Ζητειται ελπις για το Ιδρυμα Παπανικολαου

Το ζήτημα της μνήμης και της λήθης, είναι ένα θέμα στο οποίο έχουμε επανέλθει πολλές φορές, και στη σημασία για την πόλη διατήρησης σημείων που αποτελούν κομμάτια της ιστορίας της, αλλά και βάσεις για να πατήσει στέρεα για το μέλλον της.

Ένας από αυτούς τους «βατήρες» είναι και το ίδρυμα Παπανικολάου, το οποίο στεγάζεται στο κτίριο το οποίο φέρει το όνομα του ιδρυτή του, του ευεργέτη της πόλης Νικολάου Ζ. Παπανικολάου.

Το «Ίδρυμα οικογενείας Νικολάου Ζ. Παπανικολάου, συμβολαιογράφου Κομοτηνής – Βυζαντινό Μουσείο, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών» όπως είναι το πλήρες όνομά του, συστάθηκε το 1988, ενώ το μουσείο εγκαινιάστηκε στις 3 Μαρτίου του 1991. Όμως ενώ το αμφιθέατρο στο ισόγειο του κτιρίου, έχει δει κατά καιρούς αρκετή χρήση, ως χώρος εκδηλώσεων, το ίδιο το Ίδρυμα, αλλά και το κτίριο που το στεγάζει, βυθίζεται όλο και περισσότερο στην λήθη, από την οποία όσο περνά ο καιρός, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να αναδυθεί.

Άλλωστε έχουμε επανειλημμένως καταγράψει και αναφερθεί στα προβλήματα του κτιρίου και του Ιδρύματος, την έλλειψη πόρων, αλλά και την δυσκίνητη οργάνωση του ΔΣ του, που καθιστά δύσκολη την όποια συνεννόηση, και απαιτεί ευελιξία από όλες τις πλευρές για να βρεθεί μια λύση.

Αυξάνονται τα προβλήματα

Μέχρι να βρεθεί αυτή η λύση όμως, το κτίριο, ιδιαίτερα ο δεύτερος όροφός του, θα συνεχίσει να απαξιώνεται, με τα προβλήματα να συνεχίζουν να υπάρχουν, και να γίνονται όλο και πιο εμφανή όσο περνά ο καιρός.

Η υγρασία και η φθορά του χρόνου είναι εμφανής σε πολλά σημεία, τόσο περιμετρικά των παραθύρων, όσο και στην οροφή του.

Τα κενά από τους σοβάδες που έχουν πέσει κλείνουν πλέον πέρα της διετίας, ενώ και σε πολλά σημεία στο στεγασμένο περιστύλιο φαίνεται πως σύντομα θα ακολουθήσουν.

Άλλωστε όπως φαίνεται και από πιο μακρινές φωτογραφίες, η υγρασία, ακόμα και οι αποκολλήσεις, σε όλο το μήκος του πρώτο ορόφου είναι εμφανής.

Απαιτείται μόνιμη λύση

Σύμφωνα με το καταστατικό της ίδρυσής του, σκοπός του ιδρύματος είναι «η δημιουργία στην πόλη της Κομοτηνής ενός Ελληνικού Πνευματικού Κέντρου με διάφορες πολιτιστικές, καλλιτεχνικές και εθνικές δραστηριότητες που αποσκοπούν στη γνώση και μελέτη του Ελληνικού Πολιτισμού, ιδιαίτερα της βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου, σε συνάρτηση με την Ορθόδοξη Ανατολική του Χριστού Εκκλησία, την πολιτειακή συγκρότηση του Βυζαντίου και του δημοσίου και ιδιωτικού βίου των Ελλήνων κατά τους έντεκα συνεχείς αιώνες του Βυζαντίου και μέχρι της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως, ως και τους αμέσως μετέπειτα χρόνους».

Μάλιστα σκοπός ήταν η δημιουργία Μουσείου βυζαντινών και μεταβυζαντινών κειμηλίων και άλλων εκθεμάτων, Βιβλιοθήκης – Αναγνωστηρίου, που περιλαμβάνει βιβλία ιστορικού, φιλολογικού και φιλοσοφικού κυρίως περιεχομένου, αλλά και Εργαστηρίου, στεγασμένου σε κατάλληλες αίθουσες, για την ανάδειξη και διάδοση της παραδοσιακής καλλιτεχνικής αγιογραφίας, ξυλογλυπτικής και ψηφιδωτών, κατά αναλογία των χρησιμοποιουμένων τεχνοτροπιών στο Άγιο Όρος και στον ελληνικό χώρο.

Προέβλεπε δε κατάλληλους χώρους με τον απαραίτητο εξοπλισμό, για την ανάπτυξη Ελληνικών Πολιτιστικών εκδηλώσεων (διαλέξεων, ομιλιών, συνεδρίων κ.λπ.) καθώς και Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών για την άρτια προβολή και ανάπτυξη τόσο της Ελληνικής Πολιτιστικής κληρονομιάς, όσο και της σύγχρονης πνευματικής και καλλιτεχνικής δραστηριότητας.

Για αυτό άλλωστε και ο αείμνηστος ιδρυτής του αφιέρωσε στο ίδρυμα πάσης φύσεως βυζαντινά και άλλα μουσειακά εκθέματα και διάφορα αρχειακά τεκμήρια, τα οποία αποτελούν τη συλλογή του.

Το κτίριο κατασκευάστηκε με πόρους και άοκνες προσπάθειες του Νικόλαου Παπανικολάου, σε οικόπεδο που παραχωρήθηκε από το Δήμο Κομοτηνής, όμως οι πόροι του είναι περιορισμένοι, ακόμα περισσότερο αυτή την περίοδο, όταν το αμφιθέατρο του παραμένει κλειστό.

Αυτό είναι και το πρόβλημα που θα πρέπει να λυθεί ώστε να γίνει πραγματικά κτήμα της κοινωνίας το κτίριο: όχι μόνο να βρεθούν πόροι για την επισκευή του, αλλά να μπορέσει να χρηματοδοτηθεί η συνεχιζόμενη λειτουργία του, και το πλήρες άνοιγμά του στην τοπική κοινωνία.

Γιατί πλέον, τόσο το ίδρυμα, όσο και η συλλογή του, βυθίζονται στη λήθη της, και δεν είναι μακριά η μέρα που για την πλειοψηφία θα είναι «εκείνο το κτίριο που γίνονται εκδηλώσεις».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.