Τα αυτονοητα για τα μελη της ζητα η Περιφερειακη Ενωση Τυφλων Θρακης

«Στόχος να λειτουργήσει γραφείο και στην πόλη, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των μελών της αλλά και την οργάνωση μαθημάτων γραφής braille»

Την ανάγκη τοποθέτησης ηχητικών σημάνσεων στα φανάρια της Κομοτηνής, ως απαραίτητο συμπλήρωμα όσων λωρίδων όδευσης τυφλών υπάρχουν στους δρόμους της πόλης, τονίζουν με ανακοίνωσή τους τα μέλη της Περιφερειακής Ένωσης Τυφλών Θράκης, με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα λευκού μπαστουνιού που τιμάται στις 15 Οκτωβρίου.

Βέβαια, όπως σημειώνει ο κ. Ερσίν Μποζ, πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Τυφλών Θράκης και εκπαιδευτικός σε παιδιά τυφλά ή με μειωμένη όραση, οι ηχητικές σημάνσεις είναι μόνο ένα από τα ζητήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν τα μέλη της Ένωσης στην περιοχή μας, αλλά και σε όλη τη χώρα, μιας και η μέριμνα που υπάρχει για αυτούς από το κράτος είναι ελάχιστη, με αποτέλεσμα να βιώνουν πολλαπλούς αποκλεισμούς για πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα.

Η Περιφερειακή Ένωση ελπίζει πως σύντομα θα μπορέσει να συναντηθεί με τον Δήμαρχο Κομοτηνής κ. Γιάννη Γκαράνη για το θέμα των ηχητικών σημάνσεων, ενώ ελπίζει πως θα μπορέσει να λειτουργήσει σύντομα και γραφείο στην Κομοτηνή, ώστε να εξυπηρετεί καλύτερα και τα μέλη του στην πόλη αλλά και όσους έχουν ανάγκη.

Με προβλήματα από εμπόδια και όχι μόνο οι οδεύσεις τυφλών

Με την ανακοίνωσή της η Ένωση θυμίζει πως το λευκό μπαστούνι αποτελεί το σήμα κατατεθέν του τυφλού, λειτουργεί ως στήριγμα, οδηγός, ανιχνευτής και δίνει στον τυφλό το αίσθημα της αυτονόμησης της ανεξαρτησίας και της μη εξάρτησης του από φυσικά πρόσωπα. Η χρήση του Λευκού Μπαστουνιού, τονίζεται, στην καθημερινή ζωή της πόλης από τυφλούς και μερικώς βλέποντες πολίτες σηματοδοτεί την πρόοδο και την εξέλιξη όλης της κοινωνίας.

Για να εκτελέσει όμως αυτό τον σκοπό του, χρειάζεται προσβασιμότητα, και ελεύθερες λωρίδες χωρίς εμπόδια, κάτι το οποίο, αναφέρει ο κ. Μποζ, δυστυχώς δεν είναι αυτονόητο.

Μάλιστα όπως σημειώνει, ακόμα και όταν δεν υπάρχουν εμπόδια, δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα άτομα με προβλήματα όρασης. Και αυτό γιατί οι διάδρομοι, και αυτό είναι πανελλαδικό φαινόμενο, τοποθετούνται όχι λόγω ευαισθησίας προς τα άτομα αυτά, αλλά γιατί είναι προαπαιτούμενο των χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, για να γίνουν ασφαλτοστρώσεις και επισκευές πεζοδρομίων.

Αυτό όμως έχει σαν αποτέλεσμα να μην κατασκευάζονται απαραίτητα ορθά, γιατί δεν υπάρχει μια ολιστική μελέτη για να αποτελέσουν ένα ενιαίο δίκτυο. Αν προστεθεί σε αυτό τα εμπόδια που τοποθετούνται χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, όπως παρτέρια, τραπέζια, κτλ, τότε η κατάσταση δείχνει πως δεν υπάρχει σεβασμός στην αναπηρία.

Χρειάζεται πολιτική βούληση για τα φανάρια

Όσο για το θέμα των ηχητικών σημάνσεων στα φανάρια της Κομοτηνής, ο κ. Μποζ σημείωσε πως είναι μια πόλη που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τις ελληνικές πόλεις στην προσβασιμότητα, κάτι που αποδεικνύεται από την Ευρωπαϊκή διάκριση με την «Ειδική μνεία για την πόλη που αντιμετώπισε την προσβασιμότητα σαν ευκαιρία» στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Προσβάσιμων Πόλεων 2021 (Access City Award).

Αυτή η διάκριση, καθιστά πιο επιτακτική την ανάγκη της τοποθέτησης των ηχητικών σημάνσεων στα φανάρια  της πόλης, ώστε να συμπληρώσουν ακόμα ένα κομμάτι στο παζλ της προσβασιμότητας.

Άλλωστε, τόνισε, το κόστος δεν είναι πολύ υψηλό, ιδιαίτερα σε σχέση με άλλες δαπάνες που κάνουν οι δήμοι. Ως παράδειγμα πολιτικής βούλησης έφερε το Δήμο Αλεξανδρούπολης, όπου η δημοτική αρχή μέσα σε μερικές μέρες από την εγκατάστασή της, προχώρησε στην τοποθέτηση των σημάνσεων, όμως η Ξάνθη και η Κομοτηνή βρίσκονται ακόμα πίσω.

Απαραίτητη η εκπαίδευση στην κινητικότητα και τον προσανατολισμό

Το πρόβλημα όμως στην Ελλάδα, είναι βαθύτερο. Και αυτό γιατί για να κινηθεί ένα άτομο με προβλήματα όρασης στην πόλη, θα πρέπει πρώτα να εκπαιδευτεί στην κινητικότητα και τον προσανατολισμό, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιεί το μπαστούνι, το οποίο αποτελεί και το μέσο χειραφέτησής του.

Όμως στην χώρα μας δεν υπάρχει κρατική υπηρεσία που να φροντίζει για την εκπαίδευση όσων το επιθυμούν στην κινητικότητα και τον προσανατολισμό. Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών είχε δύο υπαλλήλους, το κόστος των οποίων καλύπτεται από ιδίους πόρους, και αυτή την περίοδο έχει απομείνει μόνο ένας, που δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες εκπαίδευσης.

Αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς πως αυτή η εκπαίδευση απαιτεί μήνες για να ολοκληρωθεί, φαίνεται πως το σύστημα χωλαίνει σημαντικά σε αυτό το κομμάτι. «Θα έπρεπε να είναι μια υπηρεσία, όπως για παράδειγμα η φυσιοθεραπεία, μέσα από την οποία θα εκπαιδεύονταν όλοι όσοι το έχουν ανάγκη» ανέφερε ο κ. Μποζ.

Και η έλλειψη μέριμνας δεν σταματά εκεί. Τα βοηθήματα που χρειάζεται ένα παιδί ή ένας ενήλικος με προβλήματα όρασης, όπως στο σχολείο, ή για να κάνει προσβάσιμο τον Η/Υ του, τα καλύπτουν εξολοκλήρου από την τσέπη τους, χωρίς ελάφρυνση ούτε καν στο ΦΠΑ.

Ως παράδειγμα έφερε την αναβάθμιση ενός υπολογιστή, από παλιότερο μοντέλο δεκαετίας, σε ένα καινούριο, έχει ένα επιπλέον κόστος για το ειδικό πρόγραμμα για άτομα με προβλήματα όρασης άνω των 500 ευρώ, κάτι που δεν καλύπτεται από κανένα φορέα.

Σκέψεις για εντονότερη δραστηριοποίηση στην Κομοτηνή

Η Περιφερειακή Ένωση κάνει προσπάθειες, τα τελευταία χρόνια, για την επιμόρφωση των μελών της, με δωρεάν μαθήματα γραφής braille, παρόλο που ο σχεδιασμός τους έχει καθυστερήσει λόγω της πανδημίας.

Ο κ. Μποζ σημείωσε πως μαθήματα γίνονται σε Ξάνθη και Αλεξανδρούπολη, όπου έχει γραφεία η Ένωση, και κάνουν προσπάθειες να αποκτήσουν, με τη βοήθεια του Συλλόγου Ατόμων με Αναπηρία Ροδόπης, ζητώντας και την αρωγή του Δήμου, ένα γραφείο στην Κομοτηνή, στο οποίο θα βρίσκεται κάποιες ημέρες της εβδομάδας η γραμματέας της, μιας και υπάρχουν μέλη τους που κατοικούν στην πόλη μας.

«Να έρθουμε πιο κοντά, να αποκτήσουμε νέα μέλη, και σε βάθος διετίας να ξεκινήσουμε την εκμάθηση της γραφής braille και στην Κομοτηνή» ανέφερε, ώστε να μάθουν την γραφή και όσοι έχουν προβλήματα όρασης, αλλά και οι συγγενείς πρώτου βαθμού τους δωρεάν. Επιπλέον προσφέρουν και μαθήματα, με συγκεκριμένο κόστος, για όσους θέλουν να πάρουν πιστοποίηση στη γραφή για εκπαιδευτικούς λόγους.

Δυστυχώς υπάρχουν περιορισμοί στην ταχύτητα με την οποία μπορούν να γίνουν αυτές οι προσπάθειες, ιδιαίτερα εν μέσω πανδημίας. Την ίδια ώρα πρέπει να αφιερωθεί σημαντικός χρόνος στην στήριξη των μελών τους στην πρόσβασή τους στις επιτροπές, που πρέπει να περνούν ανά διετία.

Και αυτό γιατί αν δεν γίνουν όλα σωστά, ακόμα και η παραμικρή έλλειψη μπορεί να σημάνει κόψιμο, ή μείωση της αναπηρίας, που με την σειρά του θα φέρει προβλήματα στα επιδόματα, στις εκπτώσεις λόγω αναπηρίας, ακόμα και με την κατοχή του οχήματος.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.