Αυξανεται ξανα το ενδιαφερον για μνημειο της Ποντιακης Γενοκτονιας στην Κομοτηνη

Την πρόθεσή τους να προωθήσουν ξανά, μετά την υποχρεωτική «παύση» δραστηριοτήτων που έφερε η πανδημία, τη δημιουργία ενός μνημείου της Ποντιακής Γενοκτονίας στην Κομοτηνή εξέφρασαν τα μέλη των Ποντιακών σωματείων της Ροδόπης που έδωσαν το παρόν την Τετάρτη 19 Μαΐου στην επιμνημόσυνη δέηση που πραγματοποιήθηκε για τα θύματα της στον αδριάντα του Μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθου.

Παρά τους περιορισμούς που ακόμα επιβάλλει η πανδημία, αλλά και την ημιτελή κατάσταση του χώρου, μιας και εκεί ακόμα πραγματοποιούνται έργα στην οδό Σοφούλη, εκπρόσωποι των σωματείων έδωσαν το παρών στην επιμνημόσυνη δέηση που τέλεσε ο Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμων στο χώρο, τιμώντας τους νεκρούς και ζητώντας την αναγνώριση της γενοκτονίας.

Πάντα ζωντανή η μνήμη των θυμάτων

«Η πανδημία δεν κατάφερε να μας εμποδίσει να είμαστε παρόντες» σημείωσε η εκπρόσωπος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας κ. Χρύσα Μαυρίδου, η οποία τόνισε πως δεν θυμούνται τους νεκρούς μόνο στην επέτειο, αλλά βρίσκονται στη σκέψη τους όλο το χρόνο, και αγωνίζονται όλο το χρόνο για την αναγνώριση της Γενοκτονίας.

«Διατρανώνουμε την αγωνιστικότητα ότι 102 χρόνια μετά το τραγικό αυτό γεγονός είμαστε παρόντες και συνεχίζουμε να γαλουχούμε τις επόμενες γενιές» ανέφερε, με τις εκδηλώσεις τους φέτος να είναι, εκ των πραγμάτων, κυρίως διαδικτυακές, μέσα από τις ιστοσελίδες των συλλόγων τους.

Τόνισε δε πως θέλουν όλους τους συμπολίτες μας συμμέτοχους σε αυτή την προσπάθεια που κάνει ο ποντιακός Ελληνισμός σε όλο τον κόσμο, για την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας μιας και δεν είναι θέμα μόνο των Ελλήνων, αλλά όλης της ανθρωπότητας.

Σημείωσε επίσης πως το θέμα του μνημείου, παρόλο που καθυστέρησε λόγω κορωνοϊού, είναι έτοιμοι να το προχωρήσουν, να προετοιμάσουν μια πρόταση την οποία θα καταθέσουν στο Δήμο Κομοτηνής προς υλοποίηση.

Ζωντανή η προσωπική ιστορία της Ελένης Ασμανίδου

Παρών στην εκδήλωση ήταν και η κ. Ελένη Ασμανίδου, η γιαγιά της οποίας έχασε τρία παιδιά στη γενοκτονία. Η γιαγιά της στον Πόντο το 19, είχε πάει στην Πόλη, και επειδή φοβόταν μην τους κάνουν κάτι στο δρόμο, άφησε τρία της παιδιά, δύο αγόρια και ένα κορίτσι, στα αδέρφια της.

Όταν επέστρεψε στο σπίτι, το βρήκε καμένο, ενώ τα παιδιά τα είχαν μαζέψει. Τελικά η γιαγιά κατέληξε στη Δράμα, και ο πατέρας της κ. Ασμανίδου, που γεννήθηκε αργότερα, προσπάθησε πολύ να βρει ένα από τα παιδιά, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε.

«Αυτή είναι η ιστορία της Γιαγιάς μου, που τη θυμάμαι κάθε μέρα» ανέφερε.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.