Μακεδονικο προσκλητηριο απο τον Σπαρτακο

Κάλεσμα για συμμετοχή στη συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, απευθύνει μέσω ανακοίνωσής της η δημοτική παράταξη του Σπάρτακου. Ενθυμούμενη το συλλαλητήριο του 1992 η δημοτική παράταξη καλεί τους πάντες στη συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη την ερχόμενη Κυριακή δηλώνοντας πως «συμφωνούμε με το πνεύμα και το μήνυμα της διοργάνωσης». 

Αναλυτικά η ανακοίνωση: 

«Την ερχόμενη Κυριακή, 21 Ιανουαρίου, στις 2 το μεσημέρι, ο ελληνισμός έχει προσκλητήριο στη Θεσσαλονίκη. Για μιαν ακόμη φορά διακυβεύεται το όνομα της Μακεδονίας και αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πιο δύσκολα απ’ ὀ,τι το 1992. Τότε τα κόμματα, η διοικούσα Εκκλησία και όλο το εξαρτώμενο σύστημα στήριξε το συλλαλητήριο και οδήγησε στην δήλωση των πολιτικών αρχηγών που απέκλειε το όνομα Μακεδονία και τα παράγωγά του από την σκοπιανή χρήση. Σήμερα ο ελληνικός λαός, προδομένος σε όλα τα πεδία από την πολιτική φάρα, την προσκυνημένη ψευδο-ελίτ, παλεύει να στήσει από τα κάτω μια αντίδραση στο ξεπούλημα που μεθοδεύεται ΚΑΙ στο θέμα αυτό. Κι αν συμβιβάστηκε με τη φτώχεια που του επιβλήθηκε, την αξιοπρέπειά του δεν την απεμπολεί. Εμείς, ως Παράταξη Πολιτών ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, συμφωνούμε με το πνεύμα και το μήνυμα της διοργάνωσης, συμμετέχουμε ενεργά και καλούμε τους πάντες στη Θεσσαλονίκη. Να δώσουμε μιαν απάντηση σε ντόπιους και ξένους πλαστογράφους και εξουσιαστές ότι καμμιά Μακεδονία δεν υπάρχει πέρα από την ελληνική, κι όποιος μηδίζει προς άλλες αντιλήψεις θα τιμωρηθεί όπως του αξίζει». 

«Στα παπούτσια του Κοτζιά, με ελληνική ψυχή και νου» 

Την ίδια ώρα σε κείμενο του με τίτλο «Στα παπούτσια του Κοτζιά, με ελληνική ψυχή και Νου», ο επικεφαλής του Σπάρτακου κ. Κώστας Καραΐσκος εκφράζει τη δική του άποψη για τις εξελίξεις στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, περιγράφοντας το κατά τη γνώμη του ορθότερο πλαίσιο που πρέπει να ακολουθήσει η ελληνική διπλωματία. 

Το κείμενο του κ. Καραΐσκου έχει ως εξής:

«Στο πρόβλημα της Ψευτομακεδονίας θα προσπαθήσω να διατυπώσω ένα πλαίσιο λύσης που θα βασίζεται σε ό,τι θεωρώ ευκταίο και εφικτό. Λύση που θα άφηνε ακέραια την ιστορία μας, τον αυτοσεβασμό μας, την πατρίδα μας και που θα ήταν στα μέτρα των σημερινών δυνατοτήτων του κράτους «μας». 

Καμμία απροϋπόθετη διαπραγμάτευση

Είναι εξωφρενικό να συζητάμε με μια χώρα που δηλώνει ανοιχτά και σε κάθε τόνο ότι εποφθαλμιά το εθνικό μας παρελθόν και την εδαφική μας ακεραιότητα. Δυστυχώς η Ελλάδα έχει αποκτήσει μία ιδιότυπη αντίληψη για τον «διάλογο», προσπαθώντας να διαχειριστεί σε πολιτισμένο πλαίσιο την εξ Ανατολών βαρβαρότητα, αλλά εδώ οι όροι της ισχύος είναι υπέρ μας. Με ποιαν δύναμη θα συρθούμε να συζητάμε όταν όλα αυτά τα χρόνια η σκοπιανή στάση όχι μόνο δεν μετριάστηκε αλλά στα χρόνια του Γκρούεφσκι παροξύνθηκε κιόλας; Αν όντως η σημερινή σκοπιανή Κυβέρνηση φρονεί άλλα, περιμένουμε αποδείξεις: τις απαραίτητες αλλαγές στο Σύνταγμα, στην Εκπαίδευσή τους, στην δημόσια σημειολογία (αγάλματα, ονοματοδοσίες, χάρτες…). Αν δεν αποποιηθούν εμπράκτως και σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα τις αναφορές στην μακεδονική μας αρχαιότητα και τον επίσημο αλυτρωτισμό τους, τι θα καθήσουμε να συζητήσουμε; Αν ο Αριστοτέλης έγραφε μακεδονικά ή αν η Χαλκιδική είναι κατεχόμενη από την Ελλάδα;
 
Εφόσον αυτά τα στοιχειώδη δεν συμφωνηθούν και δεν συμβούν σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, που είναι και το απείρως πιθανότερο, οφείλουμε να προχωρήσουμε σε μία οργανωμένη εκστρατεία που θα ενημερώνει ξένες κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς για τα δύο αυτά ευνόητα ζητήματα. Ειδικά το πρώτο, που αφορά τον πολιτισμό, θα είναι ταυτοχρόνως και μία μεγάλη διαφήμιση και προβολή της πατρίδας μας, πολλαπλώς ωφέλιμη, στο πλαίσιο δε αυτό μπορούν να αξιοποιηθούν και όλοι οι σοβαροί επιστήμονες που βεβαιώνουν την ελληνικότητα της αρχαίας Μακεδονίας (χώρια που μπορεί να πειστούν και οι …πολιτικοί μας). Ως πότε; Μέχρι τον αιώνα τον άπαντα!

Αν πάλι γίνει η μεγάλη έκπληξη και κάποια στιγμή κινηθούν οι Σκοπιανοί στη γραμμή της λογικής και συνεννόησης που προτάσσουμε, τότε μπορούμε να συζητήσουμε και για το όνομα της χώρας. Εφόσον ακόμη τους ενδιαφέρει εξίσου ζωηρά το μακεδονικό όνομα – πράγμα απίθανο, αφού θα έχει αδειάσει από το σημερινό του ληστρικό περιεχόμενο – θα μπορούμε να δούμε κι έναν λογικό συμβιβασμό, σε συνδυασμό βεβαίως με τα ονόματα που θα παράγει για την ιθαγένεια και τη γλώσσα της χώρας αυτής.

Βεβαίως το πιθανότερο σενάριο σήμερα δεν είναι άλλο από την διάλυση του κρατιδίου και την διανομή του μεταξύ Αλβανίας και Βουλγαρίας, αφού αυτές είναι οι εθνικές πραγματικότητες στην περιοχή, είτε μας αρέσουν είτε όχι. Ενώπιον αυτής της προοπτικής πολλοί ενίστανται και μιλούν για την χρησιμότητα ενός εμβόλιμου κράτους, κάτι εύλογο πλην μη εξαρτώμενο από την δική μας στάση. Μπορούμε να κρατήσουμε εμείς στη ζωή ένα τεχνητό κράτος, παραχωρώντας μάλιστα την εθνική μας περηφάνεια και ψυχή, προκειμένου να μην συναντηθούν στον βορρά μας Αλβανοί και Βούλγαροι; Κι αν τελικά διαλυθεί, θα έχουμε παραχωρήσει το όνομα της Μακεδονίας στο βουλγαρικό κομμάτι για τα …περαιτέρω!

Στροφή στην Αλβανία 

Ποια λοιπόν μπορεί να είναι η πολιτική μας ενώπιον μιας τέτοιας μελλοντικής εξέλιξης; Επειδή γίνεται πολύς λόγος για την σπατάλη διπλωματικού και άλλου κεφαλαίου στο θέμα των Σκοπίων, τη στιγμή που το χρειαζόμαστε έναντι του βασικού αντιπάλου που είναι η Τουρκία, θα συμφωνήσουμε. Και θα αναρωτηθούμε πάλι για ποιον λόγο δεν επενδύουμε κάθε διαθέσιμο κεφάλαιο στην ανάπτυξη της ελληνοαλβανικής φιλίας. Οι Αλβανοί είναι το δημογραφικά δυναμικότερο στοιχείο στην Βαλκανική και ταυτοχρόνως έχουν την εύνοια των Αμερικανών. Βρίσκονται ακόμη σε φάση διαμόρφωσης τόσο της κρατικής τους πολιτικής όσο και της εθνικής τους ταυτότητας. Έχουμε τρανταχτά παραδείγματα ένταξης και συμβίωσης από το αρβανίτικο παρελθόν μέχρι τις εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικών μεταναστών που μετά το 1990 είτε ήρθαν κι έμειναν στην Ελλάδα είτε επέστρεψαν στη χώρα τους με τη νοσταλγία της δικής μας. Μιλούν παντού ελληνικά, είναι οι μισοί χριστιανοί, έχουν πειστεί βιωματικά για την ανυπαρξία κινδύνου από την πλευρά μας… Τι άλλη βάση για την ανάπτυξη σχέσεων μπορούμε να προσδοκούμε από έναν γείτονα; Τα «προβλήματα» των Τσάμηδων και των Βορειοηπειρωτών είναι αστεία αν συγκριθούν με τα ενδεχόμενα οφέλη και σε κάθε περίπτωση όταν αποκατασταθεί ένα άλλο κλίμα θα βρεθούν οι απαντήσεις. Η Αλβανία πρέπει να είναι στρατηγικός μας σύμμαχος κι όχι πελάτης της Τουρκίας. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας πραγματικός στόχος για τη χώρα μας, που αφενός θα μας εξασφάλιζε έναντι τυχόν εξελίξεων στα Σκόπια κι αφετέρου θα μείωνε τον τουρκικό κίνδυνο που σήμερα απλώνεται μέχρι το λιμάνι του Αυλώνα».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.