την μπερδεύουν με την Κοζάνη -καλά δεν συζητώ να απαντήσω Μαρώνεια Νομού Ροδόπης, εκεί αμέσως ανοίγουν το Google maps και την ψάχνουν στον Έβρο, κάπου μεταξύ Ορεστιάδας και Διδυμότειχου…). – Θράκη; – Ναι, Κομοτηνή. – Κομοτηνή! Τόσο μακριά; Καλά δεν θέλεις να κάνεις κανένα μπάνιο στη θάλασσα; (Και αφού γίνει η συγκεκριμένη ερώτηση – κλειδί, αρχίζει η απάντηση που αποφάσισα να σας παραθέσω αναλυτικά εδώ, ώστε την επόμενη φορά να έχω μια πλήρη αναφορά και να τους ενημερώνω με… λινκ!).

Ξεκινάμε: Η Κομοτηνή απέχει μία ώρα από Αθήνα (με αεροπλάνο στο Αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης), 2 ώρες από Θεσσαλονίκη οδικώς, και μισή ώρα από την Ξάνθη, την Αλεξανδρούπολη, τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Άρα είναι μια καλή πόλη ως βάση για όσους θέλουν να κάνουν εξορμήσεις σε όλη τη Θράκη. Για εμένα βέβαια που λατρεύω τα road trips, προτιμώ να οδηγήσω 8 ώρες από την πρωτεύουσα, απολαμβάνοντας τη διαδρομή. Το τρένο είναι επίσης μια πολύ καλή λύση, για να πας ξεκούραστα και να θαυμάσεις το μεγαλείο της ελληνικής υπαίθρου.
 
 Όσο για το μπάνιο που λέγαμε, οι επιλογές για θάλασσα είναι πολλές, μιας και η Κομοτηνή απέχει μόνο 15 λεπτά από τις οικογενειακές παραλίες της Μαρώνειας με τις ψαροταβέρνες, και επίσης 15 λεπτά από τις παραλίες του Φαναρίου (οι οποίες, λόγω του συλλόγου για άτομα με αναπηρία “ΠΕΡΠΑΤΩ”, είναι προσβάσιμες και σε ΑμεΑ) με τα beach bars και τον φοιτητόκοσμο. Οι κάτοικοι του Έβρου προτιμούν τις παραλίες της Αγίας Παρασκευής στην Αλεξανδρούπολη, οι οποίες συνδυάζουν beach bars, water sports και ψαροταβέρνες, και όσοι έχουν βάση την Ξάνθη επιλέγουν τα Μάγγανα και το Πόρτο Λάγος. Σε όλη τη Θράκη μπορείς να βρεις παραλίες για κάθε γούστο με αμμουδιά, βότσαλα, βράχια, αλλά και τους ελαιώνες της Σύναξης που φτάνουν μέχρι μέσα στη θάλασσα. Εγώ και η παρέα μου προτιμάμε τις παραλίες που είναι λιγότερο αξιοποιημένες τουριστικά. Αυτές που μια αυτοσχέδια ομπρέλα και μια «ξεχασμένη» καντίνα που προσφέρει απο πανσέτες μέχρι καλαμαράκια είναι αρκετά για να σε κάνουν ευτυχισμένο.
 
Αφού λοιπόν καλύψαμε τις απορίες για το πού κάνουμε βουτιές εμείς στη Θράκη, περνάμε στο επόμενο αγαπημένο μας θέμα, το φαγητό: Στην Κομοτηνή, ως γνήσια φοιτητούπολη που είναι, θα βρεις καλό και φθηνό φαγητό -στις περισσότερες των περιπτώσεων το κόστος της μερίδας είναι χαμηλότερο ακόμα κι από αυτό των fast foods. (Καημό το έχει η μάνα μου που έζησα 9 μήνες μόνος εκεί και δεν αναγκάστηκα να μάθω να μαγειρεύω). Τα μαγαζιά είναι γενικά πολύ προσεγμένα, με τοπικά εδέσματα και προϊόντα, προορισμένα να ικανοποιήσουν ιδιαίτερα τους λάτρεις των ανατολίτικων φαγητών και γλυκών. Αν βρεθείς στην Κομοτηνή, δεν μπορείς να μη δοκιμάσεις σουτζούκ-λουκούμ, καζάν ντιπί, αλλά και να πάρεις μαζί σου τσίπουρο και ελληνικό καφέ, για να βγάλεις το χειμώνα. Το χωριό Πάνδροσος, στους πρόποδες της Ροδόπης, φημίζεται για το αγριογούρουνο, ενώ όσοι προτιμούν κατσικάκι επισκέπτονται τη γραφική Μαρώνεια με τα θρακιώτικα αρχοντικά, για να το γευτούν στην κεντρική πλατεία του χωριού κάτω από τα πλατάνια. Στον Άγιο Χαράλαμπο, το λιμανάκι της Μαρώνειας, θα βρεις ήσυχες ψαροταβέρνες, αλλά μπορείς ακόμη και να αγοράσεις φρέσκο ψάρι από τα καΐκια που ξεφορτώνουν μπροστά. Τέλος, και στην Αλεξανδρούπολη έχεις πολλές επιλογές για ψάρια και θαλασσινά.
 
Στη Θράκη δεν βαριέσαι ποτέ. Οι φυσιολάτρες και οι άνθρωποι των σπορ έχουν έναν τεράστιο φυσικό “στίβο μάχης” που δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Η οροσειρά της Ροδόπης, εκτός από τα γραφικά Πομακοχώρια είναι γνωστή και για έναν από τους πιο δύσκολους ορεινούς υπερμαραθωνίους μήκους 123 χλμ., το RODOPI ULTRA TRAIL. Ακόμα, με το σύλλογο “ΠΕΡΠΑΤΩ” και τη λέσχη 4χ4 Κομοτηνής, κάνουμε τα αδύνατα – δυνατά και “οργώνουμε” τη Νυμφαία (Απίστευτο playground for big boys, ειδικά μετά από βροχή).
 
Στον Έβρο δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πολλά για το δάσος της Δαδιάς με πλήθος προστατευόμενα είδη ζώων και τους περίφημους γυπαετούς, ούτε για το Δέλτα του Έβρου με τα αγριοβούβαλα και της αγριόχηνες. Αυτό, όμως, που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι ότι το Δέλτα του Έβρου είναι ιδανικό για kite surf – και μια ομάδα φανατικών του σπορ δεν χάνει ευκαιρία για χαμηλές πτήσεις.
 
Στο άλλο φυσικό σύνορο της Θράκης, το Νέστο ποταμό της Ξάνθης, μπορείς να κάνεις canoe-kayak, ιππασία, ή απλώς να περπατήσεις δίπλα στο ποτάμι. Ακόμα, όσοι λατρεύουν την πεζοπορία στο βουνό, το θέαμα στους καταρράκτες του Λειβαδίτη θα αποζημιώσει για την “ταλαιπωρία” ακόμη και τους λιγότερο “προπονημένους”. Γενικότερα, στους υδροβιότοπους (“υγροβιότοπους”, όπως πολύ γλυκά αναφέρει ένας ρόλος του Βασίλη Κατσικονούρη στο “California ντρίμιν”) της Θράκης και στη λιμνοθάλασσα του Πόρτο Λάγος θα συναντήσεις διάφορα σπάνια είδη πτηνών. Τα εντυπωσιακά φλαμίνγκος μπορείς να τα θαυμάζεις με τις ώρες.

Τελειώνοντας, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο τρίτο πράγμα που ενδιαφέρει τον Έλληνα τουρίστα μετά τις παραλίες και το φαγητό, τη νυχτερινή ζωή: Στην Ξάνθη, η Παλιά Πόλη είναι παραμυθένια για εξόδους, με τα αμέτρητα μπαράκια και εστιατόρια στα γραφικά στενά της, και στα καλοδιατηρημένα αρχοντικά της. Επίσης, οι γιορτές της Παλιάς Πόλης που γίνονται κάθε Σεπτέμβρη με τις αντίστοιχες πολιτιστικές εκδηλώσεις είναι πόλος έλξης για παραστάσεις και επισκέπτες από όλο τον κόσμο – και μια εμπειρία που πρέπει να ζήσουν όλοι τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους. Πολιτιστικές εκδηλώσεις γίνονται τους καλοκαιρινούς μήνες και στη Μαρώνεια, με αποκορύφωμα τις συναυλίες αξιόλογων Ελλήνων και ξένων μουσικών, στο φυσικό θέατρο από βράχια, στην παραλία της Μαρμαρίτσας. Ο ίδιος ο φιλόλογος και δοκιμιογράφος Δημήτρης Μαρωνίτης μου είχε εξομολογηθεί ότι η βραδιά που έζησε κατά την εκδήλωση που έγινε στο αρχαίο θέατρο ήταν από τις σημαντικότερες της ζωής του. Το φυσικό θέατρο από βράχια, στην παραλία της Μαρμαρίτσας. Η παραλιακή ζώνη της Αλεξανδρούπολης, με τα καφέ, τα εστιατόρια και τα μπαρ, κλείνει κάθε βράδυ τους καλοκαιρινούς μήνες για τα αυτοκίνητα και οι πολίτες όλων των ηλικιών απολαμβάνουν τη βόλτα τους από το στάδιο της πόλης μέχρι το φάρο: Ανταλλάσουν ματιές, κουβέντες, και γίνεται το γνωστό σε όλους μας “νυφοπάζαρο” (όρος που χρησιμοποιούσαν οι γιαγιάδες μας, για να περιγράψουν ό,τι συνέβαινε στις μέρες τους που δεν υπήρχαν social media).
 
 Η Κομοτηνή στη νυκτερινή ζωή είναι η Μέκκα της Θράκης, η δεύτερη πόλη μετά τη Θεσσαλονίκη στη Βόρειο Ελλάδα! Αιτία; Οι φοιτητές. Εστιατόρια, μπαρ, clubs, μπουζούκια, όλα συγκεντρωμένα γύρω από την κεντρική πλατεία, αλλά και στο πρόσφατο hot spot της πόλης, τον πεζόδρομο της Βενιζέλου, για τους πιο ψαγμένους. Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα της Θράκης που λατρεύω είναι η πολυπολιτισμικότητα. Περπατώντας στα στενά της Ξάνθης και της Κομοτηνής, θα συναντήσεις ανθρώπους που πιστεύουν σε διαφορετικά θρησκεύματα, θα ακούσεις ως και 5 διαφορετικές γλώσσες και θα δεις πολλά επαγγέλματα που χάνονται, αλλά έχουν διατηρήσει ως σήμερα την παράδοση.
 
Δεν θα αναφερθώ αναλυτικά στους γνωστούς αρχαιολογικούς και θρησκευτικούς χώρους που μπορεί να επισκεφθεί κάποιος στη Θράκη: Τα μοναστήρια της Ξάνθης, τα Άβδηρα, το αρχαίο θέατρο και τη σπηλιά του Κύκλωπα Πολύφημου στη Μαρώνεια, την Παναγία την Κοσμοσωτήρα στις Φέρρες (μικρογραφία της Αγιά Σοφιάς). Αυτά και άλλα πολλά μπορείτε να τα βρείτε στους τουριστικούς οδηγούς. Εκείνο που δεν θα βρείτε γραμμένο στους τουριστικούς οδηγούς και είναι ο κυριότερος λόγος που επιλέγω να κάνω διακοπές στη Μαρώνεια και γενικότερα στη Θράκη, είναι οι άνθρωποι! Αυτοί που θα σε ξυπνήσουν τα χαράματα, θα σε πάρουν βόλτα με το καΐκι τους, και το βράδυ θα βρεθείτε μαζί με ακόμη μεγαλύτερη παρέα στο ίδιο τραπέζι να μοιράζεστε την πρωινή ψαριά. Που θα παρατήσουν τη διασκέδασή τους από κάποιο club και θα τρέξουν να σε βοηθήσουν 30 χλμ. μακριά, μέσα στην άγρια νύχτα, όταν έχεις μείνει με το αυτοκίνητο. Που θα σου προσφέρουν ό,τι παράγει ο κήπος τους και θα βρίσκουν πάντα αφορμή να σε φέρουν πίσω όταν τελειώσουν οι διακοπές σου!
 
Το επάγγελμα του φωτογράφου που ασκώ, μου έχει δώσει την ευχαρίστηση να ταξιδεύω και να γνωρίζω πολλές περιοχές της Ελλάδας και να βλέπω ότι, πράγματι, η κάθε μια ξεχωριστά έχει τη μοναδική της ομορφιά. Δεν είναι τυχαίο ότι γράφω αυτές τις γραμμές ταξιδεύοντας για επαγγελματικούς λόγους στη Σύρο. Όμως, για εμένα η Θράκη είναι κάτι σαν τη χώρα των Λωτοφάγων: Αν την επισκεφθείς μια φορά, θέλεις να μείνεις για πάντα.
 
ΥΓ: Στη Σαμοθράκη δεν αναφέρθηκα, γιατί νιώθω ντροπή που, ενώ τη βλέπω από τη βεράντα του σπιτιού μου, δεν την έχω επισκεφθεί ακόμη!
 

*Ο Νίκος Καρανικόλας είναι φωτογράφος. Όπως γράφει ο ίδιος «γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω στην Αθήνα, αλλά η καταγωγή μου είναι από τη Μαρώνεια Νομού Ροδόπης, την οποία και επιλέγω για τις καλοκαιρινές μου διακοπές και, γενικά, όταν θέλω να χαλαρώσω».
 
Οι φωτογραφίες της σελίδας είναι του ίδιου και αφορούν σε επιλογή κάποιων εκ των φωτογραφιών του πρωτότυπου κειμένου.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.