Η συνεισφορα των Κυπριων στην Επανασταση του 1821
Το Γένος μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς υπό τον Οθωμανικό Ζυγό αξιώνει την Εθνική Ανεξαρτησία και την Λαϊκή κυριαρχία με τον πιο ηχηρό τρόπο, αυτόν της λαϊκής επανάστασης. Από το όλο εγχείρημα δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η προσφορά, υλική και σωματική, των ακριτών Ελλήνων της Κύπρου, οι οποίοι διαχρονικά δήλωναν παρόν στο πλευρό της μητέρας πατρίδας, Ελλάδας.
Προεπαναστατικά, η φιλική εταιρία είχε στείλει στην Κύπρο απεσταλμένους οι οποίοι κατάφεραν να μυήσουν στον Αγώνα αρκετούς Κύπριους με έναν εξ αυτών να είναι ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός το 1818. Με την έναρξη της Επανάστασής, οι Οθωμανοί, θέλοντας να κάμψουν το φρόνιμα των Κυπρίων προχωρούν την 9η Ιουλίου σε ομαδικές εκτελέσεις 497 ατόμων, ανάμεσα τους και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος με 3 Μητροπολίτες.
Παρ’ όλα αυτά οι σφαγές δεν κατάφεραν να αποτελέσουν ανασταλτικό παράγοντα για τους Κύπριους, οι οποίοι έτρεξαν εθελοντικά να πάρουν μέρος στην Τριπολιτσά, στα Δερβενάκια, στην Αττική, στη γη, στη θάλασσα και όπου αλλού έγιναν μάχες. Τρανά παραδείγματα ήταν τα αδέλφια Θησείς από τον Στρόβολο της Λευκωσίας, οι οποίοι έδωσαν τα πάντα και μετά τον Αγώνα λιμοκτονούσαν. Ο Ιωάννης Σταυρινός από την Λεμεσό, του οποίου μέσα από τα χειρόγραφα του περιγράφονται με κάθε λεπτομέρεια οι επιχρίσεις στην Αττική, ο οποίος πολεμούσε δίπλα στον Καραϊσκάκη. Όπως επίσης και ο Κωνσταντίνος Κυπριώτης όπου έπεσε δίπλα στον Κανάρη αλλά και ο Μιχάλης Κυπραίος ο οποίος έπεσε στην Ναύπακτο. Ο αρχιμανδρίτης Θεόφιλος, έχασε το χέρι του στο Μεσολόγγι ζητώντας μετεπαναστατικά την άδεια για να εγκατασταθεί σε μοναστήρι για να καλλιεργεί παρακείμενο αγρό ώστε να βγάζει τα προς το ζην.
Οι Κύπριοι πολέμησαν με θάρρος και αυτοθυσία, κάτι το οποίο κέρδισε τον θαυμασμό θρυλικών ονομάτων του Γένους. Πολέμησαν και προσέφεραν στον αγώνα με κάθε μέσο καταδεικνύοντας ότι η Κύπρος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού αποδεικνύοντας ταυτοχρόνως ότι δεν κείται μακριά.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
