Εσχατον εξοδιον Αξιου και Ταπεινου Λευιτου

Με το «Χριστός Ανέστη» γευθήκαμε και το άγγελμα της Κοιμήσεως του επί σαράντα και πλέον έτη Ιερέως, αοιδίμου π. Δήμου Βαλασίδη, ο οποίος με φόβο Θεού, συναίσθηση της Ιερατικής διακονίας του στην Εκκλησία, ταπεινοφροσύνη, ανεξικακία και γλυκύτατη απλότητα διακόνησε τόσο το αναίμακτο θυσιαστήριο της Αγίας Εκκλησίας μας όσο και τους ανθρώπους.
 
Τις μεγάλες τούτες ώρες ανακαλούνται πηγαία στη μνήμη όλων μας τα όσα αθόρυβα και εν απολύτω ταπεινώσει προσέφερε ως άξιος ιερεύς, πνευματικός Πατήρ και λειτουργός των Αγίων Μυστηρίων της Του Χριστού Εκκλησίας στις ενορίες της Διώνης, της Στρύμης και της Ξυλαγανής.
 
Πόσοι και πόσοι, άνθρωποι κάθε ηλικίας άνδρες και γυναίκες, είναι αυτοί που δέχθηκαν την πατρική και ιερατική ευλογία του, τον παρήγορο λόγο του, το πάντοτε ζεστό και καταδεκτικό χαμόγελό του. Ευλογημένα τα χέρια που επί τόσα έτη ευλόγησαν, αγίασαν, κοινώνησαν, βάπτισαν, πάντρεψαν, κήδευσαν τα μέλη της εκκλησίας στο όνομα της Παναγίας Τριαδικής Θεότητος.
 
Ο αοίδιμος π. Δήμος Βαλασίδης δεν κατείχε περγαμηνές και – κατά το κοινώς λεγόμενον – πτυχία, αλλά διέθετε την κατά θεόν χάρη και σοφία, την θεία χάρη «ήτις τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί». Τίμησε σε όλη την επίγεια ζωή του, την «Ιερά Παρακαταθήκη», την οποία έλαβε κατά την ημέρα της χειροτονίας του ως λειτουργού του Υψίστου και «υπουργού των Θείων και σωστικών μυστηρίων» της Εκκλησίας.
 
Η ταπεινοφροσύνη, η πραότητα και η καταδεκτικότητα του μακαριστού όντως π. Δήμου έχουν σφραγίσει ανεξίτηλα την καρδιά και τη μνήμη μας. Εκ φύσεως άνθρωπος αγαθής προαιρέσεως, με «πεπληρωμένο το ταμείον της ψυχής» του από τα χαρίσματα του Παναγίου Πνεύματος. Ουδέποτε γόγγυζε ή αντιδρούσε στις δοκιμασίες του επίγειου βίου και τις κατ’ άνθρωπον πίκρες που εγεύετο. Πολυφίλητος στο ποίμνιό του, πολυφίλητος και στην χορεία των κληρικών της Μητροπόλεως Μαρωνείας.
 
Όσα έπραξε υπέρ της Εκκλησίας και του λαού του Θεού είναι καταγεγραμμένα στο «αιώνιο βιβλίο της ζωής». Οφειλετικώς όμως καταγράφουμε ότι ο αοίδιμος π. Δήμος με τις ασθενείς κατ’ άνθρωπον δυνάμεις του αλλά την βαθύτατη πίστη και την θεοειδή αγάπη του προς τους Αγίους της ανήγειρε το παρεκκλήσιο της Αγίας Παρασκευής, η οποία θαυμαστώ τω τρόπω προ δεκαετιών είχε εμφανισθεί «κατ’ όναρ» στον φιλόθεο και όλο αγάπη πεθερό του, στον οποίο υπέδειξε τον τόπο για την ανεύρεση της θαυματουργού εικόνος της και, ακολούθως, την ανέγερση του πρώτου παρεκκλησίου της. Ανήγειρε επίσης το κοιμητηριακό παρεκκλήσιο του Αγίου Λαζάρου και το παρεκκλήσιο των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, ενώ ολοκλήρωσε και την Αγιογράφηση του περικαλλέστατου Ναού των Αγίων Παμμερίστων Ταξιαρχών Ξυλαγανής. Όλα τα λοιπά θεάρεστα έργα του, τα γνωρίζει ο Θεός.
 
Στο πρόσωπο του π. Δήμου μνείαν ποιούμεθα και των αοιδίμων αξίων Ιερέων της Ξυλαγανής π. Παρασκευά και π. Ιωάννου Σγούρα, τους οποίους είχε ως πρότυπο ιερατικής διακονίας στην εκκλησία. Σήμερον πορεύεται την «μακαρίαν οδόν, ην ητοίμασε ο Κύριος τοις αγαπώσι αυτόν» και με το μυριόστομο «Χριστός Ανέστη και Αληθώς Ανέστη» των πνευματικών του τέκνων, κλήρου και λαού που τον προπέμπουν, γεύεται την όντως Ανάσταση εν Ουρανοίς, εν τη αλήκτω και ακτίστω Βασιλεία του  Θεού, τον οποίο μέχρι την εσχάτη αναπνοή του διακόνησε ιεροπρεπώς, αφιλάργυρα, ταπεινά, τίμια, υποδειγματικά και πρωτίστως αγαπητικά.
 
«Αιωνία και άληκτος η μνήμη αυτού».
«Χριστός Ανέστη – Αληθώς Ανέστη».
Ελάχιστος κατά πνεύμα Υιός
 
Ιωάννης Ελ. Σιδηράς

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.