Το «κουτσουρο» στο κουμπαριο της Μεσσουνης

Το κουμπαριό στη Μεσσούνη κρατούσε γενιές ολόκληρες και οι νουνοί είχαν μεγάλη εξουσία στα βαπτιστικά. Απαιτούσαν, σεβασμό, χειροφίλημα, εξυπηρέτηση, προτεραιότητα, χατίρια, χωρίς αντιρρήσεις. Ο μεγάλος, ο γηραιότερος  νουνός, ένα παραπάνω, ήταν η αρχηεξουσία.

Ψάχνοντας  τις παλιές φωτογραφίες που έχει στην κατοχή του ο σύλλογος του χωριού, σε κάποια παρέα διέκρινα με ένα ποτήρι στο χέρι,  τον μεγάλο μας νουνό, τον μπάρμπα Δήμο, πατέρα του νουνού μου του Παναγιώτη.

Παλιός καφετζής, τα έπινε καθημερινά παρέα με τους θαμώνες. Αγαπούσε πραγματικά τα «κουμπαρούδια» του (βαπτιστικά) και εμάς, τα βαπτιστικά των παιδιών του.

Είχα σχεδόν δύο χρόνια να τον ανταμώσω, λόγω της δουλειάς μου. Όταν διαπίστωσα ότι ήταν καθισμένος, με καλή παρέα, στο καφενείο του γιου του Γιάννη (Καρά Ιβάνς), με περίσσιο σεβασμό, πλησιάζοντας στο τραπέζι και με όλους τους πατροπαράδοτους τύπους, τον χαιρέτησα με χειροφίλημα.

Χάρηκε, θεώρησε μεγάλη τιμή το χειροφίλημα, ενώπιον και άλλων μπαρμπάδων του χωριού, ζήτησε και υπάκουσα, κάθισα  δίπλα του, αφήνοντας για λίγο την παρέα μου.

Μισοθολωμένος, από το μπρούσικο κρασί, έπιασε στοργικά το χέρι μου και είπε:

-Κουμπαρούδ΄,  ιμένα που μη γλέπς, είμι η ντίπ  τρανός η νούνους, είμι του κούτσουρου στου κουμπαριό μας. Σύ είσι του μικρό του κουμπαρούδ΄ κι είσι υπουχριουμένους, κάθε φουρά που γλέπς, μένα,  του κούτσουρου του νούνου, να μι κιρνάς, ό,τι πίνου.

Είπε και έγινε, όπως γινόταν κάθε φορά που αντάμωνε, το κουμπαρούδ΄ με το κούτσουρο το νουνό και στις προηγούμενες συναντήσεις και στις επόμενες, μέχρι που ο Θεός τον κάλεσε, κάπελα στις ταβέρνες του παραδείσου, αντάμα με τη νουνά μας, τη Δήμαινα, τη γνωστότερη σαν Μυρτζιάνου.

Απρίλιος 2022

–Κούτσουρο είναι, ο γέρικος μεν, ζωντανός δε, κορμός του δένδρου, λίγο πάνω από το έδαφος μέχρι το βαθύ του ρίζωμα.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.