Δηλωνει παρουσα στις εκλογες του Ιατρικου Συλλογου Ροδοπης η Βουλα Ελευθεριαδου

Η περίοδος της πανδημίας επανέθεσε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τον ιατρικό κόσμο. Από ανάγνωσμα στα βιβλία ιστορίας, η έννοια της πανδημίας πέρασε «ζώσα» στην καθημερινότητά μας. Από εκεί που ο γιατρός ήταν ο επιστήμονας στον οποίο πηγαίναμε όταν δεν ήμασταν καλά σε ατομικό επίπεδο με την εκδήλωση της πανδημίας του κορωνοϊού ο ιατρικός κόσμος απασχόλησε οριζόντια την κοινωνία, από τα μέτρα που γνωμοδοτούσε και λάμβανε η πολιτεία για τη διευθέτηση και προφύλαξη της ζωής μέχρι τις καθημερινές ενημερώσεις για την εξέλιξη της πανδημίας. Κομμάτι της ιατρικής ορολογίας και συναφών επιστημονικών κλάδων έγινε κοινό κτήμα και μέρος της καθημερινής επικοινωνίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, της αυξημένης κοινωνικής ευαισθησίας, επανεκτιμήθηκε και η διάρθρωση του συστήματος υγείας. Διαπιστώθηκαν και καταγράφηκαν ελλείψεις και δυσλειτουργίες και προωθήθηκαν (και συνεχίζουν να προωθούνται) αλλαγές στο σύστημα υγείας. Τελευταίο παράδειγμα η εν εξελίξει εφαρμογή του Προσωπικού Γιατρού.

Με αυτές τις σκέψεις προέκυψε η συνομιλία μας με την Ιατρό Παθολόγο κ. Βούλα Ελευθεριάδου που όλο αυτό το διάστημα, όπως και οι συνάδελφοί της, έδωσαν το δικό τους δυναμικό παρών για την αντιμετώπιση της πανδημίας στην τοπική κοινωνία. Ενόψει των εκλογών στον Ιατρικό Σύλλογο Ροδόπης, στην οποία όπως δήλωσε η ίδια θα θέσει υποψηφιότητα για το νέο Διοικητικό Συμβούλιο, ζητήσαμε από την κ. Ελευθεριάδου να καταθέσει τα δικά της συμπεράσματα για την λειτουργία του ιατρικού κόσμου την περίοδο της πανδημίας, την προωθούμενη μεταρρύθμιση του Προσωπικού Γιατρού αλλά και τα «στοιχήματα» και τις προκλήσεις του μέλλοντος για τους ιατρούς και το σύστημα υγείας.

Βούλα Ελευθεριάδου λοιπόν αναλυτικά…

ΠτΘ:  κ. Ελευθεριάδου δυστυχώς όπως όλα δείχνουν ο κορωνοϊός θα γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μας, ακόμα κι αν οι αριθμοί δείχνουν μια τάση πτωτική, τουλάχιστον την τρέχουσα χρονική περίοδο. Εσείς, όπως και οι συνάδελφοί σας, βρεθήκατε στις επάλξεις από την πρώτη στιγμή…

Β.Ε.: Ο ιατρικός κόσμος τα τελευταία τρία χρόνια ήρθε αντιμέτωπος με μια κατάσταση που αρχικά δεν γνώριζε, γιατί ήταν κάτι καινούργιο και για μας, την οποία έπρεπε να αντιμετωπίσει και πιστεύω ότι την αντιμετώπισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όλοι οι γιατροί προσπάθησαν να κάνουν το καλύτερο δυνατό. Φυσικά μαζί με το νοσηλευτικό προσωπικό, είτε βρίσκονταν στον ιδιωτικό τομέα είτε στον δημόσιο τομέα, προσπάθησαν να στηρίξουν την κοινωνία όσο το δυνατόν περισσότερο. Πιστεύω ότι παρόλα τα προβλήματα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, καταφέραμε, και με πολλές απώλειες  και από τους ίδιους τους γιατρούς ακόμα και σε ζωές, να σταθούμε όρθιοι και να κρατήσουμε το εθνικό σύστημα υγείας, γιατί για μένα εθνικό σύστημα υγείας είναι, όπου κι αν βρίσκεσαι, από όπου κι αν υπηρετείς τον κλάδο της υγείας.

Βέβαια προέκυψαν κάποια θέματα όλο αυτό το διάστημα. Είδαμε ποιες ελλείψεις και ποια προβλήματα υπήρχαν στην οργάνωση όλου αυτού του συστήματος, και καλούμαστε τώρα σε δεύτερο χρόνο, που έχει περάσει η οξεία φάση, τα δύσκολα, να δούμε πώς μπορούμε να πορευτούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

«Ο ιατρικός κόσμος έχει απαξιωθεί τα τελευταία χρόνια»

ΠτΘ: Για τον Προσωπικό Γιατρό ποια είναι η άποψή σας;

Β.Ε.: Ο ιατρικός κόσμος δεν αγκάλιασε τον προσωπικό γιατρό στο βαθμό που θα θέλαμε. Αρχικά να πούμε ότι εμείς οι γιατροί της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, που είναι ο γιατρός που θα πας πρώτος για να του πεις το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζεις, θέλουμε σωστή πρωτοβάθμια περίθαλψη. Θέλουμε πρωτοβάθμια περίθαλψη που θα μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του ασθενούς.  Όταν ξεκίνησε η υγειονομική κρίση είχα πει ότι πρέπει στην Ελλάδα επιτέλους να οργανώσουμε μια σωστή και στο ύψος των περιστάσεων πρωτοβάθμια βαθμίδα υγείας γιατί από κει περνάνε όλα. Τα περιστατικά ακόμα και του covid έπρεπε να περάσουν από την πρωτοβάθμια και τα σοβαρότερα να πάνε στη δευτεροβάθμια, δηλαδή στα νοσοκομεία, πράγμα που θα καθιστούσε πιο καλή, πιο σωστή τη λειτουργία των νοσοκομείων. Ήταν λοιπόν επιτακτική ανάγκη. Φάνηκε και το λέγαμε όλοι ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας που να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Εμείς οι γιατροί στηρίζουμε τη φιλοσοφία του προσωπικού γιατρού, με την έννοια ότι θέλουμε να είμαστε γιατροί που θα γνωρίζουμε τον ασθενή μας, που θα γνωρίζουμε το ιστορικό, το οικογενειακό ιστορικό, το ατομικό ιστορικό, που θα είμαστε ο άνθρωπός τους, ο γιατρός τους, που για οποιοδήποτε πρόβλημα απευθύνεται σε μας.

ΠτΘ: Η διαφωνία έγκειται στον τρόπο με τον οποίο γίνεται;

Β.Ε.: Πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές, γιατί υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις στον ιατρικό κόσμο όσον αφορά στη λειτουργία του συστήματος όπως έχει κατατεθεί. Κι εμείς γι’ αυτό θέλουμε να παρέμβουμε και να εκθέσουμε την άποψή μας ώστε να γίνουν ορισμένες αλλαγές που θα επιτρέψουν την ομαλότερη λειτουργία στο σύστημα και θα μπορέσουν να αποδεσμεύσουν δυνάμεις από το βάρος των δημοσίων δομών. Για να μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να είμαστε δυναμικά μπροστά και να διεκδικούμε κάποια πράγματα ως ιατρικός σύλλογος. Γιατί υπάρχουν πάρα πολλά ζητήματα, είμαστε αυτή τη στιγμή σε περίοδο αλλαγών, και οι αλλαγές θα πρέπει να είναι σε ωφέλεια της κοινωνίας, αλλά να μπορεί και ο γιατρός να λειτουργήσει πάνω απ’ όλα με αξιοπρέπεια.

Ο ιατρικός κόσμος έχει απαξιωθεί τα τελευταία χρόνια. Είτε βρίσκεται εντός είτε εκτός του συστήματος. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται γενικότερα. Είτε  από την κοινωνία, είτε και από το ίδιο το κράτος. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι ο  γιατρός έχει πολλά χρόνια σπουδών για να μπορέσει να γίνει παραγωγικός, φτάνει σε μια ηλικία που είναι 30,35,40 για να μπορέσει να αποδώσει στην κοινωνία και πρέπει το σύστημα να του συμπεριφέρεται με αξιοπρέπεια και αυτός ο ίδιος στον εαυτό του, αλλά και όσον αφορά και το θέμα του κοινωνικού συνόλου. Άρα θα πρέπει να προσδώσουμε στον γιατρό το ύψος και το βάθος που πραγματικά θα έπρεπε να έχει. Όσον αφορά τον εαυτό του, όσον αφορά τον ασθενή του, όσον αφορά το κράτος.

«Όλοι μαζί να διεκδικήσουμε πράγματα»

ΠτΘ: Είναι ζήτημα διεκδικήσεων και συμμετοχικότητας σε ό,τι αφορά τον κλάδο απέναντι σε μια πολιτεία που εν μέρει, αν όχι συνολικά, κωφεύει;

Β.Ε.: Η αλήθεια είναι ότι η πολιτεία κάνει αυτό που θεωρεί πιθανώς σωστό. Η κάθε πολιτεία. Είδαμε και την προηγούμενη φορά με τον οικογενειακό γιατρό πάλι το σύστημα δεν οδηγήθηκε σε επιτυχία γιατί δεν συμμετείχαν οι γιατροί σε αυτό. Κάτι παραπλήσιο κινδυνεύει να γίνει και αυτή τη φορά. Είναι σαφές ότι κι εμείς οι ίδιοι οι γιατροί πρέπει να κινητοποιηθούμε περισσότερο και να συμμετέχουμε στις διεργασίες των συνδικαλιστικών μας οργάνων. Όσο παραμένουμε στο περιθώριο είναι σίγουρο ότι η φωνή μας είναι αδύναμη.

ΠτΘ: Επίκεινται εκλογές και για τη νέα διοίκηση του Ιατρικού Συλλόγου Ροδόπης. Θα συμμετάσχετε σε αυτή τη διαδικασία;

Β.Ε.: Ναι θα συμμετέχω. Θεωρώ μιας και, όπως προείπα, βρισκόμαστε σε μια τέτοια διαδικασία αλλαγών, πως μπορούμε να δράσουμε θετικά σε όλο αυτό το οποίο θα συμβεί. Γίνονται αλλαγές και θέλουμε να γίνουν προς τη σωστή κατεύθυνση. Για να μπορέσει όμως να γίνει αυτό θα πρέπει ο Ιατρικός Σύλλογος Ροδόπης να είναι δυνατός, να είναι δυναμικός, να είναι και συμμετοχικός, έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ. Να είναι προς την κοινωνία, δηλαδή να κάνει δράσεις που να αφορούν την κοινωνία, να ενημερώνει την κοινωνία σε όλα τα ζητήματα τα οποία απασχολούν. Αλλά και συνδικαλιστικά όλοι μαζί να διεκδικήσουμε πράγματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι σώνει και καλά θα έρθουμε σε αντιπαλότητα με τον κάθε υπουργό. Σημαίνει έναν γόνιμο διάλογο. Για να μπορέσουμε να πετύχουμε κάποιο σωστό αποτέλεσμα θα πρέπει να δώσουμε στον κάθε υπουργό να κατανοήσει ορισμένα πράγματα προς ποια κατεύθυνση πρέπει να πάνε. Και το πιο απλό είναι ότι δεν μπορεί να πετύχει κανένα σύστημα υγείας αν δεν συμμετέχουν οι γιατροί. Άρα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο όλο αυτό το πράγμα να γίνει πιο  δελεαστικό.

Επίσης οι συνάδελφοι που βρίσκονται στις δημόσιες δομές υγείας, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει φοβερό πρόβλημα, έχουν φορτωθεί πάρα πολύ δουλειά όλο αυτό το  χρονικό διάστημα, λειτουργούσαν πραγματικά στα όρια του burn out, δηλαδή καταπόνησης μεγάλης, σωματικής, ψυχικής, γιατί μην ξεχνάτε ότι και για τον γιατρό η ψυχική του κατάσταση όλο αυτό το διάστημα ήταν πάρα πολύ έντονη, γιατί οι συνθήκες δεν ήταν ομαλές. Άρα χρειαζόμαστε ένα καλό, σωστό, δυνατό σύστημα υγείας, και στο νοσοκομείο, που είναι πολύ σημαντικό για μένα, γιατί εκεί θα πάνε τα βαριά περιστατικά και πρέπει ο γιατρός να μπορεί να ανταποκριθεί την ώρα που θα χρειαστεί.

Είναι πολλά τα ζητήματα. Θέλουμε λοιπόν γιατρούς στα νοσοκομεία, θέλουμε γιατρούς που να στηρίζεται το έργο τους και φυσικά για να μην ξεχνάμε και το βασικότερο, καλά αμειβόμενους γιατρούς.

ΠτΘ: Και συνεργασία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, γιατί ο καθένας έχει να προσφέρει από τη δική του θέση…

Β.Ε.: Δεν υπάρχει καμία αντιπαράθεση, ο καθένας έχει το δικό του πεδίο δράσης, και νομίζω ότι συνεργαζόμαστε και πρέπει να συνεργαζόμαστε για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κοινωνία πάντα.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.