«Τα τραινα “κλεινονται” και εκτροχιαζονται ιδιως κατα την προεκλογικη περιοδο»*

Της έκδοσης

Εξήλθαμε, ευτυχώς, πλέον από μία αδιάφορη για το ευρύ κοινό, πνιγερή, παράλογη και κυρίως βαθιά «σκοταδιστική» για την Ροδόπη προεκλογική περίοδο.

Χειρότερη και από την προηγηθείσα προεκλογική περίοδο των εκλογών του Μάη, και αυτό γιατί το «λούμπεν», αν μη τι άλλο στοιχείο των εκλογών και των υποψηφίων, με τα όσα λένε, κάνουν και υπόσχονται, είναι δεδομένο και κατ’ επέκταση όχι απλά ανεκτό αλλά προσφέρεται για περαιτέρω συζήτηση και αναλύσεις.

Χειρότερη σε σημείο τέτοιο που όσοι ασχολούμαστε με τα των εκλογών, εξ επιλογής και μη, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως μας έλειψε και μάλιστα πολύ.

Και αυτό γιατί οι υποψήφιοι, πλην ελαχίστων σίγησαν –και όσοι δεν το έκαναν ελάχιστα ουσιαστικά είχαν να προσφέρουν στον δημόσιο διάλογο–, έδωσαν τον λόγο στους πολιτικούς τους αρχηγούς και, δυστυχώς, «πυροδότησαν» κυρίως τον λόγο των «μεγάλων» καναλιών και λοιπών ΜΜΕ, που ναι μεν μίλησαν και συζήτησαν για τη Ροδόπη όσο ποτέ άλλοτε, αλλά με πλήρη άγνοια, υπερβάλλοντα ζήλο –αμφότερα απολύτως προσβλητικά για το σύνολο των εδώ πολιτών– και πρωτίστως δίχως τους ίδιους τους Ροδοπίτες.

Ευτυχείς λοιπόν που σήμανε το τέλος, παρά το γεγονός ότι τίποτα δεν προσέφερε η παρελθούσα πλέον προεκλογική αυτή περίοδος στους Ροδοπίτες και τις Ροδοπίτισσες, πλην μιας «πληγής» που η Θράκη μάλλον φέρει διαχρονικά, της επιβεβαίωσης δηλαδή ότι το «κέντρο» και οι εκεί κατοικούντες – διοικούντες ελάχιστα ως μηδαμινά γνωρίζουν για την πραγματικότητα της περιοχής, ελάχιστα ως μηδαμινά ασχολούνται και ενδιαφέρονται για την επίλυση των γενικών αλλά και ειδικότερων προβλημάτων της και, κυρίως, ότι ουδεμία αναστολή έχουν να χρησιμοποιήσουν ανθρώπους, συλλογικότητες, κοινωνίες ολόκληρες στον βωμό της επίτευξης του ενός και μοναδικού τους σκοπού, της δικής τους επιβίωσης και της περαιτέρω ενίσχυσης της «παντοκρατορίας» τους.

Ευτυχείς λοιπόν για το τέλος της περιόδου αυτής, με την ελπίδα η 26η Ιουνίου να μην αναζωπυρώσει τις προαναφερθείσες «συμπεριφορές», που όπως αποδείχτηκε περίτρανα από τη «μοναχική» πορεία των κομμάτων και των κομματικών στελεχών και μηχανισμών, δίχως την παραμικρή εξαίρεση, πορεύτηκαν μόνοι τους σε ό,τι έλαβε χώρα κατά τη διάρκειά της, απέναντι σε έναν κόσμο που δικαίως σχεδόν σιχάθηκε.

Η Θράκη και η Ροδόπη ειδικότερα, όπως αμφότερες αντιμετωπίστηκαν κατά την διάρκεια αυτής της προεκλογικής περιόδου, για τον ιστορικό του παρόντος και πολύ δε περισσότερο του μέλλοντος, θα μπορούσαν κάλλιστα άλλωστε να αποτελούν τα γνησιότερα παραδείγματα – απαντήσεις στο ερώτημα το σχετικό με τα αίτια της αποστροφής των πολιτών απέναντι στην πολιτική.

Με την «πληγή» εκ νέου φρέσκια λοιπόν την προσεχή Κυριακή κατερχόμαστε στις κάλπες για ένα δικαίωμα που περισσότερο από ποτέ ίσως πρέπει να υπερασπίσουμε, αυτό της ψήφου, με βασικό ωστόσο δεδομένο πως όπως μέχρι σήμερα ως κοινωνία συλλογικά και ως ένα φροντίζαμε οι όποιες «πληγές» να κλείσουν, έτσι και η πιο πρόσφατη θα κλείσει δια μέσου ημών και μόνο, Ροδοπιτών και Ροδοπιτισσών δίχως «παρεμβατικές επεμβάσεις» τρίτων, αλλά εμμένοντας και επιμένοντας στις δικές μας αποτελεσματικές «παραδόσεις».

*Ατάκα του σκιτσογράφου μας τότε, στην εφημερίδα μας, Βαγγέλη Χερουβείμ, από το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Ακριτικά Σκιτσοφρενή», εκδ. Παρατηρητής ΕΠΕ, Οργανισμός Δημοσιότητας, Επικοινωνίας, Διαφήμισης, Κομοτηνή 1993, σ. 9.

**Του ιδίου είναι και το σκίτσο στο πρωτοσέλιδό μας, μια και από τότε ίσως ο νομικάριος, και κάτοικος Κομοτηνής  εκείνη την εποχή Βαγγέλης, είχε ορθώς κατανοήσει τις «δυνατότητες» της Θράκης να σηκώνει στους ώμους της  τόσο την παραίτηση όσο και  τα «παίγνια»,  την υποτίμηση,  και τον συνακόλουθο «εξευτελισμό» στο πανελλήνιο  των κατοίκων της. Εξάλλου, γι’ αυτά τα δύο, ο ίδιος σε συνέντευξή του είχε σχολιάσει: «’Εζησα, σπούδασα και δούλεψα εκεί[στην Κομοτηνή] μια από τις πιο ανήσυχες δεκαετίες μου. Για το “νομικάριος”, που λέτε, τι να πω; Οι νομικές σχολές –ανάμεσα σε αυτές και της Θράκης– είναι πολύ παραγωγικές. Έχουν βγάλει σαρκοβόρους, σαρκαστές και πολλούς άλλους….».[1]


[1]  Παναγιώτης Φρούντζος, «Βαγγέλης Χερουβείμ, Θλιβερός όποιος γελάει με τους υποτελείς»,  Συνέντευξη με αφορμή το βιβλίο «Η κιβωτός του No»,  στην ηλεκτρονική έκδοση της εφ.  Documento (15/1/2021).

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.