Μια κιβωτος Θρακιωτικων κειμηλιων απο την Αθηνα στην Κομοτηνη
Το πρώτο αντικείμενο της Θρακιώτικης Συλλογής του κ. Γιώργου Αρβανίτη, που σήμερα περιλαμβάνει χιλιάδες είδη, μεταξύ των οποίων και 500 φορεσιές, το απέκτησε σε ηλικία 11 ετών. Ήταν ένας αμπάς, ένα αντρικό σακάκι του προπάππου του, το οποίο το έφερε από το Ορταξί της Ανατολικής Θράκης.
Από τότε, και για τα επόμενα 45 χρόνια, ο κ. Αρβανίτης έχει συγκεντρώσει ένα εντυπωσιακό αριθμό κειμηλίων, από όλη τη Θράκη, όπου εκτεινόταν ο Ελληνισμός μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, με την προοπτική να δημιουργήσει ένα Μουσείο Θρακιώτικης Κληρονομιάς στην Αθήνα, με σκοπό να γίνουν όσο το δυνατόν περισσότεροι Έλληνες κοινωνοί του τεράστιου πολιτισμού της Θράκης, που χάνεται με τα χρόνια.
Μερικές από αυτές τις φορεσιές, μαζί με εικονίσματα, είδη προικός, ακόμα και νυφικά κρεβάτια, εκτέθηκαν όλο το Σαββατοκύριακο στο φουαγιέ του Μεγάρου Μουσικής Κομοτηνής, στο πλαίσιο της Επετειακής Διημερίδας με τίτλο: «Η Θράκη στα χρόνια της απελευθέρωσης-ενσωμάτωσης με την Ελλάδα».
Ο όγκος των κειμηλίων που έχει συγκεντρωθεί απαιτούν ξεχωριστό χώρο αποθήκευσης, σύμφωνα με τον κ. Αρβανίτη, που μετά από την παρότρυνση του Περιφερειάρχη κ. Χρήστου Μέτιου και της Εκτελεστικής Γραμματέα κ. Ζωής Κοσμίδου, δέχτηκε να φέρει μέρος τους στην πόλη μας, στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 ετών Ελεύθερης Θράκης.
Πάνω από 500 φορεσιές
Η Συλλογή περιλαμβάνει εκθέματα της Θράκης, από φορεσιές, μέχρι είδη που παρουσιάζουν όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής των κατοίκων της, από τα αστικά κέντρα μέχρι τους οικισμούς.
Ο κ. Αρβανίτης έχει στη συλλογή του περίπου 500 φορεσιές, ένα μικρό μέρος από τις οποίες παρουσιάστηκαν στην Κομοτηνή. Ανάμεσα σε αυτές η στολή της Αμαλίας, που είναι της Αίνου, καθώς και Γκαγκαβούζικες φορεσιές Αρβανίτικες, από τα 9 χωριά, από τους Μάρηδες, από την Ανατολική Ρωμυλία, ακόμα και οι Σουφλιώτικες με τα ολομέταξα. «Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Πολιτισμός της Θράκης είναι τεράστιος» σημείωσε.
Ανάμεσα στα υπόλοιπα εκθέματα, περιλαμβάνονται πρωτότυπα έγγραφα, τσεβρέδες, κοσμήματα, κεντήματα, υφαντά έργα τέχνης, αντικείμενα λαϊκής τέχνης αλλά και της αρχοντικής Θράκης.
Στόχος η δημιουργία Μουσείου Θρακιώτικης Κληρονομιάς
«Η συλλογή αυτή ξεκίνησε σε ηλικία 11 ετών, με πρώτο απόκτημα έναν αμπά, ένα αντρικό σακάκι του προπάππου μου που το έφερε από το Ορταξί της Ανατολικής Θράκης» σημείωσε, και από εκεί ξεκίνησε να συλλέγει, για σχεδόν 45 χρόνια, διάφορα αντικείμενα.
Όλη αυτή η προσπάθεια γίνεται εκ του υστερήματος και όχι του περισσεύματός του, έσπευσε να διευκρινίσει ο ίδιος, εκμυστηρευόμενος πως κάποια πράγματα του τα έχουν χαρίσει, ενώ κάποια άλλα τα ζήτησε με πολύ κόπο, και του τα έχουν δώσει, καθώς «για κάποιους είναι λίγο δύσκολο να προσφέρουν ένα κειμήλιο το οποίο έχουν από τη Θράκη» ανέφερε.
Ο σκοπός για τον οποίο πάντα συγκέντρωνε όλα αυτά, ήταν να δημιουργηθεί ένα Μουσείο Θρακιώτικης Κληρονομιάς στο κέντρο της Ελλάδας, στην Αθήνα. «Οι άνθρωποι φεύγουνε, τα αντικείμενα μένουν, και πρέπει όλοι να προσπαθούμε να μείνει η μνήμη του πολιτισμού της Θράκης» ανέφερε.
Και αυτή η μνήμη μπορεί να εμπεριέχεται από τα μεγαλύτερα μέχρι τα μικρότερα αντικείμενα, για αυτό και στη συλλογή υπάρχουν γραμματόσημα από την απελευθέρωση του 1913, με επιγραφή Γκιουμουλτζήνα και Δεδεαγατς, γραμματόσημα της Ύπατης Αρμοστείας της Ανατολικής Θράκης κ.α.
Την ίδια ώρα θέλει να αναδείξει και άγνωστες πτυχές της παράδοσης της Θράκης, όπως τα κοπανέλια, που ενώ πολλοί νομίζουν πως είχαν μόνο στα Επτάνησα, είχε και όλη η Θράκη.
Συνεχής η αναζήτηση για κειμήλια
Η αναζήτηση των κειμηλίων αυτών δεν είναι εύκολη υπόθεση, ενώ δυστυχώς πολλά από αυτά έχουν καταστραφεί. «Πάρα πολλοί άνθρωποι είχαν μια τάση να φύγουν από επάνω τους, και δυστυχώς πάρα πολλά κειμήλια και έργα τέχνης πετάχτηκαν στην πυρά, γιατί υπήρχε μια τάση όταν πεθαίνει κάποιος να καίνε τα ρούχα, για να φύγει από πάνω τους το βάρος» σημείωσε ο κ. Αρβανίτης, κάτι που χαρακτήρισε βανδαλισμό της παράδοσης.
Ευτυχώς κάποιοι άνθρωποι δεν ακολούθησαν αυτή την τακτική, σημείωσε, και έτσι παρέμειναν τα αντικείμενα.
Κάποιοι τα κρατούν ακόμη με σκοπό να τα δώσουν σε συγγενικά τους πρόσωπα, κάτι θετικό κατά τον κ. Αρβανίτη, όμως θεωρεί πως αν κάποιος δεν έχει να δώσει αυτά τα κειμήλια σε κάποιον συγγενή, το καλύτερο θα ήταν να τα δώσουν, ώστε να αναδειχθεί η συνέχεια του Θρακικού Πολιτισμού.
«Το να έχεις μέσα σε ένα συρτάρι δύο τσεβρέδες, είναι καλό, αλλά όταν είναι 500 μαζί, φαίνεται η αρχοντιά και η συνέχεια του τσεβρέ, που ξεκινά από τους διπλής όψεως, που είναι πανομοιότυπα κεντημένοι, μέχρι τη δεκαετία του ’80 όταν ήταν σταμπαρισμένη και αγόραζαν νήμα και το κεντούσαν» ανέφερε.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
