Το 2023 ετοιμαστειτε για οσες υποσχεσεις δεν ακουσατε για τρια χρονια

Με το 2022, μια χρονιά που μας έφερε 40 χρόνια πίσω στην ιστορία, να κλείνει τον κύκλο της, έρχεται μια με προεκλογικές υποσχέσεις

(And by that destiny) to perform an act, Where of what’s past is prologue; what to come, In yours and my discharge (Και με αυτό το πεπρωμένο) να κάνουμε μια πράξη, της οποίας το παρελθόν είναι πρόλογος∙ ό,τι έρχεται είναι έργο δικό σου και δικό μου

Ουίλιαμ Σαίξπηρ, «Η Τρικυμία», Πράξη 2η, Σκηνή 1η

«Το παρελθόν είναι πρόλογος», λέει ο Βάρδος στην «Τρικυμία», και αν κάτι μάθαμε από το 2022, είναι πως όχι μόνο το παρελθόν, και όσα έγιναν σε αυτό, μας έχουν φέρει στην κατάσταση που είμαστε σήμερα, αλλά και ότι το παρελθόν απλώνει τα χέρια του για να μας στοιχειώσει.

Από τον νέο ψυχρό πόλεμο μέχρι την απειλή του πυρηνικού ολέθρου, αλλά και την απειλή των ολοκληρωτικών καθεστώτων όχι μόνο να μην απομακρύνεται, αλλά να παραμένει, και να παγιώνεται ως εναλλακτική στο μυαλό πολλών, το παρελθόν φαίνεται ότι είναι αυτό που όχι μόνο αποτελεί το πλαίσιο με το οποίο κατανοούμε το σήμερα, αλλά προσπαθεί και να το παραμορφώσει στις δικές του μορφές.

Ζούμε σε μέρες που μια νέα εποχή φαίνεται πως προσπαθεί να γεννηθεί, που όμως είναι πεποίθηση του γράφοντα, πως αν θα έχει ευχάριστη μορφή ή αποκρουστική, θα εξαρτηθεί και από τις δικές μας προσπάθειες, είτε συλλογικά είτε και ατομικά, σε μικρό και μεγάλο βαθμό.

Άλλωστε αυτό τονίζει και ο Antonio, χρησιμοποιώντας την φράση της εισαγωγής προς τον Sebastian προετοιμάζοντάς τον για τον φόνο που θέλουν να κάνουν: το παρελθόν και οι πράξεις του τους έφεραν μέχρι αυτή τη στιγμή, στο άγνωστο νησί που τους ξέβρασε η θάλασσα και τους έδωσε την ευκαιρία, όμως δεν τους δεσμεύει. Ό,τι είναι να έρθει, είναι στο δικό μου και στο δικό σου χέρι, τονίζει.

Η χρονιά της επιλογής

Έτσι είναι και στο χέρι μας, το παρελθόν να μην δεσμεύσει το μέλλον, αλλά να προχωρήσουμε προς την κατεύθυνση που θέλουμε. Και δεν υπάρχει στη Δημοκρατία, ―έστω και στη δική μας, με όλες της τις αδυναμίες και προβλήματα, Δημοκρατία― σημαντικότερη στιγμή από αυτή της εκλογικής διαδικασίας, και όπως φαίνεται, το 2023 θα μας δώσει αρκετές εκλογικές αναμετρήσεις για να δοκιμάσουμε αυτή τη διαπίστωση.

Από τις (μάλλον διπλές) Εθνικές εκλογές της άνοιξης, μέχρι τις αυτοδιοικητικές του φθινοπώρου, θα έχουμε περισσότερους υποψήφιους και υποσχέσεις από όσες μπορούμε να διαχειριστούμε ως κοινωνία, και θα κληθούμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε αυτές στη κάλπη.

Θα ακούσουμε για ακόμα μια φορά για την ανάπτυξη της περιοχής, για το λαμπρό μέλλον που την περιμένει λίγο πέρα από το ουράνιο τόξο στον ορίζοντα, και αν κάνουμε λίγο υπομονή ―και εκλέξουμε τους σωστούς πολιτικούς, που όλως τυχαίως είναι αυτοί που μας τα υπόσχονται όλα αυτά― αυτοί ίσως μπορέσουν να μας στρώσουν τον δρόμο ―ίσως όχι με κίτρινες πλίνθους, και σίγουρα όχι με γραμμές σιδηροδρόμου― που θα μας φέρει στον μαγικό κόσμο που όλα είναι πιθανά.

Τώρα αν όλα αυτά αποδειχθούν τρικ, και οι μεγάλοι «μάγοι» απλοί κομπογιαννίτες, δεν πειράζει, μέχρι να το καταλάβουμε, θα έρθουν οι επόμενες εκλογές, και θα μπορέσουμε να ακούσουμε όμορφα ψέματα και να κρύψουμε τις πικρές αλήθειες για ακόμα μια φορά, και έτσι και οι πολιτικοί μας δεν χρειάζεται να κουραστούν υπερβολικά, αλλά και εμείς δεν θα χρειαστεί να κάνουμε την προσπάθεια για να βελτιωθούν τα πράγματα, αφού οι ταγοί μας είπαν ότι θα μας φέρουν σύντομα καλύτερες μέρες.

Το (μη) προεκλογικό κλίμα

Ένα θέμα που δεν φαίνεται ότι θα απασχολήσει πολύ τις προεκλογικές εκστρατείες, πέρα από αναφορές στο προεκλογικό πρόγραμμα που δεν θα πηγαίνουν πολύ βαθύτερα από την επιφάνεια, είναι η κλιματική κρίση, που ήδη έχει δείξει τα δόντια της σε όλο τον κόσμο και τη χώρα μας, και θα συνεχίσει να τα δείχνει.

Και μπορεί κάποιοι να κοιτούν μυωπικά τις ασυνήθιστες για την εποχή θερμοκρασίες, το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο, και θα μας πλήξει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Όμως δεν βλέπουμε κανένα να παίρνει στα σοβαρά την πίεση που θα ασκήσει η αύξηση της θερμοκρασίας, αλλά και τα εντονότερα καιρικά φαινόμενα που θα πλήττουν με όλο και περισσότερη συχνότητα τη χώρα και την περιοχή μας.

Αυτό που χρειάζεται είναι προετοιμασία και φυσικά πόροι, αλλά και να «σπάσουν αυγά» μιας και η οικιστική και οικονομική δραστηριότητα δημιουργήθηκε με τα δεδομένα άλλων εποχών, και είναι πολύ πιθανό να χρειάζονται παρεμβάσεις που θα έχουν κόστος, οικονομικό και πολιτικό.

Φυσικά θα αρχίσουμε να τρέχουμε όταν μας χτυπήσουν τα φαινόμενα, αλλά ως συνήθως κατόπιν εορτής, και είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να είναι πρωτεύον στις φετινές εκλογές, όμως φοβόμαστε πως στο τέλος θα αποτελέσει μόνο άδειες υποσχέσεις στο δρόμο για την εξουσία.

Εδώ χρειάζεται να κάνουμε μια πράξη, όπου ό,τι έρχεται, «είναι έργο δικό σου και δικό μου», πριν να είναι αργά. Γιατί διαφορετικά, ο γενναίος νέος κόσμος που γεννιέται, δεν θα έχει θέση για εμάς.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.