Εφυγε απο τη ζωη ο εκ των πρωταγωνιστων και μνημων της τυπογραφικης ιστοριας της Κομοτηνης Φαιδων Φυγκας

Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί το Σάββατο στα Δημοτικά Κοιμητήρια στις 11.30 π.μ.

Φτωχότερη από σήμερα η Κομοτηνή και φτωχότεροι και οι κάτοικοί της, αφού έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών στα 96 του χρόνια, ο Φαίδων Φυγκάς, γόνος τρίτης γενιάς της ιστορικής οικογένειας τυπογράφων της πόλης μας, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη, η οποία ήταν και η πρώτη οικογένεια που άσκησε το επάγγελμα του τυπογράφου ‒αργότερα και του εκδότη‒, από το 1914 και μετά, λίγο πριν δηλαδή την ενσωμάτωση, απελευθέρωση, της Δυτικής Θράκης.

Ο λαμπρός Φαίδων Φυγκάς που μεγάλωσε μέσα στο τυπογραφείο του πατέρα του και είναι η ουσιαστικότερη πηγή ιστορίας του κλίματος, της ατμόσφαιρας, που επικρατούσε τα χρόνια εκείνα, όταν η εκτύπωση εντύπων και εφημερίδων δεν στηριζόταν ακόμη στις μηχανές και τους αυτοματισμούς τους, αλλά κάθε σελίδα στοιχειοθετούνταν με το χέρι από ομάδα εργαζομένων σε πλάκα, χωρίς φωτογραφικό υλικό στην ελληνική περιφέρεια, αφού οι  φωτογραφίες χρειάζονταν για να τυπωθούν  ειδική επεξεργασία και εκτύπωση σε τσίγκο, πράγμα που γίνονταν στη Θεσσαλονίκη.

Ο Φαίδων Φυγκάς, μειλίχιος και εμβριθής αφηγητής, περήφανος για τη ζωή που έζησε στο τυπογραφείο Φυγκά και τα έντυπα που σ’ αυτό παρήχθησαν, όταν δεν είχε παρεισφρύσει ακόμη η ψηφιακότητα και  δεν γινόταν χρήση υπολογιστών, με αποτέλεσμα δήμοι, κοινότητες, βιβλία ληξιαρχείου,  θανάτων, γεννήσεων κ.ά να καταγράφουν τη δραστηριότητά τους και να διασώζουν τα  αρχεία τους, χρησιμοποιώντας χειρόγραφο λόγο.

Ο αείμνηστος κύριος Φαίδων ‒ κύριος, κατά παράβαση του ειωθότος πρωτοκόλλου, για την κυριολεκτικότητα της προσαγόρευσης‒, ο αδελφός της κυρίας Νέλλης, κυρίως όμως ο πατέρας του αγαπητού μας συναδέλφου Γιώργου, εκπροσώπου της τέταρτης γενιάς τυπογράφων της οικογένειας, και παππούς της Ραλλούς, της Χαρίκλειας και της Παρασκευής, που αγαπούσε να δίνει το παρών στο χώρο του τυπογραφείου όσο τον έπαιρνε. Για να καμαρώνει την άψογα  γυαλισμένη πρώτη εκτυπωτική μηχανή που ήθελε να δωρίσει στην πόλη, κι ας ήξερε ότι η Κομοτηνή ήταν «πίσω ακόμη για τέτοια…». Μουσεία ήτοι, χώρο διατήρησης της αστικής ιστορίας και μνήμης.

Ο γλυκύτατος κύριος Φαίδων που αφηγήθηκε με γλαφυρότητα τη δική του ιστορία και της πόλης  μας, για όλες τις ιστορικές περιόδους που είχε ζήσει ο ίδιος, μεταξύ των οποίων και η Βουλγαρική κατοχή του 1941-1944, μιλώντας, για το περιοδικό ΖΩ,   στη δημοσιογράφο και συνεργάτιδά μας Μαρία Νικολάου.

Ο κύριος Φαίδων, που μπορούσε να μιλά για ώρες για χρυσοτυπίες και ασημοτυπίες, και για τα μεταλλικά στοιχεία από μόλυβδο, μαζί με αντιμόνιο όμως, που διατηρούσε ακμαία.

Άπειρες οι μνήμες, περισσότερο άπειρη η  ευγένεια και  η καλοσύνη του.

Κύριε Φαίδωνα ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΨΕΤΕ.

ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΚΑΤΕΥΟΔΙΟ, ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!!!

Υ.Γ.: Στην οικογένειά του, στην κυρία Νέλλη, τον Γιώργο  και τη σύζυγό του  Λία, τη Δέσποινα και τον Γιάννη, τα εγγόνια του ΘΕΡΜΑ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ, ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΑΣΤΕ. 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.