Η φωτογραφια και η ιστορια της Σαραντα εννια χρονια μετα…

Αμέτρητες φορές μέχρι σήμερα είδα αυτή τη φωτογραφία. Ξέφτισε το άλμπουμ από τη χρήση. Την έκανα ηλεκτρονική και την έχω «Λιβάδι» στον υπολογιστή μου.
Αναμνήσεις….., χρόνια…., εποχές…., φιλίες….., αγωνίες….., γλυκές ματιές…., καρδιοχτύπια….., όλα αποτυπωμένα σ΄ αυτή την τελευταία, τη μοναδική γραμμένη στιγμή των γυμνασιακών μας χρόνων, από το φακό του Βάτη.
Η φωτογραφία στην πίσω πλευρά γράφει: «Απόφοιτοι Οικονομικού  Γυμνασίου Κομοτηνής, 2 Ιουλίου 1968».
 
Εμείς είμαστε ρε παιδιά. Σε αναμνηστική φωτογραφία, κοιτάζοντας προς τις σκάλες του Οικονομικού Γυμνασίου, αποχαιρετούμε τα έξι γυμνασιακά μας χρόνια, τους δασκάλους μας, αλλά κυρίως τους αξέχαστους φίλους-φίλες και συμμαθητές μας.
Σήμερα γράψαμε τα τελευταία διαγωνίσματα. Στις οκτώ το πρωί «Λογική» με διδάσκοντα τον Κώστα Σταυρίδη, που είναι στη φωτογραφία και στις έντεκα, «Ηθική», με διδάσκουσα την καλύτερη εκπαιδευτικό που γνώρισα στη ζωή μου, την ανεπανάληπτη, μικρή το δέμας, αλλά θαυματουργή θεολόγο, Αγάπη Κανάρη, που δεν είναι στη φωτογραφία, γιατί αυτή την ώρα διορθώνει τα γραπτά, ώστε σε λίγο να αναρτηθεί στον πίνακα ανακοινώσεων το τελευταίο μήνυμα: «Απολύεται όλη η ΣΤ΄ Τάξη».
 
Ο Ζήσης ο Ζάρας πρώτος αριστερά, αμέσως μετά ο Μιχάλης Καραγεωργίου και ο Τάσος Βαβατσικλής, μπροστά τους η καθηγήτρια φυσικής Λίζα Παπαδοπούλου-Μιτακίδου, δίπλα η Κωνσταντινιά Γκόνα, η Πηνελόπη Βεζιρίδου και πίσω τους η Ελένη Αυγίτσου, ο Χρήστος ο Ευαγγέλου το καλύτερο παιδί του σχολείου, η Σουλτάνα Φαρασοπούλου με τα μαύρα μαλλιά, η Σταυρούλα Παπλωματά, οι αγαπημένοι μου φίλοι,  Καλλίδωρος Χατζόπουλος  και Απόστολος Παρασχάκης.  
 
Στη μέση ο Μανωλάκης ο Μπούχλης, ο ανεπανάληπτος γυμνασιάρχης μας, ο ήρωας του έπους του 40, το καμάρι μας, πίσω του το νεαρό ομορφόπαιδο, ο φιλόλογος μας Κώστας Σταυρίδης.
 
Στα δεξιά  του Μπούχλη ο Γιώργος Μεραχτσάκης, ο Νίκος Μαυρομάτης, η Βασιλική Σαπρανίδου,  ο Θανάσης Ρίζος, η Ευτυχία Φιλιππίδου και η Δάφνη Παπαγιαννάκη. Στην πίσω πλευρά ο Στράτος Φιλιππίδης, ο Ανέστης Στάλιογλου , ο Τάσος Γιοβανούδης και μπροστά η Δέσποινα Γκούρδογλου, η Μαργαρίτα Κοτάντζη και η Γιαννούλα Πετρίδου.
 
Καθισμένες, η Δάφνη Παπαναστασίου, η Ασημίνα Καραγεωργίου,  η Ολυμπία Αξιμιώτη και η Αντιγόνη Χαλαντζίδου.
 
Τέρμα δεξιά ο καθηγητής κ. Δανίκας και η φιλόλογος, της οποίας το όνομα μου διαφεύγει.
 
Δεν εμφανίζονται στο κάδρο, ο Θανάσης ο Γκαϊφύλλιας, ο Δημήτρης Τοπαλίδης και ο Δημητράκης Μάρκου, κάπου χάθηκαν εκείνη τη στιγμή.
 
Δυστυχώς, κάποιοι από τους δασκάλους και τους συμμαθητές μας, δεν υπάρχουν πια.
 
Τα χρόνια πέρασαν και περνούν, σαν το νερό στο ποτάμι. Μήπως παιδιά είναι καιρός να ανταμώσουμε!
 
Πολύ πιθανό να υπάρχουν λάθη στην ανάλυση της φωτογραφίας, ευκαιρία να αποκατασταθούν και αυτά.
 
Για μένα η επιθυμία είναι σχεδόν ανάγκη. Πέρασαν τα χρόνια, σπάνιες φορές αντάμωσα με κάποιους από σας, τους αξέχαστους συμμαθητές.
 
Ίσως τη φωτογραφία να την δουν οι φίλοι μας, τα παιδιά μας ή τα εγγόνια μας. Ας ειδοποιηθούν αυτά τα παιδιά του 1968, ότι, κάποιος από τα παλιά, τους θυμάται, τους αγαπά και τους αναζητά.
 
Η δύναμη της φωτογραφίας πιστεύω ότι θα μας ενώσει. Αν όχι, μια επικοινωνία μεταξύ μας, θα ήταν μεγάλη χαρά.
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.