Τελος εποχης

Η αλλαγή, όπως όλα προδιαγράφουν, στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, σηματοδοτεί και το τέλος της εποχής του Κώστα Σημίτη. Ο άνθρωπος που συγκρούστηκε με τον ιδρυτή του Κινήματος, σε διάφορες φάσεις, βρέθηκε εκτός ψηφοδελτίων το 1981, παραιτήθηκε δύο φορές από υπουργός και απάντησε με μία φράση στον Ανδρέα Παπανδρέου, ότι είναι συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, κέρδισε τρία συνέδρια και δύο εκλογές στον λαό. Το 1996 το ένστικτο επιβίωσης του ΠΑΣΟΚ παραμέρισε το συναίσθημα και έδωσε την ευλογία του στον απόμακρο καθηγητή, στον άνθρωπο που δεν είχε και τα καλύτερα των συναισθημάτων για το ίδιο του το κόμμα. Αναμφίβολα στα θετικά του Κώστα Σημίτη περιλαμβάνονται η σταθερή ευρωπαϊκή του αντίληψη, η ένταξη της χώρας στην Ο.Ν.Ε., η έξυπνη εξωτερική πολιτική, η ένταξη της Κύπρου στην Ένωση, καθώς και τα σημαντικά μεγάλα έργα. Όμως υπάρχουν και τα αρνητικά. Και αυτά είναι η εμμονή σε μία οικονομική πολιτική που συσσώρευσε προβλήματα σε μεγάλες κατηγορίες πληθυσμού, η αγνόηση του περιβάλλοντος, καθώς και τα λάθη του σε επιλογές προσώπων. Ο Κώστας Σημίτης δεν λειτούργησε ποτέ ως πρόεδρος του όλου και ενιαίου ΠΑΣΟΚ. Λειτούργησε κυρίως ως επικεφαλής της πλειοψηφούσας τάσης. Όμως το ίδιο το κόμμα παρέμεινε γερασμένο και στη γωνία των μεγάλων στρατηγικών επιλογών. Για τον Κώστα Σημίτη σημασία είχε η κυβέρνηση και οι επιλογές της, και όχι το κόμμα. Ίσως ανταπέδιδε τη καχυποψία που έδειξε και το κόμμα απέναντί του. Μπορεί να τον εμπιστεύθηκε, για την εκλογική νίκη πάντα, αλλά δεν τον πίστεψε. Αμοιβαία, λοιπόν, τα συναισθήματα του Πρωθυπουργού και του κομματικού μηχανισμού του. Ο Κώστας Σημίτης όμως φαίνεται ότι έστω και την τελευταία στιγμή θα κερδίσει και το συναίσθημα των μελών του ΠΑΣΟΚ. Παραιτούμενος, κατά τα φαινόμενα, από την ηγεσία του κόμματος, παραδίδει στον Γιώργο Παπανδρέου, φορτίζοντας το συναίσθημα και αυξάνοντας τη συσπείρωση των μελών και των φίλων του κυβερνώντος κόμματος. Αναμφίβολα όταν ο πολιτικός ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράφει αυτό το κομμάτι της ιστορίας, περισσότερα θετικά θα έχει να σημειώσει στον Κώστα Σημίτη, παρά αρνητικά. Η Ελλάδα του σήμερα είναι καλύτερη, από την Ελλάδα του 1990. Θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερη, αυτό είναι γεγονός. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Ποιο είναι το περίεργο; Ότι οι Έλληνες εξέλεξαν δύο φορές ως πρωθυπουργό, έναν άνθρωπο ο οποίος δεν ταίριαζε με το ταμπεραμέντο τους. Όμως ο Κώστας Σημίτης τους έδωσε ένα αίσθημα ασφάλειας. Έτσι απαιτούσαν οι συνθήκες. Παιχνίδι της μοίρας. Αυτό το κόμμα που τόσο επικρίθηκε και πολλές φορές όχι αδίκως, θα γίνει το εφαλτήριο του Γιώργου Παπανδρέου. Και η κοινωνία θα κρίνει αν, όχι το όνομα, αλλά η πολιτική του είναι ικανή να τον κάνει πρωθυπουργό. Γιατί στο τέλος όλα τα ζητήματα είναι πολιτικά, έστω και αν έχουν μύριους όσους συμβολισμούς.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.