Αλλαγες στο νομικο πλαισιο για αναδοχη και υιοθεσια
Επίσπευση και απλούστευση των διαδικασιών αναδοχής και υιοθεσίας, χαρτογράφηση των παιδιών που φιλοξενούνται στα ιδρύματα προωθεί νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Άλλωστε, στην Ελλάδα οι πολυετείς καθυστερήσεις και οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις έχουν οδηγήσει στη δραματική μείωση των «επίσημων» υιοθεσιών. Βάσει των στοιχείων που τηρούνται, στην Εθνική Στατιστική Υπηρεσία οι υιοθεσίες στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια βαίνουν μειούμενες (543 το 2012, 496 το 2013, 361 το 2014, 271 το 2015 και 221 το 2016).
Παράλληλα, με το νομοσχέδιο αφήνεται ανοικτή η πιθανότητα αναδοχής και σε ομόφυλα ζευγάρια, καθώς δυνατότητα αποκτούν πλέον και ζευγάρια με σύμφωνο συμβίωσης, ενώ καθιερώνεται ο θεσμός της Επαγγελματικής Αναδοχής για παιδιά με χρόνια προβλήματα υγείας και συμπεριφοράς.
Ειδικότερα, με το νομοσχέδιο δημιουργούνται το Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής και Υιοθεσίας, ως συμβουλευτικό-γνωμοδοτικό όργανο, καθώς και Εθνικά Μητρώα Ανηλίκων, Υποψήφιων Ανάδοχων Γονέων και Εγκεκριμένων Αναδοχών Ανηλίκων. Το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης διατηρεί, επίσης, Εθνικό Μητρώο Υποψήφιων Θετών Γονέων, ενώ αντίστοιχα ειδικά μητρώα υποχρεούνται να τηρούν και οι αρμόδιοι φορείς, όπως είναι οι μονάδες παιδικής προστασίας. Θεσπίζεται ανώτατο χρονικό όριο αναμονής για τις διάφορες φάσεις των διαδικασιών αναδοχής και υιοθεσίας, ενώ εισάγεται ο θεσμός της ανάθεσης διεξαγωγής της κοινωνικής έρευνας και σύνταξης της απαιτούμενης κοινωνικής έκθεσης σε πιστοποιημένους κοινωνικούς λειτουργούς. Κατά κοινή ομολογία, μάλιστα, όλων των εμπλεκόμενων φορέων, με αυτή την παρέμβαση επιδιώκονται η μείωση του χρόνου αναμονής και η αποσυμφόρηση των κοινωνικών υπηρεσιών.
Επίσης το νομοσχέδιο καθιερώνει την υποχρεωτική επιμόρφωση των υποψηφίων θετών γονέων και επανακαθορίζει τις προϋποθέσεις καταλληλότητας των ανάδοχων γονέων. Αναφέρει δε, ότι κατάλληλες για να γίνουν ανάδοχες είναι οικογένειες που αποτελούνται από συζύγους, αλλά και από έχοντες συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με ή χωρίς παιδιά, όπως και μεμονωμένα άτομα, άγαμα, ή διαζευγμένα ή σε χηρεία με ή χωρίς παιδιά, που μπορεί να είναι συγγενείς εξ αίματος οποιουδήποτε βαθμού με το ανήλικο τέκνο (συγγενική αναδοχή).
Απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση παραμένει η κοινωνική έρευνα από πιστοποιημένες υπηρεσίες και κοινωνικούς λειτουργούς, με κυρίαρχο το «βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου παιδιού».
Στο σκέλος της αναδοχής, το νομοσχέδιο προβλέπει την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, από τον φορέα ασφάλισης του ανάδοχου γονέα αλλά και τη χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης και μετά την ενηλικίωσή του παιδιού στην περίπτωση που πρόκειται για ΑμεΑ. Εισάγει δε, και τον θεσμό της επαγγελματικής αναδοχής για περιπτώσεις παιδιών με αναπηρία ή με έντονα ψυχολογικά προβλήματα, καθώς και για περιπτώσεις ανηλίκων που έχουν διαπράξει αδικήματα τα οποία άπτονται των διατάξεων του ποινικού-σωφρονιστικού συστήματος. Ο ανάδοχος γονέας, σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να έχει ειδικές γνώσεις και του παρέχεται αυξημένη οικονομική ενίσχυση και εκπαίδευση.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
