Η επισκεψη της Κλειως
Τα αερόπλοια είναι ευρέως γνωστά ως Ζέπελιν, από το πιο επιτυχημένο μοντέλο τους, το Ζέπελιν. Αυτό πήρε το όνομά του από τον Γερμανό μηχανικό Κόμη Φερνινάντ φον Τσέπελιν (1838-1917). Ο τελευταίος σχεδίασε ένα αερόπλοιο το 1899 το οποίο είχε έναν άκαμπτο μεταλλικό σκελετό γεμάτο με πολλούς σάκους με αέριο υδρογόνο. Η κίνησή του γινόταν με τους νέους τότε κινητήρες εσωτερικής καύσης. Πώς όμως φτάσαμε στα Ζέπελιν; Ποιοι θεωρούνται οι πρόδρομοί του;
Ήδη από τον τρίτο μεταχριστιανικό αιώνα οι Κινέζοι είχαν φτιάξει φαναράκια τα οποία έμεναν μετέωρα στον αέρα. Άμεσος πρόγονος του αερόπλοιου θεωρείται φυσικά το αερόστατο που κατασκεύασαν οι αδελφοί Μονγκολφιέ το 1783. Το 1784 ο Ζαν-Πιέρ Μπλανσάρ έφτιαξε το πρώτο αερόστατο με υδρογόνο, στο οποίο ο Ανρί Ζιφάρ προσέθεσε λίγο αργότερα και πηδάλιο. Κάπως έτσι φτάσαμε στο δημιούργημα του Κόμη φον Τσέπελιν.
Από τον τρίτο μεταχριστιανικό αιώνα οι Κινέζοι είχαν φτιάξει φαναράκια τα οποία έμεναν μετέωρα στον αέρα. Άμεσος πρόγονος του αερόπλοιου θεωρείται φυσικά το αερόστατο που κατασκεύασαν οι αδελφοί Μονγκολφιέ το 1783. Το 1784 ο Ζαν-Πιέρ Μπλανσάρ έφτιαξε το πρώτο αερόστατο με υδρογόνο, στο οποίο ο Ανρί Ζιφάρ προσέθεσε λίγο αργότερα και πηδάλιο. Κάπως έτσι φτάσαμε στο δημιούργημα του Κόμη φον Τσέπελιν
Τα Ζέπελιν όμως μπορεί να ήταν εντυπωσιακά, αλλά ήταν δύσχρηστα και ήταν πολύ ευάλωτα σε ατυχήματα από καταιγίδες και πυρκαγιές. Παρ’ όλα αυτά στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τότε που η χρήση του αεροπλάνου ήταν ακόμη στα σπάργανα, χρησιμοποιήθηκαν ευρέως ως αναγνωριστικά αλλά και βομβαρδιστικά. Πρακτικά οι ζημιές που προκαλούσαν δεν ήταν τρομερές, αλλά ο ψυχολογικός αντίκτυπος που είχαν στον πληθυσμό ήταν τεράστιος.
Το 1924 κατασκευάστηκε το μεγαλύτερο αερόπλοιο που είχε φτιαχτεί ποτέ το LZ127 Graf Zeppelin με μήκος 226 μέτρα με εντολή του διευθυντή της εταιρείας Ζέπελιν, Χούγκο Έκενερ. Τη γερμανική εταιρεία κατασκευής αερόπλοιων είχαν σώσει από τη χρεωκοπία οι Αμερικανοί κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Αυτοί λοιπόν είχαν λάβει πλέον τα σκήπτρα στην κατασκευή των αερόπλοιων από τους Γερμανούς.
Κι όμως, το 1931 κατασκευάστηκε ένα ακόμη μεγαλύτερο αερόπλοιο από την ίδια εταιρεία, το LZ Hindenburg. Αυτό έφτανε τα 269 μέτρα μήκος και είχε τέσσερις πετρελαιοκινητήρες. Το πλήρωμά του έφτανε μέχρι και 60 άνδρες, ενώ μπορούσε να μεταφέρει μέχρι και 72 επιβάτες. Διέθετε καμπίνες επιβατών, καπνιστήριο, εξώστη περιπάτου, πιάνο από αλουμίνιο, αναγνωστήριο και τραπεζαρία. Αντί όμως για ήλιο ως καύσιμο, το οποίο είχαν βρει οι επιστήμονες ότι αποτελούσε πολύ καλύτερη λύση από το εύφλεκτο και επικίνδυνο υδρογόνο, πάλι επιλέχθηκε το τελευταίο ως κινητήρια πρώτη ύλη. Και αυτό διότι οι ναζί που είχαν την εξουσία από το 1933 στη Γερμανία, είχαν απαγορεύσει τις εξαγωγές αερίου ηλίου από τη χώρα τους.
Τα Ζέπελιν όμως μπορεί να ήταν εντυπωσιακά, αλλά ήταν δύσχρηστα και ήταν πολύ ευάλωτα σε ατυχήματα από καταιγίδες και πυρκαγιές. Παρ’ όλα αυτά στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τότε που η χρήση του αεροπλάνου ήταν ακόμη στα σπάργανα, χρησιμοποιήθηκαν ευρέως ως αναγνωριστικά αλλά και βομβαρδιστικά. Πρακτικά οι ζημιές που προκαλούσαν δεν ήταν τρομερές, αλλά ο ψυχολογικός αντίκτυπος που είχαν στον πληθυσμό ήταν τεράστιος
Η επιλογή αυτή του καύσιμου στάθηκε μοιραία όταν κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στις 6 Μαΐου του 1937 όταν χωρίς προφανή λόγο η ουρά του αερόπλοιου έπιασε φωτιά και μέσα σε λίγα μόλις λεπτά το αερόπλοιο τυλίχθηκε στις φλόγες και συντρίφθηκε στο έδαφος. Σκοτώθηκαν οι 35 από τους 97 επιβαίνοντες (13 επιβάτες και 22 μέλη πληρώματος).
Η αιτία του ατυχήματος δεν ανακαλύφθηκε ποτέ επισήμως, αλλά εικάζεται ότι μια αστραπή που έπεσε πάνω στον μεταλλικό σκελετό προκάλεσε ανάφλεξη του υδρογόνου. Το ατύχημα όμως αυτό ήταν αρκετό ώστε να σημάνει το τέλος της εποχής των αερόπλοιων.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
