Επιστημονικο Μνημοσυνο για τον Δημητριο Δ. Δελιβανη, πρ. πρυτανη του Αριστοτελειου Πανεπιστημιου Θεσσαλονικης
Στην αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη» του Βυζαντινού Μουσείου Θεσσαλονίκης, πραγματοποιήθηκε στις 26 Απριλίου, εκδήλωση, 20 χρόνια μετά τον θάνατό του, στη μνήμη του Δημητρίου Δελιβάνη, που ήταν για πολλά χρόνια καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών στο Α.Π.Θ. και πρώην Πρύτανης αυτού.
Στην εκδήλωση έγινε αναφορά στα δύο τελευταία του βιβλία που κυκλοφόρησαν στο Παρίσι από γνωστό γαλλικό εκδοτικό οίκο και προκάλεσαν πολλές συζητήσεις και σχολιασμούς και τότε και τώρα. Το πρώτο αναφερόταν στις Υπανάπτυκτες Χώρες και το άλλο στον Πληθωρισμό.
Στη συνέχεια διαβάστηκαν αποσπάσματα από το «Ημερολόγιο» του Δ. Δελιβάνη που άρχισε να γράφει το 1924, αλλά περιέλαβε και αναμνήσεις του από το 1913. Διδακτικότερες για όλους μας είναι οι σημειώσεις του τον Οκτώβρη του 1944.
«Εφόσον είμαι δημόσιος λειτουργός, υπηρετώ την Ελλάδα και όχι κάποιο κόμμα. Δεν θα ανήκω λοιπόν σε κανένα κόμμα και είμαι αποφασισμένος να μη μεταβάλλω αυτή την γραμμή συμπεριφοράς στο μέλλον».
Επίσης το 1986 σημειώνει «…. Η Ελλάδα φαίνεται να βρίσκεται σε αδιέξοδο. Αυτό αφορά την οικονομική, δημοσιονομική και νομισματική πολιτική…..».
Στη συνέχεια αναλύθηκε η συμβολή του στη δημιουργία Πανεπιστημίου στην Κομοτηνή. Ήταν από τους πρώτους πανεπιστημιακούς καθηγητές, που συνέτρεξε τις προσπάθειες των τοπικών παραγόντων για την προβολή του αιτήματος και από τους λίγους οραματιστές μαζί με τη σύζυγό του, καθηγήτρια και πρ. Πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Μαρία Δελιβάνη, που πίστεψαν στην προσπάθεια αυτή.
Και επειδή στην χώρα μας, τα μεγάλα έργα (δρόμοι, έργα υποδομών, Πανεπιστήμια κ.λπ.) για να αποφασισθούν επηρεάζονται από πιέσεις και διαμαρτυρίες, ξεκίνησε προσπάθεια να εξασφαλισθεί η υποστήριξη από ευρύτερες ομάδες. Η αρχή έγινε με καθηγητές άλλων σχολών, μετά να υιοθετηθεί η ιδέα και από τη Σύγκλητο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και τέλος να συγκληθεί το Δεκέμβριο του 1972 Συμπόσιο διάρκειας 3 ημερών στην Κομοτηνή.
Αυτό οργανώθηκε σε συνεργασία με το Θρακικό Πνευματικό Κέντρο που ήταν ο τοπικός πρωταγωνιστής της προσπάθειας από την αρχή. Στο Συμπόσιο εκείνο συμμετείχαν 14 καθηγητές πανεπιστημίων, 22 εκπρόσωποι τοπικών οργανώσεων, όπως επίσης και ο Μητροπολίτης, ο Δήμαρχος κ.λπ. Τότε δόθηκε και το όνομα τού από ίδρυση Δημοκριτείου Πανεπιστημίου, συντάχθηκε σχέδιο Προϋπολογισμού, Πρόγραμμα πλήρωσης του συνόλου των απαιτουμένων θέσεων για την υλοποίηση της ιδέας.
Έτσι τελικά το Πανεπιστήμιο ιδρύθηκε το 1973 κατά τα γνωστά και από τον εορτασμό της 20ετίας από της ιδρύσεώς του, ο Πρύτανης τότε Ι. Πανούσης τίμησε σε ειδική τελετή στη Θεσσαλονίκη, σε συνεργασία με τα Θρακικά Σωματεία της συμπρωτεύουσας, τους πρωτεργάτες της ιδρύσεώς του. Μεταξύ αυτών τιμήθηκε το ζεύγος των καθηγητών Δελιβάνη, ο Πρόεδρος του Θρακικού Πνευματικού Κέντρου Κομοτηνής Γεώργιος Μανούδης και καθηγητές άλλων Πανεπιστημίων. Επίσης, ο Δήμος Κομοτηνής έδωσε το όνομά του, όπως και του Γεωργίου Μανούδη σε οδούς της πόλης.
Το επιστημονικό Μνημόσυνο για τον Δημήτριο Δελιβάνη έκλεισε με σύντομους χαιρετισμούς από παλαιούς φοιτητές του, μεταξύ των οποίων καθηγητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Πρόεδροι Επιμελητηρίων, πρώην Πρόεδροι της Δ.Ε.Θ. και άλλοι, οι οποίοι δεκάδες χρόνια μετά, τιμούν την Μνήμη ενός διακεκριμένου επιστήμονα, ενός επιτυχημένου οραματιστή και ενός γνησίου πατριώτη.
Υ.Γ.: Με αφορμή αυτή την ανταπόκριση από τη Θεσσαλονίκη, για τη συμβολή του τιμηθέντος καθηγητού, νομίζω ότι είναι καθήκον να υπομνησθεί ότι στις προσπάθειες εκείνες για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Θράκης συνέδραμαν και άλλοι Κομοτηναίοι, οι οποίοι δεν έτυχαν ποτέ, όπως θα έπρεπε, της πρέπουσας αναγνώρισης για τη συμβολή τους.
Ήταν συμπολίτες μας, νεώτεροι τότε των προαναφερθέντων, άνθρωποι οι οποίοι συνέβαλαν με όλες τις δυνάμεις σε ένα πρωτόγνωρο έργο. Συμμετείχαν σε συνεδριάσεις στην Κομοτηνή και στην Αθήνα, με προσπάθειες άοκνες επί σειρά ετών, μέχρι να παρθεί η απόφαση από τους αρμόδιους για την ίδρυση του 5ου Πανεπιστημίου της χώρας μας στη Θράκη, με έδρα του την Κομοτηνή.
Ξεχάστηκαν και μερικοί από αυτούς μάλιστα δεν είναι πλέον μαζί μας. Γι’ αυτό και η υπόμνηση της συνδρομής τους σ’ αυτό το μεγάλο έργο, δεν έχει σκοπό την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών τους πλέον, αλλά πρέπει να γίνεται για να παραδειγματίζονται οι νεώτεροι και να προτρέπεται η συμμετοχή τους σε κινήσεις κοινωνικής προσφοράς. Είναι γνωστό πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουν όλοι, πότε και πώς φθάσαμε στο σήμερα, ώστε να προετοιμάζεται πιο αποτελεσματικά το αύριο.
Δεν κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούν μόνο από τον γράφοντα τα ονόματα όλων όσων συνεισέφεραν τότε στην προσπάθεια αυτή, θα πρέπει να γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια από όσους γνωρίζουν τις προσπάθειες της εποχής εκείνης και να αποδοθεί Τιμή σε όσους είναι ακόμη κοντά μας, και Μνήμη για όσους έχουν αποβιώσει.
Δε θα πρέπει να ξεχάσουμε τον παλαιό Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και του Δικηγορικού Συλλόγου ταυτόχρονα, του Μορφωτικού Ομίλου, αρθρογράφους και εκδότες εφημερίδων, επιχειρηματίες, ιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς και κυρίες, που υπήρξαν ενεργά μέλη της διοίκησης τοπικών συλλόγων, και έλαβαν μέρος στις προσπάθειες υποστήριξης της ίδρυσης του Πανεπιστημίου. Είναι άνθρωποι που βοήθησαν σε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια με εμφανώς θετικά αποτελέσματα και τους οφείλεται η αναγνώριση. Είναι ένα χρέος όλων μας που δεν έχει εκπληρωθεί μέχρι σήμερα.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
