Τα τεσσερα σκυλια του «Παρατηρητη της Θρακης» θυματα «δολοφονου» ζωων

Ι. Η συνήθης πρωινή καλημέρα

 

Είναι γνωστό ότι κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει κάθε μέρα, και, πλέον, κατάντησε ευχή από βάθους καρδιάς –να είμαστε γεροί και να συνεχίζουμε στους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας. Απευχόμενοι να μας συμβούν κακά ανεπανόρθωτα, όπως αρρώστιες και θάνατοι.

 

Σ’ αυτό το πλαίσιο της υπομονής ξεκινήσαμε και σήμερα τη μέρα μας με κατεύθυνση τον «Παρατηρητή της Θράκης», για το ραδιόφωνο πρώτα πρώτα και την εκπομπή «Με το Ν και με το Β» και αμέσως μετά για την εφημερίδα.

 

Πρώτη στάση για όλους μας, η καλημέρα στις τέσσερις ψυχές, στα τέσσερα ζωντανά που ζούσαν μαζί μας. Τη μεγαλόσωμη και καταδεκτική και τρυφερή Σειρήνα, μόνιμο κάτοικο του «Παρατηρητή» τα τελευταία τρία χρόνια με την οποία περάσαμε ουκ ολίγα. Η Σειρήνα ήρθε μόνη της, απ’ όλον τον πληθυσμό των αδέσποτων του οικισμού, και έμεινε μόνιμα. Γλυκό πλάσμα, την πάτησε αυτοκίνητο, έσπασε το πόδι της, έκανε τεράστια προσπάθεια μαζί με τον ακούραστο γιατρό της Αϊδίν Μουμίν που την παρακολουθούσε ν’ αναρρώσει, κι ήταν η χαρά μας κι η καλημέρα μας. Μεγαλόσωμη είχε ταλαιπωρηθεί στη ζωή της, το πάνω μέρος του κορμιού της ήταν γεμάτο σκάγια, και από το δεξί της μάτι έβλεπε θολά λόγω κακοποίησης. Η Σειρήνα μας, η μόνιμη κάτοικος-πρωί και βράδυ- του χώρου εργασίας μας, η «νοικοκυρά» του.

 

Κοντά στη Σειρήνα τον χειμώνα που μας πέρασε κατέφθασε κι ο ασπρόμαυρος Shippy, αρσενικός γεμάτος διάθεση για flirt που ό,τι περισσότερο αγαπούσε ήταν η Σειρήνα. Στο καταχείμωνο η παρέα διευρύνθηκε, στο ζευγάρι των ενηλίκων προστέθηκε και ο άρρωστος από ψώρα, σκελετωμένος Foxy, που με τη βοήθεια του γιατρού και τη φαρμακευτική αγωγή που του έκανε, έγινε και κούκλος και γερός.

 

Στην «οικογένεια» τελευταίο μέλος ήταν το μικρό που «ζεσταίνονταν» αγκαλιασμένο με το σωματάκι του νεκρού αδελφού του, το κουταβάκι που δεν είχε πού να πάει, και η μόνη τύχη του ήταν η ρόδα του αυτοκινήτου. Υποσιτισμένο και αρρωστούλι με δερματικό νόσημα ο Μερεντούλης μας, αφού πέρασε ένα μήνα στο μπαλκόνι του Νίκου Μαλαμά, εγκαταστάθηκε στην αυλή μας, κι ήταν πραγματικά το «παιδί» της «οικογένειας» που μαζί του η ζωή της έγινε πανηγύρι. Όλη μέρα παιχνίδι και χαρά, κι ατελείωτες ώρες ύπνου στο κρεβατάκι του, γιατί τα κουταβάκια, όπως κάθε μικρή σε ηλικία έμβια ζωή, με τον ύπνο τρέφεται…

 

Αυτά ήταν τα πλασματάκια, οι «εικονίτσες» του Θεού, που είχαμε κάθε μέρα και κάθε ώρα και κάθε στιγμή μαζί μας. Εδώ και χρόνια και μήνες…

 

 

II. H καλημέρα του μίσους

 

Ώσπου σήμερα η καθημερινότητά μας δεν ξεκίνησε με τον ίδιο τρόπο, γιατί είχε φροντίσει χέρι ανθρώπου συστηματικά και με πάθος να ξεκληρίσει ολόκληρη την «οικογένεια» των σκύλων που έμεναν μαζί μας… Συστηματικά, μέσα στο βράδυ ή νωρίς το πρωί, φέρνοντας σε τέσσερα μέρη τροφή –νωπά κρέατα με δηλητήριο- τα οποία τοποθέτησε σε τέσσερα ξεχωριστά μέρη –ακόμη κι έξω από το σπιτάκι του μικρού που κοιμόταν- για να είναι σίγουρος ότι κάθε σκυλί χωριστά, χωρίς να υπάρξει ο συνήθης ανταγωνισμός όταν η τροφή τοποθετείται σ’ ένα μέρος, θα φάει το δηλητηριασμένο φαγητό του, τη φόλα του.

 

Ένας άνθρωπος που παραβίασε ξένη ιδιοκτησία, σχεδίασε καταλεπτώς τη δολοφονία ζωντανών που ούτε σίτιζε ούτε είχε την έγνοια τους ούτε τον ενοχλούσαν… Γιατί δίπλα μας ούτε γειτονιά υπάρχει ούτε μικρά παιδιά που παίζουν ούτε τίποτα… Παραβίασε ιδιωτικό χώρο, χώρο κατοικίας ανθρώπων και ζώων και δολοφόνησε εν ψυχρώ.

 

Ο Μερεντούλης έπεσε αμέσως έξω από το σπιτάκι του, αγουροξυπνημένος, ο φρεσκοκουρεμένος και λεπτούλης Shippy μπροστά στο δηλητηριασμένο φαγητό του, ο γεμάτος υγεία και σωματώδης Foxy περπάτησε λίγα μέτρα προς την πίσω αυλή του «Παρατηρητή» και λίγο πιο κει, στη σκιά μιας πικροδάφνης, σαν σε σκιερή αγκαλιά, άφησε την τελευταία της πνοή και η Σειρήνα μας.

 

Η Σειρήνα και ο Foxy ήταν ακόμη στο τελευταίο άγγιγμά μας ζεστοί, φτερουγισμένοι όμως, όπως κι ο Μερεντούλης κι ο Shippy.

 

 

ΙΙΙ.Η πραγματικότητα της πράξης

 

Το περιπολικό της αστυνομίας έφτασε αμέσως στο πρώτο τηλεφώνημά μας, και, φυσικά, υποβλήθηκε μήνυση. Ο δράστης σαφώς και δε γνώριζε ή το μίσος του τον εμπόδιζε να κατανοήσει ότι το κτίριο έχει κάμερες, εντός κι εκτός, και εγγράφονται τα πάντα, και ο ίδιος.

 

Σημειωτέον ότι ειδοποιήθηκε και η Φιλοζωϊκή Κομοτηνής και η δικηγόρος πρόεδρός της Έλενα Δημοσθένους ήρθε στον τόπο, ειδοποίησε τις αρμόδιες υπηρεσίες, τα ζώα νεκροτομήθηκαν και τα υπολείμματα τροφών συνελέγησαν προς εξέταση!!!

 

Γιατί στα χρόνια της κρίσης τα σακάτικα, έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να δολοφονούμε ζωντανά, όπως στη Δράμα, ακόμη και με υδροκυάνιο, επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία.

 

Γιατί στα χρόνια της κρίσης τα σακάτικα, καταντήσαμε να δολοφονούμε ζώα, ακόμη και κατοικίδια, στα βήματα του τρικ που συμπεριλάμβανε στα εγχειρίδια εκγύμνασης φασιστών, ο Χίτλερ… Κάποιος αποκτούσε δηλαδή την ιδιότητα του δολοφόνου-υπηρέτη του φασισμού, όταν αποδεδειγμένα μπορούσε να βγάλει το μάτι μιας ζωντανής γάτας που προηγουμένως ο ίδιος είχε εκθρέψει…

 

Ούτε η φρίκη όμως ούτε το μίσος κουβεντιάζονται… Προχωρούν, ιδιαίτερα το δεύτερο, στα σκοτεινά… Κι ούτε είναι δικαιολογία οι επιπτώσεις της κρίσης επάνω μας, γιατί τότε δεν θα είχε μείνει ζωντανός άνθρωπος μέχρι τη σήμερον στη χώρα…

 

Δυστυχώς, στα χρόνια της κρίσης τα σακάτικα το μίσος είναι εκεί και βασιλεύει… Σακατεύοντας ψυχές και έμβια όντα. Όντα, εικόνες του θεού, η ζωή των οποίων είναι στο χέρι του, δική του φροντίδα κι ευθύνη… Εξ ου και ο ψαλμωδός, [ψαλμός ργ΄(103)] αιώνες τώρα προσπαθεί να μας συνετίσει υπενθυμίζοντας τη σχέση των όντων με τον δημιουργό τους:

 

«Πάντα προς σε προσδοκώσι, δούναι την τροφήν αυτών εις εύκαιρον· δόντος σου αυτοίς συλλέξουσιν»

 

ή

 

«Έθου σκότος και εγένετο νυξ, εν αυτή διελεύσονται πάντα τα θηρία του δρυμού. Σκύμνοι ωρυόμενοι του αρπάσαι, και ζητήσαι παρά τω Θεώ βρώσιν αυτοίς. Ανέτειλεν ο ήλιος και συνήχθησαν, και εις τα μάνδρας αυτών κοιτασθήσονται».

 

Κοιτασθήσονται, πώς όμως, όταν ο άνθρωπος εισέρχεται στις μάντρες τους και τα δολοφονεί;

 

Υ.Γ.: Ως υστερόγραφο… Αυτά τα τέσσερα ζωντανά του Θεού δεν πείραξαν ποτέ κανέναν κι ούτε είχαν διαφορές με κανέναν. Γιατί τότε την «πλήρωσαν» αυτά; Και είναι γενναιότητα να σκοτώνεις αυτόν που δεν μπορεί να αμυνθεί; Είναι αυτό ύψος ανθρώπου;           

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.