Βραβεια της Ξανθιας 2021

Καλημέρα, καλησπέρα και καλό βράδυ, ανάλογα με το από το τι ώρα διαβάζετε αυτό το μεγαλούργημα!

Όπως και κάθε χρόνο μοιράζουμε βραβεία, γιατί απλά μας αρέσει.

Δεν ξέρω πως ήταν για εσάς η χρονιά, αλλά εγώ δεν κατάλαβα τι έγινε…Πότε πέρασαν οι μέρες, οι μήνες, οι ώρες, χωρίς να με ακουμπήσουν; Όχι επειδή είμαι αναίσθητη  —που μακάρι να ήμουν η ρουφιάνα— αλλά επειδή έχω το «σύνδρομο της στέρφας». Μην τρομάζετε είναι κάτι δικό μου αυτό δεν θα το πάθετε εσείς. 

Όπως είναι γνωστό εγώ δεν μπορώ να κάνω παιδιά ( Αχ Φώτιε ) άρα δεν έχω και περίοδο. Δεν έχω δηλαδή εκείνο το καθιερωμένο ραντεβού κάθε μήνα που μόλις αδιαθετείς καταλαβαίνεις πως πέρασε ένας μήνας.

Σε συνδυασμό λοιπόν με το σύνδρομο «κλειστού δωματίου», αυτό που είσαι κοινώς κλεισμένη σε ένα δωμάτιο του σπιτιού, παρέα με τα τσιγάρα, τον καφέ και την τηλεόραση, πότε μπήκε το 2021 πότε βγαίνει δεν το κατάλαβα και ιδιαίτερα νέα επομένως δεν έχω να σας πω. Γιατί πάλευα με τους δικούς μου δαίμονες όπως οι περισσότεροι από εσάς, πάλευα με τους πόνους μου, την κλινοφοβία μου και μόνη μου, γιατί έτσι μας μάθανε… να παλεύουμε για να επιβιώσουμε, με απαραίτητη προϋπόθεση να παλεύουμε μόνοι μας και αθόρυβα για να μην ενοχλούμε.

Το θέμα είναι πως το 2021 δεν ήταν «αθόρυβο». Αντιθέτως μας αφιέρωσε στιγμές τρέλας, χαράς, λύπης, παράνοιας και πόνου. Επιτέλους ήρθε το #metoo στην Ελλάδα αλλά χάσαμε 18 γυναίκες. Το 2021 μας προβλημάτισε πολύ ο όρος γυναικοκτονία, και όχι για τους σωστούς λόγους.Όχι δηλαδή γιατί είναι τραγικό να συμβαίνει αυτό το γεγονός, αλλά επειδή δεν είναι αποδεκτός ο όρος. Γιατί κοινώς «αν θέλετε ισότητα κυρία μου θα πρέπει να λέτε και ανδροκτονία».

Το 2021 μας έφερε φωτιές, καταστροφές και πόνο, που εύχομαι να μην ζήσει κανένας τα επόμενα χρόνια. Και γύρω μας πολιτικοί και δημοσιογράφοι υποκριτικά νοιαζόντουσαν για την υγεία και την ελευθερία μας, την ελεύθερη πρόσβαση, την έλλειψη διαχωρισμών, καταπίεσης και εγκλεισμών.

Κοινώς το 2021 περιγράφεται σε ένα στίχο: «Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη…».

Ας περάσουμε όμως και στα φετινά μας βραβεία.

Βραβείο Αθανάτου

Δυστυχώς οι θάνατοι ήταν αμέτρητοι το 2021 λόγω της πανδημίας, της εγκληματικότητας και της ανθρώπινης βλακείας γενικότερα. Μέσα σε όλους αυτούς χάθηκε και ο Μίκης Θεοδωράκης. Μια από τις πιο πολυσυζητημένες προσωπικότητες που άφησε το στίγμα του τόσο στην πολιτική ζωή όσο και στον πολιτισμό της χώρας. Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα, υπήρξε Πρόεδρος της νεολαίας Λαμπράκη και εκλέχθηκε ως βουλευτής και με το ΚΚΕ και τη Νέα Δημοκρατία. Αυτό το παράδοξο βέβαια εγώ δεν το έχω καταλάβει ακόμα, αλλά κάτι θα ήξερε παραπάνω από εμένα. Ήταν παρών σε κάθε σημαντική στιγμή της ελληνικής σύγχρονης ιστορίας. Μια από αυτές ήταν τον Οκτώβριο του 1974, τρεις μήνες μετά την πανηγυρική επιστροφή του Καραμανλή την Ελλάδα, όπου οργάνωσε μια μεγάλη συναυλία στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Ο κόσμος που είχε κατακλύσει το Καραϊσκάκη, η είσοδος του Θεοδωράκη και τα πλάνα του να διευθύνει την ορχήστρα στη σκηνή, τραγουδώντας με δάκρυα στα μάτια, έκαναν το γύρο του κόσμου και άφησαν ιστορία.

Και επειδή όπως έχω πει είμαι πολύ «μικρή» για να γράφω για τέτοιους ανθρώπους, κλείνω με τα λόγια του Γιάννη Ρίτσου για τον Μίκη Θεοδωράκη:

«Μίκης Θεοδωράκης: ο πολυτάλαντος, ο πολυδιάστατος, ο πολυσύνθετος, ο πολυδύναμος. Όλα σ’ αυτόν είναι μεγάλα: ανάστημα, χέρια, πόδια, φωνή, γέλιο, κίνηση – όλα στον υπερθετικό βαθμό. Είναι απ’ αυτούς που όταν χορεύουν στην πλατεία μέσα στο σπίτια τρέμουν τα ταβάνια και κουδουνίζουνε τα γυαλικά στα ράφια. Ρωμιός. Γνήσιος Ρωμιός. Κι έχει πάντα κρεμασμένο στον κόρφο του. σε χοντρό, λαϊκό, τσαγκαράδικο σπάγκο (κι όχι σε χρυσή αλυσιδίτσα) γκόλφι του την Ελλάδα. Κι η Ελλάδα αναγνωρίζει στο έργο του το πρόσωπά της».

Βραβείο άβολης τηλεοπτικής στιγμής

Η Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη είναι πάντα άψογη και αψεγάδιαστη στις τηλεοπτικές της εμφανίσεις. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζει. Επιτέλους ο Κούλης, ο «δικός μας άνθρωπος», της έδωσε μια θέση για να αποκτήσει νόημα το 2021 για εμάς ως πολίτες. Την έχρισε λοιπόν Πρέσβειρα εκ προσωπικοτήτων  —όποιος έχει καταλάβει τι σημαίνει αυτό να με πάρει τηλέφωνο—,  και της απένειμε τον ρόλο της Προέδρου της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» για τον εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821. Και καλά έκανε, γιατί μόνο η Γιάννα μπορούσε να γιορτάσει την επέτειο των 200 χρόνων. Μόνη της και με μεγάλη λάμψη όπως αυτή το απολαμβάνει.

Βρέθηκε όμως η στιγμή που «έσπασε» η Γιάννα σε συνέντευξη της στον ΣΚΑΙ  ή «έσπασε» τον ΣΚΑΙ. Δεν συνεννοήθηκαν βλέπετε καλά εκτός αέρα και αυτό βγήκε προς τα έξω. Πήγε που λέτε η Γιάννα μιλήσει για τις εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια. Γυρισμένη από το καλό προφίλ, πολύ ωραία ντυμένη και γλυκιά, μας είπε τα περί ταυτότητας των Ελλήνων  —όχι για αυτή που σας ζητάνε με το πιστοποιητικό εμβολιασμού—  για τους αγώνες, τις νίκες, την επανάσταση κ.ο.κ. Έως αυτό το σημείο δημοσιογράφοι και Πρέσβειρα τα πήγανε άψογα. Έπειτα αρχίσανε τα όργανα και δια την αλήθεια των λεγομένων μου παραθέτω:

• Δημοσιογράφος: Θέλω να σας ρωτήσω κάτι και να μου απαντήσετε με ειλικρίνεια.
• Πρέσβειρα: Μόνο με ειλικρίνεια σας απαντάω και το ξέρετε. (Σκηνοθετικό tip: ύφος χιλίων καρδιναλίων άνευ σηκωμένου φρυδιού)
• Δημοσιογράφος: Υπάρχουν πρόσωπα που θα θέλατε να είναι αύριο εδώ και δεν θα είναι λόγω της πανδημίας;
• Πρέσβειρα: Με συγχωρείτε; Αν…; (Του τύπου «τι με ρωτάς μαντάμ; Δεν το είχαμε πει αυτό.)

Επαναλαμβάνει την ίδια ερώτηση η δημοσιογράφος, προσθέτοντας την εξής πληροφορία.

• Δημοσιογράφος: Ότι τα είχαμε αυτά και την άλλη φορά που ήρθατε.

Αυτό που ήθελε να πει η δημοσιογράφος ήταν βασικά: Μα κα Πρέσβειρά μου αυτή την ερώτηση μάς είχατε πει να κάνουμε.  Η Πρέσβειρα ακόμα δεν καταλάβαινε. Στη συνέχεια της δόθηκε και παράδειγμα για να της θυμίσουν την κουβέντα που πήγε ως εξής:

• Δημοσιογράφος: Να που λέγαμε και για τον Τούρκο Πρόεδρο…»

Και κάπου εκεί η Πρέσβειρα θυμήθηκε.

Άβολη στιγμή για αυτούς, επιβεβαίωση για εμάς για ακόμα μια φορά για το πώς λειτουργεί ο ΣΚΑΙ και για το ότι η Γιάννα δεν θυμάται. Θα μάθουμε όλη την αλήθεια στο My Greek Drama vol II που θα βγει το 2031.

Εμείς πάντως και γελάσαμε με την καρδιά μας και μπορούσαμε να κουνήσουμε και το φρύδι.

Δείτε το στιγμιότυπο μετά το 13.31”

Βραβείο Στυλ

Τι είναι το στυλ; Είναι μια γοητευτική διακριτικότητα. Δεν ακολουθεί μόδες και κανόνες. Έχει ελευθερία έκφρασης, μπορείς να φορέσεις ό,τι θέλεις, να ρισκάρεις, να τολμάς. Το στυλ είναι αυθεντικότητα. Ο καθένας το φτιάχνει όπως θέλει σύμφωνα με τον τρόπο που έχει ζήσει, τα μηνύματα που έχει λάβει και στην τελική είναι ο τρόπος ζωής μας. Δεν υπάρχει κάποιο μετρήσιμο που μπορεί να ακολουθηθεί ώστε να βγάζουμε τον νικητή. Στυλ λοιπόν για εμένα έχει αυτός/η/ο που κατάφερε να κλέψει την παράσταση για το 2021 και αυτή δεν είναι άλλη από την Ματίνα Παγώνη.

Η κ. Παγώνη φέτος ήταν σχεδόν καθημερινά στην τηλεόραση σε συζητήσεις που αφορούσαν την πανδημία και πάντα εντυπωσίαζε εκτός από το λόγο της με το μακιγιάζ, τα τολμηρά χρώματα και κυρίως για μένα προσωπικά με τον τρόπο που τα συνδύαζε όλα αυτά με το τρομερό κοκάλινο μπλε γυαλί. Η συγκεκριμένη εικόνα έγινε viral με καλά και κακά σχόλια, αλλά η ίδια μας δήλωσε πως «ντύνομαι extreme από πάντα».  Και είναι ευτυχισμένη και περνάει ωραία με αυτό και είναι μπροστάρισσα στον αγώνα των γιατρών και την ενημέρωση συγχρόνως. Και κυρίως σας τρολάρει όλους εκεί στα κανάλια και εμείς απλά χειροκροτάμε!

Μπράβο Ματίνα.

Βραβείο ανοησίας

Ανοησία, μεταξύ πολλών άλλων είναι η έλλειψη σκέψης, κοινώς η βλακεία. Το φετινό βραβείο ανοησίας μετά δόξας και τιμής αποδίδεται στον κ. Μπαλάσκα.

Στον συνδικαλιστή της ΕΛΑΣ ο οποίος πρέπει να είχε πατήσει το πόδι του για υπηρεσία από την μέρα που έγινε αστυνομικός. Πάντα πρώτος στα κανάλια και πάντα αδιάφορος  —για εμένα τουλάχιστον— καθώς όλες του οι δηλώσεις και τοποθετήσεις με έβρισκαν να διαφωνώ, κάθετα, οριζόντια και διαγώνια.

Σε μια στιγμή λοιπόν που όλη η χώρα είναι μουδιασμένη μετά την αποκάλυψητης δολοφονίας της Καρολάιν από τον πιλότο σύζυγό της και όχι από τους υποτιθέμενους κλέφτες, ο έκπτωτος πλέον συνδικαλιστής της ΕΛΑΣ μας ενημέρωσε πως για όλα υπάρχει λύση, αλλά και για το πόσο βλάκας ήταν ο πιλότος, όχι επειδή σκότωσε μια γυναίκα και έστησε μια ολόκληρη παράσταση, αλλά γιατί δεν ενήργησε σωστά μετά τη δολοφονία.

Για να είμαστε πιο ακριβείς τα λεγόμενά του έχουν ως εξής:

«Είναι βλάκας, διότι εκείνη τη στιγμή που σκότωσε τη γυναίκα του εάν ήταν ατυχές γεγονός μέσα στον θυμό του και μέσα στο ότι τα έχασε και τρελάθηκε, εάν έπαιρνε την αστυνομία δε θα έτρωγε ούτε 4 χρόνια φυλακή». 

Αυτό είναι μια ξεκάθαρη δήλωση ενός αστυνομικού για το πώς σκέφτεται όταν βλέπει ένα έγκλημα και περισσότερο μια γυναικοκτονία. Ελεύθερη μετάφραση: «Σκοτώστε τις παιδιά, αλλά μετά τρέξτε να το δηλώσετε ότι ήταν εν βρασμώ».

Και δυστυχώς όπως αποδεικνύουν οι αριθμοί πολύ ακολούθησαν τη συμβουλή του κ. Μπαλάσκα.  Λογικό πως μετά από αυτή την δήλωση του ήρθε ΕΔΕ, παρενέβη εισαγγελέας, τέθηκε σε διαθεσιμότητα, ο ίδιος ανακοίνωσε πως θα παραιτηθεί από την ΠΟΑΣΥ και ενώ ζούσαμε με την ελπίδα πως δεν θα τον ξαναδούμε, ήρθε ο Σεπτέμβρης, όταν και επανεμφανίστηκε στην Ελληνική τηλεόραση με την ιδιότητα του ενεργού συνδικαλιστή.

Είναι τελικά σε διαθεσιμότητα ο κ. Μπαλάσκας ή όχι…;

What the fuck στιγμή

Εδώ το βραβείο θα το δώσω σε κάποιον που με έκανε να γελάσω πολύ γιατί αν μη τι άλλο το γέλιο μας έλειψε πολύ. Κουτσαβάκη δικό σου!!! Φέτος σε γνώρισα και τρελάθηκα !!!! Πρώτη εμφάνιση στο Mega «Κοινωνία Ώρα μηδέν».

Είχε κάνει το παιδί ένα παράνομο κορονοπάρτυ, γιατί έτσι ήθελε. Το παράνομο κορονοπάρτυ ήταν μια συνάντηση φίλων με όργανα, φίλους, ποτά και μια πρόταση αρραβώνα.

Δεν ήταν πολλά άτομα, 5 στον αριθμό και μαζεύτηκαν να παίξουν όλοι μαζί το ρε ματζόρε, γιατί έτσι εκτονώνονται.  Ο Κουτσαβάκης λοιπόν βγήκε καλεσμένος στην εκπομπή, δεχόταν πλήθος αυστηρών ερωτήσεων στις οποίες απαντούσε σε όλες με τον δικό του μοναδικό τρόπο, όπως το «δεν είναι τα προβλήματα μας τα 3000 πρόστιμο και τα 200 ευρώ για τα δικαστικά έξοδα». Το πραγματικό πρόβλημα σύμφωνα με τον ίδιο ήταν ότι τους κάρφωσε ο πρώην της μελλοντικής του αρραβωνιαστικιάς και δυστυχώς χάλασε ο αρραβώνας.  Δυστυχώς η ανταπόκρισή του στις ερωτήσεις δεν ικανοποιούσε τους δημοσιογράφους, γιατί κυρίως δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν αν είναι πάρτυ ή όχι.

Εκεί  η Ανθή Βουλγαράκη(εξαιρετικότατη) αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και τον ρώτησε ευθέως και αυστηρώς ως εξής: 

• «Πρέπει να μαζευτείτε όλοι μαζί να παίξετε το ρε ματζόρε;Μας ενοχλείτε».Με ύφος «τώρα σας έσκισα συναδέλφους και ρεμπέτη».

Και ο Κουτσαβάκης απάντησε όπως θα θέλαμε να απαντήσουμε όλοι:

• «Γιατί σας καλέσαμε…;» χωρίς να είναι προκλητικό, χωρίς να θέλει να προσβάλλει. Απλά και αυθόρμητα.

Και μας άρεσε πολύ και γελάσαμε πολύ και ένα ευχαριστώ του χρωστάμε του παιδιού που βρίσκει το νόημα στην υγεία στις τέχνες. Και ναι σαφώς θα προσέχουμε, αλλά δεν θα μας κλέψετε και την ζωή.  Κουτσαβάκη θα σε στηρίζω στην «Φάρμα».

Φωτογραφία της Χρονιάς

Η συγκλονιστική αυτή εικόνα με την μαυροφορεμένη 81χρονη γυναίκα, την κ. Παναγιώτα, να κρατάει με το ένα χέρι της το στήθος και με το άλλο την τσάντα της, καθώς οι φλόγες πλησιάζουν το σπίτι της, έκανε το γύρο του κόσμου, έγινε εξώφυλλο στους Times και παρέπεμψε στον πίνακα του Έντβαρτ Μουνκ «Κραυγή».

Η φωτογραφία δεν χρειάζεται παραπάνω σχόλια, και ανήκει στον Κωνσταντίνο Τσακαλίδη του πρακτορείου SOOC που αποτύπωσε φωτογραφικά  τα προαναφερθέντα κατά την διάρκεια της κάλυψης των πυρκαγιών στις Γούβες Ευβοίας.

Βραβείο της Ξανθιάς

Θέλω να ξέρετε πως πάντα ξεκινάω με μεγάλα σχέδια για αυτά τα βραβεία και πάντα σταματάω, γιατί για πολλά από όσα βιώνουμε δεν μας φτάνουν οι λέξεις.

Και σήμερα που γράφω τα βραβεία στενοχωριέμαι που δεν μοιράζομαι πιο συχνά τις σκέψεις μου μαζί σας, και που δεν σας άκουσα περισσότερο, που δεν μοιραστήκαμε τις ιστορίες μας. Γιατί με το να λέμε τις ιστορίες μας μαθαίνουμε ποιοι είμαστε και ίσως να δούμε και ποιοι θα γίνουμε στο μέλλον.

Ευτυχώς όμως για εμάς μοιράστηκαν τις ιστορίες τους γυναίκες οι οποίες κακοποιήθηκαν και ακολούθησαν πολλές. Και ακολούθησαν και άντρες οι οποίοι επίσης μοιράστηκαν τις ιστορίες τους.  Αν μας είχαν μάθει να μοιραζόμαστε τις ιστορίες μας δεν θα μας άγγιζε κανείς, δεν θα μεγαλώναμε με βάρη και με φόβους. Δεν θα «πατούσαν» άνθρωποι πάνω μας για να φτιάξουν καριέρες και να γίνουν αυτό που δεν μπορούσαν να είναι ποτέ, δεν θα «πατούσαν» πάνω μας για να καλύψουν φόβους δικούς τους ή ελλείμματα ή πολλά άλλα που οδηγούν σε τέτοιες πράξεις και συμπεριφορές.

Και ως γυναίκα προς γυναίκες, άντρες, παιδιά και κάθε άνθρωπο και πλάσμα ανεξαρτήτως προσήμου, επιτέλους ας απαλλαχθούμε από τα «αρσενικά παλιάς κοπής», ας απαλλαχθούμε από τα «στοπ» στις ζωές μας, ας απαλλαχθούμε από την σιωπή.

Αυτό το βραβείο λοιπόν είναι αφιερωμένο σε εσάς που τολμήσατε, σε εσάς που ακολουθήσατε και σε εσάς που συνεχίζετε. 

Η δέσμευσή μου για το 2022 είναι να μοιράζομαι μαζί σας ιστορίες παλιές και καινούργιες.

Με βαθύτατη εκτίμηση

Η Ξανθιά

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.