Πρεμιερα, μετα απο δυο χρονια, για το θεατρικο εργαστηρι του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνης

Άννα Μαχαιροπούλου, σκηνοθέτης

«Καλούμε όλους όσους μας ακολουθούν χρόνια, να συμμετάσχουν στην χαρά της επιστροφής μας στην σκηνή»

Μετά από δύο χρόνια απουσίας από το θεατρικό σανίδι τους ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής και δύο χρόνια διαδικτυακής επαφής μεταξύ τους τα μέλη του τμήματος ενηλίκων του Θεατρικού Εργαστηρίου επέστρεψαν με την παράσταση «Όνειρο Νύχτας Καλοκαιρινής» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Η παράσταση έκανε πρεμιέρα χθες και να αναμένεται να ολοκληρώσει τον κύκλο της την προσεχή Κυριακή, 29 Μαΐου, με ένα πλήθος συντελεστών που αναλαμβάνουν να «ξετυλίξουν» τον μαγικό, και όχι μόνο κόσμο, που δημιούργησε ο πλέον δημοφιλής συγγραφέας, σε σκηνοθεσία της κ.Άννας Μαχαιροπούλου.

Η σκηνοθέτης της παράστασης μίλησε στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» μεταφέροντας την χαρά και τον ενθουσιασμό τόσο της ιδίας όσο και των υπολοίπων συντελεστών στην δια ζώσης λειτουργία του εργαστηρίου πολύ δε περισσότερο στην σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ, χαρακτηρίζοντας την συγκεκριμένη παράσταση «ένα μικρό πανηγύρι».

Ερωτηθείσα για την τρέχουσα χρονιά που επέστρεψαν πιο κοντά στην πρότερη κανονικότητα, ήτοι και στις δια ζώσης συναντήσεις και πρόβες, η κ. Μαχαιροπούλου έκανε λόγο για ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια η χαρά που προσφέρει το αίσθημα της ελευθερίας και η δυνατότητα να κάνει κανείς αυτό που αγαπάς και από την άλλη όμως το αίσθημα της συνεχούς ανασφάλειας για το τι θα ακολουθήσει την επόμενη εβδομάδα, ποια τα μέτρα που θα βρίσκονται σε ισχύ, τι θα επιτρέπεται και τι όχι.  Άλλωστε όπως εξήγησε το ίδιο συνέβη και τα προηγούμενα δύο χρόνια, που υπήρχε και ο προγραμματισμός και η προετοιμασία των παραστάσεων οι οποίες ακυρώθηκαν λόγω της πανδημίας. Συμπεριλαμβανομένου και του γεγονότος ότι μεταξύ των μελών υπήρξαν και περιπτώσεις νόσησης και καραντίνας, η προσπάθεια των μελών όπως την χαρακτήρισε η ίδια φάνταζε σαν ένας «αγώνας μετ’ εμποδίων».

Στην παράσταση αυτή καθ’ αυτή η ίδια εξήγησε πως η επιλογή του έργου έγινε με βάση τον αριθμό των μελών του εργαστηρίου που άλλωστε πάντα κρίνει και την ετήσια παράστασή του. Το έργο αυτό καθ’ αυτό είναι ένα αγαπημένο έργο της ίδιας, το οποίο έχει δουλέψει και στο παρελθόν. Όπως εξήγησε πρόκειται για μία

αρκετά περίπλοκη ιστορία, με πολλά επίπεδα, όπως άλλωστε όλα τα έργα του Σαίξπηρ, διότι μπλέκει τρεις διαφορετικούς κόσμους, τον κόσμο των απλών, και σχεδόν άξεστων ανθρώπων, των ευγενών και των κόσμο των ξωτικών.

«Αυτοί οι κόσμοι μπλέκονται μια νύχτα καλοκαιρινή, αναφέρεται κυρίως στην εποχή γύρω από την ισημερία τον Ιούνιο, επομένως είμαστε και χρονικά κοντά» ανέφερε εξιστορώντας την υπόθεση που κινείται γύρω από τον έρωτα της Ερμίας και του Λύσσανδρου, που ερχόμενοι αντιμέτωποι με τα διαφορετικά σχέδια της οικογένειας της Ερμίας αποφασίζουν να κλεφτούν στο δάσος. Εκεί τους ακολουθεί ο Δημήτριος, ο σύζυγος που επέλεξε για την Ερμία η οικογένειά της, με σκοπό να τους πιάσει, ο οποίος ενημερώθηκε από την καλύτερη φίλη και ερωτευμένη μαζί του φίλη της Ερμίας. Στο ίδιο δάσος υπάρχει μια ομάδα άξεστων μαστόρων από την Αθήνα, που επιθυμούν να δημιουργήσουν ένα θεατρικό έργο για να το παρουσιάσουν ως γαμήλιο δώρο στον άρχοντα Θησέα, επιλέγοντας το μέρος ως το καλύτερο για να κάνουν τις πρόβες τους κρυφά, ενώ στο ίδιο δάσος μαίνεται ένας πόλεμος ανάμεσα στην Βασίλισσα και τον Βασιλιά των ξωτικών γεγονός που δημιουργεί ανισορροπία στην φύση καθώς αντιπροσωπεύουν τις ενέργειες της φύσης.

«Οι τρεις αυτοί κόσμοι μπλέκουν σε ένα απίστευτο γαϊτανάκι παρεξηγήσεων και μεταμορφώσεων, μέχρι να δοθεί η λύση όπου τα ζευγάρια καταλήγουν να πάρει το καθένα το ταίρι που αγαπάει και οι μάστορες να παρουσιάσουν την γελοιωδέστατη παράστασή τους, μια πάρα πολύ αστεία και άξεστη παράσταση, διότι οι άνθρωποι δεν κατέχουν την τέχνη του θεάτρου» εξήγησε η ίδια τονίζοντας πως ο Σαίξπηρ στο συγκεκριμένο έργο «βάζει το θέατρο μέσα στο θέατρο».

Η ίδια τόνισε πως «παρόλο που φαίνεται ότι το έργο μιλάει για τον έρωτα και πόσο φευγαλέα και αληθινή μπορεί να είναι η αγάπη, πιο υπόγεια θέτει και άλλα ερωτήματα που αφορούν στο κατά πόσο η ίδια η ζωή μας είναι αληθινή και κατά πόσο όλα είναι ένα όνειρο το οποίο ζούμε» υπογραμμίζοντας πως «ο Σαίξπηρ στο σύνολο του έργου του θέτει θεμελιώδη και σε κάποιες των περιπτώσεων βαριά ερωτήματα, με τρόπο που ούτε καν το καταλαβαίνει ή θεωρεί ο θεατής ότι του επιβάλλονται».

Κλείνοντας η κ. Μαχαιροπούλου απηύθυνε πρόσκληση συμμετοχής προς όλους στην παράσταση, πρόσκληση συμμετοχής «στην δική μας χαρά που αφορά την επιστροφή μας στην σκηνή».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.