Λ.Κιοσσε: Αρνητικο το «ισοζυγιο» των διαταξεων του εργασιακου νομοσχεδιου

Tις διατάξεις του νομοσχεδίου για την Προστασία της Εργασίας που παρουσίασε την Τετάρτη ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Κωστής Χατζηδάκης, στο πλαίσιο διαδικτυακής συνέντευξης Τύπου, κλήθηκε να επεξηγήσει μιλώντας στον «ΠτΘ» η Επίκουρη Καθηγήτρια Εργατικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης κ. Λευκή Κιοσσέ.

Όπως εξήγησε η ίδια στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο υπάρχουν θετικές και αρνητικές ρυθμίσεις οι οποίες εισάγονται με την ίδια να δηλώνει πως κατά την προσωπική της κρίση «το ισοζύγιο είναι αρνητικό» ως προς την απορρύθμιση ατομικών εργασιακών δικαιωμάτων, σε συνέχεια της απορρύθμισης των συλλογικών εργασιακών σχέσεων που προηγήθηκαν τα χρόνια του μνημονίου στη χώρα μας.

Μνημονιακή υποχρέωση η ψηφιακή κάρτα εργασίας

Ξεκινώντας από τα θετικά η κ. Κιοσσέ αναφέρθηκε στην «είσοδο» της ψηφιακής κάρτας εργασίας εξηγώντας πως αυτό αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση της χώρας μας από το 2011 παρέμενε, ωστόσο σε εκκρεμότητα η έκδοση υπουργικής απόφασης που θα εξειδίκευε τις προϋποθέσεις λειτουργία της. Η ίδια έκρινε ως θετική την εισαγωγή της στην αγορά εργασίας καθώς όπως τόνισε «πατάσσει την αδήλωτη και μαύρη εργασία καθώς και την εισφοροδιαφυγή».

Οι θετικές διατάξεις

Στα θετικά των διατάξεων που ανακοινώθηκαν η ίδια κατατάσσει και την θέσπιση του δικαιώματος «αποσύνδεσης» επί του οποίου έχει ανοίξει εκτενής συζήτηση δεδομένου και του καθεστώτος τηλεργασίας, εξηγώντας πως στην ουσία αφορά ένα αυτονόητο δικαίωμα του εργαζομένου «όταν τελειώνει ο χρόνος της εργασίας του να αποσυνδέεται από το κινητό, τα email του κ.ο.κ.». μη υποχρεούμενος δηλαδή να λειτουργεί ως «στρατιώτης της επιχείρησης».

Η θέσπιση της 14ημερης άδειας πατρότητας, η προστασία του νέου πατέρα κατά της απόλυσης για έξι μήνες από τη γέννηση του τέκνου, ο περιορισμός αντικινήτρων για την πρόσληψη γυναικών και η γονική άδεια 4 τεσσάρων μηνών για κάθε γονέα με επιδότηση από τον ΟΑΕΔ για τους δύο μήνες, συγκαταλέγονται επίσης στις θετικές ρυθμίσεις ενώ η ίδια προέκρινε και την εξομοίωση, για πρώτη φορά όπως τόνισε από το 1920, της αποζημίωσης απολύσεως υπαλλήλων και εργατών. Όπως έκανε σαφές μέχρι σήμερα και ενώ οι υπάλληλοι που έχουν απασχοληθεί πολλά έτη δικαιούνταν αποζημίωση ίση με έως και 12 μηνιαίους μισθούς εν αντιθέσει με τους εργάτες, του εργαζομένους δηλαδή σε χειρωνακτική εργασία, που λόγω ημερομισθίων η αποζημίωση άγγιξε έως και τους 4 μηνιαίους μισθούς, δεδομένο το οποίο για πρώτη φορά αλλάζει και εξισώνει τις αποζημιώσεις των δύο ομάδων εργαζομένων.

Οι αρνητικές διατάξεις

Περνώντας στις αρνητικές διατάξεις του νομοσχεδίου και κληθείσα να απαντήσει στις αιτιάσεις όσων κάνουν λόγο για κατάργηση του 8ωρου η κ. Κιοσσέ εξήγησε πως τυπικά δεν καταργείται, καθώς νομοθετείται εκ νέου το αυτονόητο ή γενικώς παραδεκτό της 48^ης εργασίας την εβδομάδα, υπογραμμίζοντας όμως πως «ουσιαστικά καταργείται». Παρέχοντας τις απαραίτητες διευκρινίσεις η κ. Κιοσσέ εξήγησε πως σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο δίνεται η δυνατότητα της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, με ατομική συμφωνία. «Με λίγα λόγια όπου δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση μπορεί ο εργοδότης, σε ατομική συμφωνία με τον εργαζόμενο, να συμφωνήσει ότι 4 ημέρες την εβδομάδα θα δουλεύει 10 ώρες. Οι δύο αυτές επιπλέον ώρες θα είναι απλήρωτη εργασία» εξήγησε η ίδια διευκρινίζοντας μάλιστα ότι σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου η συμφωνία αυτή προβλέπεται κατόπιν πρότασης του εργαζομένου.

Αυξημένη αποζημίωση αντί της υποχρεωτικής επαναπρόσληψης

Η κ. Κιοσσέ στάθηκε επίσης και στην αυξημένη αποζημίωση που προβλέπεται για τους εργαζομένους ως «αντάλλαγμα» για την υποχρεωτική επαναπρόσληψη. Όπως εξήγησε μια από τις βασικές διατάξεις που εισάγει το σχέδιο νόμου αφορά σε μια σειρά από απολύσεις που μπορούσαν να κριθούν καταχρηστικές από τα δικαστήρια, κυρίως απολύσεις που γίνονται για οικονομοτεχνικούς λόγους. «Αν για παράδειγμα μια εταιρεία είχε τρεις λογιστές και ο εργοδότης έκρινε πως είναι πολλοί∙ μπορούσε να απολύσει τους δυο και να κρατήσει τον έναν. Μπορούσε ο εργαζόμενος να προσφύγει στα δικαστήρια υπό την λογική ότι αντί να απολύσει κάποιον εργαζόμενο που προσελήφθη πρόσφατα, δεν έχει οικογενειακές υποχρεώσεις και έχει το μέλλον μπροστά του, απέλυσε τον εργαζόμενο που βρίσκεται κοντά στην συνταξιοδότηση, είναι πολύ παραγωγικός κ.ο.κ. Και τώρα μπορεί να προσφύγει ασκώντας αγωγή για απόλυση για λόγους οικονομοτεχνικούς ωστόσο χωρίς πλέον να διατηρεί το δικαίωμα της επαναπρόσληψης παρά μόνο μία αυξημένη αποζημίωση» τόνισε.

Αντίστοιχα ως αρνητική προϋπόθεση, η οποία μάλιστα, όπως υπογράμμισε, «προσβάλει την προσωπικότητα του εργαζομένου» έκρινε η κ. Κιοσσέ και το δικαίωμα του εργοδότη να αρνηθεί την εργασία του υπό απόλυση εργαζομένου. Όπως εξήγησε «αν ένας εργοδότης προειδοποιήσει σε ένα διάστημα τεσσάρων, ας πούμε, μηνών τον εργαζόμενό του ότι επίκειται η απόλυσή του δίνεται πλέον το δικαίωμα ο εργαζόμενος, ο οποίος μέχρι σήμερα παρείχε την εργασία του, να είναι στο σπίτι του και απλά να πάει σε τέσσερις μήνες ούτως ώστε να λάβει την αποζημίωσή του». Επιπλέον η ίδια αναφέρθηκε και στην γενίκευση της εργασίας τις Κυριακές σχεδόν στο σύνολο των κλάδων που επίσης προβλέπεται.

Απαραίτητες οι ρυθμίσεις για την εναρμόνιση με τις νέες συνθήκες εργασίας, όχι όμως και η αλλαγή των παραδοσιακών ρυθμίσεων

Ερωτηθείσα ως προς την αναγκαιότητα των προωθούμενων αλλαγών του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου η κ. Κιοσσέ έκρινε ως απαραίτητες τις ρυθμίσεις που αφορούν στο νέο καθεστώς εργασίας, όπως η τηλεργασία, η ψηφιακή κάρτα εργασίας και όλα όσα αφορούν στην υφιστάμενη πραγματικότητα του σύγχρονου εργασιακού πλαισίου, εξηγώντας όμως ότι η αναγκαιότητα αυτή εξέλειπε από κάποιες παραδοσιακές ρυθμίσεις όπως το δικαίωμα αποζημιώσεως στις περιπτώσεις των καταχρηστικών απολύσεων για οικονομοτεχνικούς λόγους καθώς και η δυνατότητα διευθέτησης σε ατομικό επίπεδο του χρόνου εργασίας.

Μάλιστα η ίδια αναφέρθηκε στο παράδειγμα του 2012 όταν και εισήχθη ο θεσμός των ενώσεων προσώπων. Όπως εξήγησε τότε «προκειμένου να μειωθούν οι μισθοί σε κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις εισήχθη ο θεσμός αυτός που προέβλεπε ότι για παράδειγμα ένας αριθμός δέκα εργαζομένων μπορούν να υπογράψουν   εντός της εταιρείας μια συλλογική σύμβαση. Τότε εξαναγκάστηκαν πολλοί εργαζόμενοι να συστήσουν ενώσεις προσώπων γεγονός στο οποίο θεωρώ ότι και τώρα οι εργαζόμενοι θα εξαναγκαστούν, αυτή τη φορά σε ατομικές διαδικασίες ατομικής διευθέτησης όταν ο εργοδότης έχει αυξημένες ανάγκες προκειμένου να μην πληρώνει υπερωρίες».

Ερωτηθείσα σχετικά η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΔΠΘ έκρινε ως θετική την αντικατάσταση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας από μία Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή κυρίως ως προς τη λειτουργική ανεξαρτησία, διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια που θα έχει. Όπως εξήγησε ωστόσο είναι απαραίτητο να υπάρξουν και οι προβλέψεις, τόσο σε επίπεδο προσωπικού όσο και σε επίπεδο υλικοτεχνικού εξοπλισμού, ούτως ώστε να μπορεί η νέα αυτή αρχή να υποστηρίξει το έργο της.  

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.