Υπαρχει εξοδος κινδυνου;

Mε αφορμή δήλωση του Άδωνι Γεωργιάδη περί ανάδειξης από τη ΝΔ, στις 25 Ιουνίου, 180 βουλευτών, για να αλλάξει η ίδια από μόνη της ό,τι θέλει στο Σύνταγμα

Άκουσα τη δήλωση του Άδωνι Γεωργιάδη στον ΣΚΑΪ, τα όσα είπε περί διεκδίκησης από τη ΝΔ 180 βουλευτών στις δεύτερες εκλογές της 25ης Ιουνίου, ώστε να δρομολογήσει μόνη της, χωρίς τα άλλα κόμματα, ό,τι αλλαγές η ίδια θέλει στο Σύνταγμα και πραγματικά θορυβήθηκα. Σε σημείο ώστε να πιστεύω ότι απαιτείται παλλαϊκή συσπείρωση έναντι της ΝΔ, για να αποφευχθεί ένα τέτοιο τραγικό ενδεχόμενο για τη δημοκρατία, την όποια δημοκρατία έχει ο τόπος μας. Δηλαδή, πολιτικοί ακροδεξιάς υφής, προερχόμενοι από το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, καλυμμένοι από την κομματική λεοντή της ΝΔ να μεταρρυθμίζουν το Σύνταγμα. Κατά σύμπτωση (;) και τα τρία προβεβλημένα στελέχη της ΝΔ, προερχόμενα από το ΛΑΟΣ, παρέλασαν από το Υπουργείο Υγείας. Η κατάσταση του ΕΣΥ είναι γνωστή σε όλους, όσοι έχουν τη δυνατότητα προστρέχουν στις ιδιωτικές κλινικές που ακμάζουν όσο το ΕΣΥ απαξιώνεται (τυχαία άραγε;) και προϊδεάζει για ανάλογες «μεταρρυθμίσεις» νεοφιλελεύθερης πολιτικής, εφόσον επιτευχθεί ο νέος εκλογικός στόχος της ΝΔ, σύμφωνα με τον Άδωνι Γεωργιάδη. Με αντιπρόεδρο της ΝΔ και μόνιμο υπουργό τον Άδωνι Γεωργιάδη, καθώς και άλλων πρωτοκλασάτων στελεχών του ΛΑΟΣ αλλά και της ΕΠΕΝ ως βασικών στελεχών της κυβέρνησης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτηρίζει τη ΝΔ ως κεντροδεξιό κόμμα. Τόσο πολύ έχουν διαστρεβλωθεί οι νοητικές μας αντιλήψεις ως προς την πολιτική χωροθέτηση των κομμάτων;  

Είναι δυνατό τα αποτελέσματα των εκλογών της 21ης Μαΐου με τις 20 και πλέον ποσοστιαίες μονάδες υπεροχής της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ να διαφοροποιηθούν μέχρι τις 25 Ιουνίου, αποτρέποντας τα χειρότερα; Η πρόσφατη ιστορία των εκλογικών αναμετρήσεων στη χώρα μας αποδεικνύει ότι είναι εφικτό. Τελευταίο παράδειγμα αποτελούν οι εκλογικές αναμετρήσεις της 6ης Μαΐου 2012 και της 17ης Ιουνίου 2012, δηλαδή 42 μέρες μόλις μετά, όταν η ΝΔ από το 18,85% αύξησε τα ποσοστά της στο 29,66%, ο ΣΥΡΙΖΑ από το 16,78% στο 26,89%, οι ΑΝΕΛ μείωσαν την εκλογική τους δύναμη από το 10,58% στο 7,51% και το ΚΚΕ από το 8,48% στο 4,51%. Το εκκωφαντικό στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι, ενώ οι δημοσκοπήσεις στα τέλη Μαρτίου του 2012 έδιναν ποσοστό 6,9% στην πρόθεση ψήφου για τον ΣΥΡΙΖΑ, σε λιγότερο από τρεις μήνες έλαβε εκλογικό ποσοστό 26,86%! Επομένως, δυνητικά, υπάρχουν περιθώρια διαφοροποίησης των αποτελεσμάτων της 21ης Μαΐου. Σημασία έχει η δυναμική που μπορούν να προσδώσουν στο εκλογικό σώμα τα γεγονότα. Τον Ιούνιο του 2012 καταλυτικό ρόλο έπαιξε ο φόβος της ακυβερνησίας της χώρας που καλλιέργησαν στο εκλογικό σώμα και αξιοποίησαν έντεχνα τα κόμματα, πολώνοντας το εκλογικό σκηνικό και διαφοροποιώντας πλήρως τα αποτελέσματα.

Σήμερα, αν τα αποτελέσματα εξέπληξαν τους νικητές και τους ηττημένους που παρακολουθούσαν καθημερινά τη διακύμανση των μεταξύ τους συσχετισμών, είναι ολοφάνερο ότι εξέπληξαν στον υπερθετικό βαθμό τους ίδιους τους ψηφοφόρους. Είναι λογικό ένα ποσοστό εξ αυτών να μη θέλει μια κυβέρνηση τόσο ισχυρή κοινοβουλευτικά στα όρια της αυθαιρεσίας, όπως αποκάλυψε ο Άδωνις Γεωργιάδης, και προοιωνίζεται η 25η Ιουνίου, αν η ΝΔ διατηρήσει ή αυξήσει την εκλογική της δύναμη. Αντίστοιχα, ένα ποσοστό είναι λογικό να μη θέλει τόσο αποδυναμωμένη αντιπολίτευση. Θα εκφραστεί αυτό στην κάλπη και σε ποιον βαθμό;

Όμως, στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2012 και του 2015 συγκρούστηκε το παλιό που εκπροσωπούσε η ΝΔ και το νέο, όπως εμφανίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα μάλιστα της Αριστεράς, δημιουργώντας ελπίδες για εναλλακτική πολιτική έναντι των δανειστών και έξοδο από την κρίση. Στις πρόσφατες εκλογές, όμως, συγκρούστηκαν δύο κόμματα του παρελθόντος, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ απέπεμψε όλα τα στελέχη που έδιναν πολιτικό περιεχόμενο στον αυτοπροσδιορισμό του ως κόμματος της Αριστεράς και προσεταιρίστηκε τις μάζες του πελατειακού ΠΑΣΟΚ, που αποτελούν σήμερα την πλειοψηφία και διαμορφώνουν τη νοοτροπία του. Μεταβλήθηκε δηλαδή σε κόμμα παλαιάς κοπής με αριστερή ρητορική και σε αυτό το επίπεδο είναι ολοφάνερο ότι υπερτερεί η ΝΔ, διότι, «το κοινωνικό “είναι”», έλεγε ο Μαρξ, δηλαδή οι κοινωνικές συνθήκες, «διαμορφώνει τη συνείδηση», η οποία βέβαια δεν αποδομείται από τη μια μέρα στην άλλη. Πρόκειται για τη «στερεότητα και την εσωτερική διάρθρωση» της κοινωνίας που διαμόρφωσαν οι πελατειακές σχέσεις επί μια τεσσαρακονταετία, όταν μονοπωλούσαν την εξουσία αυτοδύναμα η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, με την ανάπτυξη μηχανισμών για την εξυπηρέτηση αυτών των σχέσεων.

Τα 43 δισ. που μοίρασε αλόγιστα με οριζόντια κριτήρια στο όνομα της πανδημίας η ΝΔ, σε σημείο μάλιστα οι τραπεζικές καταθέσεις σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να εκτοξευτούν κατά 22,5 δισ. ευρώ, αντί να αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά και οι πελατειακές σχέσεις που ξεπέρασαν κάθε ηθικό φραγμό, όπως αποκάλυψαν το μπλοκάκι και οι αυθαίρετες μετατάξεις (Τέμπη), έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος. Με τα 43 δισ. δημιούργησε αισθήματα «ευγνωμοσύνης» σε όσους έλαβαν οικονομική ενίσχυση πέρα από κάθε λογική, πρόβλεψη και δικαιολογία, ώστε κάποιοι να αποκαλούν την πανδημία «άγιο κορωνοϊό», ενώ με τις πελατειακές σχέσεις μοίρασε ελπίδες. Βολεύεις έναν και δημιουργείς ελπίδες, στις συνθήκες που βιώνει σήμερα η νεολαία, σε άλλους εκατό.

—Αυτή η «στερεότητα και η εσωτερική διάρθρωση» της κοινωνίας των πελατειακών σχέσεων μπορεί να διαρραγεί;

—Μήπως το εκλογικό σώμα αξιολογήσει εκ νέου που οδηγούν όλα αυτά τη χώρα και τις επερχόμενες γενιές;

Αλεξανδρούπολη, 25/5/2023

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.