Ξιφασκωντας με φαντασματα

Η μοναρχία υπήρξε θεσμός εισαγόμενος και μάλλον μη ταιριαστός στην σύγχρονη Ελλάδα. Λόγω αυτού, η βασιλεία του εκάστοτε άνακτος προς μη πρόκληση πολιτειακών ανωμαλιών και πολιτικών συγκρούσεων απαιτούσε πάντοτε οξύ πολιτικό αισθητήριο και διακριτικό παρεμβατισμό, χαρακτηριστικά που φανερά μόνον τον γεννήτορα της δυναστείας των Γκλύξμπουργκ, Βασιλέα Γεώργιο Α’ (1863-1913), διέκριναν. Η αξιολόγηση της σύντομης αλλά συγκυριακά καταστροφικής βασιλείας του Κωνσταντίνου Β’ δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των στόχων του παρόντος άρθρου. Ο γράφων, εξάλλου, διάκειται αρνητικά τόσο προς τον θεσμό στην Ελλάδα όσο και προς τον ίδιο τον άρτι θανόντα, για τα (μη) πεπραγμένα του.

Το πολιτειακό ζήτημα στην χώρα μας ελύθει προ πολλού, οριστικά και με τον πρέποντα τρόπο από την σήμερα κυβερνώσα παράταξη. Πως υπάρχει αξιοπρόσεκτος αριθμός συμπαθούντων της μοναρχίας στην Ελλάδα σήμερα δεν μπορώ να το πιστέψω και, αν υφίσταται, είναι διότι αναπολεί την αίγλη – χλιδή που οι Βασιλείς εξέπεμπαν παρά για την κρατική εξουσία που ασκούσαν. Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Β’ υπήρξε μία εξαιρετική ευκαιρία για την χώρα και την Κυβέρνησή της να δείξει ότι δεν φοβάται τον παρελθόν της, γνωρίζει να αναγιγνώσκει την ιστορία της και να αντιμετωπίζει φιλόξενα και με μεγαλοθυμία πρόσωπα που καμία σημασία πλέον δεν έχουν, ασκώντας ήπια διπλωματία, με πολλαπλούς αποδέκτες διεθνώς. Ας μου επιτραπεί με μία λαϊκή έκφραση, «ο κάθε πικραμένος» έχει ταφεί με τιμές αρχηγού κράτους, να αποδώσω την αντίληψη ενός κράτους που δεν έχει μάθει να διακρίνει, ισοπεδώνοντας. Σε όσους, δε, προτάσσουν το οικονομικό κόστος για να δικαιολογήσουν την απέχθεια τους προς την Βασιλεία και την κηδεία του τέως, να τους θυμίσω πως οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας, νυν και τέως, δεν μας στοιχίζουν λιγότερο…

Άλλα τι να περιμένει κανείς από μία χώρα που παρέδωσε το Τατόι στην εγκατάλειψη από τον 1974, όντας ανήμπορη να αντιταχθεί σε αριστερές εμμονές και φοβίες! Μία επίσκεψη στο Τατόι – δεν την συστήνω! – αποδίδει με γλαφυρότητα το κοντόφθαλμο, μικρόνουν και διαχρονικά αυτοκαταστροφικό των μεταπολιτευτικών ελληνικών Διοικήσεων. Όποιος «φιλοβασιλικός» έχει επισκεφθεί τα ανάκτορα των Βερσαλλιών, του Schönbrunn και του Belvedere, της Βούδας καθώς και δεκάδων άλλων χωρών που απεμπόλησαν την βασιλεία πολύ πριν από εμάς, δεν μπορεί παρά να θαυμάσει την ευπρέπεια και την με κάθε δυνατό μέσο προσπάθεια τουριστικής ανάδειξης και προσομοίωσης της παραμικρής λεπτομέρειας του βασιλικού παρελθόντος. Ο σκουπιδότοπος Τατοΐου, όμως, έρμαιο ληστών, αρχαιοκάπηλων και ανιστόρητων κείται μακράν! Όπως μακράν κείμεθα και όλοι οι Έλληνες σαν λαός…

Υποσημείωση: Παραπέμπω σε παλαιότερο άρθρο μου με τίτλο Δεσμώτες του χθες, προϊόν μίας επισκέψεώς μου στο Τατόι.

https://www.paratiritis-news.gr/gnomes/desmotes-tou-chthes/

*Ο Ευάγγελος Σιδερούδης είναι πτυχιούχος Διεθνών Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών  του Παντείου Πανεπιστημίου

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.