Πολυχωρος πολιτισμου το Δημοτικο Σχολειο των Προσκυνητων
Πριν από περίπου 10 μήνες, συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του 2016, στις σελίδες του «ΠτΘ» φιλοξενήσαμε εκτενές ρεπορτάζ σχετικά με τον εθελοντικό καθαρισμό του Δημοτικού Σχολείου των Προσκυνητών, που διοργάνωσαν και έφεραν εις πέρας με επιτυχία ομάδα κατοίκων του οικισμού.
Όπως γράφαμε τότε το Δημοτικό Σχολείο των Προσκυνητών έκλεισε τις πόρτες που πριν από δέκα, σήμερα, χρόνια, παρά το γεγονός ότι 13 παιδιά φοιτούσαν σε αυτό την ώρα που η νομοθεσία επιτρέπει τη λειτουργία σχολικών μονάδων που διαθέτουν από 8 μαθητές και πάνω.
Το κτίριο από κει και ύστερα, παραμένει αναξιοποίητο, παρά τις προσπάθειες κατοίκων του οικισμού για την επαναχρησιμοποίηση του, όχι απαραιτήτως ως σχολική μονάδα, αλλά αξιοποιώντας το με τέτοιο τρόπο που θα αναδείκνυε και θα προσέθετε αξία στην περιοχή.
Στο ρεπορτάζ εκείνο ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Προσκυνητών κ. Πάνος Παρασκελίδης είχε καταθέσει προτάσεις αξιοποίησης του σχολείου, μεταξύ των οποίων η στέγαση στο εν λόγω κτίριο μίας γεωκτηνοτροφικής σχολής, πρόταση η οποία ωστόσο μέχρι στιγμής δεν έχει βρει «ευήκοα ώτα».
Με αφορμή τις εξελίξεις σε ότι αφορά το κτίριο της παιδικής βιβλιοθήκης Ξυλαγανής, εκφράστηκαν μέσω των social media απορίες σχετικά με το τι μέλλει γενέσθαι με το δημοτικό σχολείο, προκαλώντας την νέα απάντηση του κ. Παρασκελίδη στην επίσημη σελίδα του οικισμού στο facebook.
Στην ανάρτηση του αυτή η ο κ. Παρασκελίδης επανέρχεται με την πρόταση της χρήσης του κτιρίου, ως πολυχώρο δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων από τους κατοίκους του οικισμού, ως δανειστική βιβλιοθήκη ακόμα και ως χώρο στέγασης κάποιων εκ των αρχείων του συνεταιρισμού και της κοινότητας, σημειώνοντας επίσης τις ανάγκες του κτιρίου, η αποκατάσταση των οποίων όπως εξήγησε έχει ήδη δρομολογηθεί.
Εργασία αποκατάστασης με την συνδρομή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας αλλά και του Δήμου Μαρωνείας – Σαπών που στάθηκε αρωγός στην προσπάθεια αυτή.
Η νέα πρόταση του συλλόγου για να βγει από τη λήθη το δημοτικό σχολείο των Προσκυνητών, έγινε αποδεκτή με θέρμη από τους διαδικτυακούς ακολούθους της σελίδας του Συλλόγου, οι οποίοι έσπευσαν να χαιρετίσουν την πρωτοβουλία, επισημαίνοντας την αξία της συλλογικής δουλειάς, προσφερόμενοι μάλιστα αρκετοί εξ αυτών να συνδράμουν ,κατά το δυνατόν, στην υλοποίησή της.
Ο κ. Παρασκελίδης κλείνοντας χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα για όσους έσπευσαν να «εκμεταλλευτούν» το γεγονός, συνδέοντάς το με τις εξελίξεις στο ζήτημα της δημοτικής βιβλιοθήκης της Ξυλαγανής, ξεκαθαρίζοντας πως «ουδεμία σχέση δεν έχει ο ένας αγώνας με τον άλλον» και στέλνοντας σαφές μήνυμα πως «αν κάποιοι έμαθαν εδώ και δεκαετίες να τρέφονται από το διχασμό καλά θα κάνουν να λουφάξουν σε μία γωνία, κάνοντας την αυτοκριτική τους, αλλιώς θα παραμείνουν απομονωμένοι στο περιθώριο».
Αναλυτικά η ανάρτηση του κ. Παρασκελίδη – την οποία μπορείτε να δείτε αυτούσια και εδώ – έχει ως εξής:
Ήταν Κυριακή 4 Ιουνίου 2017 όταν τα φώτα στο δημοτικό σχολείο άναψαν πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια από ηλεκτρολόγους της ΔΕΗ που ήρθαν για αυτοψία. Αυτό δεν το είχα δημοσιεύσει τότε γιατί με ενδιαφέρει το τελικό αποτέλεσμα. Επειδή όμως εκφράστηκαν ιντερντετικά απορίες για το τι μέλλει γενέσθαι με το νέο δημοτικό θα απαντήσουμε εμείς, επίσης ιντερνετικά.
Πρώτα από όλα αυτό που θέλουμε για το σχολείο είναι ηλεκτρικό ρεύμα, νερό και αποκατάσταση των σπασμένων τζαμιών, ώστε το κτήριο να χρησιμοποιηθεί ως πολυχώρος δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων του χωριού μέχρι η πολιτεία να αποφασίσει να το αξιοποιήσει με κάποιον άλλο τρόπο. Συγκεκριμένα υπάρχει η επιθυμία από το χορευτικό για τη χρήση του γυμναστηρίου, για δημιουργία αίθουσας δανειστικής βιβλιοθήκης, αίθουσας με επιτραπέζια παιχνίδια, αίθουσα με όργανα γυμναστικής και βάρη, ενδεχομένως μία αίθουσα να δοθεί για στέγαση των αρχείων του συνεταιρισμού και της Κοινότητας. Φυσικά στο χώρο δεν θα μπαίνει όποιος θέλει ότι ώρα θέλει. Κλειδιά θα έχουν συγκεκριμένα άτομα και θα ανοίγει πάντα παρουσία κάποιου υπευθύνου.
Οφείλουμε να κάνουμε αυτή την προσπάθεια επειδή το χωριό μας, όπως έχω ξαναδηλώσει έχει ένα σημαντικό ανθρώπινο κεφάλαιο που πρέπει να κρατήσουμε ειδικά στη νέα γενιά, έστω τα Σαββατοκύριακα και τους θερινούς μήνες. Αν μπορέσουμε να το κρατήσουμε καλώς, αν δεν είμαστε άξιοι να το διαφυλάξουμε τότε υπάρχουν άλλες λύσεις όπως η παραχώρηση σε κάποιο φορέα. Σε καμία περίπτωση δεν θα επιτρέψουμε να γίνει σαν το παλιό σχολείο, που για εκείνο συζητούμε με κάποιο φορέα για την δυνατότητα αξιοποίησής του. Αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.
Αυτά σε ότι αφορά το τι θέλουμε για το νέο δημοτικό.
Εργαζόμενος τα τελευταία 2 χρόνια στον ΑΗΣ Κομοτηνής-ΔΕΗ είχα την ευκαιρία πριν από έξι μήνες, να κάνω μία συζήτηση με τον διευθυντή του εργοστασίου κ. Περικλή Στρατηγόπουλο και να του ζητήσω προφορικά και εγγράφως την υλικοτεχνική του βοήθεια όπως επίσης και σε ανθρώπινο δυναμικό, για την λύση των μεγάλων ηλεκτρολογικών προβλημάτων του σχολείου. Ο άνθρωπος δέχτηκε από την πρώτη στιγμή να προσφέρει στα πλαίσια των κοινωφελών δράσεων της εταιρείας, μία προσφορά που έγινε δεκτή με γνώση του Δήμου και με ευχαρίστηση. Και μία προσφορά που θα ολοκληρωθεί το αργότερο έως το πρώτο δεκαήμερο του ερχόμενου Σεπτέμβρη.
Την ηλεκτρολογική αποκατάσταση περιμένει και ο Δήμος για να αναλάβει αμέσως μετά την αποκατάσταση των τζαμιών και των υδραυλικών.
Άλλωστε από την αρχή του έτους ο δήμαρχος Γιάννης Σταυρίδης, μου δήλωσε πως ήταν σε κάθε περίπτωση έτοιμος για τις όποιες αποκαταστάσεις χρειαστούν.
Όλα τα παραπάνω προφανώς δεν έχουν καμία σχέση με το κτίριο της παιδικής βιβλιοθήκης Ξυλαγανής, ούτε έχει καμία σχέση ο ένας αγώνας με τον άλλον. Άλλωστε όσοι επιθυμούν την επαναλειτουργία της βιβλιοθήκης, ας ορίσουν μεταξύ τους εθελοντές να την ανοίγουν κάποιες ώρες την εβδομάδα. Φαντάζομαι ότι δεν θα έχουν την απαίτηση να ορίσει ο δήμος υπάλληλο γι’ αυτόν τον λόγο.
Επίσης στο χθεσινό «άρθρο» διαβάσαμε και βαριές κουβέντες από αγνώμονες περί λήθαργου, λαλίστατων που λουφάζουν για να μην ενοχλήσουν τους φίλους τους στην εξουσία. Επειδή ο κόσμος δεν είναι χαζός και βλέπει, αυτό που είδε το τελευταίο διάστημα ήταν κάποιους ελάχιστους και λαλίστατους το τελευταίο διάστημα στα καφενεία να προσπαθούν να διχάσουν τον κόσμο σε σανκιώτες και μπογαλικιώτες, νομίζοντας ότι έτσι θα δημιουργήσουν την πελατεία τους κάνοντας ταυτόχρονα ζημιά στο χώρο του συλλόγου.
Αν κάποιοι έμαθαν εδώ και δεκαετίες να τρέφονται από το διχασμό καλά θα κάνουν να λουφάξουν σε μία γωνία, κάνοντας την αυτοκριτική τους, αλλιώς θα παραμείνουν απομονωμένοι στο περιθώριο. Κι ας αναλογιστούν κάτι που θα έπρεπε να γνωρίζουν, πως η διχόνοια δεν είναι στρατιωτική αρετή.
Σε κάθε περίπτωση εμένα, ας με χτυπήσουν όσο θέλουν. Μη διανοηθούν όμως να ξαναδημιουργήσουν πρόβλημα στον πολιτιστικό σύλλογο και το Δ.Σ. του.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
