Επιτυχως συνεχιζεται το προγραμμα Επιμορφωσης Θεολογων και Ιεροδιδασκαλων

 I. Εν συντομία αναφορά στο νέο πλαίσιο αξιοποίησης της ώρας των Θρησκευτικών και από μουσουλμάνους μαθητές

Είναι γνωστές από καιρό στην περιοχή οι αλλαγές που έχουν επισυμβεί στη μειονοτική εκπαίδευση, με πλέον σημαντική την πρόνοια που επέδειξε, έστω και εσχάτως η ελληνική πολιτεία δια του Υπουργείου Παιδείας, να έχουν τη δυνατότητα και οι μουσουλμάνοι μαθητές να διδάσκονται στοιχεία από τη θρησκεία του Ισλάμ, τις ώρες που οι χριστιανοί συμμαθητές τους διδάσκονται για τον Χριστιανισμό και για άλλες θρησκείες στο μάθημα των Θρησκευτικών.
 
Δυνατότητα, που συνδέεται απερίφραστα με τα δικαιώματα ισοπολιτείας και ισονομίας που απορρέουν από το Σύνταγμα, η ισχύς και ο σεβασμός των οποίων έχει ιδιαίτερη αξία στη Θράκη, μια περιοχή που εδώ και εκατό περίπου χρόνια ζει συμβιώνοντας, στο πλαίσιο της ελληνικής πολιτείας, η μουσουλμανική μειονότητα.
 
Σεβασμός λοιπόν στην πράξη, στην αμέσως μετά την οικογένεια πρωταρχική κοιτίδα της κοινωνίας, την εκπαίδευση-το σχολείο, όπου το παιδί μουσουλμάνων γονέων στο θρήσκευμα παύει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά, αφού η ίδια πολιτεία έχει φροντίσει να επιδεικνύει στην πράξη τον ισόνομο σεβασμό προς τις θρησκείες του τόπου της Θράκης και των κατοίκων της, επενδύοντας στον άνθρωπο πρωτίστως, όπως οφείλει, απεκδυόμενη στερεότυπα θρησκευτικής ανωτερότητας και ισχύος, που πολλές φορές ορμώνται εκ των αριθμών και της δυναμικής των πλειονοτήτων.
 
Πρόκειται για δικαιώματα ιδιαίτερα σημαντικά για τη ζωή των σχολικών μονάδων της Θράκης κατ’ αρχάς, όπου έχει αρχίσει να εκλείπει πλέον το φαινόμενο μουσουλμάνων μαθητών που επί χρόνια την ώρα των Θρησκευτικών σχόλαζαν στις αυλές των σχολείων, αφού το σχολικό πρόγραμμα δεν προέβλεπε τη συμμετοχή τους στο μάθημα και το οποίο μόλις πριν από κάποιους μήνες άλλαξε. Δικαιώματα, η ισχύς των οποίων μετασχηματίζει στην πράξη της σχολικής πραγματικότητας τον οφειλόμενο σεβασμό προς τις θρησκείες που προτάγματά τους είναι τα κηρύγματα της αγάπης προς τον πλησίον και τον συνάνθρωπο, αποσκοπώντας στη δημιουργία πολιτών με ήθος.
Σεβασμός στην πράξη προς τους μικρούς μουσουλμάνους μαθητές, που προέρχονται από θρησκευόμενες οικογένειες, στα δημόσια σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Θράκης, με πρώτιστο μέλημα τη δημιουργία ενός αξιόπιστου εκπαιδευτικού πλαισίου για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών. Ενός εκπαιδευτικού πλαισίου για το οποίο εδώ και κάποιους μήνες στη Θράκη γίνεται μια καινούρια αρχή, που αναδεικνύει όμως μια σειρά νέων ζητημάτων που αφορούν στην εκπαίδευση των μουσουλμάνων συμπολιτών μας. Ένα από αυτά ότι ναι μεν η υιοθέτηση της ποσόστωσης του 0,05% στη διαδικασία εισαγωγής των μουσουλμανοπαίδων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ήταν απελευθερωτική για τη Θράκη, αφού έθεσε τις προϋποθέσεις πρόσβασης ικανού αριθμού μουσουλμάνων φοιτητών στο πανεπιστήμιο, στη συνέχεια όμως και μέχρι σήμερα δεν επιδείχθηκε κανενός είδους μέριμνα να διευρυνθούν οι εκπαιδευτικές δυνατότητες και να ικανοποιηθούν, λόγου χάρη, τα αιτήματα και όσων επιθυμούν να ενσκήψουν σε μουσουλμανικές σπουδές στη χώρα μας.
 
Εν τούτοις, από τις επιμορφώσεις του εν λόγω προγράμματος, που ήταν το δεύτερο και ιδιαίτερα σημαντικό βήμα προκειμένου να εγκαθιδρυθεί και να λειτουργήσει ένα αξιόπιστο εκπαιδευτικό πλαίσιο διδασκαλίας των Θρησκευτικών, διαπιστώσαμε ότι υπάρχει ένας ικανοποιητικός αριθμός εξειδικευμένων στη θεολογία του Ισλάμ επιστημόνων, που έγινε προσπάθεια να αξιοποιηθεί από το Υπουργείο Παιδείας, και το οποίο, σε συνεργασία με το Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ., προσφέρει πλέον στο πλαίσιο των επιμορφώσεων εκπαιδευτικό έργο. Πρόκειται για μουσουλμάνους Δρ. μουσουλμανικής θρησκείας που έκαναν τις σπουδές τους στο εξωτερικό, λόγω του ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα αυτή στην Ελλάδα. Το προσωπικό επίσης που αξιοποιήθηκε στην δημόσια εκπαίδευση και το οποίο προσελήφθη μετά από αξιολόγηση και συνέντευξη, λόγω του ότι είναι στην πλειοψηφία του απόφοιτοι της ΕΠΑΘ, για να συμπληρώσει τη σπουδή του σε θέματα Ισλάμ και Κορανίου, χρειάστηκε να ενισχυθεί με τις σχετικές επιμορφώσεις στο έργο του τόσο από τους προαναφερθέντες Δρ. μουσουλμανικής θεολογίας όσο και από μέλη ΔΕΠ του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ. πρωτίστως, αλλά και άλλων πανεπιστημίων της ημεδαπής, στο πλαίσιο του «Προγράμματος δια βίου εκπαίδευσης Θεολόγων και Ιεροδιδάσκαλων της Θράκης σε θέματα θρησκευτικών, θρησκευτικής ετερότητας και διαπολιτισμικής θρησκευτικής αγωγής» στο Ε.Π. «Εκπαίδευση και δια βίου μάθηση».
 
Να σημειώσουμε ότι στο ευρύτερο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού των πολιτικών του Υπουργείου Παιδείας, επιμορφώσεις και σχεδιασμοί που αφορούν στη μειονοτική εκπαίδευση δε συμβαίνουν για πρώτη φορά, αφού συνεχείς, και για χρόνια, ήταν οι επιμορφώσεις  των εν ενεργεία εκπαιδευτικών στο θέμα της διαπολιτισμικής προσέγγισης των μετεχόντων σε διαφορετική από την κυρίαρχη κουλτούρα υποκειμένων, μέσω του λεγόμενου «Προγράμματος Φραγκουδάκη», που πολλά προσέφερε εν γένει στην αναβάθμιση του δημόσιου μειονοτικού σχολείου, και με την παραγωγή πρότυπου εκπαιδευτικού υλικού, «εμφορούμενου» από την παιδαγωγική  αντίληψη της διαπολιτισμικής προσέγγισης.

II. Στα θρανία της επιμόρφωσης

Ο «Παρατηρητής της Θράκης», θέλοντας να έχει ιδία άποψη, για το ζήτημα της δυνατότητας που παρέχει πλέον η ελληνική πολιτεία στους μουσουλμάνους μαθητές να αξιοποιούν και οι ίδιοι τον χρόνο του μαθήματος των Θρησκευτικών, αναζήτησε πληροφορίες για τον τρόπο που υλοποιείται αυτή τη στιγμή το πρόγραμμα στα δημόσια σχολεία, ερωτώντας τους εκπαιδευτικούς που εργάζονται σ’ αυτό προκειμένου να δει πώς γίνεται η διδασκαλία, με ποιες μεθόδους, από ποιους, για να καταλήξει στην υπεύθυνη καθηγήτρια του προγράμματος επιμόρφωσης Θεολόγων και Ιεροδιδασκάλων, την κ. Αγγελική Ζιάκα, Επίκουρη Καθηγήτρια Θρησκειολογίας του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, η οποία και ανέλαβε το διπλό έργο: 1ον της επιμόρφωσης των Θεολόγων και Ιεροδιδασκάλων στα κρίσιμα, σε εκπαιδευτικό επίπεδο, θέματα του διαπολιτισμικού θρησκευτικού διαλόγου και της θρησκευτικής ετερότητας και 2ον της παραγωγής πιλοτικού υλικού για τη διδασκαλία του Ισλάμ στα δημόσια σχολεία της Θράκης.
 
Ακολούθησε συνομιλία μας με την κ. Αγγελική Ζιάκα, στην εφημερίδα μας, η οποία υπήρξε ιδιαίτερα διαφωτιστική για τον τρόπο με τον οποίο αυτή τη στιγμή υλοποιείται η διαδικασία της επιμόρφωσης, και μας παρέπεμψε στον δεύτερο κύκλο των συνεχών επιμορφώσεων που γίνονται κάθε Παρασκευή στην Ξάνθη, κάθε Σάββατο στην Κομοτηνή και κάθε Κυριακή στο Διδυμότειχο. Περισσότερο συγκεκριμένα, αυτός ο κύκλος επιμόρφωσης Θεολόγων και Ιεροδιδασκάλων της Θράκης αφορά σε επιμόρφωση (40) σαράντα ωρών, στο χρονικό διάστημα (8) οκτώ εβδομάδων, αρχής γενομένης από τις 22 Φλεβάρη. Εμείς είχαμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε συστηματικά το πρώτο Σεμινάριο του δεύτερου κύκλου που έγινε στην Κομοτηνή και, πραγματικά, η παρακολούθησή του ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για τους εξής λόγους:
 
1ον Για τον μεγάλο αριθμό ενδιαφερομένων, πενήντα περίπου διδάσκοντες το Ισλάμ στα σχολεία και Ιεροδιδασκάλοι, πραγματικότητα που καθιστά απαραίτητη η επιμόρφωσή τους να γίνεται σε δύο τμήματα.
 
2ον Τον σημαντικό αριθμό και γυναικών Θεολόγων, οι οποίες είχαν σπουδές σε φημισμένες θεολογικές σχολές του κόσμου, μεταξύ των οποίων και στο ξακουστό Πανεπιστήμιο Al-Azhar της Αιγύπτου, πραγματικότητα που δείχνει μεγάλη αποφασιστικότητα εκ μέρους των μουσουλμανίδων συμπολιτισσών μας, καθώς μια τέτοια απόφαση σημαίνει απομάκρυνση από την πατρική στέγη και την οικογένεια σε πολύ νεαρή ηλικία. Όλες τους όμως οι νεαρές μουσουλμανίδες στη σύντομη μαζί τους συνομιλία ήταν ιδιαίτερα περήφανες και για τις σπουδές τους και για τη δυνατότητα που τους παρέχεται να διδάξουν το Κοράνι στα τζαμιά της Θράκης.
 
Ας δώσουμε όμως απευθείας τον λόγο σε δυο κυρίες Θεολόγους, οι οποίες για τις σπουδές τους μας είπαν:
 
*Α.Φ.: Σπούδασα στη Σαουδική Αραβία, όπου βρισκόμουν από το δημοτικό και συνολικά για 20 χρόνια. Ήμουν το μοναδικό κορίτσι, από τη Θράκη εκεί, μαζί με την οικογένειά μου.
 
*Γ.Ν.: Διδάσκω την αραβική γλώσσα. Σπούδασα σε πανεπιστήμιο της Αιγύπτου, όπου ήμουν ήδη από το γυμνάσιο και το λύκειο, και εκεί έμεινα 16 χρόνια. Πηγαίνω στα τζαμιά για να κάνω μαθήματα για τις γυναίκες. Δεν υπάρχει υλικό, από το ίντερνετ διδάσκουμε το Κοράνιο και όχι από διδακτικά βιβλία.
 
3ον Την προσωπικότητα των εκπαιδευτικών που παρευρίσκονται στην επιμόρφωση, νέοι άνεργοι μέχρι πρότινος εκπαιδευτικοί, οι οποίοι μας περιέγραψαν την εμπειρία τους μέχρι τώρα στα δημόσια σχολεία. Σημειωτέον ότι είναι σημαντικός ο αριθμός των παιδιών που παρακολουθεί στην ώρα των Θρησκευτικών τα μαθήματα για το Ισλάμ και το Κοράνι.
 
4ον Την αυτενέργεια και την εφευρετικότητα των εκπαιδευτικών που εργάζονται αυτή τη στιγμή στα δημόσια σχολεία χωρίς να υπάρχει έτοιμο υλικό. Τις πολύ ενδιαφέρουσες καταθέσεις για την προετοιμασία του εκπαιδευτικού υλικού που αξιοποιεί δεδομένα και προτάσεις διδασκαλίας θρησκευτικών από πανεπιστήμια του κόσμου, όπου διδάσκεται το Ισλάμ και το Κοράνι. Τη βαθύτατη επιθυμία όλο αυτό το υλικό που χρησιμοποιείται και η εμπειρία που αποκτήθηκε μετά από κοινή επεξεργασία και με τη βοήθεια των επιστημονικά υπεύθυνων ν’ αξιοποιηθεί έτσι, ώστε να προκύψει δόκιμο υλικό διδασκαλίας του Ισλάμ στην τάξη.
 
5ον Το πλέον σημαντικό απ’ όλα, ο εξαιρετικός διάλογος μεταξύ «επιμορφωτή» και του συνόλου των επιμορφωμένων, για τους αδαείς όπως εμείς, με αντικείμενο τα προβλήματα στην ορολογία του Ισλάμ στα ελληνικά, -θα ακολουθήσει νέος κύκλος επιμόρφωσης με το συγκεκριμένο αντικείμενο- καθώς και τα υποδείγματα διαθρησκειακής προσέγγισης που ακούστηκαν στο σεμινάριο και συντέλεσαν να συνειδητοποιήσουμε πόσα πολλά παραθέματα από τη Βίβλο και το Κοράνι επιδιώκουν να καθοδηγήσουν τον άνθρωπο σε επίπεδα υψηλού ήθους, με πρώτο και κορυφαίο πρόταγμα την ανεκτικότητα και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο.

ΙΙΙ. Διερευνώντας περί της μεθόδου διδασκαλίας του Ισλάμ στα δημόσια σχολεία

«Σε καμία χώρα δεν έχουν δοθεί δυνατότητες και ευκαιρίες στους μουσουλμάνους όσο στην Ελλάδα»
 
Στις ερωτήσεις μας για την αξία της πρόσφατης πρωτοβουλίας του Υπουργείου Παιδείας, ένας από τους άντρες εκπαιδευτικούς που διδάσκει στοιχεία από το Ισλάμ και το Κοράνι στο δημόσιο σχολείο απήντησε ως εξής:
 
ΠτΘ: Θεωρείτε ότι είναι καλή η πρωτοβουλία τα παιδιά των μουσουλμάνων την ώρα των Θρησκευτικών να κάνουν μάθημα σχετικά με τη δική τους θρησκεία;
*Ρ.Χ.: Αυτό είναι πράγματι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία. Σκεφτείτε ως άνθρωπος, δεν έχει σημασία σε ποια θρησκεία ανήκετε. Εδώ τυχαίνει τα περισσότερα παιδιά να είναι χριστιανοί και κάνουν μαθήματα Θρησκευτικών. Εκείνη την ώρα, εσείς που δεν είστε χριστιανός, βγαίνετε έξω. Αυτό είναι πολύ άσχημο. Τώρα το κράτος έχει δώσει μια ευκαιρία να μπορούν να παίρνουν μαθήματα Θρησκευτικών και οι μουσουλμάνοι στα δημόσια σχολεία και να μάθουν το Κοράνι. Αυτό είναι και θέμα ταυτότητας. Είναι κάτι πολύ όμορφο. Στην Ευρώπη υπάρχουν πάνω από 20 εκατομμύρια μουσουλμάνοι. Σε καμία χώρα δεν έχουν δοθεί δυνατότητες και ευκαιρίες στους μουσουλμάνους όσο στην Ελλάδα. Εγώ αυτό πιστεύω.
 
ΠτΘ: Υπάρχουν τα «εργαλεία» που χρειάζονται οι εκπαιδευτικοί για να διδάξουν στο μάθημα των Θρησκευτικών το Ισλάμ;
Ρ.Χ.: Δυστυχώς δεν τα έχουν. Αυτό είναι πολύ μεγάλο μειονέκτημα και όσοι διδάσκουν στα σχολεία, έχουν κάνει πολλή δουλειά. Χωρίς να έχουν κανένα υλικό, κανένα βιβλίο, προετοιμάζονται από μόνοι τους και διδάσκουν. Ο καθηγητής των μαθηματικών, των φιλολογικών ή της αγγλικής γλώσσας έχει το βιβλίο, έχει τη διδακτέα ύλη, ξέρει τι θα διδάξει. Οι πρώτοι μουσουλμάνοι εκπαιδευτικοί θρησκευτικών δεν είχαν τίποτα. Όμως, έκαναν πολλή δουλειά, έψαξαν από ’δω και από ’κει, και έχουν βρει κάποιους τρόπους.

IV. Aπαντήσεις και προοπτικές

Στη συνέχεια, ζητήσαμε από την επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος κ. Αγγελική Ζιάκα, να μας εξηγήσει αν το διακριτό πρόταγμα της εκπαιδευτικής αυτενέργειας που πρωτεύει στη συνείδηση των εκπαιδευτικών που επιμορφώνονται είναι επιδίωξη και εκπαιδευτικός στόχος του προγράμματος. Η κ. Ζιάκα επεξηγώντας ανέφερε επ’ αυτού τα ακόλουθα.
 
Αγγελική Ζιάκα, Επίκουρη Καθηγήτρια Θρησκειολογίας του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, Επιστημονική υπεύθυνη του Προγράμματος «Το προτεινόμενο μοντέλο των πιλοτικών προγραμμάτων σπουδών για τα Θρησκευτικά που προωθούνται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων τα τελευταία χρόνια είναι ένα πρόγραμμα διαδικασίας»
 
Α.Ζ.: «Ξαναμιλώντας με τους διδάσκοντες το Ισλάμ στα σχολεία της Θράκης, -στην πλειοψηφία πρόκειται για αποφοίτους της ΕΠΑΘ-, και μετά από έναν χρόνο και κάτι από την πρώτη επιμόρφωση που υλοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 2014 στο Μουσικό Γυμνάσιο-Λύκειο Κομοτηνής υπό την αιγίδα του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ., βρεθήκαμε μπροστά στην ευχάριστη έκπληξη να καταγράψουμε ήδη παιδαγωγικά καλές πρακτικές διδασκαλίας των Θρησκευτικών και συγκεκριμένα του Ισλάμ στην ελληνική πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το ό,τι δεν είχαν υλικό, αν και αρχικώς φαντάζει αρνητικό, στην ουσία τους αφήνει αφενός μεν περιθώρια ευελιξίας στη διδακτική πρακτική, αναλόγως με το επίπεδο των μαθητών του κάθε σχολείου και της κάθε τάξης, το οποίο ποικίλει κατά πολύ από περιοχή σε περιοχή και ακόμη και εντός της ίδιας τάξης σε ορισμένες περιπτώσεις, αφετέρου δε οι ίδιοι οι διδάσκοντες καλούνται να αναβαθμίσουν τις θρησκευτικές γνώσεις που είχαν αποκτήσει ως απόφοιτοι των μεντρεσέδων αρχικώς και της ΕΠΑΘ αργότερα. Όλοι συνεργάζονται μεταξύ τους και ανταλλάσσουν υλικό. Το σχέδιο μαθήματος που ακολουθούν βασίζεται στο Κοράνιο και στις μουσουλμανικές παραδόσεις. Δίδεται επίσης ικανός χρόνος συζήτησης για θέματα κοινωνικά που άπτονται της θρησκευτικής ηθικής και ορθοπραξίας του Ισλάμ.
 
Επιπροσθέτως το προτεινόμενο μοντέλο των πιλοτικών προγραμμάτων σπουδών για τα Θρησκευτικά που προωθούνται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων τα τελευταία χρόνια είναι ένα πρόγραμμα διαδικασίας. Ο διδάσκων διαμορφώνει το δικό του πρόγραμμα με βάση το μαθητικό δυναμικό, τις γνώσεις και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, τα οποία πρωτεύουν στην οικοδόμηση της γνώσης. Έτσι, ουσιαστικά επιλέγει το υλικό με κριτήριο το Πρόγραμμα Σπουδών και τι προσδοκά να μάθουν οι μαθητές. Το υλικό, λοιπόν, επιλέγεται με βάση τους μαθητές και για τους μαθητές. Ουσιαστικά ο δάσκαλος καλείται να διανθίσει και να αξιοποιήσει τα τοπικά θρησκευτικά συμφραζόμενα αλλά και τον πλούσιο θησαυρό της θρησκείας, στην περίτπωση αυτή του Ισλάμ. Μάλιστα Έλληνες ερευνητές (Μάριος Κουκουνάρας Λιάγκης και Ηλίας Ματσαγγούρας) μελετούν εδώ και τρία χρόνια την εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος, στο οποίο πρωτεύει η μαθησιακή διαδικασία και όχι το υλικό, και μάλιστα στο μάθημα των Θρησκευτικών, με αποτελέσματα που αναδεικνύουν από τη μια τη δυνατότητα χειραφέτησης του δασκάλου και από την άλλη την επικέντρωση της διδασκαλίας στον μαθητή και στις ίδιες τις διαδικασίες μάθησης (διαδραστική διδασκαλία, ομαδοσυνεργασία, πολυτροπική διδακτική και άλλες προσεγγίσεις), οι οποίες εκτιμώνται ως γνώση του μαθητή, που αποκτιέται και από το μάθημα των Θρησκευτικών.

V. Στο Διδυμότειχο

Διευθυντής Δημοτικού Μειονοτικού Σχολείου Διδυμοτείχου «Είναι πολύ σημαντικό τη σημερινή εποχή να γνωρίζει κανείς καλά τη θρησκεία του και να μην προβαίνει σε ακραία φαινόμενα φανατισμού και βίας και με ό,τι αυτό συνεπάγεται»
 
Η επιμόρφωση Θεολόγων και Ιεροδιδασκάλων επαναλήφθηκε την επόμενη ημέρα στο Διδυμότειχο. Ο διευθυντής και η υποδιευθύντρια του σχολείου, που υποδέχθηκαν την ομάδα επιμορφωτών και επιμορφωμένων, στη σύντομη διαδικασία έναρξης της επιμόρφωσης, την οποία στις τρεις πόλεις της Θράκης, παραβρέθηκαν οι πανοσιολογιώτατοι μουφτήδες της Θράκης, κ. Μεμέτ Εμίν Σινίκογλου της Ξάνθης, Μέτσο Τζεμαλή της Κομοτηνής και Μεχμέτ Σερίφ Δαμάδογλου του Διδυμότειχου, ανέφερε για την αξία του «ανοίγματος» του μαθήματος των Θρησκευτικών στους μουσουλμανοπαίδες και τη χρησιμότητα της επιμόρφωσης τα κάτωθι:
 
«Θεωρώ μεγάλη τιμή για μας ότι για την υλοποίηση του σκοπού επιλέχθηκε το σχολείο μας. Γίνεται μια προσπάθεια από την ελληνική πολιτεία για τους ομοθρήσκους μας μουσουλμάνους που φοιτούν στα δημόσια σχολεία της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να μάθουν για τη θρησκεία τους, να την μελετήσουν και να την εφαρμόσουν στην ενήλικη ζωή τους.
 
Στο ωρολόγιο πρόγραμμα που εφαρμοζόταν στα δημόσια σχολεία την ώρα των θρησκευτικών, οι ομόθρησκοί μας δεν παρακολουθούσαν, λόγω της διαφορετικότητας της θρησκείας τους, παίρνανε απαλλαγή και ήταν μια ώρα άσκοπη γι’ αυτούς.
 
Τώρα το κενό αυτό στη μόρφωση των μαθητών έρχονται να καλύψουν οι καταξιωμένοι ιεροδιδάσκαλοι. Γνωρίζοντας το πόσο σημαντικό είναι τη σημερινή εποχή να γνωρίζει κανείς καλά τη θρησκεία του και να μην προβαίνει σε ακραία φαινόμενα φανατισμού και βίας και με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είναι πολύ ευχάριστο το ότι επιτέλους η Πολιτεία μερίμνησε για αυτά τα παιδιά και ορίζει εσάς τους ιεροδιδασκάλους υπεύθυνους για να τα βοηθήσετε και να τα διδάξετε ορθά τη θρησκεία τους.
 
Εύχομαι λοιπόν σ’ όλους σας καλή ευκολία στο δύσκολο αλλά θεάρεστο έργο σας και από την πλευρά μας θα είμαστε κοντά σας σε ό,τι χρειαστείτε για τη διευκόλυνση της διεξαγωγής του προγράμματος».

VI. Τα προβλήματα

Η λήξη των συμβάσεων των Θεολόγων εκπαιδευτικών – Η αναγκαιότητα της ανανέωσης – Η αναγκαιότητα των μουσουλμανικών σπουδών στην Ελλάδα
 
Από τα πιο σημαντικά ζητήματα όμως του νέου αυτού πλαισίου θρησκευτικής ισονομίας που εφαρμόζει η ελληνική πολιτεία είναι η λήξη των συμβάσεων κάποιων εκ των εκπαιδευτικών διδασκόντων του Ισλάμ στα δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στις 17 Μαρτίου. Η πολιτεία άραγε γνωρίζει, και τι μέλλει πράττειν προκειμένου η τόσο σημαντική αυτή, στη δημοκρατική της διάσταση, πρωτοβουλία, που καθιστά πραγματικότητα την ισοδύναμη προσέγγιση της θρησκευτικής αγωγής στην εκπαίδευση, να συνεχίσει και να παράξει αποτελέσματα, και πότε;
 
Ακόμη η σχέση εμπιστοσύνης και συνέργειας που εισπράξαμε από την επικοινωνία μας με τους καθηγητές και τους διδασκόμενους στις επιμορφώσεις, θα ενισχυθεί άμεσα και με τη δημιουργία προγράμματος μουσουλμανικών σπουδών στην ελληνική ανώτατη εκπαίδευση ούτως ώστε να υπάρχει μια επιστημονική βάση και πηγή συνεχούς επικοινωνίας και ανατροφοδότησης με θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία;
 
* Τα αρχικά των επιμορφωμένων δεν είναι τα πραγματικά

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.