Tρομος

Μόνο αυτή η λέξη μπορεί να περιγράψει τα συναισθήματα της διεθνούς κοινότητας για την ομηρία των παιδιών σε ένα σχολείο του Βορείου Καυκάσου. Το κείμενο αυτό εκ των πραγμάτων δεν είναι σε θέση να προμαντεύσει. Πλην όμως μπορεί με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό τρόπο να καταδικάσει αυτήν τη πράξη. Είναι γνωστό σε όλους ότι οι Τσετσένοι έχουν τραβήξει πολλά. Όμως σε κάθε περίπτωση η ομηρία παιδιών οδηγεί πολλούς ανθρώπους να αποστρέψουν το πρόσωπό τους. Προβοκάρουν οι «μαύρες χήρες» και οι συνεργάτες τους τα ίδια τα δίκαια του λαού της Τσετσενίας. Το να ζητήσουμε εμείς την άμεση απελευθέρωση των παιδιών είναι αυτονόητο αλλά ελάχιστη σημασία έχει. Αλλά είναι όμως αυτονόητο πως κανείς καλοπροαίρετος άνθρωπος σ’ αυτή τη γη, ανεξαρτήτως καταγωγής και θρησκείας δεν πρόκειται ηθικά και πολιτικά να δικαιώσει αυτή την πράξη. Τουναντίον αυτή η κίνηση θα εντείνει ακόμη περισσότερο τη ρώσικη καταστολή. Αλλά προφανώς αυτό επιδιώκουν οι δράστες. Σε τέτοιες «λογικές» οι φωνές της ηρεμίας δεν βρίσκουν θέση. Ελάχιστοι άνθρωποι πλέον είναι αισιόδοξοι. Και πολλοί θυμούνται μια άλλη κατάσταση ομηρίας αθώων πολιτών στη Μόσχα, μέσα σε ένα θέατρο, που η έκβασή της ήταν το μακελειό. Το πιο πιθανό είναι να συμβεί το ίδιο και στην περίπτωση αυτή. Εκτός αν ευοδωθούν οι μεσολαβητικές προσπάθειες και πρυτανεύσει η λογική και η ευαισθησία. Εκτός αν οι δράστες αυτής της ενέργειας έστω και την τελευταία στιγμή καταλάβουν το ατελέσφορο της κίνησης αυτής. Αλλά το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε. Όσο και αν βλέπουμε ότι η ελπίδα παγώνει. Ο φαύλος κύκλος του τρόμου μπορεί να κλείσει μόνο πολιτικά. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή απλώς θα τον ανακυκλώνει.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.